Στον «έβδομο ουρανό» βρίσκονται από το βράδυ της Τετάρτης (22/3) οι απανταχού Απολλωνιστές με το τμήμα-ναυαρχίδα όπως το χαρακτήρισε ο κόουτς, αυτό του πόλο, να κλείνει εισιτήριο για τους διπλούς τελικούς του Challenger Cup. Ο… καπετάνιος της τεράστιας αυτής επιτυχίας και μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής υδατοσφαίρισης, Νίκος Δεληγιάννης, άνοιξε την καρδιά του στο BN Sports για τα όσα έζησε στον ημιτελικό αλλά και όσα έφεραν τη μεγαλύτερη στιγμή στη μακρά ιστορία της «Ελαφράς ταξιαρχίας».
Σχετικά Άρθρα
«Θεός» Απόλλωνας, έστησε... πάρτι κόντρα στην Τενερίφη στο πόλο και προκρίθηκε στον τελικό του Challenger Cup!
Συνέντευξη στον Μάνο Φυρογένη
Σε… μεθυσμένη πολιτεία παρέπεμπε η κατάσταση το «Σεράφειο» κολυμβητήριο το βράδυ της Τετάρτης (22/3) με τον Απόλλωνα Σμύρνης να κάνει… πάρτι κόντρα στην Τενερίφη και να προκρίνεται στους τελικούς (είναι διπλοί) του Challenger Cup. Εκεί θα βρει την σαφώς πιο ισχυρή Τεράσα, την τρίτη δύναμη της ισπανικής υδατοσφαίρισης.
Μία τεράστια επιτυχία, η οποία πανηγυρίστηκε και αντιστοίχως τόσο από τους βασικούς συντελεστές της πρόκρισης όσο και από τους φίλους της «Ελαφράς Ταξιαρχίας», οι οποίοι έβλεπαν τον αγαπημένο τους Απόλλωνα να γράφει τις πιο… χρυσές σελίδες της ιστορίας του. Και αυτές δεν ήρθαν από το κραταιό κάποτε ποδοσφαιρικό τμήμα αλλά από το καμάρι του κλαμπ πλέον, την… κορωνίδα του συλλόγου, το πόλο.
Μικροί και μεγάλοι Απολλωνιστές, με δάκρυα στα μάτια έβλεπαν αυτά τα παιδιά που δεν είχαν ιδέα μέχρι πρότινος από αντίστοιχη προχωρημένη φάση ούτε καν στην Α1, πόσω δε μάλλον σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, να τους οδηγούν σε «πελάγη» ευτυχίας.
Ένας από τους ανθρώπους που κρύβεται πίσω από την επιτυχία αυτή, και ένα μέρος της πρέπει αναμφισβήτητα να του… πιστωθεί έστω και αν δεν τον ενδιαφέρουν αυτά, είναι ο προπονητής του Απόλλωνα Σμύρνης. Ο Νίκος Δεληγιάννης καθοδηγεί τα τελευταία 2μιση χρόνια την «ελαφρά ταξιαρχία» σε σταθερά και ανοδικά βήματα τόσο στις εντός όσο και στις εκτός των συνόρων διοργανώσεις, με την εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού τελικού να αποτελεί φυσικά το highlight.
Ο 47χρονος συλλέκτης τίτλων ως αθλητής (26 στο σύνολο) και χάλκινος Παγκόσμιος Πρωταθλητής με το «γαλανόλευκο σκουφάκι» στο Μόντρεαλ το 2005, μετέφερε στο BN Sports με μεγάλη προθυμία τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του. Από τις εικόνες που βίωσε λίγες ώρες πριν στο κατάμεστο «Σεράφειο» κολυμβητήριο και το… μυστικό που κρύβεται πίσω από τις μεγάλες στιγμές του Απόλλωνα Σμύρνης, μέχρι το τι σημαίνει αυτή η πρόκριση για το σύλλογο και την ευχαρίστηση ενός τεχνικού να βλέπει τους αθλητές του να ωριμάζουν και να πετυχαίνουν μέσα στο νερό. Για δικαίωση βέβαια δε μιλά μιας και η καριέρα του σαν παίκτης, κάτω από τα γκολπόστ, δείχνει την απάντηση. Ο Νίκος Δεληγιάννης λοιπόν από το Καρπενήσι και την προετοιμασία της Εθνικής ομάδας γυναικών (στο πλευρό της Αλεξίας Καμμένου) στο BN Sports.
