ΠΑΣ Γιάννινα
Στου δρόμου τα μισά: Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ο καλύτερος γύρος που έχει κάνει ποτέ στην σύγχρονη ιστορία του ο ΠΑΣ Γιάννινα. Οι Ηπειρώτες μετά και το ματς με τον Βόλο βρίσκονται στην 3η θέση της βαθμολογίας με 22 βαθμούς πάνω από ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, ο Άρης και ο Παναθηναϊκός δείχνοντας ότι αυτό που ακουγόταν ως ένα κακόγουστο αστείο στα Γιάννενα, μπορεί να γίνει και πραγματικότητα. Ποιο είναι αυτό; Μια θέση στα πλέι οφ και ένα πιθανό ευρωπαϊκό εισιτήριο. Και όλα αυτά με νέο προπονητή αλλά και χωρίς το μεγάλο του αστέρι, τον Πέδρο Κόντε ο οποίος είναι στα πιτς από νωρίς.
Κρατάω και δεν το δίνω: Πολλοί φοβήθηκαν πως η αποχώρηση του Αργύρη Γιαννίκη θα έφερνε και το τέλος για την ομάδα του ΠΑΣ Γιάννινα. Και όμως αυτή η ομάδα κατάφερε σε διάστημα λιγότερο από έξι μήνες να είναι ακόμα καλύτερη από την περσινή που είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Με τον Ηρακλή Μεταξά στην άκρη του πάγκου να βρίσκει την απόλυτη ισορροπία τόσο στο αμυντικό όσο και στο επιθετικό κομμάτι, ο «Άγιαξ της Ηπείρου» κατάφερε να σημειώσει κάποιες εκκωφαντικές νίκες όπως η πεντάρα στο «Κλεάνθης Βικελίδης» επί του Άρη, αλλά και οι νίκες κόντρα σε θεωρητικά ανώτερους αντιπάλους όπως ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός. Την ίδια ώρα ο Μεταξάς κατάφερε να βγάλει τον καλύτερο εαυτό από ποδοσφαιριστές που κανείς δεν τους πίστευε όπως ο Περέα ή ο Εραμούσπε που εντυπωσιάζουν με την παρουσία τους, χτίζοντας και χαρακτήρα με μια ομάδα που δεν τα παρατάει ποτέ όπως έδειξε και την τελευταία αγωνιστική με τον Βόλο όπου έκανε την ανατροπή παρότι βρέθηκε δύο φορές πίσω στο σκορ.
Μακριά και αγαπημένοι: Όταν είσαι τρίτος και με ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ της κατηγορίας μπορείς να βρεις κάτι το αρνητικό; Προφανώς και δεν είναι όλα τέλεια. Ο ΠΑΣ Γιάννινα έχει ένα από τα μικρότερα ρόστερ της κατηγορίας και καταλαβαίνει κανείς πως πολλές φορές μια απουσία βασικού ποδοσφαιριστή κοστίζει. Και αν για τον Κόντε βρέθηκε λύση, σε άλλες θέσεις η ομάδα πονάει και δεν υπάρχουν αξιόπιστες λύσεις, με το τεχνικό τιμ να κάνει το σταυρό της ώστε η ομάδα να μείνει μακριά από τραυματισμούς. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός που χαρακτηρίζει όλα αυτά τα χρόνια τον ΠΑΣ είναι το γήπεδο του. Κανείς δεν ξεχνά τις εικόνες ντροπής με τον κάκιστο αγωνιστικό χώρο που στις πρώτες βροχές το μετέτρεπε σε λάσπη και το γεγονός πως φέτος μέχρι στιγμής το γήπεδο των Ζωσιμάδων είναι στολίδι όπως φάνηκε και με τον Βόλο παρά την βροχή σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Οι λασπομαχίες των παικτών φαίνεται πως αποτελούν παρελθόν και στα Γιάννενα ελπίζουν ο καιρός να μην αποτελέσει πάλι ανασταλτικός παράγοντας ως προς τις συνθήκες διεξαγωγής αγώνων για την ομάδα.
