Πρόσωπα

Φέντερερ: Ο δεκάλογος του «βασιλιά Ρότζερ» που αναβάθμισε το τένις! (video)

Wimbledon Rolland Garros Australian Open US Open Νόβακ Τζόκοβιτς Πιτ Σάμπρας Ραφαέλ Ναδάλ Ρότζερ Φέντερερ τένις tags :
Φέντερερ: Ο δεκάλογος του «βασιλιά Ρότζερ» που αναβάθμισε το τένις! (video)

Ο σπουδαίος Ρότζερ Φέντερερ ανακοίνωσε πως ρίχνει τίτλους τέλους, μετά το Laver Cup (23-25/9) στην γεμάτη επιτυχίες καριέρα του και το BN Sports επιχειρεί να του πει το δικό του αντίο, μέσα από ένα «βασιλικό» top-10.

Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Τι συμβαίνει όμως με τα μυθικά; Μένουν στην ιστορία γιατί έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους. Έτσι θα συμβεί και με τον Ρότζερ Φέντερερ, δίχως αμφιβολία. Μπορεί να αφήσει τη ρακέτα από το χέρι του μετά από 20 (όσα και τα grand slams του) και πλέον χρόνια μιας τεράστιας καριέρας, ωστόσο τα επιτεύγματά του και κάποιες παραστάσεις του θα συνεχίσουν να αποτελούν διδαχή για τους νεότερους και γλυκιά ανάμνηση για τους πρεσβύτερους.

Το τέλος πλησίαζε, ήταν κοινό μυστικό. Ένας προαναγγελθέν γεγονός που έμενε να οριστικοποιηθεί, κάτι που επέλεξε ο ίδιος ο Φέντερερ να κάνει το μεσημέρι της Πέμπτης (15/9). To ΒΝ Sports ετοίμασε έναν δεκάλογο για να τον αποχαιρετήσει, στο λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει για έναν άνθρωπο που επαναπροσδιόρισε το τένις, έναν GOAT του αθλήματος.

Το έναυσμα ως… ball boy

Όχι δεν είναι παραμύθι, αλλά η πραγματικότητα. Όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος στην ανακοίνωση της συνταξιοδότησής του από το τένις, συνεισέφερε ως ball boy κατά τη διάρκεια τουρνουά και Masters στην Βασιλεία και οι εικόνες που ζούσε, του έδιναν ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο. «Συνήθιζα να βλέπω τους αθλητές με μία αίσθηση θαυμασμού. Ήταν σαν γίγαντες για μένα και κάπου εκεί άρχισα να ονειρεύομαι. Αυτά τα όνειρα ήταν που με οδήγησαν να προσπαθώ περισσότερο και που άρχισα να πιστεύω στον εαυτό μου».

Από τα τζούνιορ έδειξε τι θα επακολουθούσε

Από νωρίς φάνηκε ότι το Γουίμπλνετον ήταν το αγαπημένο του τουρνουά, αφού το 1998 κέρδισε τον τίτλο στην κατηγορία juniors τόσο στο μονό όσο και στο διπλό (μαζί με τον Όλιβερ Ρόχους). Μάλιστα την ίδια χρονιά έφτασε μέχρι τον τελικό και του US Open, όμως ο Ντέιβιντ Ναλμπάντιαν τον κέρδισε. Παρά ταύτα τα επιτεύγματά του έκαναν «κρότο», κατακτώντας συνολικά 4 ITF τίτλους τζούνιορ και φτάνοντας στην κορυφή του ranking πριν η φήμη του περάσει σε επαγγελματικό επίπεδο ανδρών.

Ο πρώτος από τους 103 συνολικά τίτλους

Έπρεπε να περάσουν τρία περίπου χρόνια από το ντεμπούτο του (στη γενέτειρά του Βασιλεία και το Swiss Indoors) για να κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο στο μονό. Αυτός ήρθε στις αρχές του Φλεβάρη του 2001 στο Μιλάνο, αφού είχε προηγηθεί βέβαια στο Challenger Tour το 1999 στο διπλό με τον Ολλανδό Σαντέρ Γκροέν, ανήμερα των 18ων γενεθλίων του. Ο Φέντερερ είχε ήδη συμμετάσχει σε Grand Slam φυσικά ενώ η αρχή θα είχε γίνει νωρίτερα αν δεν τον κέρδιζε ο Μαρκ Ροσέ στη Μασσαλία το 2000.

Η εκκίνηση της αυτοκρατορίας!