Η χαρά και η περηφάνεια του Νίκου Δεληγιάννη δεν μπορούσε να κρυφτεί το βράδυ της Τετάρτης (22/3). Ο 47χρονος τεχνικός αγκάλιαζε και φιλούσε τους πάντες, ζώντας έντονα την κάθε στιγμή. «Αυτά συμβαίνουν συνήθως στα αποδυτήρια (Γέλια). Από τους παίκτες δεν πρέπει μόνο να ζητάς αλλά και να δίνεις και τα εύσημα και τα χαμόγελα» ήταν το αρχικό του σχόλιο.
Ο Απόλλωνας πήρε εμφατικά του εισιτήριο για τον τελικό του Challenger Cup, με τον κόουτς να εξηγεί το λόγο που η σειρά δεν ήταν εύκολη, παρά το εύρος του σκορ στη ρεβάνς: «Το δύσκολο εγχείρημα δεν ήταν η ομάδα της Τενερίφης αυτή καθ΄ αυτή, η οποία δεν είναι τοπ ομάδα αλλά η διαχείριση του τίτλου του φαβορί σε έναν ημιτελικό Ευρώπης. Τα παιδιά δεν είναι τίποτα… μπαρουτοκαπνισμένοι αθλητές, βετεράνοι του είδους που έχουν συνηθίσει να δίνουν αγώνες αντίστοιχου διακυβεύματος και τους βλέπουν σαν ρουτίνα. Οι 12 από αυτούς δεν είχαν ξαναπαίξει ημιτελικό ποτέ, ούτε καν στην Α1 και αυτό ήταν που δυσκόλεψε το έργο μας».
Το μέτριο παιχνίδι όμως του πρώτου αγώνα πήρε τη θέση του από την… καταιγίδα στην Αθήνα και όλα έγιναν πιο εύκολα. «Στο πρώτο ματς είμασταν κακοί, ασύνδετοι, ανυπόμονοι και φυσιολογικά ήρθε ήττα. Στο δεύτερο ματς είμασταν πολύ πιο συνειδητοποιημένοι, διαβασμένοι και ψυχολογικά έτοιμοι και κατορθώσαμε από νωρίς να δείξουμε το καλό μας φετινό πρόσωπο. Με όλα αυτά τα στοιχεία που έχουμε και παρουσιάσαμε στο νερό».
Η ευρωπαϊκή διάκριση ήταν… κυκλωμένη στους στόχους του Νίκου Δεληγιάννη από το στήσιμο της ομάδας, αν και σε άλλη διοργάνωση, όπως παραδέχθηκε. «Η ομάδα αυτή στήθηκε για να πάει μακριά στο EuroCup (διοργάνωση στην οποία έφτασε μέχρι τα ημιτελικά ο Πανιώνιος). Έλεγα στον Γιώργο τον Αφρουδάκη ότι θέλω να φτάσουμε μέχρι τον τελικό αυτού, βλέποντας και οι δύο βέβαια τη δυσκολία του εγχειρήματος αυτού. Είχαμε μία δύσκολη κλήρωση το φθινόπωρο, παίξαμε νωρίς πολύ δύσκολα παιχνίδια, δεν είμασταν έτοιμοι απολύτως τόσο νωρίς στη σεζόν (και οι υπόλοιποι, οι οποίοι βέβαια είχαν καλύτερο ρόστερ) και δεν τα καταφέραμε στις λεπτομέρειες. Αν περνούσαμε από εκείνον τον όμιλο, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Μας στοίχισε η ήττα από τη Μεντιτεράνι στο φινάλε. Από εκεί και πέρα όμως, ο στόχος μόλις πήγαμε στο Challenger ήταν το τέλος της διαδρομής. Δε θα ήμουν ευχαριστημένος με τίποτα λιγότερο. Και είμαι ευτυχισμένος γιατί τα παιδιά πέρασαν πάνω από τον πήχη και όχι από κάτω».
