Το βράδυ της Παρασκευής (30/09) πέρασε στην Αιωνιότητα ως μέρα ορόσημο για την ΑΕΚ, τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Ήταν ένα μαγευτικό βράδυ στη Φιλαδέλφεια. Ένα βράδυ γεμάτο συναισθήματα. Ένα βράδυ που ξύπνησε αναμνήσεις, που έφερε κοντά μας ανθρώπους, που έφερε ξανά την καρδιά στη θέση της… Ήταν πάρα πολλά τα 19,5 χρόνια μακριά από το σπίτι σου. Μόνο αν το ζήσεις μπορείς να το καταλάβεις κι αυτό δύσκολα μπορείς να το αποτυπώσεις με λόγια. Μόνο τα συναισθήματά σου και τα βιώματα του καθένα μας είναι ικανά να συλλάβουν το μέγεθος της επιστροφής της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Πραγματικά η καρδιά επέστρεψε στη θέση της και από το βράδυ της Δευτέρας που για πρώτη φορά η ομάδα θα μπει στο γήπεδο για ζέσταμα και θα δοθεί το πρώτο σφύριγμα για τη σέντρα, θα αρχίσουμε να νιώθουμε σιγά – σιγά την ιστορία να γράφεται πάλι… Αυτή η πόλη απέκτησε ξανά ζωή. Το ένιωθες κάνοντας μία βόλτα από νωρίς στους γύρω δρόμους και από το γήπεδο.
Αυτός ο κόσμος απέκτησε ξανά ζωή. Το αντίκριζες στα πρόσωπα των ανθρώπων που το χαμόγελο εναλλασσόταν με κλάματα χαράς. Να περπατάμε όλοι σαν χαμένοι, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς; Ότι 19,5 χρόνια εξορίας έλαβαν τέλος; Ότι η ΑΕΚ γύρισε στον τόπο της; Ότι ξεπεράστηκαν τόσα εμπόδια από κάποιους… ανθρωπάκους που στέρησαν τη χαρά σε τόσους άλλους που δεν άντεξαν και έφυγαν απ’ αυτό τον μάταιο τούτο κόσμο, χωρίς να εκπληρώσουν ένα μεγάλο τους όνειρο; Ότι πλέον θα ξεκινάμε από τα σπίτια μας και δε θα πηγαίνουμε το «παγωμένο» όλο το χρόνο ΟΑΚΑ; Ότι πλέον κάθε Κυριακή και σε κάθε αγώνα της ΑΕΚ θα ανταμώνουμε με φίλους που είχαμε τόσα χρόνια να δούμε; Ό,τι η ΑΕΚ πλέον και αγωνιστικά θα πάρει ώθηση από αυτό το στολίδι; Όλα αυτά κι άλλα τόσα προσπαθούσαμε όλοι να τα χωρέσουμε στο μυαλό μας μέσα σε λίγες μόνο ώρες από την επιστροφή. Και ταυτόχρονα το μάτι να προσπαθεί να πιάσει κάθε σπιθαμή αυτού του αριστουργήματος, να το εγκλωβίσει στη μνήμη και να πάει παρακάτω να συλλέξει τις επόμενες στιγμές…
Και ξεκινάει το σόου. Τι έφτιαξαν οι άνθρωποι; Ένα τεράστιο μπράβο σε όλους. Ολους όσοι συνέβαλαν για να δούμε αυτό το αριστούργημα, που θύμιζε τελετή Ολυμπιακών Αγώνων. Μία εκδήλωση συγκλονιστική που «πάντρεψε» το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, με σεβασμό στην Ιστορία της ΑΕΚ και σε όσους έφυγαν από κοντά μας. Ο καθένας είχε τη στιγμή του. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι βρέθηκε άνθρωπος που δε δάκρυσε κάποια στιγμή ή έστω δεν απομονώθηκε μέσα στο θόρυβο και τις στιγμές ώστε να συλλογιστεί με τον εαυτό του το τι βιώνει ακριβώς συμβαίνει εκείνη την ώρα.
Η στιγμή που άξιζε στον Μελισσανίδη
Η βραδιά ήταν αφιερωμένη στην ΑΕΚ και την Ιστορία της, αλλά κακά τα ψέματα το πρόσωπο της εκδήλωσης ήταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Αυτός μπήκε μπροστά, ξεπέρασε βουνά με δύσκολους καιρούς, για να φτάσουμε στην ευλογημένη 30η Σεπτεμβρίου του 2022 που έμεινε στην αιωνιότητα. Τα λόγια του Μητροπολίτη κ.κ. Γαβριήλ και τον Μελισσανίδη να ακούει βουρκωμένος εν μέσω αποθέωσης από τον κόσμο, ήταν η πρώτη δυνατή στιγμή της βραδιάς. Και μετά η Ιστορία να περνά μέσα από τα μάτια σου. Προσφυγιά και ΑΕΚ…
Σε ένα γήπεδο φανταστικό, σε ένα γήπεδο ευρωπαϊκών προδιαγραφών, σε ένα γήπεδο με συγκλονιστική ακουστική, σε ένα γήπεδο που θα είναι «μία μικρή πατρίδα μέσα στην πατρίδα μας», όπως εύστοχα είπε ο Μελισσανίδης στο λόγο του, σε αυτό το παλάτι η ΑΕΚ θα παίζει ποδόσφαιρο και θα λέει την Ιστορία της… Εκεί όπου θα την ξαναγράψει! Το βράδυ της Παρασκευής πήραμε όλοι μία πρώτη γεύση. Εννοείται δεν είναι ικανή να «σκεπάσει» τα 19,5 χρόνια ξεριζωμού. Φεύγαμε από το γήπεδο, βλέπαμε τον κόσμο να έχει γεμίσει τα γύρω μαγαζιά και ένιωθες πως θες κάθε ημέρα να παίζει η ΑΕΚ μπάλα εκεί για να μπορείς να έρχεσαι ξανά και ξανά…
www.bnsports.gr