Για πολλούς, ήταν ο κορυφαίος μπακ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, έχοντας καριέρα γεμάτη τίτλους και διακρίσεις. Ο μεγάλος Καφού μίλησε αποκλειστικά στο BN Sports για την τεράστια πορεία του στους αγωνιστικούς χώρους, την «αγαπημένη» του Ελλάδα αλλά και τον Κάρλο Αντσελότι.
Συνέντευξη στον Νότη Χάλαρη
«Ο άνθρωπος με τις δύο καρδιές». Αυτό ήταν το ψευδώνυμο για έναν ποδοσφαιριστή που δεν ήξερε τι σημαίνει… ταβάνι. Για πολλούς είναι ο κορυφαίος μπακ που πέρασε από τα ευρωπαϊκά γήπεδα και όχι άδικα. Μία μίξη ενός απροσπέλαστου αμυντικού και μίας παράδοξης επιθετικής ευφυΐας που μεταφράστηκε με τίτλους και ατομικές διακρίσεις.
Η καριέρα του Καφού είναι πλασμένη μέσα από τα μεγαλύτερα… παραμύθια για κάθε ποδοσφαιριστή. Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κάποιος. Δύο Παγκόσμια Κύπελλα με την Βραζιλία, Champions League με τη Μίλαν, τρόπαια με τη Ρόμα και την Σάο Πάολο. Παράλληλα, ο άνθρωπος με τις περισσότερες συμμετοχές στην Εθνική Βραζιλίας (148) αλλά και πάνω από 420 εμφανίσεις σε συλλογικό επίπεδο.
Ο παλαίμαχος αμυντικός μίλησε αποκλειστικά στο BN Sports και αναφέρθηκε για την τεράστια καριέρα του, σε συνδυασμό με τα σημερινά γεγονότα. Η αγάπη για τις Ρόμα και Μίλαν, το κλειδί για να επιστρέψει η Βραζιλία στην κορυφή του κόσμου και η ερωτική… εξομολόγηση στην Ελλάδα.
- Αρχικά, όσον αφορά τη Ρόμα που κέρδισε το πρώτο της ευρωπαϊκό και τη Μίλαν που επέστρεψε στην κορυφή της Ιταλίας. Πώς νιώθετε για καθεμία από αυτές;
«Όσον αφορά τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο της Ρόμα, είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί μετά από πολλά χρόνια, σχεδόν δεκαοκτώ, η Ρόμα κέρδισε ξανά τίτλο. Ακόμα κι αν δεν είναι ο ιταλικός, είναι ο ευρωπαϊκός τίτλος, κάτι που δεν είχε ποτέ στην ιστορία του. Έχοντας περάσει λοιπόν έξι ολόκληρα χρόνια στη Ρόμα, είμαι πολύ χαρούμενος για την πόλη της και για την ομάδα. Ξέρω πόσο σημαντικός είναι αυτός ο τίτλος για όλους στη Ρόμα. Όσον αφορά τη Μίλαν, η ευτυχία είναι απόλυτη!
Να έχω την ευκαιρία να δω τις δύο ομάδες που έπαιξα για έντεκα χρόνια, 6 χρόνια για τη Ρόμα και 5 χρόνια για τη Μίλαν, να κατακτούν τίτλους. Σημαντικά τρόπαια. Σκέψου πως, στο τελευταίο ιταλικό πρωτάθλημα που κατέκτησε η Μίλαν, έπαιζα ακόμα. Μετά από αυτό, δεν έχουν πάρει πρωτάθλημα για πολλά χρόνια. Δεν έχουν φτάσει στο τέλος μιας διοργάνωσης, οπότε το να βλέπεις τη Μίλαν να λάμπει ξανά στο ιταλικό πρωτάθλημα είναι συναρπαστικό. Του χρόνου ελπίζω να λάμψουν και στο Champions League. Νιώθω πολύ περήφανος που συμμετείχα σε αυτές τις δύο μεγάλες ομάδες.»
