«Σιγά μην παίξω! Με θέλουν για τις φανέλες και το τσάι!» Πώς ο Τζορτζ Μπεστ έφτασε στο ντεμπούτο του με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στις 14 Σεπτεμβρίου του 1963 και παράλληλα, ο Ματ Μπάσμπι έβαλε τις βάσεις για την «Αγία Τριάδα»!
άλλη διάσταση στο Νο.7 της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αφήνοντας «βαριά» κληρονομιά στους Καντονά, Μπέκαμ και Κριστιάνο Ρονάλντο.
Όλα για τον Τζορτζ Μπεστ ξεκίνησαν, ουσιαστικά, μία ημέρα σαν και σήμερα (14/09) το 1963. Στο ντεμπούτο του με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, απέναντι στη Γουέστ Μπρομ. Ένα ματς αφετηρία της δημιουργίας του δικού του θρύλου, αλλά και μίας νέας εποχής για τους «κόκκινους διαβόλους», που ακόμη μετρούσαν τις πληγές τους, από την τραγωδία του 1958 στο Μόναχο.
Ωστόσο, ο Ματ Μπάσμπι, ο άνθρωπος που ανέλαβε το δύσκολο έργο να σταθεί αρχικά ο ίδιος στα πόδια του, μετά τα όσα συνέβησαν, κι έπειτα να «σηκώσει» ολόκληρο τον σύλλογο, ήξερε πως από εκείνη την ημέρα κι έπειτα δεν ήταν μόνος.
Θα είχε την «Αγία Τριάδα», που μετά τους Τσάρλτον και Λο, αποκτούσε και το τρίτο της μέλος.
Παραδοσιακά, οι πρεμιέρες δεν είναι εύκολες. Πόσω μάλλον μία πρεμιέρα στο αγγλικό ποδόσφαιρο του 1963. Τότε που «καλός αμυντικός», ήταν αυτός που σακάτευε τον αντίπαλο επιθετικό στην πρώτη ευκαιρία. Ένα μάθημα που ο Τζορτζ Μπεστ, το πήρε με το... καλημέρα!
Ο Γκρέιαμ Γουίλιαμς, Ουαλός αριστερός μπακ της Γουέστ Μπρομ, ανέλαβε το έργο της «προσγείωσης» του 17χρονου ταλέντου. Άλλες φορές το κατάφερε μες το ματς, άλλες όχι. Με το τελευταίο σφύριγμα, όμως, γνώριζε τόσο αυτός, όσο και οι 50.453 φίλαθλοι στις κερκίδες, πως ανέτειλε μία νέα εποχή.
Το ντεμπούτο του Μπεστ δεν ήταν τόσο φανταχτερό. Δεδομένα, είχε εκλάμψεις ποιότητας, σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής.
Τα πραγματικά ουσιώδη, όμως, δεν έγιναν άμεσα γνωστά στον κόσμο.
Ο Ματ Μπάσμπι γνώριζε πως είχε να διαχειριστεί όσο καλύτερα μπορούσε, ένα ποδοσφαιρικό «διαμάντι». Τον είχε ενημερώσει δύο χρόνια πριν, περίπου, ο Μπομπ Μπίσοπ, θρυλικός σκάουτερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, για την «ιδιοφυΐα από το Μπέλφαστ».
Ήρθε στο Μάντσεστερ στα 15 του, έφυγε... έντρομος μέσα σε 24 ώρες από το σοκ της μετάβασης από τον τόπο του στην Αγγλία, αλλά για καλή τύχη και των δύο πλευρών, επέστρεψε.
«Αφήστε τον να αναπτυχθεί με τον δικό του τρόπο. Φυσικά. Έχει κάτι το μοναδικό» τόνισε στους συνεργάτες του, ο Ματ Μπάσμπι. Και πράγματι έτσι έγινε.
Ενώ ο Μπεστ αγωνιζόταν στην Β ομάδα, εν μία νυκτί, κλήθηκε στην πρώτη. Στην αρχή πίστεψε πως θα είναι ο 12ος παίκτης απέναντι στη Γουέστ Μπρομ. Για να μαζεύει τα ρούχα, να μεταφέρει το τσάι και να κόβει τα πορτοκάλια των παικτών! Βλέπετε οι αλλαγές σε ματς του αγγλικού ποδοσφαίρου, «απείχαν» τρεις σεζόν. Το πλάνο, όμως, ήταν εντελώς αντίθετο και παρότι δεν περίμενε εκείνη την εξέλιξη, ήταν ήδη έτοιμος γι' αυτήν!
Στα αποδυτήρια, ο Τσάρλτον έπινε λίγο ουΐσκι για να ηρεμήσει, ο Στάιλς τσέκαρε διαρκώς τη φανέλα του, ενώ ο Σάντλερ, μπαινο-έβγαινε στην τουαλέτα!