Η ελπίδα είναι εκεί: Τι άλλο από το να συνεχίσουν στον ίδιο ρυθμό και στο τέλος της κανονικής περιόδου να τερματίσουν στην πρώτη εξάδα και να μπούνε στα πλέι οφ διεκδικώντας γιατί όχι κι ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Το θέμα είναι ότι πλέον ο ΠΑΣ δεν είναι μια έκπληξη, με την πορεία του στον πρώτο γύρο αποτελεί υπολογίσιμος αντίπαλος για όλους οι οποίοι αν τον υποτιμήσουν τότε θα βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Παράλληλα, ο Πέδρο Κόντε μετράει αντίστροφα για την μεγάλη του επιστροφή κάτι που θα αποτελέσει ένα επιπλέον όπλο στην φαρέτρα του Ηρακλή Μεταξά. Το σίγουρο είναι ότι τα καλύτερα για τους Ηπειρώτες έρχονται και αν υπάρξει και μεγαλύτερη στήριξη από τον κόσμο τότε η χρονιά για όλους θα είναι ονειρική.
Οι μεταγραφές επουλώνουν τις πληγές: Όπως είπαμε ο ΠΑΣ Γιάννινα έχει ένα απο τα μικρότερα ρόστερ της κατηγορίας και οποιαδήποτε απώλεια (είτε λόγω τραυματισμού είτε λόγω καρτών) πονάει ακόμα περισσότερο. Οι Ηπειρώτες έχουν ανάγκη από μεταγραφική ενίσχυση αν θέλουν να παραμείνουν στην θέση που βρίσκονται τώρα και συγκεκριμένα ένα δημιουργικό χαφ που θα μπορέσει να μοιράσει καλύτερα το παιχνίδι, καθώς κι ένα φορ αφού ο Κόντε ναι μεν βρίσκεται στο τέλος της αποθεραπείας του αλλά ακόμα είναι επίφοβο να μπει άμεσα στην ομάδα. Ποσοτική ενίσχυση χρειάζεται και στα μπακ, αφού είναι πολύ πιθανό ο Σάλιακας να φέρει πρόταση τον Ιανουάριο και να αποχωρήσει, ενώ και πίσω από τον Πίρσμαν δεν υπάρχει μια αξιόπιστη λύση.
ΟΦΗ
Στου δρόμου τα μισά: Έκτος και πάρα πολύ... ωραίος. Ο ΟΦΗ λίγο έλειψε να «σπάσει» ιστορικό ρεκόρ, περίπου τεσσάρων δεκαετιών, αφού διατήρησε την εστία του απαραβίαστη για 481 λεπτά, γεγονός που έθεσε τις βάσεις για τη θέση που βρίσκεται στη βαθμολογία της Super League στο τέλος του πρώτου γύρου, μέσω μίας πορείας έξι αήττητων αγωνιστικών.
Κρατάω και δεν το δίνω: Το μεγάλο «όπλο» των Κρητικών είναι η ισορροπία μεταξύ επίθεσης και άμυνας, που τους έχει χαρίσει αυτούς του 18 υπερπολύτιμους βαθμούς. Μετά από 12 αναμετρήσεις (εκκρεμεί το ματς με τον Απόλλωνα Σμύρνης) έχει σκοράρει 14 φορές, ενώ έχει μαζέψει την μπάλα από τα δίχτυα του μόλις δώδεκα και έκανε πράξη το πιο ανέλπιστο σενάριο για τους ανθρώπους του ΟΦΗ, στην αρχή της σεζόν.
Μακριά και αγαπημένοι: Οι πολλές ισοπαλίες. Ο ΟΦΗ έγραψε ένα σερί τεσσάρων αγωνιστικών στο ξεκίνημα της Super League και αν αυτή απέναντι στην ΑΕΚ (19/01, 3-3) αποτελεί ένα σύγχρονο «έπος» για τους Κρητικούς, αυτές απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης (22/09, 0-0) και στη Λαμία (24/10, 0-0) μέσα στο Γεντί Κουλέ, με την εικόνα που είχε η ομάδα, μπορούν να θεωρηθούν τέσσερις χαμένοι βαθμοί που θα άξιζε με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια.
