Ο Ντούνγκα στο BN Sports: «Κάθε παιδικό μου όνειρο, εκπληρώθηκε στο Μουντιάλ του '94» (video)

Συνέντευξη στον Φάνη Τσοκανά

Η βαριά «σκιά» της τελευταίας παράστασης του Πελέ σε Μουντιάλ, της τελευταίας κατάκτησης του τροπαίου από τη Βραζιλία το 1970, δεν έλεγε να φύγει. Ακόμα και η «χρυσή» φουρνιά των Ζίκο, Σόκρατες, Καρέκα, κάπου... σκόνταφτε στο τέλος της διαδρομής.

Η λύτρωση έμελλε να έρθει στις ΗΠΑ, το καλοκαίρι του 1994, σε ένα Μουντιάλ, που οι περισσότεροι το θυμούνται για το χαμένο πέναλτι του Ρομπέρτο Μπάτζιο, παρά για το «σπάσιμο» της κατάρας 24 ετών για τη Βραζιλία.

Ο βασικός και αναντικατάστατος, Ντούνγκα, αρχηγός μίας ακόμα ταλαντούχας εκδοχής της «σελεσάο», των Ρομάριο, Μπεμπέτο και Ταφαρέλ, δεν στέκεται στιγμή στην άτσαλη εκτέλεση πέναλτι του «μικρού Βούδα». Αντιθέτως, επικεντρώνεται στη δική του.



«Το Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ ήταν μία εξιλέωση για εμένα. Όσα είχα ονειρευτεί από παιδί, έγιναν πράξη. Η ιστορία μου, όμως, ξεκινά από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990.

Ο αποκλεισμός από την Αργεντινή στους "16" ήταν οδυνηρός. Η Βραζιλία ίσως έκανε το καλύτερό της παιχνίδι. Ούτε το '94, ούτε το '98 θυμάμαι να κάναμε ανάλογη εμφάνιση. Παρόλα αυτά αποκλειστήκαμε και στοχοποιήθηκα σε μεγάλο βαθμό.

Στην ιστορία της εθνικής ομάδας της Βραζιλίας, μόνο εγώ και ο Μπαρμπόζα (Μαρακανάσο, 1950) δεχθήκε τόσα πυρά. Ουσιαστικά, για κάθε κακό της Βραζιλίας, έφταιγα εγώ. Δεν ήταν εύκολο να το διαχειριστώ. Πάλεψα πολύ, όμως. Προπονήθηκα σκληρά, με επιμονή για τον στόχο μου και ευτυχώς, είχα και δεύτερη ευκαιρία.



Η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο μου εν έτει 1994, δεν ήταν απλώς μία από τις σπουδαιότερες στιγμές της ζωής μου. Ήταν μία απόδειξη για το τι είδους αθλητές και άνθρωποι, ήμασταν εγώ και οι συμπαίκτες μου. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως μας άνοιξε ένα νέο κόσμο. Άλλωστε, βάλαμε τέλος σε 24 χρόνια αναμονής για τη Βραζιλία!

Συχνά ξεχνούν όσα έχω καταφέρει στα Παγκόσμια Κύπελλα. Όπως στην περίπτωση του Μπαρμπόζα, έτσι και στη δική μου, είναι πολύ δύσκολο να αναστρέψεις μία κατάσταση. Ακόμα κι αν οι αριθμοί που είχα τότε, δύσκολα επιτυγχάνονται από κάποιον, έως και σήμερα».

#CopaDoMundo ?

Dunga teve a maior Nota Sofascore (8.9) do Brasil contra a Itália, na final da Copa de 94.