- Είχατε αγωνιστεί στη Σαραγόσα πριν επιστρέψετε στη Βραζιλία και μετά στη Ρόμα. Τι συνέβη και επιλέξατε τον επαναπατρισμό και ποιες διαφορές βρήκατε μεταξύ Ισπανίας και Ιταλίας;
«Στη Σαραγόσα έπαιξα για λίγο. Ήταν η πρώτη μου ευρωπαϊκή εμπειρία και ήταν, μπορώ να πω την αλήθεια, φανταστική. Παρά το σύντομο χρονικό διάστημα, εκεί έκανα τα πρώτα μου βήματα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, το πραγματικό ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Είχα προβλήματα τραυματισμών όταν έφτασα στη Σαραγόσα, οπότε δεν έκανα τη μεγάλη διαφορά.
Μετά από έξι μήνες είχα την ευκαιρία να επιστρέψω στη Βραζιλία και το έκανα. Επέστρεψα για τη Juventude και από εκεί πήγα στην Palmeiras. Από εκεί, είχα την ευκαιρία να πάω στη Ρώμη όπου κατέληξα να αναγνωριστώ διεθνώς σε έναν ευρωπαϊκό σύλλογο, που πρακτικά ήταν η Ρόμα, αλλά η περίοδος στη Σαραγόσα ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για μένα και ήταν η αρχή για να μάθω πώς λειτουργεί το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.»
- Παίξατε έξι χρόνια στη Ρόμα και πέντε στη Μίλαν. Πώς ήταν η μετάβαση από τη μια ομάδα στην άλλη και με ποια δεθήκατε περισσότερο και γιατί;
«Κοίτα, η μετάβαση από τη Ρόμα στη Μίλαν ήταν πολύ, πολύ εύκολη. Πήγα στο Μιλάνο όταν ήμουν 32 ετών, αφού πέρασα 6 χρόνια στη Ρόμα, έχοντας κερδίσει έναν ιταλικό τίτλο, κάτι που η ομάδα της Ρώμης δεν είχε κάνει για 18 χρόνια. Η αλλαγή ήταν ομαλή, γιατί ήμουν ήδη έμπειρος παίκτης, και ήξερα τι ήθελα. Αυτό που με εξέπληξε περισσότερο ήταν η Μίλαν που ήθελε να αποκτήσει έναν παίκτη που είναι 32 ετών όπως εγώ. Ήταν πέντε χρόνια που είχα την ευκαιρία να είμαι μόνιμα βασικός σε σχεδόν όλες τις διοργανώσεις. Ήταν μια πολύ ωραία μετάβαση για μένα, όπου απέκτησα πολύ περισσότερη εμπειρία και η προβολή μου ήταν πολύ μεγαλύτερη κερδίζοντας τίτλους»
«Λάτρεψα την Αθήνα – Κανείς δεν πίστευε αυτό που έκανε η Λίβερπουλ το 2005»
- Έχετε κερδίσει πολλούς τίτλους στην καριέρα σας. Ποιος είναι ο πιο ιδιαίτερος για εσάς και γιατί;
«Όλοι οι τίτλοι είναι σημαντικοί, έτσι; Και κέρδισα σχεδόν κάθε πιθανό τίτλο για τον οποίο αγωνίστηκα. Αλλά όταν μιλάς για έναν τίτλο, κάθε τίτλος έχει τη σημασία του, κάθε τίτλος έχει την ιστορία του. Δεν θα ξεχώριζα ούτε έναν τίτλο στην καριέρα μου, αλλά η σειρά των τροπαίων ήταν πολύ σημαντική για μένα.»
- Επισκεφτήκατε την Αθήνα στον τελικό του Champions League του 2007. Πως σας φάνηκε η πόλη και τι θυμάστε από εκείνο τον αγώνα;
«Η Αθήνα είναι μια φανταστική πόλη, απλά συναρπαστική. Λατρεύω αυτή την πόλη, γιατί τα πήγα πολύ καλά εκεί και είχα την ευκαιρία να κερδίσω τίτλους και να κάνω πολλούς φίλους. Σίγουρα θα επιστρέψω τώρα στην Αθήνα για να περπατήσω και να γνωρίσω τις ομορφιές αυτής της πόλης που είναι εντυπωσιακές.»
