Ο θρύλος του ποδοσφαίρου της Κροατίας, Ρόμπερτ Προσινέτσκι, μιλά στο BN Sports για τους συμπατριώτες του Σίμε Βρσάλικο και Ντομαγκόι Βίντα, εκθειάζοντας Ολυμπιακό και ΑΕΚ που κατάφεραν να τους αποκτήσουν!
Σχετικά Άρθρα
Από τον Νοβοσέλατς στον Μπούτινα και από τον Μίλιτς τώρα στον Βρσάλικο: Οι Κροάτες που «έπιασαν λιμάνι» στον Ολυμπιακό! (video)
Από τον Καρεμπέ και τον Ριβάλντο, στον Βρσάλικο: Φιναλίστ Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Ελλάδα, πράξη όγδοη! (video)
Συνέντευξη στον Φάνη Τσοκανά
Αντισυμβατικός, αδικημένος -ίσως και από τον ίδιο του τον εαυτό- αλλά αδιαμφισβήτητα μέγιστος αρτίστας. Ο Ρόμπερτ Προσινέτσκι αποτέλεσε για χρόνια ένα γνήσιο 10άρι που δεν μπήκε σε καλούπια. Ένα προϊόν της μεγάλης των «πλάβι» ποδοσφαιρικής σχολής, μέλος της θρυλικής Κροατίας των Μπόμπαν, Σούκερ, Ασάνοβιτς -και η λίστα συνεχίζεται- που στο Μουντιάλ του 1998, έφτασε έως την 3η θέση του κόσμου.
Είκοσι χρόνια μετά τη μυθική πορεία της χώρας του στα γήπεδα της Γαλλίας, είδε μία νέα «παρέα», αυτή των Μόντριτς, Ράκιτιτς, Πέρισιτς, Μάντζουκιτς, αλλά και των «δικών» μας πλέον, Βρσάλικο και Βίντα, να φτάνει ακόμα πιο κοντά στην κορυφή.
«Είναι δύο διαφορετικές γενιές, αλλά εξίσου ταλαντούχες» θα τονίσει ο θρυλικός Κροάτης μιλώντας στο BN Sports, στάζοντας... μέλι, παράλληλα, για τους συμπατριώτες του που αποκτήθηκαν από Ολυμπιακό και ΑΕΚ αντίστοιχα.
Η λατρεία προς το πρόσωπό τους, το αγωνιστικό -και μη- προφίλ τους, αλλά και η ευκαιρία για μία νέα διάκριση μέσω Κατάρ, από την οπτική γωνία του 53χρονου -προπονητή πλέον- Ρόμπερτ Προσινέτσκι.
-Ένα ακόμα βασικό στέλεχος της εθνικής Κροατίας, ο Ντομαγκόι Βίντα, «πάτησε» Ελλάδα. Τι γνωρίζετε για αυτόν;
«Τα πάντα! Έπαιξε στη Ντιναμό Ζάγκρεμπ, είμαι από το Ζάγκρεμπ, τον συνάντησα στην Τουρκία ως προπονητής και αποτελεί βασικό κομμάτι της εθνικής ομάδας της Κροατίας εδώ και χρόνια.
Η ΑΕΚ απέκτησε έναν πάρα πολύ καλό αμυντικό. Έμπειρο, σκληρό στο παιχνίδι και πολύ σημαντικό για κάθε ομάδα που αγωνίζεται».
-Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά και μειονέκτημά του;
«Είναι εξαιρετικός στο ψηλό παιχνίδι, είναι γρήγορος, αλλά πάνω απ' όλα, είναι ηγέτης! Έχει καλή επαφή με την μπάλα και γενικά, έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία, ώστε να θεωρηθεί αμυντικός κορυφαίου επιπέδου. Δεν έχω εντοπίσει τίποτα αρνητικό στον τρόπο παιχνιδιού του.
Παράλληλα, πρόκειται για έναν εξαιρετικό χαρακτήρα, καλόκαρδο και θετικό άνθρωπο. Μαζί με το αγωνιστικό κομμάτι, πρέπει να τονίζονται κι αυτά τα στοιχεία, γιατί είναι πολύ σημαντικά για τα αποδυτήρια».
-Λίγο νωρίτερα ο Ολυμπιακός έντυσε τον Σίμε Βρσάλικο στα «ερυθρόλευκα». Σπουδαία προσθήκη.
«Τι να πω για αυτόν; Αγωνιζόταν τόσα χρόνια στην Ατλέτικο Μαδρίτης και για λίγο στην Ίντερ. Είναι πολυτέλεια για κάθε ομάδα.
