Συνέντευξη στην Ευτυχία Οικονομίδου
Η ιδέα για την συνέντευξη ήρθε κάπως αυθόρμητα, όπως αυθόρμητα ξεκίνησε και η ενασχόληση της Μαριέλλας Φασούλα με το μπάσκετ. Βέβαια, όσο κυλούσε ο χρόνος έμοιαζε περισσότερο με συζήτηση μεταξύ δύο συνομήλικων κοριτσιών, μία αφήγηση ζωής ουσιαστικά που ήθελα πολύ να ακούσω και ούτε που κατάλαβα πως πέρασε η ώρα.
Η Μαριέλλα ήταν άνετη, προσιτή και απολαυστική με κέφι και όρεξη να μου διηγηθεί όλη της την πορεία με χαρακτηριστικές λεπτομέρειες. Πολλοί στάθηκαν στον τραυματισμό της, που θα της στερήσει την φετινή σεζόν, αλλά δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία κακοτυχία που θα την κάνει να βγει ακόμη πιο δυνατή. Εξάλλου έχει την στήριξη της ομάδας και των φίλων της Αβενίδας, οπότε δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Ξέρει από κακοτοπιές, τις έχει ζήσει στο πετσί της. Η αμφισβήτηση ήταν κανονικότητα για εκείνη απ’ όταν ξεκίνησε την ενασχόλησή της με το μπάσκετ, όμως ποτέ δεν πτοήθηκε. Έτσι κι αλλιώς έχει μάθει να καταφέρνει ό,τι βάζει στο μυαλό της με σκληρή δουλειά (σίγουρα σε αυτό έχει συμβάλει και η Αμερική) και προσπάθεια. Πλέον, η 26χρονη Μαριέλλα είναι μια γυναίκα, που της αρέσει να βγαίνει μπροστά, να αναλαμβάνει ευθύνες και να απολαμβάνει με την ψυχή της το άθλημα που λατρεύει, το μπάσκετ.
Mariella Fasoula balled out with ?? during this campaign!#EuroBasketWomen x #DareToDream pic.twitter.com/4b8OhxUDtt
— FIBA Women's EuroBasket ? (@EuroBasketWomen) July 1, 2023
Τα πρώτα βήματα με την «πορτοκαλί θεά»
«Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στα 8 μου, τότε μέναμε στην Αμερική και είχαμε μία μπασκέτα στο γκαράζ του σπιτιού μας και έπαιζε ο μπαμπάς μου με τον Γιάννη και βγήκα κι εγώ έξω μια μέρα να δω τι γίνεται. Με ρώτησε ο πατέρας μου αν ξέρω τι είναι το ριμπάουντ και του είπα όχι, οπότε έκατσε μου έμαθε και μου έδειξε κάποια πράγματα κι από εκείνη την ημέρα αποφάσισα πως θέλω να παίξω μπάσκετ!»
Αυτή ήταν η πρώτη επαφή της μικρής Μαριέλλας με το άθλημα, που έμελλε να στην στιγματίσει και να καθορίσει όλη την επαγγελματική της πορεία. Με τον πατέρα της και τη μητέρα της στο πλευρό της έκανε τα πρώτα της δειλά βήματα με τους οιωνούς να μην είναι όμως με το μέρος της…
«Με γράψανε σε μία ομάδα και ήμουν πραγματικά… χάλια! Δεν ήμουν σε καμία περίπτωση από εκείνα τα ταλέντα που φαίνονται από μικρά. Ίσα ίσα το αντίθετο, οι προπονητές έλεγαν στους γονείς μου να με σταματήσουν από το μπάσκετ. Πάλι καλά η μητέρα μου με πήγαινε στις προπονήσεις κάθε μέρα. Αυτό που μου αρέσει είναι ότι το επέλεξα μόνη μου και τέλος. Προσπάθησα και να ασχοληθώ με άλλα αθλήματα, έκανα τένις, μπαλέτο, βόλεϊ και μου άρεσε που έκανα και διαφορετικά πράγματα, αλλά τίποτα δε μου έδινε την ευχαρίστηση που μου έδινε το μπάσκετ. Ήταν σαν… έρωτας με την πρώτη ματιά!»
