Το ντοκιμαντέρ του Netflix για το παρασκήνιο της πολύκροτης μεταγραφής του Λουίς Φίγκο το καλοκαίρι του 2000, από την Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης, είναι ένα βήμα προς την αλήθεια κι όχι η αλήθεια καθ' αυτή!
Σχετικά Άρθρα
Προβάλλεται στο Netflix το ντοκιμαντέρ του Φίγκο, «El Caso Figo» (video)
Η μέρα που ο Φίγκο πρόδωσε την Μπαρτσελόνα ή… σχημάτισε τους Galacticos; (video)
Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης: Η γουρουνοκεφαλή… δώρο στον «προδότη» Φίγκο
Όποιος ισχυριστεί πως οι προσδοκίες του εκπληρώθηκαν, μάλλον είχε θέσει χαμηλά στάνταρ. Όποιος θεωρεί πως έγινε σοφότερος από αυτά τα 104 λεπτά θέασης, μάλλον εθελοτυφλεί.
Το ντοκιμαντέρ του Netflix με τίτλο «Η υπόθεση Φίγκο: Η μεταγραφή που άλλαξε το ποδόσφαιρο» επιχείρησε να ρίξει «φως» στην πολύκροτη μεταγραφή του Λουίς Φίγκο, από την Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης το καλοκαίρι του 2000, αλλά στο τέλος της ημέρας, απέδειξε πως ακόμα και μετά από δύο δεκαετίες, δεν υπάρχει «χώρος» για μία κοινή αλήθεια. Κι αν υπάρχει, δεν θα μείνει χωρίς αντίλογο.
Εξ αρχής το εγχείρημα ήταν δύσκολο. Ακόμα και στο ίδιο τραπέζι να καθόταν εν έτει 2022 ο Λουίς Φίγκο με τον τότε ατζέντη του, Ζοσέ Βέιγκα, τον Πάουλο Φούτρε, τον τότε πρόεδρο της Μπαρτσελόνα, Τζοάν Γκασπάρ, αλλά και τον τότε -και νυν- της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ, μάλλον το ντοκιμαντέρ θα κατέληγε σε άναρθρες κραυγές πολιτικού... παραθύρου σε ελληνικό κεντρικό δελτίο ειδήσεων, παρά θα έβγαινε ένα τελικό συμπέρασμα.
Οι αντιφάσεις είναι τόσες, που οι προαναφερθέντες, βασικοί πρωταγωνιστές, έμοιαζαν κατά μεγάλα διαστήματα να παίζουν το γνωστό παιχνίδι «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο», μοιρασμένοι τους ρόλους κλέφτη, ρουφιάνου και δολοφόνου, αφήνοντας τον θεατή σε ρόλο αστυνομικού.
Ίσως αυτός ήταν και ο απώτερος σκοπός της παραγωγής: να δώσει όσες περισσότερες πληροφορίες κατάφερε να αποσπάσει ή σωστότερα, είχαν τη διάθεση να μοιραστούν οι πρωταγωνιστές, και ο θεατής να αποφασίσει ποια πλευρά τον έπεισε. Μην νομίζετε, όμως, πως στο τέλος της ημέρας σχηματίζεται το προφίλ ενός προδότη, με θεό του το χρήμα. Ναι, υπάρχουν στιγμές που άθελά του ή μη, ο Λουίς Φίγκο παραδέχεται πως ήταν όλα τα παραπάνω, αλλά παράλληλα, παρέμενε ένα «άρμα» στις πολιτικές και οικονομικές φιλοδοξίες τρίτων. Όσον αφορά το ντοκιμαντέρ καθ’ αυτό;
Είκοσι χρόνια μετά, οι προσδοκίες ήταν μεγαλύτερες. Η απόσταση χρόνου «έστρωνε» το κατάλληλο έδαφος για άλλου είδους αποκαλύψεις/παραδοχές.
Υπάρχουν καίρια σημεία που παραμένουν σκοτεινά, αλλά κάθε πληροφορία για μία μεταγραφή-ορόσημο στη σύγχρονη ιστορία του αθλήματος, για τη στιγμή που οι σύλλογοι αντιλήφθηκαν πως η θέληση των παικτών περνά στο επίκεντρο και το φαινομενικά αδύνατο, ενίοτε γίνεται δυνατό, είναι χρήσιμη.
Όχι για να φτιαχτούν... αγιογραφίες ή να αποδομηθούν προσωπικότητες, αλλά για να φτάσει κανείς πιο κοντά, σε όσα δεν τόλμησαν ακόμη και σήμερα, να πουν οι πρωταγωνιστές.
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