Στα court του Λονδίνου και του Wimbledon ήρθε ο πρώτος grand slam τίτλος. Ο Ελβετός, έπρεπε να ξεπεράσει το εμπόδιο του Άντι Ρόντικ στα ημιτελικά και του Μαρκ Φιλιππούση στον τελικό, πράγμα που έκανε. Αν και κυνήγησε το No1 δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα, η οποία βέβαια δεν άργησε να φανεί.


Την αμέσως επόμενη χρονιά, τα σάρωσε σχεδόν όλα. Κατέκτησε 3/4 Όπεν (το γαλλικό μόνο του ξέφυγε) και έγινε ο πρώτος τενίστας που το κατάφερνε μετά τον Ματς Βιλαντερ το 1988. Συνολικά έφτασε μέχρι το τέλος της διαδρομής σε 11 τουρνουά σε ένα χρόνο, με ρεκόρ 74-6, ανεβαίνοντας ταυτόχρονα και στην κορυφή του ranking.

Το έντονο φιλανθρωπικό του έργο

Από πολύ μικρή ηλικία, ο Ρότζερ Φέντερερ έδειξε την ευαίσθητη και καλοσυνάτη πλευρά του εαυτού του. Από το 2003 είναι πρόεδρος του ιδρύματος που φέρει το όνομά του (Roger Fereder Foundation) και υποστηρίζει εκπαιδευτικά προγράμματα σε χώρες της νότιας Αφρικής και της Ελβετίας. Το RFF ασχολείται με σχολικά προγράμματα σε έξι χώρες της Αφρικής (Νότια Αφρική, Λεσότο, Μαλάουι, Ζιμπάμπουε, Ναμίμπια, Ζάμπια) και έχει βοηθήσει πάνω από 1,9 εκατομμύρια παιδιά, να λάβουν καλύτερη ποιότητα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση τους.

O συγκλονιστικός χαμένος τελικός του 2008 στο Wimbledon και η επόμενη χρονιά που έγραψε ιστορία

To 2008 ταλαιπωρήθηκε από λοιμώδη μονοπυρήνωση και πόνους στη μέση, γεγονότα που δεν του επέτρεπαν να βρίσκεται στο 100 %. Παρόλα αυτά, κέρδισε τον Άντι Μάρει στον τελικό του αμερικανικού όπεν και κατέκτησε μαζί με τον Στάνισλαβ Βαβρίνκα το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο. Έναν και κάτι μήνα πριν, είχε παίξει έναν αλησμόνητο σε εξέλιξη τελικό με το αντίπαλο δέος, Ραφαέλ Ναδάλ, στο Wimbledon, που δεν… έλεγε να τελειώσει και ο οποίος ολοκληρώθηκε με νίκη του Ισπανού σε 6 παρά κάτι ώρες παιχνιδιού στο μισοσκόταδο του Λονδίνου.

Το 2009 ξεκινούσε με ένα τεράστιο στόχο. Την κατάκτηση τουλάχιστον δύο Grand Slams και την προσπέραση του Πιτ Σάμπρας στην κορυφή της λίστας. Φανταστείτε τι έγινε. Ο Φέντερερ τα κατάφερε. Μπορεί να μην ξεκίνησε ιδανικά τη σεζόν αφού ο Ναδάλ τον κέρδισε στη Μελβούρνη ωστόσο «πήρε το αίμα» του πίσω στο Παρίσι. Έστω και αν χρειάστηκε ο Σόντερλινγκ να κάνει τη μισή δουλεία και να «πετάξει» εκτός συνέχειας τον κορυφαίο του είδους, Ράφα. Αυτό ήταν και το μοναδικό Rolland Garros που πανηγύρισε. Ο 15 τίτλος GS ήρθε στο αγαπημένο του Λονδίνο και ο Φέντερερ έγραψε ιστορία. Ο Ελβετός βέβαια έχει έναν ακόμα λόγο για να θυμάται το 2009 αφού παντρεύτηκε την Μίρκα και μαζί απέκτησαν τις δίδυμες κόρες τους.

legfv1te0kjknzn3htgp.jpg

Το Νο1 ήταν το δεύτερο «σπίτι» του

Ο Φέντερερ δεν είχε υψοφοβία. Αισθανόταν καλά στο Νο1 του ranking και όταν έφτανε σε αυτό, «ξεχνούσε» να κατέβει. Ο Ρότζερ έμεινε στην κορυφή του ATP Ranking για 310 εβδομάδες συνολικά, από το Φεβρουάριο του 2004 που «σκαρφάλωσε» για πρώτη φορά εκεί. Από αυτές, οι 237 ήταν συνεχόμενες, αποτελώντας φυσικά ρεκόρ το οποίο δύσκολα θα σπάσει. Μάλιστα αποτελεί και το γηραιότερο αθλητή που έχει βρεθεί ποτέ στο No1, σε ηλικία 36 ετών και 10 μηνών. Με μία λέξη αειθαλής.