- Αξέχαστος βέβαια έχει μείνει και ο τελικός του 2005 στην Τουρκία. Πείτε μου λίγο τι έγινε τότε; Πιστεύατε ότι έγινε αυτή η ανατροπή;
«Αλήθεια, στον τελικό της Τουρκίας το 2005, κανείς δεν πίστευε ότι η Λίβερπουλ θα μπορούσε να κάνει την ανατροπή απέναντι στη Μίλαν. Η ομάδα μας ουσιαστικά δεν είχε δεχθεί δύο γκολ σε όλη τη διοργάνωση. Και καταλήξαμε να δεχτούμε τρία γκολ από τη Λίβερπουλ σε έναν τελικό όπου η Μίλαν κέρδιζε 3-0. Αλλά αυτό χρησιμεύει ως μάθημα γιατί το ποδόσφαιρο είναι πραγματικά εντυπωσιακό και ο τρόπος και η δύναμη αντίδρασης που έχουν οι ομάδες η μία απέναντι στην άλλη, είναι μοναδικός. Η Λίβερπουλ ήταν πιο αποτελεσματική από τη Μίλαν στο δεύτερο ημίχρονο και κατέληξε να κερδίσει εκείνη το Champions League που σχεδόν είχε… κατακτηθεί από τη Μίλαν.»
«Είδωλα οι Τζιοβάνι και Ριβάλντο – Μπορεί να πάρει το Μουντιάλ στο Κατάρ η Βραζιλία»
- Πολλοί Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές έχουν παίξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως ο Ριβάλντο ή ο Τζιοβάνι. Τους παρακολουθούσατε τότε και αν είχατε ποτέ πρόταση να παίξετε στην Ελλάδα;
«Ο Τζιοβάνι και ο Ριβάλντο ήταν είδωλα. Ειδικά στην Ελλάδα, ΧΩΡΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ. Ήταν δύο σπουδαίοι παίκτες. Δεν είχα την ευκαιρία και δεν είχα καμία πρόταση να παίξω στην Ελλάδα αλλά θα ερχόμουν ευχαρίστως. Γιατί αγαπώ αυτή τη χώρα.»
- Παίξατε με την ΑΕΚ το 2002 (0-0). Τι θυμάστε από εκείνη την επίσκεψη στην Αθήνα και τι σας εντυπωσίασε περισσότερο στην ΑΕΚ;
«Το 0-0 ήταν ένα πολύ αμφισβητούμενο αποτέλεσμα σε εκείνο το ματς. Ένα δύσκολο παιχνίδι παρά το κρύο, αλλά δεν έχω πολλές καλές αναμνήσεις από τότε»
- Κερδίσατε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1994 και το 2002 με τη Βραζιλία. Ήταν το τελευταίο τρόπαιο της Βραζιλίας μέχρι σήμερα σε Παγκόσμιο Κύπελλο; Τι πιστεύετε ότι φταίει και αν μπορεί να το πάρει η ομάδα στο Κατάρ;
«Κοίτα, είχαν περάσει 24 χρόνια χωρίς να κερδίσουμε παγκόσμιο τίτλο, μετά το 1970. Ήρθαμε να τον κερδίσουμε το 1994. Έτσι και τώρα έχουμε σχεδόν είκοσι χρόνια χωρίς να κερδίσουμε ξανά το τρόπαιο του Μουντιάλ και ελπίζουμε ότι τώρα το 2022 αυτό το επίτευγμα μπορεί να έρθει. Η Βραζιλία έχει μια καλή και πολύ ισορροπημένη ομάδα. Φυσικά, όταν μιλάς για δύο πρωταθλήτριες ομάδες, όπως αυτή του 1994 και αυτή του 2002, δεν μπορείς να τις συγκρίνεις με τις σημερινές ομάδες, γιατί είναι μεγάλες ομάδες. Η ομάδα της Βραζιλίας είναι τώρα σπουδαία, αλλά χρειάζεται μία κατάκτηση τίτλου για να μπορέσει να θεωρηθεί ισάξια με τους παίκτες και την ποιότητα του 1994 και του 2002»
- Είχατε 148 συμμετοχές με τη Βραζιλία. Ποιο παιχνίδι θυμάστε πιο έντονα μέχρι σήμερα και γιατί;
«Ακριβώς, έπαιξα σε 148 επίσημα παιχνίδια με τη φανέλα της Βραζιλία και είναι απόλυτο ρεκόρ. Είμαι ο μόνος παίκτης που είχε την ευκαιρία να παίξει τόσα παιχνίδια. Τώρα, κοίτα, όλα τα παιχνίδια είναι σημαντικά. Όλα τα παιχνίδια είναι αξέχαστα. Αλλά το παιχνίδι μεταξύ Βραζιλίας και Ολλανδίας στο Άμστερνταμ, που ήταν φιλικό παιχνίδι, προς τιμή στον Narciso, ο οποίος είχε προβλήματα υγείας. Είχα την ευκαιρία να βάλω δύο γκολ σε εκείνο το παιχνίδι και για αυτό, ήταν ένα αξέχαστο ματς και για εμένα αλλά και προς τις δύο κατευθύνσεις, αφού πέτυχα το γκολ και βοήθησα τον φίλο μας να θεραπεύσει το πρόβλημα υγείας του.»
