γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Με τις συνθήκες να γίνονται ολοένα και πιο πιεστικές το πρόβλημα στην Ένωση μοιάζει, πέρα από αγωνιστικό και ψυχολογικό, πρώτα και πάνω απ' όλα...πνευματικό!
Σχετικά Άρθρα
Ιστορικό... χαμηλό για την ΑΕΚ: Περισσότερες ήττες στο ΟΑΚΑ και από τη χρονιά του υποβιβασμού! (video)
ΑΕΚ - Άρης 1-2: Άλμα... τριάδας για τους Θεσσαλονικείς - Ευρωπαϊκοί μπελάδες για την «Ένωση»! (video)
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
«To ποδόσφαιρο παίζεται με το μυαλό, πρέπει να βρίσκεσαι στη σωστή θέση τη σωστή στιγμή, όχι πιο νωρίς, όχι πιο αργά!» έλεγε, μεταξύ πολλών άλλων, για το «βασιλιά των σπορ» ο μεγάλος Γιόχαν Κρόιφ! «Το ποδόσφαιρο παίζεται με το μυαλό, τα πόδια είναι απλά τα εργαλεία!» προσέθετε χρόνια αργότερα ο «καλλιτέχνης», εσχάτως και οινοποιός, Αντρέα Πίρλο! «Σκέψου και προσαρμόσου, προσαρμόσου και σκέψου, δες και προσαρμόσου, προσαρμόσου και δες, το ποδόσφαιρο είναι εγκεφαλικό!» υποστηρίζει ο τώρα πια προπονητής, σε πολύ καλό δρόμο αν κρίνουμε από τα αποτελέσματά του για να φτάσει στο υψηλότατο επίπεδο στο οποίο μας είχε συνηθίσει και όταν πατούσε το χορτάρι, Τσάβι!
Και αυτή δεν είναι παρά μία σταχυολόγηση των όσων έχουν ειπωθεί για τον βαρύνοντα, πρωτεύοντα ρόλο που παίζει η....ορθή σκέψη στο ποδόσφαιρο, δεν ήταν πάντα έτσι αλλά είναι σίγουρα έτσι εδώ και αρκετά χρόνια! Για την ακρίβεια αυτή είναι η μορφή και η φύση του αθλήματος στη σύγχρονη εκδοχή του, πιθανότατα ο Ελένιο Ερρέρα της «Grande Inter» ήταν ο πρώτος που προσέγγισε τα πράγματα βλέποντας κάτι πολύ περισσότερο από 22 τύπους που κλωτσάνε μια μπάλα! Το ολλανδικό «Τotal Football» της δεκαετίας του '70 με την επανάσταση της...απλότητας που ήταν όμως τόσο μα τόσο δύσκολο να αντιμετωπιστεί από τους αντιπάλους έκανε το αμέσως επόμενο, μεγάλο βήμα, πάνω από πενήντα χρόνια η...πνευματική εξέλιξη του ποδοσφαίρου είναι αμείλικτη!
Γι' αυτό ακριβώς και όποιον προπονητή κι αν ρωτήσεις σήμερα, το 2022, για το ποιο είναι το σημαντικότερο στοιχείο στην κατάρτιση, άρα, σε δεύτερο επίπεδο, και στην αξιολόγηση του ποδοσφαιριστή, σχεδόν αυτόματα θα σου απαντήσει...η δυνατότητα λήψης σωστών αποφάσεων υπό πίεση! Με λίγα λόγια, στην εποχή που η αθλητικότητα χτυπάει...κόκκινο, η τακτική εκπαίδευση και προσήλωση είναι θέματα...λυμένα από τα παιδικά, το ταλέντο και η τεχνική κατάρτιση τελούν σε αφθονία, το νούμερο ένα στοιχείο, το «εκ των ων ουκ άνευ» για όποιο παιδί εκεί έξω θέλει να φτάσει στο υψηλό επίπεδο είναι αυτό που, ίσως απλοϊκά, έχουμε συνηθίσει να αναφέρουμε ως...καθαρό μυαλό! Ό,τι ακριβώς λείπει φέτος και όχι μόνο, για να φτάσουμε στο προκείμενο, από τους ποδοσφαιριστές, τους προπονητές αλλά και τους διοικούντες στην ΑΕΚ!
