Το πλήρωμα του χρόνου για τον δεύτερο εγχώριο τίτλο της σεζόν και το πρωτοεμφανιζόμενο για τα ελληνικά δεδομένα Final-8, σχεδόν έφτασε (16-19/2, Ηράκλειο Κρήτης). Κι΄ αν το εγχείρημα εδώ φαντάζει «φρέσκο», την υπόλοιπη Ευρώπη και δη τα Κύπελλα στις κορυφαίες λίγκες αυτής, τη βλέπουμε με τα… κιάλια.
Οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις πατούν για λίγο το… pause και τα βλέμματα στρέφονται στην εγχώρια πραγματικότητα και πιο συγκεκριμένα στα Κύπελλα της εκάστοτε Ομοσπονδίας.
Στα του… οίκου μας, ένα πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα Κύπελλο Ελλάδος είναι προ των πυλών και αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον και ανυπομονησία. Και αυτό διότι η 48η διοργάνωση του θεσμού έχει μία τεράστια διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες και έχει να κάνει με τη δομή και το format της. Στο Κλειστό Γυμναστήριο στα «Δύο Αοράκια», το οποίο επιλέγεται συχνά από την ΕΟΚ για την τελική φάση του θεσμού, δεν θα βρεθούν 4 ομάδες όπως συνέβαινε μέχρι προσφάτως αλλά οκτώ.
Το ενδεχόμενο να βρεθούν ταυτόχρονα στην ίδια πόλη οπαδοί όλων των μεγάλων ομάδων λειτουργούσε αποτρεπτικά στα γραφεία της Ομοσπονδίας και του Υπουργείου. Ωστόσο τη σεζόν 2022-23 έστω και καθυστερημένα, το ελληνικό μπάσκετ είπε να εναρμονιστεί με αυτό που συμβαίνει εδώ και χρόνια όπου παίζεται μπάσκετ υψηλού επιπέδου στη «γηραιά ήπειρο». Αν δηλαδή θέλουμε να συμπεριλαμβανόμαστε ανάμεσα στα πιο ανταγωνιστικά και ποιοτικά… δείγματα γραφής.
Οι πρωτοπόροι και συνεπέστατοι στην ιδέα αυτή, είναι αυτοί που φαντάζεστε. Οι Ισπανοί από το μακρινό 1987 (!) βγάζουν Κυπελλούχο μέσω Final-8 ενώ ταυτόχρονα με τα δικά μας τα… Κούλουμα, θα λάβει χώρα και το Copa Del Rey στη Μπανταλόνα. Ένα Copa Del Rey που έχει 8 φιναλίστ (οι πρώτοι 7 της βαθμολογίας του πρώτου γύρου +διοργανωτής) 37 χρόνια πριν γίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Η επόμενη που έβαλε το Final-8 του Κυπέλλου στο καλεντάρι της είναι η ιταλική ομοσπονδία. Στη γειτονική χώρα, που θα βγάλουν και εκεί Κυπελλούχο την Κυριακή (19/2) στο Τορίνο, ακολουθούν το format αυτό από το 2000, με τη μόνη διαφορά σε σχέση με εδώ, να αποτελεί το γεγονός ότι διαρκεί μία ημέρα περισσότερο και αυτό διότι μεσολαβούν 2 ημέρες από τη δεύτερη μέρα των προημιτελικών μέχρι την 4αδα.
Στα ανατολικά μας σύνορα, οι Τούρκοι το έχουν καθιερώσει χρόνια τώρα. Πιο συγκεκριμένα από το 2005 και κάθε μέσα του Φλεβάρη λαμβάνει χώρα η δική τους τελική φάση του Κυπέλλου (Turkiye Kupasi) με οκτώ φιναλίστ (αναβλήθηκαν οι αγώνες που ήταν προγραμματισμένοι για τη βδομάδα αυτή λόγω του φονικού σεισμού). Μάλιστα από τη σεζόν 2008-09 και μετά, το Final-8 έχει διάρκεια έξι ημέρες ενώ αυτό που διαφέρει συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη είναι ότι τα προημιτελικά γίνονται μετά από κλήρωση σε διαφορετικές έδρες (ενός εκ των δύο αντιπάλων φυσικά).
Ακόμα και στη Γαλλία και το Coupe de France μας… πρόλαβαν καθώς από το 2017-18 και με εξαίρεση τη χρονιά 20-21, μαζεύονται οκτώ ομάδες και κάνουν τα προημιτελικά και τα ημιτελικά τους σε ένα διήμερο. Μόνο που παρότι το ζευγάρι του τελικού γίνεται γνωστό τότε, ορίζεται άλλη, ξεχωριστή ημερομηνία αργότερα μέσα στη χρονιά για να αναδειχθεί ο μεγάλος νικητής.
Κύπελλο Ισπανίας: Από το 1987
Κύπελλο Ιταλίας: Από το 2000
Κύπελλο Τουρκίας: Από το 2005
Κύπελλο Γαλλίας: Από το 2018
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το Final-8 είναι μια… παλιά ιστορία. Κι΄ αν στην Ελλάδα είναι πρωτοεμφανιζόμενο και το θεωρούμε δείγμα εκσυγχρονισμού, το έχουν κάνει στην Ευρώπη πολύ πριν το πάρουμε… πρέφα.
Μάνος Φυρογένης