Ο Απόλλωνας τα τελευταία χρόνια έχει σταθεροποιηθεί στη συνείδηση των φίλων του αθλήματος τα τελευταία χρόνια στα… υψηλά στρώματα και πιο κατάλληλος άνθρωπος για να μας εξηγήσει το πως έχει συμβεί αυτό, δεν υπάρχει. «Έχει υγεία ο Απόλλωνας. Ο χρηματοδότης μας, ο κύριος Βελλής είναι πάντα εδώ. Πάει βήμα-βήμα η ομάδα και δείχνει υπομονή. Το καλοκαίρι, όταν ο Πανιώνιος ξόδεψε πολλά χρήματα και ο Ολυμπιακός έφερνε τον Βάμος δίπλα στο… όπλο που ακούει στο όνομα Φιλίποβιτς, τον Παπαναστασίου και τον Δήμου και διατηρούσε Μπούσλιε και Μπίγιατς, εμείς καθίσαμε κάτω και αποφασίσαμε να μην ακολουθήσουμε σε αυτά τα μονοπάτια. Είπαμε να μείνουμε πιστοί στη φιλοσοφία που έχουμε χαράξει στο διάστημα αυτό που είμαι εδώ. Δηλαδή να μην κάνουμε σπατάλες και κινήσεις εντυπωσιασμού αλλά να βρούμε παίκτες ταιριαστούς μεταξύ τους, ένα ομοιογενές σύνολο και όπου φτάσουμε. Ο χρηματοδότης το δέχτηκε, το συμμερίστηκε και έχει βάλει ήδη… πλάτη. Ο Απόλλωνας κάνει υπομονή, δουλεύει και κάνει σχέδια πραγματοποιήσιμα. Στο τέλος θα δούμε σε ποια κορυφή έχουμε ανέβει και αν μας αρέσει εκεί».
Η «Ελαφρά ταξιαρχία» δεν είναι ένας σύλλογος που… φύτρωσε από το πουθενά, κάθε άλλο. Και η συμμετοχή του Απόλλωνα, μιας ομάδας με κόσμο και σταθερούς συνοδοιπόρους σε έναν ευρωπαϊκό τελικό σημαίνει πάρα πολλά. «Είναι κάτι τεράστιο. Ο σύλλογος είχε παλαιότερα ένα πολύ ποιοτικό ποδοσφαιρικό τμήμα που ‘’γεννούσε’’ καλούς παίκτες, είχε ευρωπαϊκή παρουσία. Με τα χρόνια όλο αυτό έχασε την αίγλη του, ο Απόλλωνας ανεβοκατεβαίνει στις κατηγορίες, κινδύνεψε να πέσει και στο τοπικό πρωτάθλημα. Το πόλο έχει μείνει μπροστάρης, η… ναυαρχίδα του συλλόγου και του ερασιτέχνη για να κρατάει την ιστορικότητα του κλαμπ αυτού σε ένα υψηλό επίπεδο. Ο Απόλλωνας ζει με την ιστορικότητα του συλλόγου. Όπως λένε και οι φίλοι της ομάδας όταν έρχονται ενίοτε να μας δουν ‘’Για μας κάθε νίκη που κάνετε ισοδυναμεί με ένα μικρό πρωτάθλημα’’. Έτσι έχουν μεγαλώσει οι γενιές των Απολλωνιστών. Είναι μεγάλη υπόθεση αυτή η πρόκριση για αυτούς. Άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας από εμένα, με δάκρυα στα μάτια, με αγκάλιαζαν μην μπορώντας να πιστέψουν ότι το ζουν όλο αυτό. Είναι κάτι πολύ όμορφο όλο αυτό».
