Το «πλήρωμα» του χρόνου έφτασε ακόμα και για τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν. Ίσως να έδειχνε ικανός να παίζει για πάντα, αλλά στα 45 του πήρε τελικά την απόφαση να εγκαταλείψει την ενεργό δράση. Φεύγει «γεμάτος» από τα γήπεδα. Αλλά και με μία πικρία.
Σχετικά Άρθρα
«Κρεμάει» τα γάντια του ο Τζίτζι Μπουφόν!
Ο Μαρσέλο Λίπι στο BN Sports: «Μπροστά στον στόχο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το Calciopolis δεν είχε καμία σημασία!» (video)
«Το γήπεδο είναι το πιο όμορφο κομμάτι του παιχνιδιού. Σου παρέχει συναισθήματα που δίνουν νόημα στη ζωή». Λόγια του Τζιανλουίτζι Μπουφόν. Λέξεις που φανερώνουν την αστείρευτη αγάπη του για τη στρογγυλή «θεά» και εξηγούν με τον καλύτερο τρόπο γιατί δεν έβγαλε ποτέ τα γάντια του, μέχρι και τα 45 του χρόνια.
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, αναφέρει το κλισέ. Έτσι και στην περίπτωση του θρυλικού Ιταλού τερματοφύλακα. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής με τη «σκουάντρα ατζούρα» το 2006, πήρε τη μεγάλη απόφαση. Θα «κρεμάσει» τα γάντια του και δε θα συνεχίσει να αγωνίζεται με την αγαπημένη του Πάρμα. Εκεί όπου ξεκίνησε, εκεί ακριβώς σταμάτησε.
Ο τέλειος κύκλος, που ενδιάμεσα εμπλουτίστηκε με κάποιες από τις μεγαλύτερες διακρίσεις. Με το σημαντικότερο, ίσως, παράσημό του να είναι εξωαγωνιστικό. Πρόκειται για την περίοδο κατά την οποία έπασχε από κατάθλιψη, αλλά κατάφερε να βγει πιο δυνατός από ποτέ. «Η κατάθλιψη είναι μια μακρινή ανάμνηση που έχει γίνει πολύ αγαπητή, γιατί το μαρτύριο με έκανε να εκτιμήσω πόσο έντονη μπορεί να είναι κάθε στιγμή της ημέρας», είχε τονίσει στο πρόσφατο παρελθόν ο Μπουφόν.
Gianluigi Buffon's career by numbers:
— Squawka (@Squawka) August 2, 2023
◉ 28 career trophies
◉ Most caps for Italy (176)
◉ Most club appearances by an Italian (975)
◉ Most Serie A games (657)
◉ Most Serie A titles (10)
◉ Most consecutive Serie A clean sheets (10)
◉ Longest run without conceding a Serie A… pic.twitter.com/M7pWZPZWz6
Εν αρχή ην… η Μίλαν και η Ρωσία!
Πώς όμως ξεκίνησαν όλα για τον Ιταλό γκολκίπερ, πριν φτάσει στην κορυφή; Γυρνάμε πίσω στο Νοέμβριο του 1995. Βασικός τερματοφύλακας της Πάρμα εκείνη την περίοδο ήταν ο Λούκα Μπούτσι. Ένας τραυματισμός, ωστόσο, τον είχε θέσει εκτός. Ο Νέβιο Σκάλα, προπονητής της ομάδας, αναζητούσε τον αντικαταστάτη του για το δύσκολο ματς με τη Μίλαν. Δεν ήταν βέβαιος αν ο 17χρονος τότε Μπουφόν ήταν έτοιμος για ένα τέτοιο παιχνίδι.
Τουλάχιστον μέχρι να του μιλήσει λίγες ημέρες πριν. «Αν σε βάλω στην ενδεκάδα, θα είσαι αντάξιος των απαιτήσεων;», τον ρώτησε ο Ιταλός τεχνικός. Ποια ήταν η απάντηση που δέχθηκε; «Κανένα πρόβλημα. Αν δεν ήμουν έτοιμος, τότε τι κάνω εδώ;». Όλα είχαν πάρει το δρόμο τους και το 0-0 με τους «ροσονέρι» σηματοδότησε την εκκίνηση της εποχής του Μπουφόν. Ήταν εκπληκτικός απέναντι στους Μιλανέζους, αναγκάζοντας τον Φάμπιο Καπέλο να παραδεχτεί ότι ήταν ο καλύτερος παίκτης της Πάρμα.
Περίπου δύο χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 1997, έφτασε η στιγμή να φορέσει και τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος. Ένας τραυματισμός θα τον έφερνε και πάλι στο προσκήνιο. Η Ιταλία βρισκόταν στη Ρωσία για τα μπαράζ εν όψει του Παγκόσμιου Κυπέλλου στη Γαλλία και είδε τον βασικό της γκολκίπερ, Τζιανλούκα Παλιούκα, να αποχωρεί τραυματίας στο 32ο λεπτό.
Μέσα στο χιόνι και τις λάσπες, ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν έπαιρνε το «βάπτισμα του πυρός» με το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα. Το τελικό 1-1 άφηνε τα πάντα ανοιχτά στη ρεβάνς επί ιταλικού εδάφους, με τη «σκουάντρα ατζούρα» να παίρνει εν τέλει το εισιτήριο για το Μουντιάλ του 1998. Ήταν η πρώτη από τις συνολικά 176 συμμετοχές που έκανε με την Ιταλία. Αριθμός ρεκόρ για την εθνική του ομάδα.
