Η ΑΕΚ του Αλμέιδα όταν έβαλε τη μπάλα κάτω και τα έκανε όλα σωστά πέρασε «αέρας» από τη Λιβαδειά – Ο Λιβάι Γκαρσία, ο Γκατσίνοβιτς, ο Ελίασον και ο ΠΑΟΚ που έρχεται στη Φιλαδέλφεια…
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Η ΑΕΚ πέρασε και από τη Λιβαδειά. Πανηγύρισε την 5η σερί της νίκη στο πρωτάθλημα και πλέον μετά από 9 αγωνιστικές μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως αυτή, ο Παναθηναϊκός και ο Βόλος είναι, έως τώρα, οι πιο σοβαρές, πιο σταθερές και πιο φορμαρισμένες ομάδες στο πρωτάθλημα. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο φυσικά να διανύσουμε. Πολλά μπορούν να αλλάξουν. Πολλά μπορούν να ανατραπούν. Ίδια σκέψη θα υπήρχε ακόμα κι αν η ΑΕΚ ήταν πρώτη, έξι βαθμούς μπροστά από τον Παναθηναϊκό. Η διαφορά με τα άλλα χρόνια είναι ξεκάθαρα το Μουντιάλ. Επί της ουσίας θα δούμε ένα πρωτάθλημα «σπασμένο» σε τρία κομμάτια: Αυτό που διανύουμε τώρα που είναι ο πρώτος γύρος της κανονικής περιόδου, ο δεύτερος γύρος που θα ξεκινήσει στις 21 Δεκέμβρη κι ενώ θα έχει μεσολαβήσει ένας μήνας διακοπής και, φυσικά τα πλέι οφ, με τα σερί ντέρμπι. Όλοι θα χάσουν βαθμούς. Δεδομένο!
Η ΑΕΚ πάντως συνεχίζει να καταδιώκει τον Παναθηναϊκό, κάνοντας κι αυτή ένα δικό της σερί. Πέμπτη σερί επικράτηση στο πρωτάθλημα, τρίτη εκτός έδρας και ένα ακόμα ματς που δεν δέχθηκε γκολ! Δυναμώνει ψυχολογικά η ΑΕΚ. Αποκτά νοοτροπία νικητή. Δεν είναι μόνο οι νίκες, είναι και η αγωνιστική της εικόνα που πείθει σημαντικά. Δεν άγγιξε το τέλειο στη Λιβαδειά. Όπως δεν είχε αγγίξει το τέλειο με τον Ατρόμητο στη Φιλαδέλφεια. Πράγμα που είχε κάνει με τον Άρη στο Χαριλάου και με τον Ιωνικό στη Φιλαδέλφεια. Όταν πατάει «γκάζι» όμως η ομάδα του Αλμέιδα δεν πιάνεται! Η ΑΕΚ είναι μία ομάδα με ταυτότητα που οι παίκτες χαίρονται να παίζουν ποδόσφαιρο και όλοι εμείς χαιρόμαστε να τους βλέπουμε. Το πρώτο ημίχρονο ήταν κάπως νωχελικό. Ακόμα κι έτσι όμως με την αριστερή πλευρά κυρίως να δημιουργεί βγήκαν δύο – τρεις καλές φάσεις για γκολ. Και στην επανάληψη ένα ξέσπασμα 15 λεπτών αποδείχθηκε υπέρ-αρκετό να νικήσεις τον Λεβαδειακό. Μία ομάδα που έδειξε αμυντική πειθαρχία στο πρώτο ημίχρονο, αλλά ανήμπορη να κάτι το οτιδήποτε στην επανάληψη όταν η ΑΕΚ πήρε μπροστά.