«Η Αμερική ήταν μεγάλο σχολείο»
Η 26χρονη σέντερ ήρθε στην Ελλάδα το 2009 και συνέχισε να κυνηγάει το όνειρό της στον Πρωτέα Βούλας. Εκείνα τα χρόνια ήταν που ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την ιδέα της υποτροφίας σε αμερικάνικο κολέγιο για να παίξει επαγγελματικά μπάσκετ κι έτσι κι έγινε. Όπως είπε η ίδια χαρακτηριστικά, πήρε πιο σοβαρά το Λύκειο κι έπειτα ακολούθησε η υποτροφία στο «Boston College» και αργότερα η μεταγραφή στο «Vanderbilt». Βέβαια, η προσαρμογή σε ένα ξένο μέρος με τελείως διαφορετική νοοτροπία δεν είναι κάτι εύκολο.
«Οι πρώτοι μήνες στην Αμερική ήταν σοκαριστικοί για μένα, γιατί ήταν κάτι που δεν είχα ξαναζήσει. Εκεί δίνουν πάρα πολύ έμφαση στο να σε κάνουν αθλητή/ αθλήτρια, δηλαδή να δυναμώσει πάρα πολύ η φυσική σου κατάσταση κι έχουν αυτό που το λένε ‘mental toughness’. Σε βάζουν δηλαδή να κάνεις πράγματα που εσύ μπορεί να πιστεύεις πως είναι αδύνατο να τα καταφέρεις, αλλά τελικά τα πετυχαίνεις κι ας σου βγαίνει η… γλώσσα! Είναι μεγάλο μάθημα γιατί βλέπεις, ότι πριν μισή ώρα έλεγες, πως δε μπορούσες να το φέρεις εις πέρας κι όμως σπας τα όριά σου φτιάχνοντας μία πολύ σωστή νοοτροπία».
Με αυτό το σκεπτικό, ότι μπορεί να καταφέρει τα πάντα, πορεύεται η Μαριέλλα Φασούλα. Δεν θέλει να βρίσκεται σε βολικές για εκείνη καταστάσεις, γιατί έτσι νιώθει πως δεν βελτιώνεται, πως δεν φτάνει στο επόμενο επίπεδο. Όταν σκέφτεται, πως δε μπορεί να δώσει άλλο τις έρχονται οι θύμησες από… τας Αμερικάς και βάζει τα δυνατά της να ξεπερνά τα όριά της.
Το κεφάλαιο αμφισβήτηση και η σύγκριση με τον Παναγιώτη Φασούλα
Το φαινόμενο να μπαίνουμε σε συγκρίσεις είναι συχνό. Πόσο μάλλον όταν αυτές αφορούν ένα παιδί, που συνεχίζει κατά κάποιον τρόπο την καριέρα του γονιού του. Πόσο σκληρή και οδυνηρή κατάσταση είναι αυτή για έναν έφηβο που αντιλαμβάνεται τα πάντα; Πολύ και δυστυχώς όσοι ασκούν τέτοιου είδους κριτική δεν το σκέφτονται.
Η Μαριέλλα δεν γλίτωσε από τις κακές «γλώσσες», ούσα η κόρη ενός από τους κορυφαίους Έλληνες μπασκετμπολίστες, του Πρωταθλητή Ευρώπης (και όχι μόνο) του 1987 Παναγιώτη Φασούλα.
