Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Πάμε λίγο πρώτα με την τελευταία χρονικά είδηση που έγινε γνωστή το μεσημέρι της Κυριακής και θέλει την ΑΕΚ να δίνει τα επόμενα δύο εντός έδρας παιχνίδια της στη Ριζούπολη τελικά και όχι στη Νέα Φιλαδέλφεια. Έγινε ό,τι ήταν δυνατό για να προλάβει να ετοιμαστεί το γήπεδο στο ματς με το Βόλο. Όμως από τη στιγμή που δεν θα είναι 100% έτοιμος ο Ναός γι’ αυτά τα δυο παιχνίδια, ορθώς έπραξαν στην ΑΕΚ και αποφάσισαν να δοθούν οι αγώνες με Βόλο και ΠΑΣ στη Ριζούπολη. Περιμέναμε 19 χρόνια! Δεν θα αντέξουμε τώρα δυο εβδομάδες; Στις 17 Σεπτέμβρη είναι τα εγκαίνια και πρώτα ο Θεός αρχές Οκτώβρη και το παιχνίδι με τον Ιωνικό θα είναι και το πρώτο ιστορικό παιχνίδι που θα δώσει η ΑΕΚ ξανά στο σπίτι της. Όλοι μας όταν κάτι περιμένουμε πολύ και το βλέπουμε να έρχεται, να αγγίζουμε, να το νιώθουμε και τελικά μαθαίνουμε ότι για να γευτούμε αυτή τη χαρά θα χρειαστεί λίγο παραπάνω υπομονή «παγώνεις» λίγο. Να πούμε τώρα αν υπάρχει καθυστέρηση, αν, αν, αν… όλα σωστά θα είναι. Πάντως δεν ήταν τα πάντα στο χέρι της ΑΕΚ για να έχουν λυθεί όλα έως το Σάββατο και το ματς με το Βόλο. Λίγη υπομονή ακόμα. Ούτε η… ουρά δεν έμεινε. Τον «φάγαμε τον γάιδαρο».
Τα αγωνιστικά και η νίκη στη Λαμία
Πάμε και στα αγωνιστικά. Στην πρεμιέρα της η ΑΕΚ έκανε αυτό που έπρεπε και έφυγε νικήτρια από τη Λαμία με 0-3. Το σκορ δεν λέει πολλά. Ψυχολογικά ίσως, αλλά ως εκεί. Η ομάδα στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα δεν ήταν καλή, δεν ρόλαρε με διάρκεια (τηρουμένων φυσικά της εποχής και των καιρικών συνθηκών) στο χορτάρι και πέτυχε τρία γκολ έχοντας τρεις τελικές εστία. Παράλληλα, ο αντίπαλος έχασε πέναλτι στο 0-0, ενώ είχε κι άλλο δοκάρι. Είχε σοβαρές στιγμές και η Λαμία δηλαδή στο ματς. Αυτά ως γενικό πρώτο σχόλιο για την εικόνα του αγώνα. Πάμε στην ταμπακέρα: Όταν στην πρεμιέρα σου κάνεις στην έδρα οποιουδήποτε αντιπάλου (κάθε ομάδα στο πρώτο της παιχνίδι μπαίνει δυνατά και με θάρρος στη μάχη ελπίζοντας στο καλύτερο όσα προβλήματα κι αν έχει) ένα 0-3 είναι ένα καλό σημάδι. Ως εκεί όμως! Τέλος πάμε στο επόμενο παιχνίδι. Αυτό πρέπει να είναι το μυστικό της φετινής ΑΕΚ και όπως φαίνεται είναι… Η ηρεμία και η επόμενη ημέρα είτε κερδίζει ένα ματς, είτε το χάνει. Εκεί ποντάρω στον Αλμέιδα (και εκεί βασικά). Οι δηλώσεις του προπονητή μετά το παιχνίδι στη Λαμία έδειξαν ξανά πως είναι ένας απόλυτα κοντρολαρισμένος άνθρωπος που σέβεται τη δουλειά του, την ομάδα, τον κόσμο και