Η χρονιά της «αναγέννησης» που ήταν και η τελευταία

Και ενώ όλα ήταν μετέωρα για την κατάσταση στην οποία θα γυρνούσε μετά από ένα μακρύ διάστημα απουσίας, εκείνος απέδειξε εμφατικά γιατί είναι GOAT. Το 2017 κατέκτησε τον πέμπτο του τίτλο στη Μελβούρνη και τον πρώτο μετά από μία πενταετία για να ακολουθήσει τον Αύγουστο το 8ο και τελευταίο Wimbledon, επικρατώντας άνετα του Τσίλιτς στον τελικό, στο οποίο είναι πολυνίκης.


Έσοδα που… ζαλίζουν

Ο Ελβετός άσος αποσύρεται από την ενεργό δράση έχοντας κερδίσει 131 εκατομμύρια δολάρια από έπαθλα σε αυτή την 24ετη του καριέρα. Ο αριθμός αυτός τον καθιστά τρίτο στην λίστα πίσω από τον Τζόκοβιτς (159 εκατομμύρια) και το Ναδάλ (132), ωστόσο η δημοτικότητά του και οι επιχειρηματικές του κινήσεις τον κάνουν κατά πολύ πλουσιότερο. Σύμφωνα με το Forbes κάθε χρόνο που περνάει βλέπει τον τραπεζικό του λογαριασμό κατά 90 εκατομμύρια δολάρια αυξημένο, όντας φυσικά πρωτοπόρος στο χώρο του τένις. Φιγουράρει στην 7η θέση των πιο υψηλά αμειβόμενων αθλητών για το 2022 (δύο χρόνια πίσω ήταν στην κορυφή της λίστας), ενώ στο άθλημά του είναι πρώτος επί 17 συναπτά έτη.

Κεφάλαιο τραυματισμοί

Το τένις είναι ένα εξαιρετικά επίπονο άθλημα, με τεράστια και συνεχή σωματική πίεση. Παιχνίδια που μπορεί να κρατήσουν για ώρες και αθλητές που καταπονούν συνεχώς το σώμα τους. Μέχρι αυτό να «διαμαρτυρηθεί» όπως βλέπουμε ότι συμβαίνει και στην περίπτωση του Ναδάλ.
27fa978209fadf9a9b53576548158d24.jpg

Τη διετία 2013-14 εμφανίστηκαν τα πρώτα προβλήματα τραυματισμού για τον «βασιλιά», με τον ίδιο να ταλαιπωρείται από έντονους πόνους στη μέση. Το 2016 ήρθε και η πρώτη επέμβαση στο γόνατο εξαιτίας ρήξης στο μηνίσκο μετά από έναν χαμένο ημιτελικό στην Αυστραλία από τον Τζόκοβιτς. Και ενώ επέστρεφε πλήρως, ξανατραυματίστηκε και έχασε όλο το υπόλοιπο της σεζόν , πέφτοντας μάλιστα για πρώτη φορά εκτός top-10. Στο φινάλε του 2018 είχε κάποιους πόνους στο χέρι, ενώ από το 2020 και μετά πιο συχνά ήταν «απών» παρά έπαιρνε μέρος. Χωρίς βέβαια να εγκαταλήπει ΠΟΤΕ αγώνα.

Τα γόνατά του είχαν ταλαιπωρηθεί και αναγκαστικέ μετά το χαμένο προημιτελικό στο Γουίμπλεντον από το Χουρκάζ (έγινε ο γηραιότερος σε ηλικία 39 ετών που φτάνει ως εκεί) να διαβεί ξανά την πόρτα του χειρουργείου μήπως και καταφέρει να επιμηκύνει το τέλος. Το σώμα του όμως αρνείτο κατηγορηματικά και πεισματικά και ουσιαστικά τον ανάγκασε να πάρει την απόφαση να αποσυρθεί από τα court.
_90524244_roger_federer_pa.jpg

Μάνος Φυρογένης

 www.bnsports.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0