γράφει : Φανης Τσοκανάς
Παραμονή του τελικού στην Τιφλίδα. Eίδαμε πολλά, ακούσαμε περισσότερα και επιβεβαιώσαμε, πως η χώρα ολόκληρη, ζει και αναπνέει για το Γεωργία - Ελλάδα. Η συζήτηση με τον Σότα Αρβελάτζε και η «συμφωνία» πως διαφωνούμε, γιατί όσο το πιστεύουν αυτοί, άλλο τόσο το πιστεύουμε κι εμείς.
Αποστολή στην Τιφλίδα: Φάνης Τσοκανάς
«Αν προηγηθούμε εδώ, άντε να πανηγυρίσουμε». «Ας μπει, και τα λέμε». Υπερβολές; Τα δημοσιογραφικά σε αυτό το ποδοσφαιρικό ΟΑΚΑ που λέγεται «Μπόρις Παϊχάτζε», είναι «ένα» με την κερκίδα.
Παρόμοια με του ΟΑΚΑ, μόνο που από κάτω, χωρίς διαχωριστικά, θα βρίσκονται τύποι που στη μιάμιση ημέρα που βρίσκομαι στη Γεωργία, δεν συζητάνε για κάτι άλλο.
Από τα ταξί (που πληρώνεις 10 Lari {το νόμισμα της Γεωργίας, δηλαδή περίπου 3 ευρώ}, την ίδια διαδρομή που δύο ώρες πριν πλήρωσες 40 Lari, λες και είναι μετοχές στο χρηματιστήριο), έως την καφετέρια και τα σημεία για συνάλλαγμα.
Εκεί που για την ιστορία, έζησα κάτι που δεν περίμενα πως θα ζήσω ποτέ, μιας και στις πρώτες ώρες στη Γεωργία, άκουσα να παίζει στα ηχεία το «Κι έλεγες» του Βοσκόπουλου. International και με τη βούλα ο «Τόλης».
Πέραν της όποιας πλάκας, όσοι ασχολούνται στοιχειωδώς με το άθλημα στη Γεωργία, πιστεύουν όσο ποτέ άλλοτε, πως θα προκριθούν στο EURO. Θα το δείτε και στην αυριανή (26/03) συνέντευξη στο BN Sports, του θρύλου του ποδοσφαίρου τους, Σότα Αρβελάτζε. Απλώς, δεν κρύβεται.
Σαφώς, όλα κινούνται στη λογική, «όσο το θέλετε εσείς, τόσο το θέλουμε κι εμείς». Μόνο τους πλεονέκτημα; Η έδρα.
Το γήπεδο της Ντινάμο Τιφλίδας είναι εντυπωσιακό. Σε πολλά στο εσωτερικό του, μοιάζει με το ΟΑΚΑ, αλλά μαντέψτε: δεν έχει στίβο. Ό,τι κάνει το δικό μας Ολυμπιακό Στάδιο, δηλαδή, αντί-ποδοσφαιρικό.
Ο όγκος του, οι τοιχογραφίες στα πέριξ, οι καμάρες πριν ανέβεις τις σκάλες για τις κερκίδες, λες και είσαι στη Βασιλική Κινστέρνα στην Κωνσταντινούπολη, η κλίση της εξέδρας.
Όσο έβλεπα εκείνα τα 15' της προπόνησης της Εθνικής, βιαζόμουν να το σκεφτώ γεμάτο με 55.000 κόσμου. Δύσκολη κατάσταση, αλλά από την άλλη, δεν ξέρω.
Όπως ο Σότα Αρβελάτζε και ο κάθε Γεωργιανός έχει πίστη στην εθνική ομάδα της χώρας του, έτσι έχω κι εγώ, επί δύο!
Το γκρουπ είναι καλό, χαρούμενο, δεμένο και σε προσωπικό επίπεδο, με πειθεί πως θα ανταποκριθεί. Εδώ και δύο χρόνια, ένα πραγματικά κακό ματς έχει κάνει. Εκείνο εκτός έδρας, με την Ολλανδία.
Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει και μάλλον, πιο πολύ «βαλβίδα αποσυμπίεσης» είναι ό,τι διαβάζετε, παρά blog.