«Όταν ήμουν μικρή, πολύς κόσμος απλά… μιλούσε έχοντας να πει μόνο κάτι αρνητικό. Όταν ήμουν στις μικρές Εθνικές έλεγαν ότι είμαι εκεί λόγω του πατέρα μου, ότι είμαι χάλια, ότι έχω μπει με ‘μέσο’, που όταν είσαι μικρή αυτό δεν γίνεται να μην σε επηρεάσει ως ένα σημείο γιατί είναι και αθώες αυτές οι ηλικίες. Αυτή ήταν και η άποψη μάλιστα, μερικών προπονητών μου τότε. Εμένα δε μου είχε περάσει καν από το μυαλό κάτι τέτοιο μέχρι που άρχισα να τα βλέπω στο ίντερνετ όταν ήμουν περίπου 13 χρονών».
Βέβαια, όλοι αυτοί οι… καλοθελητές θα ψάχνουν τρύπα να κρυφτούν βλέποντας την πορεία της 26χρονης σέντερ όχι μόνο σε ευρωπαϊκό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο, αφού αποτελεί μία από τις κολώνες της Εθνικής ομάδας μπάσκετ.
«Τώρα τι θα μου πουν; Ο πατέρας μου είναι μέσα στο γήπεδο και κάνει αυτά που κάνω; Αυτός παίζει για μένα; Αυτός βάζει τα καλάθια; Όσο μεγάλωνα καταλάβαινα, ότι ο κόσμος πάντα θα έχει κάτι αρνητικό να πει, απλά τώρα δε με επηρεάζει καθόλου γιατί τα πάντα τα αποδεικνύω στο γήπεδο. Γενικά δεν θα έπρεπε οι άνθρωποι να βγάζουν τόση αρνητικότητα απέναντι σε παιδιά και δεν το λέω μόνο για μένα».
Οι γονείς της αποτελούν με διαφορά τους μεγαλύτερούς της θαυμαστές. Η μητέρα της είναι μεγάλη φαν του αθλήματος και ξενυχτάει για τους αγώνες της κόρης και όχι μόνο, ενώ ο πατέρας της την θεωρεί καλύτερη από τον ίδιο. Πάντως η Μαριέλλα είναι ευτυχισμένη και μόνο που μπορεί και συνεχίζει τον «θρύλο», που έχει χτίσει ο Παναγιώτης Φασούλας.
«Μπορεί να το λέει επειδή είναι ο μπαμπάς μου (γέλια), αλλά αυτά που έχει καταφέρει είναι απίστευτα. Πάντως μ’ αρέσει που μπορώ κι εγώ με την σειρά μου να κάνω μεγάλα πράγματα και να συνεχίσω το μπάσκετ στην οικογένεια. Αυτό που έχω κρατήσει από εκείνον είναι το ‘hook shot’».
«Η εκπλήρωση του ονείρου της EuroLeague έκανε χαρούμενη τη… μικρή Μαριέλλα»
Οι γονείς της πάντως πίστεψαν στο όνειρό της και η Μαριέλλα το έκανε πραγματικότητα. Στο κάτω κάτω, στο τέλος της ημέρας είναι απλά ένα παιχνίδι κι εκείνη κοιτάει να το απολαύσει. Αυτή είναι και η σημαντικότερη συμβουλή που κρατάει από την οικογένειά της.
Έχει αυτοπεποίθηση πιστεύει στον εαυτό της και ό,τι στόχους βάζει τους πετυχαίνει. Έτσι συνέβη και με την EuroLeague. Ήταν στόχος της να παίξει σε αυτό το επίπεδο κι όχι μόνο το κατάφερε, αλλά ήταν και υποψήφια για το βραβείο της πολυτιμότερης παίκτριας την δεύτερη χρονιά στην Αβενίδα.
??? ??? ?@CBAvenida renueva un año más a @FasoulaMariella ??