Ξέρω πως είχε κάποια προβλήματα τραυματισμών, αλλά εφόσον βρει ξανά ρυθμό, θα κάνει τη διαφορά. Άλλωστε, η επιλογή του να φύγει από την Ισπανία, δείχνει τη ''δίψα'' του να αγωνίζεται. Πιθανότατα, όταν είδε να ανοίγεται η πόρτα ενός μεγάλου συλλόγου, όπως ο Ολυμπιακός, σκέφτηκε πως είναι μία ιδανική επιλογή».
-Μετά την πορεία στο Μουντιάλ της Ρωσίας, πώς αντιμετωπίζονται αυτοί οι παίκτες στην Κροατία;
«Είμαστε μία χώρα των 4 εκατ. ανθρώπων και το να φτάσουμε έως τη 2η θέση του κόσμου, είναι κάτι σπουδαίο.
Όπως έγινε με εμάς το 1998, έτσι και το 2018, ο κόσμος αντιμετωπίζει τους παίκτες σαν τοπικούς ήρωες. Είναι απολύτως φυσιολογικό».
-Ανάμεσα στην ομάδα του 1998 και του 2018, ποια θα επιλεγάτε;
«Δεν είναι εύκολο να διαλέξεις. Η μία είχε Μπόμπαν, Σούκερ και η άλλη Μόντριτς, Ράκιτιτς, Πέρισιτς, Μάντζουκιτς. Προικισμένες και οι δύο γενιές, με τους παίκτες τους να αγωνίζονται σε κορυφαίους ευρωπαϊκούς συλλόγους.
Όσοι αγωνίζονται με τη φανέλα της Κροατίας δίνουν τα πάντα, ωστόσο, η 2η θέση του 2018, έναντι της 3ης του 1998, δίνει ένα μικρό προβάδισμα στη ''νέα γενιά''».
-Υπάρχει πίστη για μία ανάλογη πορεία στο Μουντιάλ του Κατάρ;
«Είναι πολύ δύσκολο. Άλλωστε, μετά την 2η θέση στον κόσμο, όλοι είναι πιο ''υποψιασμένοι'' απέναντί σου.
Η Κροατία, ωστόσο, έχει και φέτος ένα πολύ καλό ρόστερ. Στη χώρα υπάρχει πίστη πως μπορεί να το επαναλάβει και να φτάσει τουλάχιστον ως τα ημιτελικά, αλλά είναι ένας συνδυασμός παραγόντων που θα σε φέρει ως εκεί, που αυτήν τη στιγμή, δεν μπορούν να υπολογιστούν».
-Από τους τωρινούς ποδοσφαιριστές της Κροατίας, ποιον ξεχωρίζετε;
«Σίγουρα είναι εντυπωσιακό πως στα 37 του χρόνια, ο Λούκα Μόντριτς συνεχίζει να είναι τόσο επιδραστικός στη Ρεάλ Μαδρίτης και την εθνική ομάδα της χώρας του. Νομίζω πως αυτός και ο Κόβασιτς έχουν και αρκετά κοινά στοιχεία με τον τρόπο που συνήθιζα να παίζω». 
-Στη δική σας εποχή, ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Ασάνοβιτς, λίγο αργότερα τους Βλάοβιτς, Σάριτς και Γιάρνι, ενώ ο Σούκερ παρέμεινε διακαής πόθος. Εσείς είχατε κάποια κρούση από Ελλάδα;
«Ήταν μία ''χρυσή εποχή'' για τον Παναθηναϊκό, κατά την οποία είχε άλλη δυναμική, οικονομικά και αγωνιστικά. Ήταν δύσκολο να πάρεις την υπογραφή του Νταβόρ, όμως. Ήταν από τους κορυφαίους επιθετικούς στον κόσμο σε εκείνο το διάστημα.
Όσον αφορά εμένα, όχι. Δεν είχα ποτέ πρόταση από ελληνική ομάδα».
-Ως προπονητής;
«Έγινε μία επαφή με την ΑΕΚ, περίπου δύο χρόνια πριν, αλλά δεν υπήρξε συνέχεια».
-Θα σας ενδιέφερε, όμως, το ενδεχόμενο να προπονήσετε στην Ελλάδα;
«Είναι μία καλή επιλογή για κάθε προπονητή. Όχι μόνο για εμένα. Έχει ομάδες που αγωνίζονται στην Ευρώπη, υψηλό αγωνιστικό επίπεδο και φιλάθλους που τις ακολουθούν πιστά. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Φάνηκε, άλλωστε, και στην υπόθεση του Σλάβεν Μπίλιτς με τον Ολυμπιακό. Μπορεί να μην τα βρήκαν, εν τέλει, αλλά για να ταξιδέψει έως την Ελλάδα και να συζητήσει με τον σύλλογο, σημαίνει πως το πρότζεκτ τον κέρδισε».
