Ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας εξαιρετικός τερματοφύλακας. Ο Φώτης Στρακόσια έζησε στην Ελλάδα σχεδόν όλη του την… ποδοσφαιρική ζωή και συνέδεσε το όνομά του κυρίως με τον Πανιώνιο. Ο ίδιος, μίλησε στο BN Sports για το EURO 2024 και τη συμμετοχή της Αλβανίας, αλλά και τις αξέχαστες στιγμές της πολυετούς καριέρας του.
Συνέντευξη στην Άρτεμη Κλεφτάκη
Το EURO 2024 βρίσκεται λίγα 24ωρα πριν από τη μεγάλη σέντρα και η Αλβανία ετοιμάζεται για τη δεύτερη συμμετοχή της σε τελική φάση στη διοργάνωση.
Με μόλις μία ήττα στα προκριματικά, τερμάτισε πρώτη στον όμιλό της δείχνοντας πως μπορεί να εμφανιστεί άκρως ανταγωνιστική στα γήπεδα της Γερμανίας.
Στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος για το EURO, το BN Sports ήρθε σε επικοινωνία με έναν τερματοφύλακα συνυφασμένο με τα ελληνικά γήπεδα και την Ελλάδα. Ο λόγος για τον Φώτη Στρακόσια.
Ήρθε στη χώρα μας το 1991 ξεκινώντας από τον ΠΑΣ Γιάννινα και τερματίζοντας τη μεγάλη καριέρα του το 2005, στον αγαπημένο του Πανιώνιο. Στο ενδιάμεσο, μεσολάβησε ένα πρώτο πέρασμα από τον «Ιστορικό», με το Κύπελλο του 1998 και τη συμμετοχή στο Κύπελλο Κυπελλούχων (όπου στα προημιτελικά αποκλείστηκε από τη Λάτσιο), καθώς και η παρουσία του σε ακόμη έξι συλλόγους.
Ο πορτιέρε με το ρεκόρ των 14 αποκρούσεων πέναλτι στην Α’ Εθνική κατηγορία, στα 59 του πλέον ζει κυρίως στην Ελλάδα. Το BN Sports μίλησε με τον Στρακόσια για το EURO 2024, την εθνική Αλβανίας, τις δικές του σημαντικές στιγμές με το εθνόσημο, αλλά και τις πιο «δυνατές» αναμνήσεις από την γεμάτη καριέρα του στα ελληνικά γήπεδα.
Powered by Λουξ: Η μεγαλύτερη ελληνική εταιρία αναψυκτικών και χυμών
Αυτή είναι η δεύτερη φορά στην ιστορία της Αλβανίας που προκρίνεται σε τελική φάση EURO. Πείτε μας δυο λόγια για την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στην ομάδα από όταν την ανέλαβε ο Σιλβίνιο.
«Πρόκειται για ένα μεγάλο κατόρθωμα, βγήκε πρώτη στον όμιλο με μόνο μία ήττα στα προκριματικά. Η συμμετοχή της Αλβανίας δικαιολογείται επάξια από τα αποτελέσματα και, φυσικά, ένα πολύ μεγάλο ‘’μπράβο’’ πάει στον προπονητή. Αυτό που ξεχωρίζω είναι ότι αυτή τη φορά υπάρχει το αίσθημα ομαδικότητας, παίζουν σαν σύνολο, ενώ συνήθως αποτελούνταν από μονάδες. Οι παίκτες μεταξύ τους βγάζουν κάτι υγιές, παλεύουν μαζί για έναν σκοπό. Επομένως, ένα μεγάλο ποσοστό της επιτυχίας πιστώνεται στον προπονητή που προσέδωσε δυναμικότητα και πάθος στην ομάδα αυτή».
«λουξ free»: Προϊόν της χρονιάς για το 2023!
Ο όμιλος απέναντι σε Ισπανία, Κροατία και την (κάτοχο) Ιταλία μόνο εύκολος δεν είναι. Το ότι η Αλβανία θεωρείται αουτσάιντερ, μπορεί να είναι το ‘’κλειδί’’ για μία ενδεχόμενη πρόκριση στην επόμενη φάση;
«Μακάρι οι παίκτες να είναι απελευθερωμένοι από το άγχος, αλλά σίγουρα θα έχουν εγωισμό και θέληση να πάνε όσο πιο καλά γίνεται. Θεωρώ ότι όλα είναι πιθανά. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να περάσει, αλλά ελπίζω να δείξει έναν πολύ καλό χαρακτήρα αγωνιστικά και να αποδειχθεί σκληρή αντίπαλος για τα μεγαθήρια του ομίλου. Μακάρι το ακατόρθωτο να γίνει πραγματικότητα και για την Αλβανία!».
