Η «βόμβα» έχει σκάσει και επίσημα. Ο Λιούις Χάμιλτον από το 2025 θα είναι μέλος της Ferrari, με την ιταλική ομάδα να προχωρά σε μία κίνηση, που… τάραξε τα νερά και θύμισε κάποιες άλλες σπουδαίες μεταγραφές, που είχε πραγματοποιήσει στο παρελθόν.
Σχετικά Άρθρα
Λιούις Χάμιλτον: Μόνος του το πέρασε κι αυτό και βρήκε παρηγοριά στην «αγκαλιά» της Ferrari!
Μπορεί η σεζόν της Formula 1 να μην έχει ξεκινήσει ακόμα, όμως το βλέμμα πολλών φιλάθλων είναι ήδη στραμμένο στο 2025, καθώς η είδηση της συμφωνίας του Λιούις Χάμιλτον με την Ferrari, συντάραξε τον κόσμο της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Ο Βρετανός πιλότος θα τρέξει φέτος με το μονοθέσιο της Mercedes, όμως στο τέλος του 2024 θα αποχαιρετήσει την ομάδα με την οποία κατέκτησε 6 παγκόσμια πρωταθλήματα, για να μετακομίσει στο Μαρανέλο και να φορέσει τα χρώματα της Scuderia Ferrari. Η Ιταλική ομάδα έχει να κατακτήσει τον τίτλο των κατασκευαστών από το 2008 και το πρωτάθλημα των οδηγών από το 2007, με αποτέλεσμα η πρόκληση για τον Χάμιλτον να είναι πολύ μεγάλη.
Η συγκεκριμένη μεταγραφή αποτελεί μία από τις σημαντικότερες των τελευταίων ετών, καθώς ο Χάμιλτον είναι, βάσει στατιστικών, ο πιο επιτυχημένος πιλότος στην ιστορία της Formula 1 και για πολλούς ο καλύτερος όλων των εποχών. Σχεδόν όλοι οι οδηγοί έχουν εκφράσει την επιθυμία τους να οδηγήσουν κάποια στιγμή για την Ιταλική ομάδα, όμως λίγοι είναι αυτοί που το καταφέρνουν και ακόμα λιγότεροι αυτοί που έφυγαν όντας επιτυχημένοι.
2015 - Ο Σεμπάστιαν Φέτελ στα… χνάρια του Σουμάχερ
«Όλοι είναι φίλαθλοι της Ferrari», συνήθιζε να λέει ο Σεμπάστιαν Φέτελ εκφράζοντας την αγάπη και τον σεβασμό του προς την ομάδα. Έτσι το 2015 έκανε ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα του και άφησε την Red Bull, με την οποία είχε κατακτήσει 4 παγκόσμια πρωταθλήματα, με σκοπό να ανέβει στην κορυφή του κόσμου οδηγώντας για την Ferrari. Ο Γερμανός πιλότος ακολούθησε τα βήματα του ειδώλου του, Μίκαελ Σουμάχερ, ο οποίος είχε κάνει ακριβώς το ίδιο, όμως στην προκειμένη περίπτωση ο Φέτελ δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την αποστολή του. Έμεινε στην Scuderia για έξι χρόνια (2015-2020) και σημείωσε πολλές νίκες, βάθρα και pole positions αλλά στο πρωτάθλημα των οδηγών έφτασε μέχρι την 2η θέση. Εκείνη την περίοδο μεσουρανούσε η Mercedes του Λιούις Χάμιλτον, με αποτέλεσμα ο Φέτελ να φύγει από την ομάδα αποδεχόμενος την ήττα του. «Έβαλα στόχο να γίνω παγκόσμιο πρωταθλητής με την Ferrari αλλά απέτυχα», είχε πει στην τελευταία του συνέντευξη.
