Η καλύτερη εκδοχή του, παρουσιάστηκε υπό τις οδηγίες του Ματίας Αλμέιδα. Μαζί κατέκτησαν ό,τι βρήκαν στο διάβα τους, αλλά η «πόρτα» της Ευρώπης δεν άνοιξε. Και τώρα που ο μέντορας στέριωσε στην ΑΕΚ, ήρθε η ώρα και του Ροδόλφο Πισάρο.
Είτε στη ζωή, είτε στο ποδόσφαιρο, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί πως το υπέρ σου momentum, θα εξαργυρωθεί τη στιγμή που θεωρείς ως κατάλληλη. Ο Ροδόλφο Πισάρο το γνωρίζει από πρώτο χέρι.
Από την ημέρα που ο δρόμος του έσμιξε με αυτόν του Ματίας Αλμέιδα στην Τσίβας, στις αρχές του 2017, ξεκίνησε η πορεία της καριέρας του προς το -έως τώρα- peak της.
Κατέκτησε back-to-back πρωταθλήματα Μεξικού (2016, 2017), Champions League Κεντρικής Αμερικής (2018, 2019), ενώ «σήκωσε» και το Gold Cup του 2019 με το Μεξικό, όντας βασικός και αναντικατάστατος, όσο το τουρνουά πλησίαζε προς το τέλος του.
Μέσα σε διάστημα τριών ετών, από τον Ιανουάριο του 2017, έως τον Φεβρουάριο του 2020, είδε να δαπανούνται 40 εκατ. ευρώ (!) συνολικά για χάρη του, από τις Τσίβας, Μοντερέι και Ίντερ Μαϊάμι.
Σε εκείνο το χρονικό σημείο έμοιαζε σίγουρος, πως η πόρτα της Ευρώπης θα άνοιγε. Κάτι που δεν έγινε ποτέ, όμως. Αντιθέτως, βρέθηκε στην Ίντερ Μαϊάμι, ένα νέο πρότζεκτ της εποχής. Ό,τι πιο ευρωπαϊκό υπήρχε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δεδομένης και της παρουσίας του Ντέιβιντ Μπέκαμ.
Το φανταχτερό περιτύλιγμα, όμως, κατάλαβε πως είχε και ακριβό τίμημα.
Οι αριθμοί του στο MLS συγκρίνονται μόνο με αυτούς στην Τσίβας: στις ΗΠΑ είχε συμμετοχή σε 17 γκολ (7 ασίστ, 10 γκολ) σε 62 ματς, ενώ στη Γουαδαλαχάρα σε 25 (15 γκολ, 10 ασίστ) σε 58 ματς. Οι διαφορές ίσως μοιάζουν μικρές, αλλά για τον Πισάρο ήταν μεγάλες και στο φινάλε, ακόμα μεγαλύτερες.
Από τη μία, είχε συμπαίκτες όπως ο Ιγκουαΐν και ο Ματουιντί, από την άλλη, όμως, δεν ήταν ο εαυτός του.
Έφυγε για να ξαναβρεί τα πατήματά του, επιστρέφοντας στο Μεξικό και τη Μοντερέι (Ιανουάριος 2021, έως Δεκέμβριος 2021). Ως ένα σημείο τα κατάφερε, αλλά το «τρένο» της Ίντερ Μαϊάμι είχε χαθεί οριστικά.
Έντονη κριτική επί έξι μήνες, αδυναμία να βρεθεί σημείο επαφής με τον μακριά από τη δική του φιλοσοφία, Φιλ Νέβιλ, και ως... κερασάκι στην τούρτα, η άφιξη του Λιονέλ Μέσι.
Ως Designated Player (κανόνας του MLS για ευκολότερη άφιξη αστέρων), ως ένας, δηλαδή, από τους τρεις παίκτες της ομάδας που δεν υπολογίζονται στο Salary Cup, έπρεπε να αποχωρήσει. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού», όμως.
Ο Ροδόλφο Πισάρο στα 29 του, ηλικία ώριμη και συνάμα παραγωγική, βρήκε το «βήμα» για την Ευρώπη, μέσω της ΑΕΚ, σε μία σχέση που φαίνεται πως έχει όλες τις προϋποθέσεις για να εξελιχθεί σε win-win κατάσταση.
Αποδεδειγμένα, ο Ματίας Αλμέιδα ξέρει τι να περιμένει από τον Πισάρο, αλλά κυρίως, πώς να το πάρει. Από την άλλη, για τον Πισάρο, στον πρώτο του σταθμό στην «Γηραιά Ήπειρο», υπήρχε καλύτερο σενάριο;
Ξανασυναντά τον προπονητή υπό τις οδηγίες του οποίου πέρασε το παραγωγικότερο διάστημα της καριέρας του. Θα βρεθεί πλάι σε γνώριμα πρόσωπα, όπως ο Ορμπελίν Πινέδα, αλλά και σε μία ομάδα διψασμένη για επιτυχίες, πόσω μάλλον εν όψει της συμπλήρωσης των 100 χρόνων ύπαρξής της. Και πάντα σε πρώτο πλάνο, τον στόχο της εισόδου στους ομίλους του Champions League.
Με λίγα λόγια, το έδαφος για την εκπλήρωση με την... πρώτη, όχι ενός, αλλά πολλών ευρωπαϊκών ονείρων, είναι στρωμμένο. Και το «εισιτήριο» (ή ευκαιρία αν προτιμάτε) για όλα αυτά, προήλθε μέσω της εισήγησης του Ματίας Αλμέιδα. Λες και αποφάσισε να πάρει τη μοίρα ενός -δεδομένα- χαρισματικού ποδοσφαιριστή στα χέρια του.
