Πώς το έλεγε το παλιό γνωμικό. «Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε το πόδι του πονεί», έστω παραλλαγμένο. Η Εθνική περιστρέφεται γύρω από τους πόνους του σούπερ-σταρ του ΝΒΑ και αυτό ίσως να μην πάει καθόλου καλά…
Γράφει ο Γιάννης Ψαράκης
Μετά από δύο εβδομάδες προετοιμασίας και λίγα 24ωρα πριν το τζάμπολ στο πρώτο επίσημο ματς της Εθνικής και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Λογικό, αναμενόμενο και μέχρι ενός σημείου κατανοητό. Μόνο που όλη αυτή η ιστορία τουλάχιστον έτσι όπως εξελίσσεται έως τώρα έχει πολλές σκιές.
Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζατε ο Αντετοκούνμπο είναι… περιουσιακό στοιχείο των Μιλγουόκι Μπακς που τον Δεκέμβρη του 2020 ανανέωσε το συμβόλαιό του προς, περίπου 1/4 δις δολάρια. Την αγάπη του για την Εθνική, για την Ελλάδα δεν μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς. Μα κανείς. Πλην όμως τόσο ο ίδιος όσο και η ΕΟΚ και κατ’ επέκταση η Εθνική έχουν αποδεχθεί την πραγματικότητα, ότι δηλαδή οι Μπακς είναι αυτοί που θα έχουν τον τελευταίο λόγο στο αν και πως θα παίζει στην ομάδα. Τίποτα το περίεργο και ιδιαίτερο. Τα ίδια έκαναν παλαιότερα οι Ντάλας Μάβερικς με τον Ντιρκ Νοβίτσκι, οι Σαν Αντόνιο Σπερς με τον Μάνου Τζιμόμπιλι και αρκετοί άλλοι ιδιαίτερης αντιμετώπισης παίκτες που ήταν τόσο απαραίτητοι για τις ομάδες τουτς.
Οι Μπακς ζήτησαν και έβαλαν στο προπονητικό τημ της Εθνικής μέλος του δικού τους τημ όπως το 2019 πριν το Παγκόσμιο της Κίνας είχαν βάλει μία γυμναστή τους. Οι Μπακς αποφασίζουν για το τι θα φάει, τι ώρα θα ξυπνήσει και στην τελική αν και πότε θα παίζει με την Εθνική μας. Deal with it που λένε και στο χωριό μου. Βέβαια στην ΕΟΚ έως τώρα το μόνο που κάνουν είναι επικοινωνιακά παιχνίδια και… κρυφτούλι. Το μεμπτό δεν είναι ότι «εξαφανίστηκε» ο Γιάννης από τον αγώνα της Εθνικής με την Τουρκία ενώ μία ώρα πριν η Ομοσπονδία μας ενημέρωνε μέσω social media ότι έκανε ατομικό ζέσταμα για να είναι πανέτοιμος για το τζάμπολ. Το μεμπτό είναι ότι 18.000 κόσμος πήγε στο ΟΑΚΑ (και) για να δει τον Αντετοκούνμπο και τον είδε να ντύνεται με την εμφάνιση της ομάδας (όπως και ο Παπαπέτρου) για να βγει ομαδική φωτογραφία μαζί με… τον Υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη.
Όσο για το κρυφτούλι; Την περασμένη Τετάρτη 10 Αυγούστου ο Γιάννης ταξιδεύει με την αποστολή στη Μαδρίτη για το φιλικό με την Ισπανία αλλά στις 11 «έχει ενοχλήσεις στο πόδι» και δεν παίζει. Την Πέμπτη 18 Αυγούστου δεν παίζει στο Ακρόπολις με τη Γεωργία για να ξεκουραστεί μετά το ματς με την Πολωνία αλλά στις 19 μένει εκτός με ενοχλήσεις στη μέση και ενώ τον περιμένουν χιλιάδες θεατές.
Το πρωί του Σαββάτου, δε, διαρρέει η είδηση για εξετάσεις με μαγνητική τομογραφία οι οποίες αρκετές ώρες αργότερα «δεν έδειξαν κάποια οξεία βλάβη». Προφανώς ήταν κάτι παραπάνω από ενοχλήσεις για να υποβληθεί σε μία τέτοια λεπτομερή εξέταση.
Προσοχή: Δεν αμφισβητώ επ’ ουδενί αν και τι πρόβλημα τραυματισμού έχει ο Γιάννης. Καλά κάνουν και οι Μπακς και ο ίδιος και προσέχουν. Στην ΕΟΚ και την Εθνική έως τώρα το damage control από την απουσία του στα φιλικά είναι ελεγχόμενο μέχρι ενός σημείου. Τι θα γίνει όμως αν για παράδειγμα δεν παίξει την Πέμπτη με τη Σερβία για άλλες, νέες «ενοχλήσεις»; Τι θα συμβεί αν κατά τη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ (θέλω να πιστεύω θα φτάσει μέχρι εκεί) έχει εν ώρα αγώνα κάποιο έστω μικροτραυματισμό;
Αν στις “ενοχλήσεις” που είχε πριν τα ματς με Ισπανία και Τουρκία προφυλάχθηκε (και ίσως καλώς, φιλικά προετοιμασίας ήταν, δεν χάθηκε και ο κόσμος), σε κάτι πιο έστω και λίγο σοβαρό τι θα συμβεί;
Το 2017 στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ ο Ισπανός Άλεξ Αμπρίνες είχε τραυματιστεί όχι ιδιαίτερα σοβαρά. Οι Οκλαχόμα Θάντερ που τον είχαν αποκτήσει ένα χρόνο πριν όχι απλά ζήτησαν ή απαίτησαν αλλά απλά τον έβαλαν στο επόμενο αεροπλάνο για τις ΗΠΑ όσο και αν γκρίνιαζε η ισπανική Ομοσπονδία μπάσκετ ίσως και ο ίδιος ο παίκτης. Και τι; Ο Αμπρίνες ήταν απλά ένα πρότζεκτ και όχι τρις MVP και ίσως ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο...