6 Φεβρουαρίου 1972: Μία ημέρα σαν και σήμερα, ο Γιώργος Σιδέρης επιστρέφει στον Ολυμπιακό. Πώς αποζημιώνει το κοινό που έσπευσε να τον υποδεχθεί; Κάνοντας αυτό που ήξερε καλύτερα: σκοράρει δύο γκολ, τα οποία έμελλε, όμως, να είναι τα τελευταία της καριέρας του!
Γράφει ο Φάνης Τσοκανάς
Προηγήθηκε ένα φιλικό με την Αντμίρα, αλλά το επίσημο καλωσόρισμα καθυστέρησε λίγες ημέρες. Η προσμονή για τον κόσμο του Ολυμπιακού -και όχι μόνο- μεγάλη. Περίπου 42.000 θεατές στοιβάχτηκαν στις εξέδρες του Γεώργιος Καραϊσκάκης και πόσοι ακόμα έξω από αυτό, για να υποδεχθούν τον θρυλικό «Φόντακα», τον αρχισκόρερ, Γιώργο Σιδέρη, που επέστρεφε από το Βέλγιο και την Αντβέρπ, στο «σπίτι» του.
Ο αυτόπτης «μάρτυρας» αυτής της θρυλικής επιστροφής, Χρήστος Σωτηρακόπουλος, στο βιβλίο του «Της Κυριακής τα είδωλα», αναφέρει:
«Στο άκουσμα του ονόματος του Σιδέρη, θαρρείς πως θα έπεφτε το γήπεδο. Όταν μπήκε μέσα στον αγωνιστικό χώρο, έκανε έναν γύρο στο ταρτάν χαιρετώντας τον κόσμο. Από το ματς δεν θυμάμαι πάρα πολλά. Ωστόσο, οι στιγμές τω δύο γκολ του έμειναν χαραγμένες στη μνήμη, γιατί απλούστατα επιβεβαίωναν την κλάση του».
Πράγματι, στις 6 Φεβρουαρίου του 1972, ο Γιώργος Σιδέρης φιλοδωρεί με δύο γκολ την Παναχαϊκή του Λιούμπισα Σπάιτς, σε μία σεζόν στην οποία οι Πατρινοί έβαζαν τις βάσεις για να γίνουν έναν χρόνο αργότερα, η πρώτη επαρχιακή ομάδα που παίρνει ευρωπαϊκό εισιτήριο! Με ένα κοντινό πλασέ και ένα σουτ στην κίνηση, «υπέγραψε» τη νίκη των Πειραιωτών με 3-2 και έφτασε στον ασύλληπτο αριθμό των 224 γκολ σε 284 ματς, που τον διατηρεί μέχρι σήμερα, πρώτο σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου.
Είτε έγινε αντιληπτό, είτε όχι, εκείνο το μεσημέρι ο 34χρονος επιθετικός έβρισκε για τελευταία φορά δίχτυα στην καριέρα του, πριν αποχαιρετήσει τους αγωνιστικούς χώρους οριστικά, στο ντέρμπι της 20ης Φεβρουαρίου απέναντι στον Παναθηναϊκό (0-0). Παρότι τα δύο γκολ του διατήρησαν τον Ολυμπιακό σε τροχιά τίτλου, το πρωτάθλημα δεν ήρθε στον Πειραιά, αφήνοντας τον τίτλο του 1967 ως τον τελευταίο του Σιδέρη με τα «ερυθρόλευκα».
Το φινάλε δεν ήταν ιδανικό, ήταν όμως μοναδικό για όσους κατάφεραν -έστω και σε ένα από τα τρία αυτά ματς- να δουν τον θρυλικό «Φόντακα» να κάνει αυτό ήξερε καλύτερα σε όλη την καριέρα του: να σκοράρει! Το γεγονός πως μισό αιώνα μετά υπάρχει η ανάγκη να μνημονευθεί, το αποδεικνύει.
www.bnsports.gr
