Τα… γενέθλια τους γιόρτασαν Απόλλων Λεμεσού και ΑΕΚ, με μία φιλική αναμέτρηση που δύσκολα θα «σβηστεί» με το πέρασμα του χρόνου. Επίτιμος καλεσμένος στην βραδιά αυτή (20/03) ήταν ο Γιώργος Σαββίδης, ο οποίος μίλησε στο BN Sports για τα συναισθήματα που του δημιούργησε αυτή η ιστορική ημέρα, αλλά και για την εκπληκτική ατμόσφαιρα που υπήρξε σε ένα κατάμεστο γήπεδο, από οπαδούς και των δύο ομάδων.
Συνέντευξη στον Άγγελο Κρεμαστό
Απόλλων Λεμεσού και ΑΕΚ έδωσαν μία φιλική αναμέτρηση που θα μείνει στα χρονικά. Ο κυπριακός σύλλογός φέτος κλείνει 70 χρόνια ζωής, ενώ η Ένωση έφτασε τον έναν αιώνα.
Οι δύο ομάδες συμφώνησαν σε έναν αγώνα που περισσότερο έμοιαζε με… γιορτή, παρά ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Για την ιστορία οι «κιτρινόμαυροι» επικράτησαν με 1-0 (21/03), αλλά μικρή σημασία έχει το αποτέλεσμα, σε μία τέτοια βραδιά.
Από ένα τέτοιο παιχνίδι βέβαια δεν θα μπορούσε να λείπει και ο Γιώργος Σαββίδης. Ο Κύπριος έχει γράψει με «ολόχρυσα» γράμματα το όνομα του στα… βιβλία της ΑΕΚ και όπως ήταν αναμενόμενο έδωσε το «παρών», ως ένας εκ των επίτιμων καλεσμένων.
Ο Γιώργος Σαββίδης μίλησε στο BN Sports για το πως αυτό το παιχνίδι ξεπερνάει τα όρια του αθλητισμού, για το ελληνικό ποδόσφαιρο που συνεχώς εξελίσσεται, αλλά και για το αν θα είχε μία θέση στην τωρινή ομάδα του Αλμέιδα.
Τέτοιου είδους αναμετρήσεις, όπως ο συγκεκριμένος φιλικός αγώνας, ανάμεσα σε Απόλλων Λεμεσού και ΑΕΚ, είναι πολλά παραπάνω από ένα απλό αθλητικό γεγονός και ο Γιώργος Σαββίδης το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Ο ίδιος άλλωστε χαρακτήρισε το παιχνίδι «ιστορικής σημασίας».
«Αυτό το φιλικό παιχνίδι ήταν πάρα πολύ σημαντικό. Η Κύπρος έχει 3-4 συνδέσμους της ΑΕΚ, πάρα πολύ κόσμο. Δεν έχεις ιδέα πόσα τηλέφωνα με πήραν για να μπορέσω να τους βρω εισιτήρια για το παιχνίδι. Το ότι γίνονται τέτοιοι αγώνες, ιστορικής σημασίας, δεν μένει μόνο το αθλητικό κομμάτι, το μήνυμα που περνάει είναι πιο βαθύ. Αυτό το παιχνίδι που έγινε ήταν ιστορικό. Ο Απόλλων εντάχθηκε το 1955 στην ΕΟΚΑ, ενώ η ΑΕΚ δεν είναι ομάδα, είναι ιδέα. Εκπροσωπεί το Βυζάντιο, τον ελληνισμό και την προσφυγιά. Έχουν τεράστια ιστορία από πίσω τους και όχι μόνο αθλητική. Είναι πολύ σημαντικό να διοργανώνονται τέτοιοι αγώνες ανάμεσα σε Ελλάδα και Κύπρο. Να στέλνονται τα απαραίτητα μηνύματα και να συσφίξουν ακόμη περισσότερο οι σχέσεις».
Αν και φιλική αναμέτρηση, το γήπεδο του Απόλλων ήταν κατάμεστο, με οπαδούς και από τις δύο πλευρές. Μία εικόνα σχεδόν ξένη για τα δεδομένα που επικρατούν τα τελευταία χρόνια. Οι φίλαθλοι έκαναν πέρα τις όποιες δήθεν διαφορές τους και απόλαυσαν όλοι μία αναμέτρηση, αφιερωμένη στην ιστορία τους.
«Το γήπεδο ήταν σχεδόν γεμάτο. Μπορεί να ήταν ιστορικό το παιχνίδι, ήταν όμως ένας φιλικός αγώνας, με πολλούς διεθνείς να λείπουν. Ξέρω πως υπάρχουν πολλοί Έλληνες που αγαπούν την ΑΕΚ και γενικά τέτοιου είδους εκδηλώσεις, γι’ αυτό και δημιουργήθηκε αυτή η εντυπωσιακή ατμόσφαιρα. Ευτυχώς τα μυαλά όλων ήταν στο κεφάλι τους. Όταν κάποιοι είναι μαθημένοι να αντιδρούν ακραία δεν θέλει και πολύ για να γίνει το κακό. Στο παιχνίδι όμως ευτυχώς πήγαν όλα πολύ καλά. Ίσα ίσα που λίγο πριν την έναρξη του παιχνιδιού οι δύο κερκίδες έκανα διαγωνισμό φωνής, ποιος θα φωνάξει πιο δυνατά και ποιος θα ακουστεί περισσότερο. Όπως ακριβώς θα έπρεπε δηλαδή. Υπήρξε ο απαραίτητος αλληλοσεβασμός».