Από την άλλη, ο 17χρονος Μπεστ, λίγα λεπτά πριν κάνει το επίσημο ντεμπούτο του με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, διάβαζε το Match Programme της αναμέτρησης. Χαλαρός, λες και ετοιμαζόταν για την 500η του συμμετοχή!
Ακριβώς έτσι θα παρέμενε και στην υπόλοιπη καριέρα του: Το ίδιο σίγουρος και ψύχραιμος, είτε έπαιζε στη Β ομάδα, είτε μπροστά σε 50.000 κόσμου!
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κέρδισε σε εκείνο το ματς, με τον Τζορτζ Μπεστ να έχει συμμετοχή στη φάση, από την προήλθε το γκολ. Το «τρίποντο», όμως, είναι απλώς το δέντρο, στο... δάσος εκείνης της βραδιάς.
Ο Τζορτζ Μπεστ ξαναφόρεσε τη φανέλα της Γιουνάιτεντ, τρεις μήνες αργότερα! Από τότε και μετά, όμως, πήρε τη φανέλα... σπίτι του, για την επόμενη δεκαετία!
Μαζί με τους Μπόμπι Τσάρλτον και Ντένις Λο, αρχής γενομένης από τις 18 Ιανουαρίου του 1964, όταν βρέθηκαν για πρώτη φορά και οι τρεις στην ενδεκάδα, σχημάτισαν την «Αγία Τριάδα» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, γιγαντώνοντας τον μύθο του συλλόγου. Βάζοντας τις βάσεις, για να γίνει ό,τι γνωρίζουμε σήμερα.
Με αυτούς «μπροστάρηδες», δέκα χρόνια μετά την τραγωδία του Μονάχου, οι «κόκκινοι διάβολοι» κατέκτησαν το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών τους (1968), έχοντας «σηκώσει» πιο πριν, το πρωτάθλημα Αγγλίας, τόσο το 1965, όσο και το 1967. Έστω κι αν ο Λο απουσίασε από τον τελικό του 1968, λόγω τραυματισμού.
Όσον αφορά τον Τζορτζ Μπεστ, η ιστορία «έγραψε» πως θα συγκαταλέγεται για πάντα, ανάμεσα στους καλύτερους ποδοσφαιριστές που «πάτησαν» ποτέ χορτάρι. Έστω κι αν τα πάθη του, τον τοποθέτησαν σε εξέχουσα θέση και στη λίστα με τα μεγαλύτερα «what if»...
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
Από Golden Boy, θρύλος. Αυτός που έδωσε Όλα για τον Τζορτζ Μπεστ ξεκίνησαν, ουσιαστικά, μία ημέρα σαν και σήμερα (14/09) το 1963. Στο ντεμπούτο του με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, απέναντι στη Γουέστ Μπρομ. Ένα ματς αφετηρία της δημιουργίας του δικού του θρύλου, αλλά και μίας νέας εποχής για τους «κόκκινους διαβόλους», που ακόμη μετρούσαν τις πληγές τους, από την τραγωδία του 1958 στο Μόναχο.
Ωστόσο, ο Ματ Μπάσμπι, ο άνθρωπος που ανέλαβε το δύσκολο έργο να σταθεί αρχικά ο ίδιος στα πόδια του, μετά τα όσα συνέβησαν, κι έπειτα να «σηκώσει» ολόκληρο τον σύλλογο, ήξερε πως από εκείνη την ημέρα κι έπειτα δεν ήταν μόνος.
Θα είχε την «Αγία Τριάδα», που μετά τους Τσάρλτον και Λο, αποκτούσε και το τρίτο της μέλος.
Πίσω από τα φώτα
Παραδοσιακά, οι πρεμιέρες δεν είναι εύκολες. Πόσω μάλλον μία πρεμιέρα στο αγγλικό ποδόσφαιρο του 1963. Τότε που «καλός αμυντικός», ήταν αυτός που σακάτευε τον αντίπαλο επιθετικό στην πρώτη ευκαιρία. Ένα μάθημα που ο Τζορτζ Μπεστ, το πήρε με το... καλημέρα!
Ο Γκρέιαμ Γουίλιαμς, Ουαλός αριστερός μπακ της Γουέστ Μπρομ, ανέλαβε το έργο της «προσγείωσης» του 17χρονου ταλέντου. Άλλες φορές το κατάφερε μες το ματς, άλλες όχι. Με το τελευταίο σφύριγμα, όμως, γνώριζε τόσο αυτός, όσο και οι 50.453 φίλαθλοι στις κερκίδες, πως ανέτειλε μία νέα εποχή.