Ποια είναι η αγαπημένη σας ανάμνηση από την Εθνική Αλβανίας ως παίκτης;
«Δύσκολο να ξεχωρίσω μία μόνο στιγμή. Ωστόσο, μου έρχονται δύο δυνατές αναμνήσεις. Ανήμερα των 38ων γενεθλίων μου, το 2003, είχαμε νικήσει τη Ρωσία με 3-1 για τα προκριματικά του EURO. Κι ένα άλλο πολύ-πολύ σημαντικό ματς, όσο δύσκολο κι αν ήταν για εμένα προσωπικά, υπήρξε η νίκη επί της Ελλάδας με 2-1 στα Τίρανα, δύο μήνες μετά το EURO 2004. Προσωπικά, ήταν μία δύσκολη αναμέτρηση ψυχολογικά, όπως και όλα τα παιχνίδια εναντίον της Ελλάδας».
Ήσασταν ο βασικός τερματοφύλακας της εθνικής για πάρα πολλά χρόνια, κάτι που τώρα κάνει ο γιος σας, Θωμάς. Πόσο περήφανος είστε για αυτόν;
«Το ξεκίνημά του, το να γίνει τερματοφύλακας, ήταν το μόνο που δεν ήθελα. Αλλά αυτό ήθελε και κυνήγησε το όνειρό του. Ό,τι κι αν έκανε θα ένιωθα περήφανος γι’ αυτόν, αλλά ένας λόγος παραπάνω είναι ότι πραγματικά με έχει ξεπεράσει. Δεν μπορώ να συγκρίνω τις καριέρες μας. Ο Θωμάς, από πολύ μικρός έχει παίξει σε επίπεδα υψηλότερα από τα δικά μου. Είμαι περήφανος, αλλά με ένα... μειονέκτημα, γιατί το ζω με λίγο περισσότερο άγχος, επειδή γνωρίζω τη θέση του τερματοφύλακα».
Πείτε μας δυο λόγια για τις αναμνήσεις σας από την Ελλάδα και μία δυνατή στιγμή που θα θυμάστε για πάντα.
«Η καριέρα μου στην Ελλάδα είναι γεμάτη, τι να πρωτοθυμηθώ... Κάθε στιγμή έχει την αξία της και τη δική της θέση στην καρδιά μου. Δεν μπορώ να ξεχάσω το ξεκίνημά μου στα Γιάννενα, ούτε τη συνέχεια στον Εθνικό, όπου έτυχε να γνωρίσω έναν άνθρωπο σημαντικό στη ζωή μου που τον έχω σαν αδερφό. Επίσης, σίγουρα είναι μεγάλη υπόθεση που αποτέλεσα μέλος του Ολυμπιακού. Αλλά ποδοσφαιρικά, το αποκορύφωμα είναι το Κύπελλο με τον Πανιώνιο το 1998».
Ο Πανιώνιος πέρασε μερικά δύσκολα χρόνια, αλλά από τη νέα σεζόν θα αγωνίζεται στη Super League 2. Πώς το βιώσατε εσείς και ποιο είναι το μήνυμά σας για την ομάδα;
«Δεν ξέρω αν ανταποκρίνεται σε αυτό που αισθάνομαι, το να σας πω ότι αγαπάω και νοιάζομαι αυτή την ομάδα. Χάρηκα πάρα πολύ που βρέθηκε ξανά σε ανοδική πορεία. Σε πολλούς που πέρασαν από τον Πανιώνιο, υπάρχει ένα ανεξήγητο δέσιμο. Προσωπικά, πάντα θα υπάρχει μέσα μου ο Πανιώνιος και εύχομαι γρήγορα να πάει εκεί που ανήκει. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει τροφοδοτηθεί από το σύλλογο με μεγάλα ονόματα. Το μήνυμά μου είναι το εξής: Σύντομα εκεί που ανήκει, όσο πιο ψηλά γίνεται!».
www.bnsports.gr