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι η δουλειά τελείωσε, καθώς όπως τόνισε ο Νίκος Δεληγιάννης ξανά και ξανά, ο Απόλλων Σμύρνης δεν θα παίξει στους τελικούς για να ευχαριστηθεί τη συμμετοχή του αλλά για να γίνει η τρίτη ελληνική ομάδα που κατακτά ευρωπαϊκή κούπα.
«Εντελώς διαφορετική η συνθήκη. Μάθαμε την Πέμπτη (23/3) το μεσημέρι ότι το πρώτο παιχνίδι θα γίνει στην έδρα μας (15/4) και η ρεβάνς στην Ισπανία (22/4). H Τεράσα είναι πολύ καλύτερη από την Τενερίφη, τρίτη στο ισπανικό πρωτάθλημα. Μια ομάδα που ανταγωνίζεται τη Μπαρτσελονέτα και τη Σαμπαντέλ, είναι γρήγορη, έμπειρη στην Ευρώπη, που διαθέτει διεθνείς παίκτες. Είναι το ξεκάθαρο φαβορί του ζευγαριού αλλά όχι φόβητρο. Θα διεκδικήσουμε τις πιθανότητές μας, θα προετοιμαστούμε κατάλληλα και θα παλέψουμε για το τρόπαιο».
Όσο μεγάλο και αν φαντάζει και είναι στην ουσία του αυτό που έχει πετύχει ο Απόλλωνας Σμύρνης, ο Νίκος Δεληγιάννης απέχει… χιλιόμετρα από το να αισθάνεται δικαιώση. Ο ίδιος παρέμεινε στο τιμόνι της «Ελαφράς ταξιαρχίας» παρόλο που το όνομά του βρισκόταν ανάμεσα στα επικρατέστερα για να διαδεχθεί τον Χάρη Παυλίδη στη γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού, όμως δεν νιώθει ότι πρέπει να αποδείξει κάτι και σε κάποιον. Και αυτό πολύ απλά γιατί η αθλητική του καριέρα, «μιλάει» από μόνη της για το ποιος είναι και τι έχει πετύχει στις πισίνες.
«Δεν το βλέπω έτσι, δεν έχω να αποδείξω κάτι σε κανέναν, άλλωστε η καριέρα μου και σε χρόνια και σε επιτυχίες δείχνουν αυτά που έχω πετύχει. Δεν ασκώ την προπονητική για να καλύψω τα όποια κενά μου. Είναι τελείως διαφορετικά τα κίνητρά μου, δεν αποφασίζω στο… πόδι. Απολαμβάνω το γεγονός ότι βρίσκομαι στον Απόλλωνα. Η προπονητική είναι πολύ μακριά από το κομμάτι του αθλητή. Ο τεχνικός είναι άλλα πράγματα, είναι μια αγκαλιά, είναι διδασκαλία, γνώση, σοφία».
Ο 47χρονος νυν τεχνικός όμως έχει ζήσει μεγάλες στιγμές στην καριέρα του σαν παίκτης, έχοντας μάλιστα κατακτήσει και το Champions League τη σεζόν 2002 με το σκουφάκι του Ολυμπιακού, όντας ο… φύλακας-άγγελος κάτω από τα γκολπόστ. 21 χρόνια μετά ζει άλλη μία μεγάλη ευρωπαϊκή διάκριση, υπό άλλο πόστο φυσικά, διασαφηνίζοντας πως είναι συνθήκες που δε μοιάζουν μεταξύ τους.