Το ντεμπούτο του Μπεστ δεν ήταν τόσο φανταχτερό. Δεδομένα, είχε εκλάμψεις ποιότητας, σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής.
Τα πραγματικά ουσιώδη, όμως, δεν έγιναν άμεσα γνωστά στον κόσμο.
«Αφήστε τον στον δικό του δρόμο!»
Ο Ματ Μπάσμπι γνώριζε πως είχε να διαχειριστεί όσο καλύτερα μπορούσε, ένα ποδοσφαιρικό «διαμάντι». Τον είχε ενημερώσει δύο χρόνια πριν, περίπου, ο Μπομπ Μπίσοπ, θρυλικός σκάουτερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, για την «ιδιοφυΐα από το Μπέλφαστ».
Ήρθε στο Μάντσεστερ στα 15 του, έφυγε... έντρομος μέσα σε 24 ώρες από το σοκ της μετάβασης από τον τόπο του στην Αγγλία, αλλά για καλή τύχη και των δύο πλευρών, επέστρεψε.
«Αφήστε τον να αναπτυχθεί με τον δικό του τρόπο. Φυσικά. Έχει κάτι το μοναδικό» τόνισε στους συνεργάτες του, ο Ματ Μπάσμπι. Και πράγματι έτσι έγινε.
Ενώ ο Μπεστ αγωνιζόταν στην Β ομάδα, εν μία νυκτί, κλήθηκε στην πρώτη. Στην αρχή πίστεψε πως θα είναι ο 12ος παίκτης απέναντι στη Γουέστ Μπρομ. Για να μαζεύει τα ρούχα, να μεταφέρει το τσάι και να κόβει τα πορτοκάλια των παικτών! Βλέπετε οι αλλαγές σε ματς του αγγλικού ποδοσφαίρου, «απείχαν» τρεις σεζόν. Το πλάνο, όμως, ήταν εντελώς αντίθετο και παρότι δεν περίμενε εκείνη την εξέλιξη, ήταν ήδη έτοιμος γι' αυτήν!
Στα αποδυτήρια, ο Τσάρλτον έπινε λίγο ουΐσκι για να ηρεμήσει, ο Στάιλς τσέκαρε διαρκώς τη φανέλα του, ενώ ο Σάντλερ, μπαινο-έβγαινε στην τουαλέτα!
Από την άλλη, ο 17χρονος Μπεστ, λίγα λεπτά πριν κάνει το επίσημο ντεμπούτο του με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, διάβαζε το Match Programme της αναμέτρησης. Χαλαρός, λες και ετοιμαζόταν για την 500η του συμμετοχή!
Ακριβώς έτσι θα παρέμενε και στην υπόλοιπη καριέρα του: Το ίδιο σίγουρος και ψύχραιμος, είτε έπαιζε στη Β ομάδα, είτε μπροστά σε 50.000 κόσμου!
Κι εγένετο, «Αγία Τριάδα»
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κέρδισε σε εκείνο το ματς, με τον Τζορτζ Μπεστ να έχει συμμετοχή στη φάση, από την προήλθε το γκολ. Το «τρίποντο», όμως, είναι απλώς το δέντρο, στο... δάσος εκείνης της βραδιάς.
Ο Τζορτζ Μπεστ ξαναφόρεσε τη φανέλα της Γιουνάιτεντ, τρεις μήνες αργότερα! Από τότε και μετά, όμως, πήρε τη φανέλα... σπίτι του, για την επόμενη δεκαετία!
Μαζί με τους Μπόμπι Τσάρλτον και Ντένις Λο, αρχής γενομένης από τις 18 Ιανουαρίου του 1964, όταν βρέθηκαν για πρώτη φορά και οι τρεις στην ενδεκάδα, σχημάτισαν την «Αγία Τριάδα» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, γιγαντώνοντας τον μύθο του συλλόγου. Βάζοντας τις βάσεις, για να γίνει ό,τι γνωρίζουμε σήμερα.
Με αυτούς «μπροστάρηδες», δέκα χρόνια μετά την τραγωδία του Μονάχου, οι «κόκκινοι διάβολοι» κατέκτησαν το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών τους (1968), έχοντας «σηκώσει» πιο πριν, το πρωτάθλημα Αγγλίας, τόσο το 1965, όσο και το 1967. Έστω κι αν ο Λο απουσίασε από τον τελικό του 1968, λόγω τραυματισμού.
Όσον αφορά τον Τζορτζ Μπεστ, η ιστορία «έγραψε» πως θα συγκαταλέγεται για πάντα, ανάμεσα στους καλύτερους ποδοσφαιριστές που «πάτησαν» ποτέ χορτάρι. Έστω κι αν τα πάθη του, τον τοποθέτησαν σε εξέχουσα θέση και στη λίστα με τα μεγαλύτερα «what if»...
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr