«Όπου κι αν βρεθείς μαλώνουν διαρκώς που πήρε το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός» έλεγε ο συγκινητικός στίχος που ερμήνευε ο Μπιθικώτσης στο τραγούδι του «ποδόσφαιρο και χωρισμός» που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του ’60 φανερώνοντας τη μεγάλη του αγάπη για την ομάδα της Λεωφόρου.
Μετά τον επαναληπτικό νικητήριο ημιτελικό με τον Ερυθρό Αστέρα το 1971, ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους για να γιορτάσει την ιστορική πρόκριση του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον Άγιαξ. Όλα αυτά σε μία περίοδο που οι συναθροίσεις απαγορεύονταν λόγω του δικτατορικού καθεστώτος που επικρατούσε εκείνα τα χρόνια στην Ελλάδα.
Οι παίκτες της ιστορικής αυτής ομάδας αποφάσισαν να γλεντήσουν με την σειρά τους αυτό το σπουδαίο κατόρθωμα στο μαγαζί που τραγουδούσε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Ο μικρότερος από 8 αδέρφια Γρηγόρης μεγαλωμένος σε φτωχή οικογένεια συμμετείχε σε όλα τα ιστορικά δρώμενα της εποχής και δεν έκρυψε την αγάπη του στους «πράσινους».
Μόλις είδε την ομάδα στο μαγαζί του δεν έχασε την ευκαιρία, «άρπαξε» το μικρόφωνο και σύμφωνα με τον Πέτρο Πανόπουλο, ποδοσφαιριστή της σπουδαίας αυτής γενιάς, είπε την πρόταση που έχει χαραχτεί στην ιστορία «όποιος είναι Έλληνας και σήμερα δεν είναι με τον Παναθηναϊκό είναι άτιμος και πρέπει να… πεθάνει» με αρκετή δοση υπερβολής!
Το «έπος» του Γουέμπλεϊ δεν ήταν απλώς ένα σπάνιο επίτευγμα που βάφτηκε με πράσινο και άσπρο χρώμα. Ήταν ένα κοινωνικό γεγονός που ξεπερνούσε τον Παναθηναϊκό, ήταν πάνω από το ποδόσφαιρο. Η πορεία προς τον τελικό αποτελούσε εθνικό ζήτημα μιας και ήταν η πιο επιτυχημένη πορεία ελληνικής ομάδας σε κάποια διοργάνωση και το σημαντικότερο, ένωσε τους φιλάθλους ολόκληρης της χώρας.
Ο οπαδισμός πέρασε σε δεύτερη μοίρα μπροστά σε αυτές τις ένδοξες στιγμές και τα έντονα συναισθήματα που ένιωσαν όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο. Ανατριχιαστικό ήταν το ιστορικό πανό που τοποθέτησαν οι φίλοι του Ολυμπιακού: «Παναθηναϊκέ, οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού είναι μαζί σου»!
Πάνω από 50 χρόνια μετά από αυτή την συμβολική κίνηση που θα μπορούσε να είναι μια «σανίδα σωτηρίας» σε όσα σκηνικά βίαιου οπαδισμού έχουν σημαδέψει το ελληνικό ποδόσφαιρο, τα πράγματα όχι μόνο δεν έχουν βελτιωθεί αλλά γίνονται συνεχώς χειρότερα. Το μόνο που μένει είναι τέτοιες στιγμές αισιοδοξίας και καλής θέλησης που φανερώνουν πως θα μπορούσαν να είναι ιδανικά οι συνθήκες.
Όπως λέει λοιπόν ο αείμνηστος Μπιθικώτσης: «Για κοίτα τι μας έχει κάνει η μπάλα, να γίνουμε όλοι από δυο χωριά»
Ευτυχία Οικονομίδου