⏰120' jogados
⚽️1 gol em disputa de pênaltis
?12 desarmes (!)
✅126/146 passes certos (86%!)
↗️16/19 bolas longas certas (84%!)
?14/22 duelos ganhos por baixo (64%!) pic.twitter.com/4x5VRou1SE

— Sofascore Brazil (@SofascoreBR) October 24, 2022

Στα λεγόμενά του δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής. Σε μία εποχή που το άμεσο παιχνίδι κυριαρχούσε της κατοχής, ο Ντούνγκα ολοκλήρωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 με 692 ολοκληρωμένες πάσες, περισσότερες από κάθε άλλον. Ενδεικτικό, πως στον συγκεκριμένο αριθμό, ούτε ο Τσάβι του 2010 δεν έφτασε!

Παράλληλα, έχει τα περισσότερα ολοκληρωμένα τάκλιν (57) σε μία διοργάνωση, ενώ στον τελικό, όπως φάνηκε και από το παρακάτω heatmap, «καθάρισε» τα πάντα στον χώρο δράσης του.

«Η απόσταση που κάλυψα για να φτάσω στη λευκή βούλα και να εκτελέσω το δικό μου πέναλτι, είναι μία σκηνή, πιο έντονα χαραγμένη από αυτήν του Μπάτζιο. Ναι, πρόκειται για το λάθος που "σφράγισε" το τρόπαιο για τη Βραζιλία, αλλά το βάρος που έφερα πάνω μου, ήταν τεράστιο.

Από εκεί και πέρα, έχω μόνο όμορφες εικόνες. Η χαρά στο γήπεδο, στα αποδυτήρια και κύριως, όταν επιστρέψαμε στη Βραζιλία.

Ο κόσμος έτρεχε πίσω από το όχημα που μας κουβαλούσε. Στιγμές που έκαναν κάθε θυσία μας να αξίζει».



Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022, η Βραζιλία βρίσκεται σε μία ανάλογη κατάσταση. Στη διοργάνωση του Κατάρ συμπληρώνονται δύο δεκαετίες χωρίς τρόπαιο, για την πολυνίκη του θεσμού.

«Το αγωνιστικό στυλ της εθνικής μας ομάδας έχει εξελιχθεί προς το καλύτερο. Οι περισσότεροι παίκτες αγωνίζονται σε κορυφαίους συλλόγους της Ευρώπης, ο προπονητής βρίσκεται στον πάγκο για οκτώ συνεχόμενα χρόνια και έχει την τύχη να διαχειρίζεται ένα πολύ ποιοτικό ρόστερ.

Δεν είναι μόνο ο Νεϊμάρ. Είναι ο Άντονι, ο Ραφίνια, ο Πακετά, ο Βινίσιους. Παίκτες με φοβερή τεχνική κατάρτιση.

Παράλληλα, οι παίκτες θα είναι πιο έτοιμοι, με τη διοργάνωση να διεξάγεται στα μέσα της σεζόν και λογικά, το θέαμα δεν θα λείψει.

Ελπίζω να είναι ξανά, η στιγμή της Βραζιλίας».



Κλείνοντας, ο Κάρλος Καετάνο Μπλεντόρν Βέρι, όπως είναι το πλήρες όνομα του Ντούνγκα, θέλησε να αναφερθεί σε μία από τις φιλανθρωπικές του δράσεις, τη «Seleção do Bem 8». Σε ελεύθερη ελληνική μετάφραση: τη «φανέλα με τον αριθμό 8».

«Το συγκεκριμένο πρότζεκτ ξεκίνησε στην περίοδο της πανδημίας, αλλά με τους συνεργάτες μου, κάνουμε ανάλογες δράσεις εδώ και 27 χρόνια. Έχει μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα, πλέον.

Βοηθούν φίλοι, παλιοί συμπαίκτες, όπως ο Ταφαρέλ, δωρίζοντας φανέλες. Κατά αυτόν τον τρόπο, συγκεντρώνουμε χρήματα και τα μοιράζουμε στην κοινωνία. Είναι ένας τρόπος να πούμε ευχαριστώ στους ανθρώπους.

Πήρα περισσότερα από όσα περίμενα μέσω του ποδοσφαίρου και όταν βλέπω κάτι λάθος, πλέον, προτιμώ να βρίσκω λύση, παρά να ασκώ κριτική».

www.bnsports.gr