Το παιχνίδι κόντρα στον Άρη και ο τρόπος που οι «κιτρινόμαυροι» γνώρισαν την ήττα δεν ήταν παρά ένα ακόμη δείγμα της...πνευματικής κατάστασης στις τάξεις της ομάδας! Σε επίπεδο ατομικό, καθαρά αγωνιστικό, αρκεί να δει κανείς στο πρώτο γκολ που δέχεται η «Ένωση» το πώς ο Τσιντώτας αφήνει, για κλάσματα δευτερολέπτου, την μπάλα από τα μάτια του για να σπρώξει συμπαίκτη που βρίσκεται στο...δρόμο του, όταν αποφασίζει να ξαναασχοληθεί με τη φάση έχει χάσει την επαφή του, χάνει και την έξοδο! Αρκεί να δει κανείς το τι ακριβώς δοκιμάζει, αλά Ζιντάν, να κάνει κοντά στο σημαιάκι ο Βράνιες στη φάση από την οποία ο Άρης κερδίζει το κόρνερ από το οποίο γεννιέται το δεύτερο γκολ! Και προφανώς αρκεί να δει κανείς τον έως και...πανικό υπό τον οποίο ο Κριχόβιακ δοκιμάζει να διώξει, με τραγικά αποτελέσματα, λίγο πριν από την εκτέλεση του Σάσα για το 2-1, βάλτε τη φάση δίπλα σε αυτήν όπου ο Έντερσον διορθώνει δικό του λάθος, υπό ασφυκτική πίεση του Ζότα, με την μπάλα πάνω στη γραμμή της εστίας, στο Σίτι - Λίβερπουλ και θα καταλάβετε!
Δεν ήταν όμως μόνο οι ποδοσφαιριστές, και αυτή τη φορά, από τους οποίους έλειψε το καθαρό μυαλό στην ΑΕΚ! Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη βελτίωση της εικόνας, τα αποτελέσματα είναι μία άλλη συζήτηση, στην ομάδα επί των ημερών του Σωκράτη Οφρυδόπουλου, κανείς όμως δεν μπορεί επίσης να αμφισβητήσει, σε σχέση με το ματς κόντρα στον Άρη, και δύο σαφέστατα λανθασμένες, και όχι μόνο εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, αποφάσεις του! Η πρώτη είχε να κάνει με τη στρατηγική επιλογή και τη...μορφή που επέτρεψε να πάρει το παιχνίδι! Έχοντας σαφέστατη εικόνα της δυσκολίας που αντιμετωπίζει ο αντίπαλος στο σετ παιχνίδι, κόντρα σε ομάδες συντηρητικές, ή έστω απλά προσεκτικές και...μαζεμένες στο παιχνίδι τους, έριξε νερό στο μύλο του Μπούργος ανοίγοντας τις γραμμές του, ανεβάζοντας το ρυθμό και συμβάλλοντας σε παιχνίδι «ροντέο» πολύ ευχάριστο στο μάτι, πολύ απαιτητικό και δυσάρεστο, εν τέλει, για την ΑΕΚ!
Όσο για τη δεύτερη, αφορά την αντίδραση και τη διαχείριση της κατάστασης όταν οι συνθήκες έγιναν εξόχως...πιεστικές, από τη στιγμή που η ΑΕΚ έμεινε πίσω στο σκορ με 2-1 στη μία ώρα παιχνιδιού! Ο Έλληνας προπονητής μετά από ένα...σκάρτο δεκάλεπτο έριξε στο παιχνίδι Λε Ταλέκ και Τάνκοβιτς, δύο έως και παροπλισμένους ποδοσφαιριστές, για να αλλάξει τα πράγματα, κατέληξε μέσα σε ένα εικοσάλεπτο, περνώντας στο ματς και τους Μάνταλο και Χατζισαφί να αλλάζει τέσσερις στους δέκα, που να βρεθεί αλήθεια συνοχή; Έμοιαζε, στα δικά μου μάτια, να στέλνει στην ομάδα του μήνυμα...απόλυτου κατεπείγοντος, ρεαλιστικά της αρκούσε ένα γκολ ισοφάρισης για να περάσει σχεδόν αναίμακτα ένα δύσκολο βράδυ αλλά έμοιαζε να ψάχνει σαν...τρελή τρίτο γκολ νίκης πριν καν πετύχει το δεύτερο, έμεινε τελικά σε αυτό το ένα, το πρώτο!