«Δυσκολότερος αντίπαλος και… συμπαίκτης ο Ροναλντίνιο»
- Έχετε παίξει με κορυφαίους ποδοσφαιριστές. Ποιος συμπαίκτης ήταν ο καλύτερος που είχατε και ποιον αντίπαλο θυμάστε ως τον πιο δύσκολο;
«Κοίτα, ο πιο δύσκολος αντίπαλος που έπρεπε να κοντράρω ήταν ο Ροναλντίνιο Γκαούτσο. Και παραδόξως, ο καλύτερος συμπαίκτης που έπαιξα ήταν επίσης ο… ίδιος (γέλια). Ταιριάζει σε αυτούς τους δύο ρόλους γιατί ήταν ένας πραγματικά ασυνήθιστος παίκτης. Ήταν ένας πραγματικά θεαματικός ποδοσφαιριστής. Ένας παίκτης που ήξερε να κάνει τη διαφορά.»
- Ο Κάρλο Αντσελότι κέρδισε άλλο ένα ευρωπαϊκό. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας μέσα από αυτά που βιώσατε; Πώς τα καταφέρνει και τι θυμάστε από αυτόν;
«Α, ο «professor» Αντσελότι είναι καταπληκτικός. Τον έχω πιο πολύ σαν πατέρα. Ένα άτομο που με βοήθησε πολύ όταν το χρειαζόμουν περισσότερο. Για να μην αναφέρουμε την ικανότητα και τον επαγγελματισμό του στο γήπεδο. Από την προπόνηση μέχρι τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους παίκτες. Είναι πολύ ανθρώπινος τύπος και γενικά πολύ καλός χαρακτήρας. Είναι ένας προπονητής που ξέρει πραγματικά να παρουσιάζει αυτό που θέλουν οι παίκτες και ξέρει να διαβάζει έναν αγώνα. Είναι ακόμα, ένας πραγματικός πρωταθλητής ως προπονητής και όπου πήγε, κατέκτησε τρόπαια, όπως και τώρα με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Είναι ένας κόουτς που πραγματικά δίνει το παράδειγμα για όλους. Μου άρεσε να συνεργάζομαι και θα το ξαναπώ, μου δίδαξε πολλά πράγματα, ειδικά στο γήπεδο. Είναι ο προπονητής λοιπόν για τον οποίο τρέφουμε πολλή αγάπη, μεγάλο σεβασμό, ελπίζω να κατακτήσει πολλούς, πάρα πολλούς τίτλους»
Calone®️ Group All rights reserved. DBIPro©️ Copyright 2022
Κατέκτησε ό,τι βρήκε μπροστά του και το έκανε με το στυλ που μόνο εκείνος ξέρει. Ένα όνομα που δύσκολα κάποιος μπορεί να ξεχάσει και σχεδόν απίθανα, διαγράφεται από τη μνήμη εφόσον τον έχει δει να αγωνίζεται.
Ο Καφού έδωσε διαφορετικό ρόλο στα μπακ. Με τον δικό του τρόπο. Αυτόν που υιοθέτησε η πλειοψηφία των αμυντικών μετέπειτα, που είχε την τύχη να τον απουλαύσει!
*Η φωτογραφία στάλθηκε από τον ίδιο τον Καφού για το κείμενο και ευχαριστώ προσωπικά την CALONE®️ Group για τη πολύτιμη βοήθειά στη μετάφραση και γενικά στη συνέντευξη
** Για την βασική φωτογραφία ευχαριστώ το titormos.creations