Κρίνοντας, πάντως, από την επιμονή και την υπομονή του Πισάρο ώστε να έρθει στην ΑΕΚ, αν έπρεπε να διαλέξει ένα ζευγάρι χέρια για να τους εμπιστευτεί το ποδοσφαιρικό του μέλλον, θα ήταν αυτά του «Πελάδο».
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
Από την ημέρα που ο δρόμος του έσμιξε με αυτόν του Ματίας Αλμέιδα στην Τσίβας, στις αρχές του 2017, ξεκίνησε η πορεία της καριέρας του προς το -έως τώρα- peak της.
Κατέκτησε back-to-back πρωταθλήματα Μεξικού (2016, 2017), Champions League Κεντρικής Αμερικής (2018, 2019), ενώ «σήκωσε» και το Gold Cup του 2019 με το Μεξικό, όντας βασικός και αναντικατάστατος, όσο το τουρνουά πλησίαζε προς το τέλος του.
Μέσα σε διάστημα τριών ετών, από τον Ιανουάριο του 2017, έως τον Φεβρουάριο του 2020, είδε να δαπανούνται 40 εκατ. ευρώ (!) συνολικά για χάρη του, από τις Τσίβας, Μοντερέι και Ίντερ Μαϊάμι.
Σε εκείνο το χρονικό σημείο έμοιαζε σίγουρος, πως η πόρτα της Ευρώπης θα άνοιγε. Κάτι που δεν έγινε ποτέ, όμως. Αντιθέτως, βρέθηκε στην Ίντερ Μαϊάμι, ένα νέο πρότζεκτ της εποχής. Ό,τι πιο ευρωπαϊκό υπήρχε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δεδομένης και της παρουσίας του Ντέιβιντ Μπέκαμ.
Το φανταχτερό περιτύλιγμα, όμως, κατάλαβε πως είχε και ακριβό τίμημα.
Οι αριθμοί του στο MLS συγκρίνονται μόνο με αυτούς στην Τσίβας: στις ΗΠΑ είχε συμμετοχή σε 17 γκολ (7 ασίστ, 10 γκολ) σε 62 ματς, ενώ στη Γουαδαλαχάρα σε 25 (15 γκολ, 10 ασίστ) σε 58 ματς. Οι διαφορές ίσως μοιάζουν μικρές, αλλά για τον Πισάρο ήταν μεγάλες και στο φινάλε, ακόμα μεγαλύτερες.
Από τη μία, είχε συμπαίκτες όπως ο Ιγκουαΐν και ο Ματουιντί, από την άλλη, όμως, δεν ήταν ο εαυτός του.
Έφυγε για να ξαναβρεί τα πατήματά του, επιστρέφοντας στο Μεξικό και τη Μοντερέι (Ιανουάριος 2021, έως Δεκέμβριος 2021). Ως ένα σημείο τα κατάφερε, αλλά το «τρένο» της Ίντερ Μαϊάμι είχε χαθεί οριστικά.
Έντονη κριτική επί έξι μήνες, αδυναμία να βρεθεί σημείο επαφής με τον μακριά από τη δική του φιλοσοφία, Φιλ Νέβιλ, και ως... κερασάκι στην τούρτα, η άφιξη του Λιονέλ Μέσι.
Ως Designated Player (κανόνας του MLS για ευκολότερη άφιξη αστέρων), ως ένας, δηλαδή, από τους τρεις παίκτες της ομάδας που δεν υπολογίζονται στο Salary Cup, έπρεπε να αποχωρήσει. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού», όμως.
Ο Ροδόλφο Πισάρο στα 29 του, ηλικία ώριμη και συνάμα παραγωγική, βρήκε το «βήμα» για την Ευρώπη, μέσω της ΑΕΚ, σε μία σχέση που φαίνεται πως έχει όλες τις προϋποθέσεις για να εξελιχθεί σε win-win κατάσταση.
Αποδεδειγμένα, ο Ματίας Αλμέιδα ξέρει τι να περιμένει από τον Πισάρο, αλλά κυρίως, πώς να το πάρει. Από την άλλη, για τον Πισάρο, στον πρώτο του σταθμό στην «Γηραιά Ήπειρο», υπήρχε καλύτερο σενάριο;
Ξανασυναντά τον προπονητή υπό τις οδηγίες του οποίου πέρασε το παραγωγικότερο διάστημα της καριέρας του. Θα βρεθεί πλάι σε γνώριμα πρόσωπα, όπως ο Ορμπελίν Πινέδα, αλλά και σε μία ομάδα διψασμένη για επιτυχίες, πόσω μάλλον εν όψει της συμπλήρωσης των 100 χρόνων ύπαρξής της. Και πάντα σε πρώτο πλάνο, τον στόχο της εισόδου στους ομίλους του Champions League.
Με λίγα λόγια, το έδαφος για την εκπλήρωση με την... πρώτη, όχι ενός, αλλά πολλών ευρωπαϊκών ονείρων, είναι στρωμμένο. Και το «εισιτήριο» (ή ευκαιρία αν προτιμάτε) για όλα αυτά, προήλθε μέσω της εισήγησης του Ματίας Αλμέιδα. Λες και αποφάσισε να πάρει τη μοίρα ενός -δεδομένα- χαρισματικού ποδοσφαιριστή στα χέρια του.Κρίνοντας, πάντως, από την επιμονή και την υπομονή του Πισάρο ώστε να έρθει στην ΑΕΚ, αν έπρεπε να διαλέξει ένα ζευγάρι χέρια για να τους εμπιστευτεί το ποδοσφαιρικό του μέλλον, θα ήταν αυτά του «Πελάδο».
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
