Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Μετά από το 1984 (Λίβερπουλ - Ρόμα, τότε στο Ολίμπικο), μία εκ των δύο φιναλίστ (η Μπάγερν) είχε την τύχη να φιλοξενήσει (στην ουσία) τον τελικό του Champions League (ή Κυπέλλου Πρωταθλητριών). Οι Γερμανοί το ονόμασαν «Finale dahoam», βαυαρική έκφραση, η οποία σημαίνει «ο τελικός στο σπίτι μας». Δεν γνώριζαν ότι θα εξελιχθεί σε «Drama dahoam».
Ασφυκτικά γεμάτη η «Αλιάντς-Αρένα», 62.500 θεατές. Μπάγερν και Τσέλσι απαρτίζουν το ζευγάρι των φιναλίστ. Για τους Βαυαρούς ήταν η 9η συμμετοχή σε τελικό. Οι Λονδρέζοι έφτασαν σε ημιτελικό τις χρονιές 2004, 2005, 2007, 2008 και 2009. Το 2008 έφτασε μέχρι την πηγή, αλλά δεν ήπιε νερό, ελέω των χαμένων πέναλτι με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Γιουπ Χάινκες από τη μία, Ρομπέρτο Ντι Ματέο από την άλλη. Οι «μπλε» έδωσαν τα ηνία αρχές της σεζόν στον πιο ακριβοπληρωμένο προπονητή της εποχής τότε, τον Αντρέ Βίλας-Μπόας (διάδοχος του Αντσελότι). Φρούδες οι ελπίδες. Απολύθηκε στις αρχές Μαρτίου (5 νίκες στα 16 τελευταία ματς), ένα δίμηνο πριν από το γκράντε φινάλε. Ο Ιταλός Ρομπέρτο Ντι Ματέο, βοηθός του Βίλας-Μπόας, ανέλαβε ως υπηρεσιακός προπονητής. Μαζί του η Τσέλσι πήρε τη ρεβάνς από την Μπαρτσελόνα (ημιτελικός 2009) και στον ημιτελικό την απέκλεισε με το συνολικό 3-2.
Αποδεκατισμένες αμφότερες στη μεγάλη μάχη. Από την Μπάγερν απουσίαζαν οι τιμωρημένοι Αλάμπα, Μπάντστουμπερ, Λουίζ Γκουστάβο. Η αγγλική πλευρά δεν μπορούσε να υπολογίζει στους επίσης τιμωρημένους Ιβάνοβιτς, Τέρι, Μεϊρέλες και Ραμίρες.
Η εξέλιξη του ματς, πάνω-κάτω γνωστή στους περισσότερους. Μονόλογος για την Μπάγερν, τελικές 35-9! Στα πρώτα 24’ η γηπεδούχος ομάδα κατέγραψε 64% κατοχή μπάλας, 7-0 κόρνερ και 6 τελικές προσπάθειες. Πήρε αυτό που άξιζε (27-7 τελικές στο β’ ημίχρονο) στο 83’ με την κεφαλιά του Τόμας Μίλερ. Το... πούλμαν του Ντι Ματέο ράγισε. Δεν έσπασε, όμως, γιατί μίλησε η κλάση του Ντιντιέ Ντρογκμπά. Κόρνερ η Τσέλσι στο 88’. Χουαν Μάτα στην εκτέλεση, Ντρογκμπά το 1-1. Ψυχρολουσία οι μεν, ζωντανές ελπίδες οι δε.
Νέο θρίλερ στην παράταση. Ήρθε η ώρα του Πετρ Τσεχ να «μιλήσει». Η αρμάδα του Γιουπ Χάινκες (φιναλίστ και ηττημένη το 2010 από την Ίντερ του Μουρίνιο) κερδίζει πέναλτι στο 95’. Ο Άριεν Ρόμπεν (είχε χάσει κρίσιμο πέναλτι και με την Ντόρτμουντ στο πρωτάθλημα μερικές ημέρες πριν) δεν βρίσκει δίχτυα. Ο Τσεχ μπλοκάρει.
Η ρωσική ρουλέτα κρίθηκε, πως αλλιώς, υπέρ της ομάδας του Ρώσου επενδυτή, Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Αν και ξεκίνησε με άστοχη εκτέλεση ο Μάτα, προηγήθηκαν οι Γερμανοί με 3-1 (εκτελεστής ο... Νόιερ!), εν τέλει αποδείχτηκαν μοιραίοι οι Όλιτς και Σβάινσταϊγκερ. Τελευταίος εκτελεστής, ο Ντιντιέ Ντρογκμπά. «Χρυσός» σκόρερ στο τέλος της κανονικής διάρκειας, «χρυσός» σκόρερ και στα πέναλτι. 4-3 η Τσέλσι. Το πρώτο Champions League, ως πρώτη ομάδα κιόλας από το Λονδίνο, στην ιστορία της είναι γεγονός.
Η Μπάγερν εκείνη τη χρονιά έχασε τον τελικό του Champions League, τον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας (2-5 από την Ντόρτμουντ) και ήρθε 2η στην Bundesliga (πρωταθλήτρια η Ντόρτμουντ του Γιούργκεν Κλοπ). Ο Ντι Ματέο πήρε από το... παράθυρο το τιμόνι της Τσέλσι, κατέκτησε το ευρωπαϊκό τρόπαιο και νωρίτερα το Μάιο το FA Cup στον τελικό κόντρα στη Λίβερπουλ (2-1).
Μνήμες του 1999 για την Μπάγερν, η οποία βέβαια πέτυχε το τρεμπλ την επόμενη σεζόν με τον Χάινκες στον πάγκο (2013). Την ίδια στιγμή η κάτοχος του τροπαίου Τσέλσι, αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων και ο Ντι Ματέο απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, πριν καν φύγει το, ονειρεμένο για εκείνον, 2012.