Με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου εμφανίστηκε η ουσιαστική πίεση, η δύναμη, τα κλεψίματα και η ταχύτατη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση. Αρκούν! Στο πρώτο ημίχρονο ο Ελίασον καλά κλεισμένος. Στην επανάληψη πήρε περισσότερες πρωτοβουλίες, ανέβηκαν κι άλλο οι γραμμές, υπήρξαν στηρίγματα, δημιουργήθηκαν τρίγωνα και ήρθε όμορφο συνδυαστικό παιχνίδι. Έφτιαξε το πρώτο γκολ ο Σουηδός στον Λιβάι Γκαρσία σε μία κίνηση και εκτέλεση που την έχουμε ξαναδεί. Δουλεμένο στην προπόνηση. Η ΑΕΚ είχε ξανά έναν σούπερ Ελίασον να φτιάχνει παιχνίδι από δεξιά, έναν εκπληκτικό Γκατσίνοβιτς να κάνει όργια και με τη μπάλα και χωρίς αυτήν και έναν Λιβάι Γκαρσία να δικαιώνει στο 100% τον Αλμέιδα που τον έχει βάλει στην κορυφή της επίθεσης. Άλλα δυο γκολ από τον Λιβάι και πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ ως τώρα. Όποτε ξεκινάει βασικός μπροστά βάζει γκολ, με εξαίρεση το ματς με τον Ατρόμητο πριν μία εβδομάδα! Το λες και εντυπωσιακό στατιστικό αυτά τα πέντε γκολ που έχει πετύχει στο πρωτάθλημα, όποτε ξεκινά βασικός στην κορυφή της επίθεσης. Προσθέστε και άλλα τρία γκολ πέρυσι στα πλέι οφ, όταν ξεκίνησε βασικός και επιθετικός στο 3-2 με τον Άρη στο Χαριλάου και στο 2-3 με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Το παιδί έχει την έκρηξη, έχει το άλμα, έχει την κάθετη κίνηση, έχει τη ταχυ-δύναμη και το απρόβλεπτο παίζοντας μπροστά. Αν βελτιώσει και την υποδοχή όταν η μπάλα έρχεται από τον αέρα, δεν θα πιάνεται!
Έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο… Σύγχρονο ποδόσφαιρο, πλέον, είναι αυτό που παίζει η ΑΕΚ στο μεγαλύτερο διάστημα των αγώνων της: οι παίκτες μπροστά να κάνουν όλες τις δουλείες και να αλλάζουν συνεχώς θέσεις μεταξύ τους. Σημείο αναφοράς δεν υπάρχει. Όλοι τα κάνουν όλα… Ο Πινέδα κάνει σούπερ δουλειά και επιθετικά και αμυντικά. Ο Σιμάνσκι κόβει, τρέχει, αλλά και ανοίγει ωραία το παιχνίδι. Ο Γκατσίνοβιτς το ίδιο. Ο Αραούχο κάνει απίθανη δουλειά σε όλο το γήπεδο και όταν ηρεμήσει στην τελική προσπάθεια θα αρχίσει κι αυτός να σκοράρει. Πάμε στην άμυνα: Ο Βίντα με τον Μουκουντί προσέφεραν ηρεμία στη Λιβαδειά. Ο Αθανασιάδης σταθερός όποτε χρειάστηκε να επέμβει και ήρεμος με τη μπάλα στα πόδια. Ο Ρότα αμυντικά καλός, δημιουργικά όχι και τόσο και ο Σιντιμπέ ως αριστερό μπακ, στο πρώτο ημίχρονο συνδυάστηκε καλά με τον Γκατσίνοβιτς. Έκανε κάποια λάθη, δείχνοντας ότι δεν είναι στο 100%, αλλά όταν φτάσει θα κάνει τη διαφορά.
Η ουσία είναι πως οι περίπου 4.000 Ενωσίτες που πήγαν στην Λιβαδειά απόλαυσαν ξανά την ομάδα, πανηγυρίζοντας όμορφα μία ακόμα νίκη. Όσοι το είδαν από την τηλεόραση το χάρηκαν επίσης. Και τώρα το πρώτο μεγάλο ματς στη Φιλαδέλφεια αυτό με τον ΠΑΟΚ την Κυριακή. Ήδη μετράει ο κόσμος αντίστροφα. Κατάμεστο θα είναι ξανά το γήπεδο. Πάθος θα υπάρχει δεδομένα, δίψα επίσης. Οι παρακάτω γραμμές δεν γράφονται… έτσι για να γραφτούν… Ειλικρινά το πιστεύω: Η ΑΕΚ είναι σε καλύτερη κατάσταση αυτή τη στιγμή, αλλά το ματς είναι πολύ επικίνδυνο. Ο ΠΑΟΚ είναι… τρελή ομάδα. Μπορεί να φέρει ισοπαλία με τον Λεβαδειακό, να κερδίσει στο Φάληρο τον Ολυμπιακό και να πάρει ισοπαλία με τον Αστέρα Τρίπολης λίγο πριν το… 100ο λεπτό. Δεν ξέρουμε πως θα εμφανιστεί στη Φιλαδέλφεια. Γι’ αυτό και θέλει πολλή προσοχή και υπομονή το παιχνίδι. Το να πατάς στο έδαφος τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι σοφία. Και τόσο η ομάδα, όσο και ο κόσμος της την Κυριακή πρέπει να δείξουν αυτή την αρετή σε γήπεδο και εξέδρα. Πάμε καλά… Ηρεμία και ο δρόμος είναι μπροστά μας να τον τρέξουμε…