τα… μάτια μας. Είδε τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας. Είδε ότι και με το 3-5-2 του αντιπάλου η μπάλα δεν περνούσε εύκολα στον άξονα. Είδε ότι έλειπε η δημιουργία. Είδε και αμυντικά λάθη. Είδε επίσης και καλά: το πρέσινγκ ψηλά, τα κλεψίματα, τα γκολ, οι σωστές αλληλοκαλύψεις σε κάποιες στιγμές που «μύριζαν» κίνδυνο. Όπως και πως όλοι οι παίκτες έδωσαν ό,τι μπορούσαν κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Ο χρόνος είναι υπέρ της
Δεν είναι έτοιμη η ομάδα. Σαφέστατα! Παράλογο θα ήταν να γινόταν το αντίθετο. Όμως αυτό το φουλ επιθετικό 3-1-4-1-1 του Αλμέιδα προσωπικά με ιντριγκάρει να περιμένω να το δω στο μέλλον στην τελειοποίησή του. Γιατί θέλει χρόνο αυτό το σύστημα να τελειοποιηθεί και όταν αυτό συμβεί η ΑΕΚ με τους παίκτες που έχει για μπροστά μπορεί να… κρύβει τη μπάλα.
Εννοείται ότι θα υπάρχουν δύσκολα παιχνίδια και χρειάζεται και Plan B από τον Αλμέιδα, όχι μόνο όταν στραβώνει κάποιο ματς, αλλά όταν… ζορίζεται η ομάδα να δημιουργήσει. Όπως χθες για παράδειγμα σε σημαντικό διάστημα του αγώνα. Θα βοηθήσουν θαρρώ οι μεταγραφές που θα γίνουν επιπλέον. Πέρα από επιθετικό (που να μπορεί να παίζει και μαζί με τον Αραούχο και μόνος του) και έναν πλάγιο επιθετικό επίσης, η ομάδα στα δικά μου μάτια όντως δείχνει να έχει ανάγκη έναν δεξιό μπακ – χαφ (θέλω να ξαναδώ πάντως εκεί το «εργαλείο» Γκατσίνοβιτς) και δεν θα έλεγα «όχι» σε έναν ακόμα στόπερ. Κι εδώ χρειάζεται υπομονή. Στις 15 Σεπτεμβρίου τελειώνει η μεταγραφική περίοδος. Με το υπάρχον ρόστερ η ομάδα μπορεί να κερδίζει παιχνίδια. Και κακά τα ψέματα την ΑΕΚ όπως θέλει να τη φτιάξει ο Αλμέιδα θα χρειαστούν μήνες για να τη δούμε. Ας έρθουν λοιπόν καλοί παίκτες, όπως ήδη έχουν έρθει κι ας έρθουν στις 15 Σεπτέμβρη. Γι’ αυτό νίκες, νίκες, νίκες και όχι «θαύματα» από τη μία στιγμή στην άλλη. Κάτι αλλάζει πάντως γενικά στην ομάδα. Το νιώθουμε όλοι στην ατμόσφαιρα. Ο κόσμος δείχνει να την ερωτεύεται πάλι. Ο περισσότερος κόσμος για να τα λέμε όλα. Ακόμα και η τύχη ίσως, αλλάζει. Η περσινή ΑΕΚ θα… δεχόταν το 1-0 με το πέναλτι κι αν έμπαινε και το δοκάρι της Λαμίας μπορεί να το έκανε και… ντέρμπι στο τέλος! Η φετινή ΑΕΚ δείχνει αλλιώς. Το μυστικό λοιπόν, είναι η ισορροπία και στο γήπεδο που πρέπει να βρει η ομάδα ώστε να βελτιώνεται συνεχώς παίρνοντας νίκες και η ισορροπία στο μυαλό όλων μας για να αντέξουμε στο χρόνο όσες χαρές και αναποδιές έρθουν, προκειμένου το Μάη στη Φιλαδέλφεια να έχει ξανά γιορτή…
www.bnsports.gr