2007 - Κίμι Ραϊκόνεν: Πρωταθλητής με το… καλημέρα
Μετά την αποχώρηση του Μίκαελ Σουμάχερ το 2006, η Ferrari έψαχνε μανιωδώς τον επόμενο οδηγό που θα μπορούσε να «καλύψει» το τεράστιο κενό που άφηνε ο Γερμανός θρύλος. Έχοντας δείξει το ταλέντο, την ταχύτητα και τον χαλαρό του χαρακτήρα, ο Κίμι Ραϊκόνεν ήταν η βασική επιλογή των Ιταλών, καθώς είχαν δει τα κατορθώματά του με το μονοθέσιο της McLaren τα προηγούμενα χρόνια. Ο Φινλανδός δέχθηκε την πρόταση και το 2007 κάθισε για πρώτη φορά στο κόκκινο μονοθέσιο, με το οποίο σημείωσε εκείνη την σεζόν 6 νίκες, 6 ταχύτερους γύρους και 3 pole position σε 17 αγώνες. Αυτά ήταν αρκετά για να αναδειχθεί παγκόσμιος πρωταθλητής για πρώτη (και μοναδική) φορά στην καριέρα του, φέρνοντας τα χαμόγελα ξανά στο Μαρανέλο. Αυτή ήταν μία από τις καλύτερες μεταγραφικές κινήσεις της Ferrari, καθώς είχε άμεσο αποτέλεσμα και γιγάντωσε ακόμα περισσότερο το όνομα της ομάδας.
1996 – Ο Μίκαελ Σουμάχερ χωρίς διαβατήριο
Το 1995 ο Μίκαελ Σουμάχερ κατέκτησε το δεύτερο συνεχόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα της καριέρας του, με την Bennetton να του παρέχει ένα εξαιρετικό μονοθέσιο, ικανό να τον κάνει ξανά πρωταθλητή. Όμως εκείνος είχε άλλα σχέδια. Ο Σουμάχερ επέλεξε να αφήσει την ομάδα με την οποία ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου και να μεταγραφεί στην Ferrari, η οποία τότε είχε να κατακτήσει το πρωτάθλημα των οδηγών από το 1979 και τον τίτλο των κατασκευαστών από το 1983. Το να ξαναφέρει τους Ιταλούς στο «θρόνο» αποτελούσε έναν μεγάλο άθλο, όμως ο Γερμανός ήταν ένας άνθρωπος που ήθελε να αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις. «Αν κατακτήσεις έστω και ένα πρωτάθλημα με την Ferrari δεν θα χρειάζεσαι διαβατήριο για να ταξιδεύσεις», του είχε πει ο μάνατζέρ του μερικές ημέρες πριν υπογράψει το συμβόλαιο με την Scuderia.
Από εκεί και πέρα η ιστορία πλέον είναι γνωστή. Το 1999 η Ferrari κατακτά το πρωτάθλημα των κατασκευαστών και διατηρεί τον τίτλο της μέχρι το 2004, ενώ ο Σουμάχερ σηκώνει 5 διαδοχικά πρωταθλήματα (2000-2004). Η μετακίνησή του από την Bennetton στην Ferrari αποτελεί σίγουρα την σημαντικότερη στην ιστορία της ομάδας και μία από τις σημαντικότερες στο σπορ διαχρονικά, καθώς με τα κατορθώματά του έκανε την ομάδα μία από τις μεγάλες «υπερδυνάμεις» της Formula 1.
1990 – Αλαίν Προστ: Δύο σεζόν και ένα τρακάρισμα
Όντας τρεις φορές πρωταθλητής και στο μέσο της διαμάχης με τον ομόσταυλό του, Άιρτον Σένα, ο Αλαίν Προστ αποφάσισε μετά το τέλος της σεζόν του 1989 να φύγει από την παντοδύναμη McLaren για να συνεχίσει αλλού την καριέρα του. Ο Γάλλος πιλότος υπέγραψε στην Ferrari που του παρείχε ό,τι ήθελε προκειμένου να φτάσει στην κορυφή, όμως η σεζόν του 1990 ήταν επεισοδιακή. Η «κοκορομαχία» μεταξύ των Σέννα-Προστ κράτησε μέχρι τον προ-τελευταίο αγώνα της σεζόν, καθώς ένα τρακάρισμα που είχαν μεταξύ τους στην πρώτη στροφή του Γκραν Πρι Ιαπωνίας «έσβησε» κάθε ελπίδα τίτλου για τον Γάλλο. Ο ίδιος δεν ξεπέρασε γρήγορα το γεγονός αυτό και το 1991 η επίδοσή του ήταν μέτρια με αποτέλεσμα στο τέλος της σεζόν να αποχωρήσει από την Ferrari για να ολοκληρώσει την καριέρα του στην Williams.