Η ελπίδα είναι εκεί: Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα έως τώρα, η θέση στα play-off μπορεί να θεωρηθεί ως ένα πρώτο βήμα, για την απόλυτη επιβεβαίωση ενός πρότζεκτ που έχει ξεκινήσει για τον σύλλογο, με τους Γιάννη Σαμαρά και Νίκο Νιόπλια να ηγούνται. Άλλωστε, αν μείνει στην εξάδα και συνεχίσει να έχει την εικόνα που παρουσίασε στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος, ακόμα και το ευρωπαϊκό εισιτήριο δεν μοιάζει απαγορευτικό. Έτσι κι αλλιώς, μόνο τέσσερις βαθμούς τον χωρίζουν από την τρίτη θέση, έχοντας, μάλιστα, ματς λιγότερο!
Οι μεταγραφές επουλώνουν τις πληγές: Το ρόστερ είναι εξαιρετικά δομημένο, αλλά εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο! Αν αναζητά κανείς κάποιο κενό στο έμψυχο δυναμικό του ΟΦΗ, θα το έβρισκε στο κέντρο της άμυνας. Διαμαντής, Πασαλίδης, Σελίμοβιτς, Βούρος και Βαφέας αποτελούν αξιόπιστες λύσεις, αλλά το μεγαλύτερο βήμα, χρειάζεται και το «κερασάκι» στην τούρτα. Όπως το βρήκε ο Ιωνικός, μέσω του Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι.
Παναιτωλικός
Στου δρόμου τα μισά: Παίζει με τη... φλόγα, αλλά είναι νωρίς για να «καεί»! Η 11η θέση δεν είναι καταδικαστική σε καμία περίπτωση, εφόσον το πρωτάθλημα έχει τόσο δρόμο μπροστά του. Ήδη με ένα καλό σερί στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές, όπου κέρδισε δύο φορές και πήρε μία ισοπαλία, ο Παναιτωλικός «ελάφρυνε» τη θέση του και απομακρύνθηκε στο +3 από τις δύο θέσεις που οδηγούν σε μπαράζ ή υποβιβασμό.
Κρατάω και δεν το δίνω: Χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του παραμένει παραγωγικός. Πολλές φορές οι εκτός έδρας βαθμοί αποτελούν ζητούμενο για μεγαλύτερους συλλόγους, αλλά ο Παναιτωλικός έχει καταφέρει να πάρει τους επτά από τους 12 που έχει ως τώρα, μακριά από το Αγρίνιο.
Μακριά και αγαπημένοι: Το μελανό του σημείο είναι ξεκάθαρα η έδρα του! Ο Παναιτωλικός έχει καταφέρει να γευτεί τη χαρά της νίκη μόλις μία φορά, όταν αγωνίζεται στο γήπεδό του, στις επτά απόπειρές του. Αν αρχίσει να παίρνει τρίποντα στο Αγρίνιο, ο στόχος της παραμονής θα μοιάζει πολύ πιο κοντινός.
Η ελπίδα είναι εκεί: Η παραγωγικότητα του Νίκου Βέργου μπορεί να αποτελέσει το επιθετικό «βάλσαμο» για τον Παναιτωλικό. Ο Έλληνας φορ έχει βρει τέσσερις φορές δίχτυα, έχει μοιράσει δύο ασίστ και μαζί με τους Καρέλη, Μπαρμπόσα και Ντουάρτε, δίνουν το δικαίωμα στους Αγρινιώτες να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες. Επιθετικά και κατά συνέπεια, βαθμολογικά.
Οι μεταγραφές επουλώνουν τις πληγές: Το κέντρο της άμυνας αποτελεί τον μεγαλύτερο «πονοκέφαλο» αυτήν τη στιγμή για τον σύλλογο. Οι ποιοτικές λύσεις δεν περισσεύουν, ενώ παράλληλα Βέργκοτς και Μαλής, είναι βαριά κορμιά που αναγκάζουν τον Παναιτωλικό να ρίχνει αρκετά μέτρα την αμυντική του γραμμή. Μία έξτρα λύση με διαφορετικά χαρακτηριστικά στα χέρια του Γιάννη Αναστασίου, θα έδινε άλλη δυναμική στην ομάδα.