Ο Γιώργος Σαββίδης ήταν ένα από τα τιμόμενα πρόσωπα αυτής της ημέρας και έζησε από πρώτο χέρι τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη «Μεγαλόνησο» και περιέγραψε τα συναισθήματα του.
«Πήγαμε πριν το παιχνίδι σε τραπέζι, μετά όλοι μαζί στο γήπεδο, απολαύσαμε την ατμόσφαιρα, είδαμε ο παιχνίδι, μιλήσαμε και θυμηθήκαμε τα παλιά. Ήταν μία μέρα που την απόλαυσα, ήρθε η ομάδα με την οποία έγραψα ιστορία, αναμετρήθηκε με μία σπουδαία ομάδα που έχει την δική της ιστορία. Ήταν μία υπέροχη μέρα που την απόλαυσα από το πρωί μέχρι και το βράδυ που γύρισα σπίτι μου. Μία ξεχωριστή μέρα που πραγματικά με γέμισε χαρά».
Σε τέτοιου είδους ημέρες, για έναν παλαίμαχο ποδοσφαιριστή είναι σχεδόν δεδομένο πως θα επιστρέψουν ξανά στην επιφάνεια αναμνήσεις από την δική τους ποδοσφαιρική καριέρα. Για τον Γιώργο Σαββίδη όμως η ιστορία ήταν κάπως διαφορετική.
«Δεν μου ξύπνησαν αναμνήσεις, αλλά συναισθήματα. Θυμήθηκα τα συναισθήματα που ένιωθα για την ΑΕΚ, τα χρόνια που πέρασα με την ομάδα, που έγινα αρχηγός και κομμάτι της ιστορίας της. Σε κάτι τέτοιες εκδηλώσεις βλέπεις ολόκληρη την διαδρομή της καριέρας σου κολλητά. Βλέπεις εικόνες από το παρελθόν και μου επέστρεψαν τα συναισθήματα που ένιωθα όταν αγωνιζόμουν».
Ο Σαββίδης απόλαυσε την αγαπημένη του ΑΕΚ και πάλι από κοντά. Η Ένωση επικράτησε με 1-0, επί του Απόλλων Λεμεσού και ο Κύπριος ξεχώρισε τους παίκτες που του έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση.
«Ο Μουκουντί ήταν πραγματικά εξαιρετικός και πολύ δυνατός. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε και ο Άμραμπατ. Είναι απίστευτος παρά την ηλικία του. Μπήκε αλλαγή και ένας προσπάθησε να τα βάλει μαζί του και έπαθε θλάση (γέλια). Μπορεί να είναι φιλικό, όμως σαν ομάδα βλέπεις την ΑΕΚ ότι έχει ένα εξαιρετικό σύνολο». 
Η φετινή Stoiximan Super League, είναι πιο αμφίρροπη από ποτέ, με τους τέσσερις μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, να διεκδικούν επί ίσοις ώρης τον τίτλο. Κάτι που χαροποιεί ιδιαίτερα και τον Γιώργο Σαββίδη, καθώς του φέρνει θύμισες από το… παρελθόν.
«Το ελληνικό ποδόσφαιρο μου θυμίζει και πάλι παλιές εποχές. Τότε που κυνηγούσαν όλοι καλές ευρωπαϊκές πορείες. Μου θυμίζει τις παλιές ένδοξες εποχές του και πάλι. Φαίνεται πως το ελληνικό ποδόσφαιρο επανέρχεται. Υπάρχουν τέσσερις πάρα πολύ δυνατές ομάδες, ενώ η επαρχία δείχνει αρκετά πιο δυνατή από παλιότερες χρονιές και μπορεί να κάνει ζημιές εκεί που δεν το περιμένεις. Οι παίκτες θέλουν πολύ μεγάλες αντοχές για να αντέξουν σε αυτό το επίπεδο».
Ο Σαββίδης αποτελεί έναν ζωντανό θρύλο της ΑΕΚ και έχει αφήσει τη δική του ιστορία στην ομάδα. Θα μπορούσε όμως να ταιριάξει στην ομάδα που έχει «χτίσει» ο Ματίας Αλμέιδα; Η απάντηση του πάντως ήταν ξεκάθαρη.
«Εμένα το δυνατό σημείο μου ήταν με την μπάλα στα πόδια. Έτσι όπως παίζει η ΑΕΚ και ιδιαίτερα στο ένας εναντίον ενός που ήμουν αρκετά καλός, πιστεύω θα ήμουν μέσα (γέλια). Μπορεί να με άλλαζε και θέση ο Αλμέιδα. Έχω παίξει μπακ, χαφ, εξτρέμ, ενώ έχω παίξει και επιθετικός. Πιστεύω θα μπορούσα να ταιριάξω στο τρόπο παιχνιδιού του προπονητή».