Το ποσό-ρεκόρ στη Γιουβέντους, η κορυφή του κόσμου και η απρόσμενη μεταγραφή στην Παρί
Μία από τις σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα του Μπουφόν, αποτελεί σίγουρα η μεταγραφή του στη Γιουβέντους. Όχι μόνο για όσα ακολούθησαν έπειτα, με την κατάκτηση 10 πρωταθλημάτων, 5 Κυπέλλων Ιταλίας και 6 Super Cup, συνδέοντας άρρηκτα το όνομά του με την ιστορία της «Γηραιάς Κυρίας», αλλά και για το ποσό που δαπανήθηκε για την απόκτησή του.
Κατά την παρουσία του στην Πάρμα, αποτέλεσε έναν από τους κυριότερους λόγους για τις τεράστιες επιτυχίες που γνώρισε ο σύλλογος. Προστέθηκαν τίτλοι όπως το Κύπελλο UEFA κα το εγχώριο κύπελλο (1998-99), αλλά και το ιταλικό Super Cup (1999-00).
Έτσι, η Γιουβέντους πήρε την απόφαση να βγάλει από τα ταμεία της ένα ποσό κοντά στα 53 εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να τον κάνει δικό της. Ήταν ρεκόρ μεταγραφής για εκείνη για πάρα πολλά χρόνια. Τελικά αυτό ξεπεράστηκε το καλοκαίρι του 2016, όταν και προσέφερε 90 εκατομμύρια στη Νάπολι για τον Γκονσάλο Ιγκουαΐν.
Πάντως τα χρήματα που δαπάνησε η Γιουβέντους για τον Μπουφόν, μόνο στράφι δεν πήγαν. Εξελίχθηκε σε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες που φόρεσαν τη φανέλα του συλλόγου. Η απόφασή του να παραμείνει στο Τορίνο παρά τον υποβιβασμό λόγω του σκανδάλου Calciopoli το 2006, έπαιξε καθοριστικότατο ρόλο σε αυτό.
Όσα κι αν έζησε με τους «μπιανκονέρι», όμως, η κατάκτηση του Μουντιάλ είναι πιθανότατα το σπουδαιότερο επίτευγμα του 45χρονου Ιταλού. Τότε, που στα γήπεδα της Γερμανίας το καλοκαίρι του 2006, δέχθηκε μόλις δύο γκολ σε όλη τη διοργάνωση και απέκρουσε την κεφαλιά του Ζιντάν στον τελικό, για να οδηγήσει την Ιταλία του Μαρσέλο Λίπι στην κορυφή του κόσμου.
Κάτι που προκάλεσε έκπληξη στην ποδοσφαιρική υφήλιο, ήταν η υπογραφή του στην Παρί Σεν Ζερμέν το 2018. Μένοντας ελεύθερος από τη Γιουβέντους ύστερα από 17 σεζόν, μετακόμισε στο Παρίσι, με τη συμφωνία του να κάνει λόγο για μονοετές συμβόλαιο. Αυτό ήταν και το διάστημα που παρέμεινε εν τέλει, πραγματοποιώντας 25 εμφανίσεις. Κέρδισε το πρωτάθλημα Γαλλίας και το Super Cup, για να επιστρέψει ξανά στη Γιουβέντους το 2019 και λίγα χρόνια αργότερα στην Πάρμα, το 2021.
Το χαμένο όνειρο του Champions League
Η μεγαλύτερη «πικρία» του Μπουφόν και το κομμάτι που λείπει από το… παζλ των επιτευγμάτων του, είναι αδιαμφισβήτητα το τρόπαιο του Champions League. Έφτασε μία «ανάσα» από αυτό σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις με τη φανέλα της Γιουβέντους, αλλά η τύχη δεν του χαμογέλασε σε καμία από αυτές.
Η αρχή έγινε το 2003 κόντρα στη Μίλαν. Οι δύο ομάδες «κόλλησαν» στο 0-0 για 120 λεπτά και στα πέναλτι ήταν οι «ροσονέρι» του Κάρλο Αντσελότι που κατάφεραν να βγουν νικητές, παρά τις δύο αποκρούσεις του Ιταλού γκολκίπερ.
Πέρασαν 12 χρόνια για να φτάσει ξανά σε τελικό. Το 2015, βρέθηκε απέναντι στην Μπαρτσελόνα, αλλά η ανωτερότητα των «μπλαουγκράνα» ήταν εμφανής. Η ήττα με 3-1 του στερούσε και πάλι την κούπα με τα «μεγάλα αυτιά».
Επέστρεψε για τρίτη φορά στη διεκδίκηση του τροπαίου το 2017. Ήταν εκ νέου άτυχος, ωστόσο, καθώς αντιμετώπισε τη «βασίλισσα» του θεσμού, Ρεάλ Μαδρίτης και το τελικό 4-1 «υπέγραψε» την κυριαρχία της στο Champions League.
Ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν ήταν ένας αληθινός ηγέτης κάτω από τα δοκάρια. Ένας γεννημένος νικητής, έστω κι αν η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση δεν του «έκλεισε» ποτέ το μάτι. «Κρεμά» τα γάντια του, αλλά αφήνει πίσω αρκετές μοναδικές στιγμές για να θυμόμαστε. Μα πάνω απ’ όλα την ξεχωριστή του νοοτροπία. «Αν κάνω κάτι, το κάνω με την ιδέα να φτάσω στην κορυφή. Xωρίς αυτό, θα σταματούσα να ζω».
Τάσος Φαραός
www.bnsports.gr