— Perfumerías Avenida (@CBAvenida) November 13, 2023
(Nos lo ha contado en IG LIVE)
➕ INFO https://t.co/4xCBByjPTP
? @MonsterMondays_ pic.twitter.com/uPcBiX1bJk
«Τα χρόνια στην Αβενίδα με έχουν κάνει όχι μόνο να ‘μεγαλώσω’ σαν παίκτρια, αλλά έχω μάθει και πάρα πολλά δίπλα στις καλύτερες συμπαίκτριες που θα μπορούσα να έχω. Πλέον, θα διανύσω τον τέταρτο μου χρόνο θα είμαι μία εντελώς διαφορετική παίκτρια από αυτή που ήμουν την πρώτη μου χρονιά. Έχω αλλάξει πάρα πολύ και μ’ έχουν βοηθήσει όλοι πολλοί. Ήταν απίθανο που είχα τόση εμπειρία να με περιβάλλει. Μόνο και μόνο η προπόνηση με αυτές τις συμπαίκτριες με έκανε καλύτερη».
«Το μπάσκετ στην Ευρωλίγκα είναι εντελώς διαφορετικό. Άλλη ταχύτητα, άλλη συγκέντρωση και άλλη μαχητικότητα, ενώ και το μικρό λαθάκι κοστίζει ένα ολόκληρο παιχνίδι. Ήταν απίστευτο που την δεύτερη χρονιά μου στην ομάδα ήμουν υποψήφια για το MVP της EuroLeague. Ήταν τρομερή εμπειρία και αποτέλεσμα πολύ σκληρής δουλειάς κι αφού μπόρεσα να το καταφέρω ήταν πολύ ωραίο για τη μικρή Μαριέλλα».
«Η Αβενίδα είναι σαν δεύτερο σπίτι μου»
Ο κόσμος της Αβενίδας τη λατρεύει, μάλιστα τη φωνάζει χαρακτηριστικά «Fas»! Πώς γίνεται να ξεχάσουμε την θερμή υποδοχή της στο γήπεδο της ομάδας, μετά την ρήξη χιαστού που υπέστη; Συγκεκριμένα, Ισπανοί φίλαθλοι χάρισαν ένα απίθανο standing ovation στην Ελληνίδα σέντερ, εκφράζοντας την στήριξή τους σε αυτή τη δύσκολη στιγμή της καριέρας της.
Για την ακρίβεια, κράτησαν χαρτάκια που έγραφαν «Μαζί σου, FAS» χειροκροτώντας τη Φασούλα που ήταν στο γήπεδο με πατερίτσες και δεν κατάφερε να κρύψει τη συγκίνησή της. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η ομάδα, που ανανέωσε το συμβόλαιο της νεαρής σέντερ δείχνοντας έμπρακτα την στήριξή της σε αυτή την δυσκολία.
WITH YOU, FAS ? pic.twitter.com/hFJkmIG8Po
— Perfumerías Avenida (@CBAvenida) October 25, 2023
«Έχω μεγαλώσει πολύ σαν παίκτρια στην Αβενίδα, έχω δεθεί πολύ με τον κόσμο της ομάδας, είναι σαν οικογένεια, σαν ένα δεύτερο σπίτι. Οι φαν μας είναι φοβεροί και γενικά στην Ισπανία είναι απίστευτοι, καμία σχέση με την Ελλάδα. Σ’ ένα απλό παιχνίδι πρωταθλήματος απέναντι στην τελευταία ομάδα της βαθμολογίας, το γήπεδο μπορεί να είχε 3.000 κόσμο, στον τελικό είχε 14.000. Γενικότερα στηρίζουν το μπάσκετ γυναικών, το σέβονται και το αγαπάνε. Είναι αυτό που μας αξίζει κι εγώ το εκτιμώ πάρα πολύ αυτό και το δείχνω γι’ αυτό και δεθήκαμε. Στα δύσκολα έτσι κι αλλιώς αυτοί είναι ο 6ος παίκτης μας. Μας βοηθούν να κερδίζουμε τα παιχνίδια. Από την στιγμή κιόλας που μου έδειξαν εμπιστοσύνη μετά απ’ όσα έγιναν αυτή τη χρονιά μου ήταν πολύ εύκολο να ανανεώσω για του χρόνου».
«Με στενοχωρεί που στην Ελλάδα υπάρχει τόσο ταλέντο, αλλά δεν υπάρχει στήριξη»
Το ζήτημα της υποτίμησης του μπάσκετ γυναικών δεν γινόταν να μην τεθεί στο τραπέζι της όμορφης συζήτησής μας. Η Μαριέλλα έχοντας την εμπειρία των κατάμεστων γηπέδων στην Ισπανία, της αξιοπρεπούς προβολής, πάνω απ’ όλα του σεβασμού, αλλά και της ενίσχυσης του αθλήματος από εξωγενείς παράγοντες, δεν γίνεται να μην θλίβεται με την εικόνα των άδειων ελληνικών γηπέδων.
«Έβλεπα πέρυσι τον Ολυμπιακό να παίζει στην Ευρωλίγκα και το ΣΕΦ ήταν άδειο. Αντιμετώπιζαν ομάδες όπως η Φενέρμπαχτσε με παίκτριες όπως η Μπριάνα Στιούαρτ, τοπ επιπέδου που δεν πρόκειται να ξαναδεί κανείς στην Ελλάδα. Μπορεί φυσικά και να μην ήξεραν, γιατί δεν γίνεται τόση διαφήμιση ή ίσως γιατί δεν υπάρχει τόση μπασκετική παιδεία. Χρειαζόμαστε μικρά κοριτσάκια να αγαπήσουν το μπάσκετ, να δουν τους αγώνες, να μιλήσουν με παίκτριες, να δουν τι μπορούν να κερδίσουν μέσα από το άθλημα. Με στενοχωρεί πάντως γιατί έχουμε πολύ ταλέντο στην Ελλάδα και αξίζουν να έχουν την στήριξη».
«Κάνουμε το ίδιο πράγμα με την Εθνική Ανδρών. Παίζουμε με πάθος για την χώρα μας!»
Κάποια βήματα, έστω και με αργό ρυθμό, έχουν αρχίσει και συμβαίνουν στην Εθνική Γυναικών. Στους πρόσφατους αγώνες των προκριματικών του EuroBasket 2025 υπήρχε τόσο η προβολή από κρατικό κανάλι, όσο και η έμπρακτη στήριξη από τον κόσμο στο γήπεδο. Αυτό σίγουρα δίνει μία ελπίδα για βελτίωση και εξέλιξη.
«Χάρηκα πάρα πολύ που είδα το γήπεδο της Χαλκίδας να είναι γεμάτο και ευχαριστώ τον κόσμο που πήγε να στηρίξει την ομάδα. Είναι τόσο ωραίο να παίζεις μπάσκετ μπροστά στον κόσμο σου. Είναι η Εθνική, παίζουμε για την Ελλάδα. Όπως όλοι παρακολουθούν την Εθνική ανδρών γιατί να μην έχουμε τον ίδιο κόσμο, την ίδια προώθηση και την ίδια αγάπη; Το ίδιο πράγμα κάνουμε. Παίζουμε για την χώρα μας, έχουμε το ίδιο πάθος και θέλουμε να κερδίζουμε για την Ελλάδα και να το μοιραστούμε αυτό με τον κόσμο. Αυτό θα ήθελα να δω και στο EuroBasket του 2025. Ο κόσμος βοηθάει ως έναν βαθμό το παιχνίδι να κυλήσει προς το μέρος μας και είναι πολύ σημαντικό».
«Δε μου αρέσει να λέω πολλά, γιατί κάποιος θα νομίζει ότι εγώ περιμένω μετάλλια του χρόνου»
Η Μαριέλλα Φασούλα αποτελεί μία από τις παίκτριες «κλειδιά» για την ομάδα του Πέτρου Πρέκα, που οδήγησε την Εθνική στο EuroBasket 2025. Θέλει τη διάκριση. Θέλει τα μετάλλια, αλλά δεν βιάζεται. Πιστεύει στην σωστή δουλειά και με τον καιρό ξέρει πως θα έρθουν όλα. Το σημαντικό είναι η «γαλανόλευκη» ομάδα συνεχώς να βελτιώνεται.