Πέρα, πάντως, από την όποια κριτική του ασκούμε, δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάτι πολύ σημαντικό, κομβικό, σε ότι αφορά τον ίδιο τον προπονητή της ΑΕΚ! Είναι και εκείνος...αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της έλλειψης καθαρού μυαλού που χαρακτηρίζει το κλαμπ ολόκληρο όχι μόνο μέσα στην τρέχουσα σεζόν αλλά χρόνια τώρα, από το 2018 και μετά για να είμαι πιο ακριβής, αλλά ας μείνουμε στα τρέχοντα! Η σεζόν άρχισε με το Βλάνταν Μιλόγιεβιτς στην άκρη του πάγκου, προπονητή που πιθανότατα ποτέ δεν τον πίστεψαν κι ας τον...προσέλαβαν, πολύ γρήγορα, κόντρα ίσως και στα αποτελέσματα που δεν ήταν κι άσχημα, τον χαιρέτισαν! Ακολούθησε το έως και...πείραμα Γιαννίκη, εδώ ήταν, στο απολύτως αντίθετο άκρο, η στήριξη που έμοιαζε ακατανόητη, θυμίζω την ανανέωση του συμβολαίου μετά από την εντός έδρας ήττα από τον ΟΦΗ, ακατανόητη λόγω του ότι επί των ημέρων του, πέρα από τους πολλούς χαμένους βαθμούς, η ομάδα δεν παρουσίασε καμία απολύτως βελτίωση και, κυρίως, δεν κατάφερε να...γεννήσει κανενός είδους προοπτική! Στην ουσία, λοιπόν, η ΑΕΚ δεν επέλεξε τον Οφρυδόπουλο αλλά κατέφυγε σε αυτόν ως έσχατη λύση, λύση ανάγκης!
Στο σημείο που σήμερα βρίσκεται η «Ένωση» θα χρειαστεί πολύ μεγάλη προσπάθεια ακόμη και για αυτή την έξοδο στην Ευρώπη, η απουσία από τις διοργανώσεις της UEFA στην πρώτη χρονιά στο νέο γήπεδο θα ισοδυναμεί με καταστροφή, σε αυτό ακριβώς έγκειται και η πολύ μεγάλη, μία ακόμη, πρόκληση που βρίσκεται μπροστά της! Από την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2018 και μετά, σε όλα τα επίπεδα και σε όλα τα πεδία, στο χορτάρι, στον πάγκο, στα... γραφεία, ακόμη και υπό πολύ λιγότερο απαιτητικές συνθήκες, οι αποφάσεις ήταν, ή έστω αποδείχθηκαν, κατά κανόνα λανθασμένες! Αυτή την παγίδα καλούνται όλοι οι άνθρωποί της ομάδας να αποφύγουν, καλούνται για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, σε όλα τα επίπεδα, κάνοντας την αρχή από την επιλογή του προπονητή, να αποφασίσουν ανεπηρέαστοι από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τη δικαιολογημένη γκρίνια έως και οργή των οπαδών, αλλά και τη δική τους τουλάχιστον...βεβαρημένη συναισθηματική και ψυχολογική κατάσταση! Καλούνται να κάνουν, αν με ρωτάτε, την επανάσταση, γιατί περί αυτού θα πρόκειται, ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΟΥ ΜΥΑΛΟΥ! Όχι ότι ακόμη κι έτσι θα μπορούν να είναι σίγουροι πως αποφάσισαν σωστά αλλά τουλάχιστον θα βελτιώσουν σημαντικά τις πιθανότητες!