«Είναι διαφορετικά τα συναισθήματα. Σαν αθλητής βίωσα κάτι μαγικό και το κουβαλάω ως τέτοιο για μια ζωή. Όντας προπονητής σε κάτι τέτοιο το απολαμβάνεις από μακριά, ως παρατηρητής των αθλητών σου που βλέπεις να γεμίζουν ευτυχία, ανταμοιβή, ικανοποίηση. Τους χαζεύεις και σε γεμίζει όλο αυτό πια, δεν νιώθεις την έκρηξη των συναισθημάτων σαν παίκτης».
Οι διακρίσεις στον υγρό στίβο στην Ελλάδα και δη στο πόλο είναι αρκετές και σταθερές αρκετά χρόνια τώρα τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό επίπεδο και ο Νίκος Δεληγιάννης, ως άνθρωπος του χώρου, εξηγεί το γιατί από τη δική του μεριά. «Οι ομάδες που θέλουν να χτίσουν και έχουν όνειρα και φιλοδοξίες κοιτάζουν τον μπροστινό, τον από πάνω. Έτσι έγινε και με τη Βουλιαγμένη το 1997 που άνοιξε το δρόμο, ο Ολυμπιακός ακολούθησε με κάτι ακόμα μεγαλύτερο στο Champions League και ο Πανιώνιος την τριετία εκείνη πάτησε στα… χνάρια των ‘’μπέμπηδων’’. Αυτό κάναμε/κάνουμε και εμείς. Ο Γιώργος ο Αφρουδάκης που ηγείται της προσπάθειας στον Απόλλωνα, στα ψηλά μεγάλωσε, όντας πρωταγωνιστής. Ξέρει, έχει τη φιλοσοφία του νικητή, το ίδιο και εγώ. Εφόσον υπάρχουν οι δυνατότητες κοιτάζουμε ψηλά. Ξέρουμε τη συνταγή για να πετύχει μια ομάδα, ένα σύνολο. Αυτό μας αρέσει να κάνουμε. Φτιάχνουμε με αυτόν τον τρόπο γενιές που κοιτάνε ψηλά, δεν κοιτάζουν να συντηρηθούν αλλά να κάνουν το βήμα παραπάνω. Αυτό είναι το ζητούμενο».
Κλείνοντας, δεν γινόταν η κουβέντα να μην οδηγηθεί και στην Εθνική ομάδα γυναικών. Ο Νίκος Δεληγιάννης εδώ και λίγο διάστημα βρίσκεται στο πλευρό της Αλεξίας Καμμένου για να βοηθήσει στην προσπάθεια που γίνεται και δηλώνει ενθουσιασμένος και αισιόδοξος. Άλλωστε συνεργάζεται με αθλήτριες που τις έχει ζήσει, τις ξέρει και τον ξέρουν από τον Ολυμπιακό (ήταν συνεργάτης του Χάρη Παυλίδη για δυο χρόνια).
«Όλο αυτό προέκυψε μετά από κάλεσμα της Αλεξίας της Καμμένου. Αλίμονο να μην ήμουν δίπλα σε μία τέτοια προσπάθεια, όπου μπορώ να βοηθήσω. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Έχω δουλέψει ξανά με τα κορίτσια αυτά, ξέρω τι ονειρεύονται και που στοχεύουν. Πιστεύουμε πολύ στο υλικό της ομάδας και θεωρώ πως η ευκαιρία στο Παρίσι είναι πολύ μεγάλη. Εύκολα ή δύσκολα θέλω να πιστεύω ότι θα είμαστε στους Ολυμπιακούς του 2024. Όταν με το καλό φτάσει εκεί η ομάδα, θα είναι για τα ψηλά και αυτό με εξιτάρει περισσότερο. Δεν προσδοκώ να πάρω κάτι από αυτό. Νιώθω ότι μου έχει προσφέρει πολλά το άθλημα και θέλω να επιστρέψω και κάποια πίσω, αυτό αισθάνομαι και το απολαμβάνω».