ΠΑΣ Λαμία
Στου δρόμου τα μισά: Η χρονιά ξεκίνησε με πολύ υψηλότερες προσδοκίες. Σίγουρα κανείς δεν είναι ευχαριστημένος από τη 12η θέση. Η συγκομιδή δέκα βαθμών μετά από 13 αγωνιστικές, είναι εξαιρετικά φτωχή για τους Φθιωτούς, που ελπίζουν σε καλύτερες μέρες στον δεύτερο γύρο.
Κρατάω και δεν το δίνω: Οι εκτός έδρας εμφανίσεις, καθώς από τους 10 βαθμούς, οι οκτώ έχουν έρθει μακριά από τη Λαμία. Όπως και στην περίπτωση του Παναιτωλικού, έτσι κι εδώ, μάλλον η έδρα αγχώνει, παρά βοηθά την ομάδα.
Μακριά και αγαπημένοι: Με απλές πράξεις από τα παραπάνω, προκύπτει πως η Λαμία έχει μαζέψει μόλις 2 βαθμούς στο γήπεδό της. Τραγική συγκομιδή, που την κάνει να αναρωτιέται σε πόσο πιο καλή κατάσταση θα ήταν, εφόσον είχε καταφέρει να εξασφαλίσει κάτι και στο ΔΑΚ. Έχει το ελαφρυντικό πως αντιμετώπισε Ολυμπιακό, Άρη και Παναθηναϊκό, αλλά χωρίς αμφιβολία, οι νίκες εντός έδρας παραμένουν το μεγαλύτερο ζητούμενο στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος.
Η ελπίδα είναι εκεί: Αραμπούλι, Ταϊρόν και Μανούσος, αποτελούν ό,τι πιο ποιοτικό και παραγωγικό διαθέτει η ομάδα της Λαμίας μεσοεπιθετικά. Άλλωστε, φροντίζουν να το δείχνουν εντός αγωνιστικού χώρου σε κάθε ευκαιρία. Πώς; Η Λαμία έχει 11 γκολ, με τους τρεις τους να έχουν μοιράσει ασίστ ή να έχουν σκοράρει στα εννιά από αυτά!
Οι μεταγραφές επουλώνουν τις πληγές: Μία λύση ενός χαφ με χαρακτηριστικά Box-to-Box, θα έλυνε τα χέρια του Γρηγορίου. Δίπλα στον Γκέντσογλου, ένας γρήγορος παίκτης που θα πατούσε περιοχή και θα είχε ευχέρεια στο σκοράρισμα θα έμοιαζε ιδανικός, αλλά οι μεταγραφές του Ιανουαρίου, ποτέ δεν ήταν εύκολες.
Απόλλων Σμύρνης
Στου δρόμου τα μισά: Ως τελευταίος στη βαθμολογία της Super League δεν μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένος. Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καθόλου καλά, παρά τις κάποιες ποιοτικές προσθήκες, όπως ο Παμλίδης, μα πάνω απ’ όλους ο Μπρούνο Άλβες. Πλέον, βρίσκεται με μόλις επτά βαθμούς στην 14η θέση! Το πιο δυσάρεστο, ωστόσο, για την «Ελαφρά Ταξιαρχία» είναι το γεγονός πως θα «παίξει» τα ρέστα της κυνηγώντας τον Ατρόμητο και τη Λαμία, που διαθέτουν ρόστερ ικανό, να τους βγάλει από τη... δεινή θέση με ευκολία, εφόσον «ξυπνήσει».
Κρατάω και δεν το δίνω: Ό,τι καλό έχει συμβεί στο φετινό πρωτάθλημα για τον Απόλλωνα, σχεδόν, έχει γίνει στη Ριζούπολη. Μία νίκη επί του ΠΑΣ Γιάννινα (23/10, 1-0) και άλλες τρεις ισοπαλίες, με αυτήν απέναντι στην ΑΕΚ (06/11, 2-2) να ξεχωρίζει, του έχουν δώσει υπερπολύτιμους βαθμούς. Η έδρα αποτελεί τη βάση για να απομακρυνθεί από την τελευταία θέση, αλλά δεν είναι αρκετή από μόνη της. Πόσο μάλλον, όταν μετρά κανείς μόνο μία νίκη σε 13 ματς.