Take a bow ?♀️?♀️
— FIBA Women's EuroBasket ? (@EuroBasketWomen) June 16, 2023
?Mariella Fasoula: 22 PTS | 11 REB | 1 BLK
⚪️ Artemis Spanou: 22 PTS | 5 REB | 4 AST#EuroBasketWomen x #DareToDream pic.twitter.com/SHQe826EjA
«Τα τελευταία χρόνια γίνεται μία καινούρια προσπάθεια στην Εθνική με πιο νέο ηλικιακά ρόστερ, οπότε το σημαντικότερο ζήτημα είναι να υπάρχει χημεία και να είμαστε όλες στην ίδια σελίδα έχοντας το ίδιο κίνητρο. Μετά έρχονται και τα τεχνικά, τα μπασκετικά. Πάντως όλες βγάζουμε την ενέργεια και την θέληση και θα συνεχίσουμε να βελτιωνόμαστε. Πιστεύω ότι είμαστε σε πολύ καλό δρόμο κι έχουμε ένα staff που το εμπιστευόμαστε για να προετοιμαστούμε σωστά για το EuroBasket του 2025. Είμαι αισιόδοξη και ενθουσιασμένη»!
«Θέλω σίγουρα για την Εθνική να την φτάσουμε σε ένα επίπεδο που της αξίζει. Να πάμε στις τελικές φάσεις και σε όμορφες στιγμές. Δε μου αρέσει να λέω πολλά γιατί κάποιος θα νομίζει ότι εγώ περιμένω μετάλλια του χρόνου. Θέλω με τον καιρό να γίνει αυτό. Κι αν σημαίνει μετάλλιο σε 3,4,5 χρόνια είναι οκ, απλά θέλω σε κάθε διοργάνωση να πηγαίνουμε ένα βήμα παραπάνω».
«Όταν δεν δουλεύεις κάποιος άλλος δουλεύει για την θέση σου»
Ποιοι είναι όμως η προσωπικοί στόχοι της Φασούλα; Του κοριτσιού που δεν σταματά να ονειρεύεται κι ό,τι βάζει στο μυαλό της το πετυχαίνει; Σίγουρα διανύει μία δύσκολη περίοδο τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά, όμως ξέρει ότι μπορεί να επιστρέψει όχι απλά η ίδια, αλλά και καλύτερη από πριν, ενώ πάντα παραμένει ανοιχτή σε νέες προκλήσεις.
«Οι στόχοι μετά τον τραυματισμό είναι σίγουρα διαφορετικοί. Όταν δεν δουλεύεις κάποιος άλλος δουλεύει για την θέση σου. Εγώ θέλω να επιστρέψω έτοιμη, να κάνω σωστή αποθεραπεία και δουλέψω το σκεπτικό μου, ώστε να γυρίσω δυναμικά με θετική ενέργεια. Χάνεις μια ολόκληρη χρονιά, είναι δύσκολο. Θέλω να επιστρέψω η ίδια και καλύτερη κατακτώντας τίτλους με την ομάδα μου και γιατί όχι να πάμε στον τελικό της Ευρωλίγκας και να την πάρουμε κιόλας».
«Δε λέω ποτέ όχι σε τίποτα, δεν υπάρχουν όρια. Αν έρθει η ευκαιρία από το WNBA εννοείται είναι καλοδεχούμενη, γιατί έχω μάθει, πως πρέπει να αρπάζουμε αυτές τις ευκαιρίες, οπότε ‘ναι σε όλα’, δεν θέλω να αρνηθώ κάτι επειδή μπορεί να φοβάμαι ή να μην νιώθω άνετα».