Όχι άγχους, όμως. Έντασης. Προσμονής να ξεκινήσει το παιχνίδι. Και μετά ας αναλάβουν οι διεθνείς. Όσο το πιστεύουν αυτοί, το πιστεύουμε κι εμείς.
www.bnsports.gr
«Αν προηγηθούμε εδώ, άντε να πανηγυρίσουμε». «Ας μπει, και τα λέμε». Υπερβολές; Τα δημοσιογραφικά σε αυτό το ποδοσφαιρικό ΟΑΚΑ που λέγεται «Μπόρις Παϊχάτζε», είναι «ένα» με την κερκίδα.
Παρόμοια με του ΟΑΚΑ, μόνο που από κάτω, χωρίς διαχωριστικά, θα βρίσκονται τύποι που στη μιάμιση ημέρα που βρίσκομαι στη Γεωργία, δεν συζητάνε για κάτι άλλο.
Από τα ταξί (που πληρώνεις 10 Lari {το νόμισμα της Γεωργίας, δηλαδή περίπου 3 ευρώ}, την ίδια διαδρομή που δύο ώρες πριν πλήρωσες 40 Lari, λες και είναι μετοχές στο χρηματιστήριο), έως την καφετέρια και τα σημεία για συνάλλαγμα.
Εκεί που για την ιστορία, έζησα κάτι που δεν περίμενα πως θα ζήσω ποτέ, μιας και στις πρώτες ώρες στη Γεωργία, άκουσα να παίζει στα ηχεία το «Κι έλεγες» του Βοσκόπουλου. International και με τη βούλα ο «Τόλης».
Πέραν της όποιας πλάκας, όσοι ασχολούνται στοιχειωδώς με το άθλημα στη Γεωργία, πιστεύουν όσο ποτέ άλλοτε, πως θα προκριθούν στο EURO. Θα το δείτε και στην αυριανή (26/03) συνέντευξη στο BN Sports, του θρύλου του ποδοσφαίρου τους, Σότα Αρβελάτζε. Απλώς, δεν κρύβεται.
Σαφώς, όλα κινούνται στη λογική, «όσο το θέλετε εσείς, τόσο το θέλουμε κι εμείς». Μόνο τους πλεονέκτημα; Η έδρα.
Το γήπεδο της Ντινάμο Τιφλίδας είναι εντυπωσιακό. Σε πολλά στο εσωτερικό του, μοιάζει με το ΟΑΚΑ, αλλά μαντέψτε: δεν έχει στίβο. Ό,τι κάνει το δικό μας Ολυμπιακό Στάδιο, δηλαδή, αντί-ποδοσφαιρικό.
Ο όγκος του, οι τοιχογραφίες στα πέριξ, οι καμάρες πριν ανέβεις τις σκάλες για τις κερκίδες, λες και είσαι στη Βασιλική Κινστέρνα στην Κωνσταντινούπολη, η κλίση της εξέδρας.
Όσο έβλεπα εκείνα τα 15' της προπόνησης της Εθνικής, βιαζόμουν να το σκεφτώ γεμάτο με 55.000 κόσμου. Δύσκολη κατάσταση, αλλά από την άλλη, δεν ξέρω.
Όπως ο Σότα Αρβελάτζε και ο κάθε Γεωργιανός έχει πίστη στην εθνική ομάδα της χώρας του, έτσι έχω κι εγώ, επί δύο!
Το BN Sports στην Τιφλίδα για τον τελικό της Εθνικής Ελλάδας με τη Γεωργία: Το στολίδι της Ντινάμο, τα χαμόγελα των διεθνών και ένα στάδιο… αχανές! #BNSportsgr #Greece #Hellas #Georgia #Tbilisi #EURO2024 pic.twitter.com/bZFpNbQzro
— BN Sports (@BNsportsGr) March 25, 2024
Το γκρουπ είναι καλό, χαρούμενο, δεμένο και σε προσωπικό επίπεδο, με πειθεί πως θα ανταποκριθεί. Εδώ και δύο χρόνια, ένα πραγματικά κακό ματς έχει κάνει. Εκείνο εκτός έδρας, με την Ολλανδία.
Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει και μάλλον, πιο πολύ «βαλβίδα αποσυμπίεσης» είναι ό,τι διαβάζετε, παρά blog.
Όχι άγχους, όμως. Έντασης. Προσμονής να ξεκινήσει το παιχνίδι. Και μετά ας αναλάβουν οι διεθνείς. Όσο το πιστεύουν αυτοί, το πιστεύουμε κι εμείς.
— BN Sports (@BNsportsGr) March 25, 2024
www.bnsports.gr