Μακριά και αγαπημένοι: Με απλές πράξεις καταλαβαίνει κανείς πως για να έχει μετά από 13 αγωνιστικές, επτά βαθμούς, χάνει συχνά! Οι 7 ήττες είναι πολλές, αφού δείχνουν πως περισσότερα από τα μισά ματς είχαν τη χειρότερη κατάληξη για τον Απόλλωνα. Είναι κάτι που πρέπει να διορθώσει, βασισμένος στο κλισέ πως «ματς που δεν μπορείς να κερδίσεις, μην το χάσεις», έστω κι αν σκοράρεις με το... σταγονόμετρο, αφού μετά από 13 αγωνιστικές, έχει βρει δίχτυα μόλις επτά φορές!
Η ελπίδα είναι εκεί: Ο Νίκος Ιωαννίδης μπορεί να δώσει τέλος στην επιθετική δυστοκία. Το έχει κάνει ήδη, εν μέρει, αποτελώντας τον πρώτο σκόρερ της ομάδας και με τις κατάλληλες βοήθειες -ίσως και μέσω ενίσχυσης στη μεταγραφική περίοδο- είναι ικανός να καταφέρει να ανεβάσει κι άλλο τους αριθμούς του.
Οι μεταγραφές επουλώνουν τις πληγές: Οι ανάγκες είναι πολλές, αλλά πλην των πλαγίων μπακ που θα μπορούσαν να περάσουν σε δεύτερη μοίρα ως μη επείγουσες, υπάρχει έλλειψη στους δημιουργικούς χαφ. Ναι, ο Ματέι είναι ένα μεγάλο στοίχημα και ο Σλίβκα -λίγα μέτρα πιο πίσω- δείχνει καλά στοιχεία, αλλά εφόσον διακυβεύεται η κατηγορία, πρέπει να γίνουν υπερβάσεις. Άλλωστε, μία τέτοια θα έλυνε όχι μόνο τα χέρια του Φέστα, αλλά και τα... πόδια των Παμλίδη, Ντάουντα και Ιωαννίδη.
ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ
Στου δρόμου τα μισά: Αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη απογοήτευση της φετινής σεζόν. Ενώ ξεκίνησε με τις περισσότερες προσδοκίες λόγω των μεταγραφών που έκανε αλλά και του νέου προπονητή, ο Ατρόμητος διανύει το χειρότερο ξεκίνημα στην ιστορία του συλλόγου όντας μία θέση και δύο βαθμούς πάνω από τον πάτο της βαθμολογίας!
Κρατάω και δεν το δίνω: Εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός πως ο Ευθύμης Κουλούρης ξαναγύρισε στην ομάδα και βρήκε τον παλιό καλό του εαυτό! Μπορεί να είχε να σκοράρει σχεδόν δύο χρόνια, ωστόσο ο 25χρονος φορ άργησε μεν, αλλά βρήκε δε, στα τελευταία τέσσερα ματς, ξανά την όρεξη του σκοραρίσματος έχοντας βρει ήδη 5 τέρματα.
Μακριά και αγαπημένοι: Ακόμη μία ομάδα με την χειρότερη άμυνα στο πρωτάθλημα, έχοντας δεχθεί 27 γκολ – όσα και ο Βόλος. Επιπλέον, αρνητικό χαρακτηριστικό του Ατρομήτου είναι πως δεν έχει καταφέρει να ανατρέψει πλήρως το σκορ σε αναμέτρηση στην οποία έχει δει τον αντίπαλο να προηγείται!
Η ελπίδα είναι εκεί: Σίγουρα μια πλήρως διαφορετική εικόνα από αυτή που έχει έως τώρα παρουσιάσει είναι το μόνο που αναζητά ο Ατρόμητος στον δεύτερο γύρο. Πέρσι τέτοια εποχή η ομάδα του Περιστερίου δεν βρισκόταν στους πρώτους έξι ωστόσο η 9η θέση όπου πλάγιαζε, ήταν χιλιόμετρα μακριά από τον πάτο.
Οι μεταγραφές επουλώνουν τις πληγές: Η ποσοτική βελτίωση στα ‘φτερά’ είναι ίσως η μόνη όσον αφορά τις αναγκαίες μεταγραφικές προσθήκες τον Ιανουάριο. Από κει και πέρα σημαντικότερο και πιο παραγωγικό θα ήταν από πλευράς Γιώργου Παράσχου, να λειτουργήσει σαν να έχει στα χέρια του ένα νέο ρόστερ.
