Ο «Ζορό» των ελληνικών γηπέδων, Ίσμαελ Μπλάνκο, κλείνει τα 39 του χρόνια και ανήμερα των γενεθλίων του (19/01), ξετυλίγει το «κουβάρι» της σχέσης του με την ΑΕΚ. Μιας σχέσης που εξελίχθηκε σε παντοτινή αγάπη!
Συνέντευξη στον Φάνη Τσοκανά
Στις τάξεις των ελληνικών φιλάθλων, όταν ακούγεται η λέξη «Ζορό», πρώτα έρχεται στο νου ένας Αργεντίνος επιθετικός κι έπειτα ο γνωστός ήρωας ή ο... Αντόνιο Μπαντέρας!
Ο συγκεκριμένος Αργεντίνος υπήρξε για τέσσερα χρόνια ο ήρωας της ΑΕΚ. Χωρίς να φορά μπέρτα, απλώς την κιτρινόμαυρη φανέλα και τον αριθμό 18 ή σε κάποιες ειδικές καταστάσεις το 77, ήταν ο άνθρωπος που εφόσον έκανε τη δουλειά του στον αγωνιστικό χώρο, θα έβγαζε τη μάσκα του και θα πανηγύριζε στο σημαιάκι του κόρνερ.
Ποιος άλλος; Προφανώς, ο Ίσμαελ Μπλάνκο, που σήμερα (19/01) κλείνει τα 39 του χρόνια και παρότι μαζί με αυτά κλείνει και περίπου έντεκα από την ημέρα που αποχώρησε από την ΑΕΚ, μένει πάντα δίπλα της με τον δικό του τρόπο, κάτι που επιβεβαιώνει μιλώντας στο BN Sports, για τη σχέση του με την «Ένωση» που ξεκινά το καλοκαίρι του 2007, αλλά κρατά μέχρι σήμερα.
«Η ΑΕΚ θα είναι πάντα στην καρδιά του 'Ζορό'!»
«Έγινε μία πρόταση για να έρθω στην Ελλάδα. Πολύ γρήγορα φτάσαμε σε συμφωνία. Όταν έφτασα στο αεροδρόμιο, με εντυπωσίασε ο κόσμος. Ήξερα ότι πρόκειται για μεγάλο κλαμπ, αλλά όχι σε τέτοιον βαθμό, με τόσους φανατικούς οπαδούς. Η σχέση μας από εκείνη την ημέρα κι έπειτα είναι γνωστή. Υπάρχει αγάπη ανάμεσα στον 'Ζορό' και την ΑΕΚ, την νούμερο ένα ομάδα για εμένα στην Ελλάδα».
Ο άγνωστος σέντερ φορ από την Κολόν δείχνει με το... καλημέρα τις διαθέσεις του. Στο ντεμπούτο του με την ΑΕΚ, σκοράρει δύο φορές απέναντι στον Ατρόμητο. Βάζει τις βάσεις για μία συνεχή τετραετή προσφορά, που σε ντέρμπι, σε έδρες που οι υπόλοιποι κολλούσαν, έδινε τη λύση.
Η σχέση του με το γκολ αρχίζει να θεωρείται δεδομένη. Το επιβεβαιώνει στις δύο πρώτες του σεζόν, αφού αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για δύο συνεχόμενα χρόνια, κάτι που είχε να πετύχει παίκτης της ΑΕΚ από τα '90s, όταν ο Βασίλης Δημητριάδης βρέθηκε στην κορυφή του σχετικού πίνακα, τόσο το 1992, όσο και το 1993.
Εν τέλει, θα σταματήσει στα 72 γκολ μετά από 169 εμφανίσεις. Παρόλα αυτά, δυσκολεύεται να επιλέξει ανάμεσα σε τόσες αναμνήσεις.
«Θυμάμαι τα πάντα. Τα ντέρμπι, τους οπαδούς, τις προπονήσεις, το ΟΑΚΑ. Πάντοτε σκέφτομαι την ΑΕΚ. Την αγαπώ πολύ.
Είτε στην Ελλάδα, είτε σε άλλα μέρη του κόσμου, πάντα θα βρω έναν οπαδό της ΑΕΚ που θα με θυμάται. Αυτό για μένα είναι πολύ όμορφο. Με γεμίζει.
Από αυτά τα τέσσερα χρόνια, απόλαυσα κάθε στιγμή. Και τα τέσσερα ήταν υπέροχα. Κάθε χρόνος ήταν διαφορετικός, αλλά πάντοτε τον απολάμβανα στον μέγιστο βαθμό».
Η οικονομική και διοικητική αστάθεια άλλων εποχών στην «Ένωση», τον έφεραν θέλοντας ή μη, στην πόρτα της εξόδου, αλλά φροντίζει με τον δικό του τρόπο, σαν πιστός οπαδός, να παραμένει δίπλα της.
«Φυσικά και βλέπω τα παιχνίδια της ΑΕΚ. Μακάρι να κερδίσει τον ΠΑΟΚ (19/01, 19:00). Τον τελευταίο χρόνο τα έβλεπα όλα και στο κύπελλο και στο πρωτάθλημα. Υπάρχουν πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές, αλλά επειδή μου αρέσουν κυρίως οι επιθετικοί, ξεχωρίζω τον Αραούχο και τον Ανσαριφάρντ».
Κλείνοντας, ως σωστός οπαδός της «Ένωσης» δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ, την Αγιά Σοφιά, που μπορεί να μην το προλάβει ως παίκτης, αλλά περιμένει πώς και πώς να το ζήσει από τις εξέδρες!
«Επισκέφτηκα το γήπεδο της ΑΕΚ πριν 2 χρόνια. Είναι πολύ εντυπωσιακό. Θα κάνει την ΑΕΚ πιο δυνατή. Θα έχει και εξαιρετική ακουστική. Οι αντίπαλοι που θα παίζουν εκεί θα νιώθουν την πίεση. Θέλω να τελειώσει και να το επισκεφτώ, για να δω κάποιον αγώνα της. Θα ήταν πολύ ωραίο.
Όσο για τους οπαδούς, σε κάθε ευκαιρία θέλω να τους λέω ένα μεγάλο 'ευχαριστώ'. Νιώθω ευγνώμων για το σεβασμό, την υποστήριξη και την αγάπη που μου χάρισαν και μου χαρίζουν ακόμη.
Πάντα θα είναι στην καρδιά μου, μαζί με την ΑΕΚ!»
***Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Νίκο Καρτσάκη, για την υπερπολύτιμη βοήθειά του στη μετάφραση.
