Face to Face

Ο Κοστίνια στο BN Sports: «Τύχη; Η Ελλάδα κέρδισε όλα τα φαβορί το 2004!» (video)

Ο Κοστίνια στο BN Sports: «Τύχη; Η Ελλάδα κέρδισε όλα τα φαβορί το 2004!» (video)

«Μαζί ξαναζούμε το EURO 2004», στάση πρώτη! Όλα ξεκίνησαν σαν σήμερα (12/06), με την Ελλάδα να «σοκάρει» την Πορτογαλία στην πρεμιέρα. Και το BN Sports ζήτησε από τον εμβληματικό χαφ, Κοστίνια, κάτοχο του Champions League εκείνης της σεζόν με την Πόρτο, να αφηγηθεί πώς έζησε αυτός το δικό μας έπος. Γιατί «η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στο νικητή!»

Συνέντευξη στον Φάνη Τσοκανά

Είκοσι ολόκληρα χρόνια. Κι όμως. Κανείς δεν ξέχασε ούτε με ποιον ήταν, ούτε πού ήταν, ούτε πώς βρέθηκε εκεί. Και σιγά μην ξεχάσει ποτέ.

Σαν σήμερα (12/06) το 2004, η Εθνική Ελλάδας ξεκίνησε το πιο όμορφο ταξίδι της. Κι εμείς μαζί της, δίχως να γνωρίζουμε πλήρως, πώς και ως πού ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε. Άλλοι από τις τηλεοράσεις, άλλοι από τα γήπεδα της Πορτογαλίας.

Εδώ και περίπου έναν χρόνο, στο BN Sports αναζητούσαμε τον ιδανικό τρόπο, για να ξαναζήσουμε όσα συνέβησαν εκείνο το καλοκαίρι. Και τελικά, καταλήξαμε σε μία ιδέα απλή, αλλά τρομακτικά δύσκολη την ίδια στιγμή, βασισμένη σε ένα γνωστό ρητό: «Η αξία του ηττημένου, δίνει δόξα στον νικητή!»

Έξι θρυλικοί αντίπαλοι/προπονητές/διαιτητές, μίλησαν στο BN Sports, για το πώς βίωσαν εκείνοι, το «θαύμα» της Πορτογαλίας. Και σήμερα (12/06), έχουμε την πρώτη μας στάση!

Πορτογαλία - Ελλάδα, λοιπόν, στο Ντραγκάο. Πρεμιέρα του EURO 2004, όπως την έζησε εντός των τεσσάρων γραμμών, ο τότε κάτοχος του Champions League και του Κυπέλλου UEFA έναν χρόνο νωρίτερα, Κοστίνια!

Ο «οιωνός», λίγους μήνες πιο πριν, ο παράγοντας τύχη, ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Για όσους τα ακούν πρώτη φορά, αλλά κυρίως, για εκείνους που θέλουν να τα «ξαναζήσουν».



«Είχαμε παίξει ένα φιλικό με την Ελλάδα, μερικούς μήνες πριν την πρεμιέρα. Από τότε, φαινόταν πως εκτός από ατομική ποιότητα, είχε κι ένα εξαιρετικό σύνολο.


Ξεκινήσαμε το EURO 2004 με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Μπροστά στο κοινό μας, με όλους να περιμένουν πως εμείς και η Ισπανία, θα περάσουμε από τον όμιλο στην επόμενη φάση.

Η Ελλάδα, ωστόσο, εμφανίστηκε ακόμα πιο δυνατή. Έως τότε, είχε μόλις ένα γκολ σε μεγάλη διοργάνωση, εθνικών ομάδων. Σε εκείνο το ματς, όμως, σκόραρε δύο φορές. Ήταν ένα καμπανάκι και για εμάς.



Ατομική ποιότητα πάντα υπήρχε. Δυσκολευόταν, όμως, να την απλώσει στο γήπεδο. Σε εκείνο του τουρνουά, ίσως και λόγω της τακτικής της, η Ελλάδα έβγαλε όλες τις αρετές, που είχε ο κάθε παίκτης της.

Η πρεμιέρα με νίκη, ήταν καταλυτική. Έδωσε ώθηση, τόσο για τους ομίλους, όσο και για τις επόμενες φάσεις. Της έδειξε πως μπορεί να σταθεί απέναντι στα φαβορί. Και πράγματι, τα κέρδισε όλα στην πορεία της! Γιατί εκτός από εμάς και την Ισπανία, όλοι υπολόγιζαν τη Γαλλία, αλλά και εκείνη την υπερηχητική Τσεχία!

Αν φτάσεις στα ημιτελικά, όμως, μετά απέχεις ένα ματς από τον τελικό και 90' από το τρόπαιο. Αρχίζεις να το πιστεύεις.

ζαγορακης_κεντρικη.jpg

Φαινόταν, πως υπήρχε καλό κλίμα στην ομάδα και στοιχεία, όπως ισορροπία, φιλοδοξία και εμπιστοσύνη. Ήταν ομάδα.


Από τότε θυμάμαι να την κρίνουν ως τυχερή και φοβερά αμυντικά. Αλήθεια, όμως, τι σημαίνει τύχη, σε ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου; Έχεις τις ευκαιρίες σου. Ή σκοράρεις ή όχι. Δεν είναι θέμα τύχης, είναι θέμα ικανότητας.

Η Ελλάδα αμύνθηκε πολύ σωστά. Ήταν τρομακτικά δύσκολο να τη διασπάσεις. Ταυτόχρονα, όμως, είχε οργανωθεί πολύ έξυπνα επιθετικά. Δεν έκανε πολλές, αλλά στοχευμένες επιθέσεις. Και τέλος, επένδυσε πολύ έξυπνα, στις στημένες φάσεις, επειδή είχε ψηλούς και αποφασισμένους ποδοσφαιριστές. Κάτι που εξαργύρωσε, τόσο στον ημιτελικό, όσο και στον τελικό.

Χρησιμοποίησαν πολύ σωστά, τις δυνάμεις τους. Δεν είναι απλό ζήτημα. Άλλωστε, το αν θα είσαι πιο επιθετικός στο χορτάρι είναι κάτι που μερικές φορές, το καθορίζει ο αντίπαλος, και όχι εσύ ο ίδιος.

Είδατε πώς αγωνίστηκε η Ρεάλ Μαδρίτης απέναντι στη Σίτι, στο Μάντσεστερ; Για ένα ημίχρονο δεν βγήκε από την περιοχή της. Όμως, πήρε το τρόπαιο στο φινάλε!

Φαντάζεστε να έπαιζε πιο ανοιχτά η Ελλάδα απέναντί μας; Είχαμε Φίγκο, Ρούι Κόστα, Παουλέτα, Μανίς!



Θυμάμαι πως μιάμιση εβδομάδα μετά το τέλος του EURO, ξεκινήσαμε προετοιμασία στην Πόρτο. Εκεί βρήκα τον Σεϊταρίδη και είπα: "Γαμ@το. Όχι πάλι εσύ!"


Είμαστε πολύ καλοί φίλοι, τον νιώθω σαν αδερφό μου. Έτσι είναι η ζωή, όμως. το 2016, πήραμε κι εμείς αυτήν τη χαρά, χάρις και στον εξαιρετικό και πολύ σημαντικό προπονητή, ειδικά για την Ελλάδα, Φερνάντο Σάντος.

Το 2004, όμως, όλα έγραφαν Ελλάδα. Και το άξιζε από την αρχή έως το τέλος!»



www.bnsports.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0