Ιωνικός
Στου δρόμου τα μισά: Επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία μετά το 2007. Ο Ιωνικός έκανε τη μεγάλη διαφορά στο περσινό πρωτάθλημα και κατάφερε να ανέβει στην Superleague 1, με μοναδικό στόχο την παραμονή του εκεί. Με τον πρώτο γύρο να ολοκληρώνεται, το πρόσημο μόνο θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί. Με την ομάδα να απαρτίζεται από έμπειρους και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές, τα αποτελέσματα είναι παραπάνω από ικανοποιητικά, με αποκορύφωμα τη νίκη επί του ΠΑΟΚ στη Νίκαια. Φυσικά, δεν υπάρχει λόγος για χαλάρωση αφού η διαφορά από την επικίνδυνη ζώνη είναι στους πέντε βαθμούς αλλά ο Ιωνικός φιγουράρει στην 10η θέση της βαθμολογίας με τον Άοσμαν να αποτελεί την πιο ευχάριστη «νότα» στην φετινή πορεία, με τέσσερα γκολ και ισάριθμες ασίστ έως τώρα.
Μακριά και αγαπημένοι: Σίγουρα, το εκτός έδρας. Μπορεί η παραμονή να περνάει από την απόλυτη εκμετάλλευση της έδρας αλλά και από τα θετικά αποτελέσματα της επαρχίας. Ο Ατρόμητος είναι η μοναδική ομάδα που άφησε τον Ιωνικό να φύγει με το διπλό από την έδρα του και αυτό, είναι από τους βασικούς λόγους της 10ης θέσης. Αν μπορεί να το διορθώσει αυτό, τότε η θέση του στην επόμενη σεζόν, στην μεγάλη κατηγορία, είναι παραπάνω από σίγουρη
Η ελπίδα είναι εκεί: Η διατηρήσει την δυναμική της έδρας. Καμία από τις ομάδες που μπαίνουν στη Νίκαια, δεν φεύγουν εύκολα. Τόσο ο ΠΑΟΚ όσο και ο Άρης είναι βροντερά παραδείγματα. Σίγουρα χρειάζονται οι εκτός έδρας νίκες αλλά και να διατηρηθεί το εντός. Εννοείται, να μην χαθεί η συνοχή και ο στόχος που δεν είναι άλλος από την παραμονή. Και ένα «κεράκι» να μην τραυματιστεί ο Άοσμαν.
Οι μεταγραφές επουλώνουν τις πληγές: Δεν είναι πολλά αυτά που χρειάζεται το ρόστερ του Ιωνικού με βάση το μπάτζετ. Σίγουρα, θα χρειαστεί έναν επιθετικό που θα λύνει τα χέρια στο επιθετικό κομμάτι, αφού έως τώρα δεν έχει πάρει αυτά που θα ήθελε από τα φορ του. Έπειτα, ένα στόπερ που να μπορεί να πλαισιώσει Ρομαό και Τσιγκρίνσκι σε περιπτώσεις τραυματισμού αλλά και κούρασης. Από εκεί και πέρα, ότι προκύψει από κάποια μεγάλη ευκαιρία, σε οποιαδήποτε θέση, είναι καλοδεχούμενη για τα πλάνα του Σπανού, ο οποίος δεν θέλει να τα περιμένει «όλα» από τον Άοσμαν.
ΒΟΛΟΣ
Στου δρόμου τα μισά: Δεν την λες και άσχημη μια 8η θέση, σωστά; Ο Βόλος σίγουρα δεν μπορεί να πει πως είναι δυσαρεστημένος όντας μόλις στο -4 από την εξάδα και την ζώνη των play off. Συγκριτικά, μάλιστα, με τη διακοπή της περασμένης σεζόν οι διαφορές είναι μηδαμινές αφού πριν έναν χρόνο βρισκόταν στην έβδομη θέση.
Κρατάω και δεν το δίνω: Σήμα κατατεθέν της ομάδας, το οποίο είναι θαυμαστό από «μικρούς» και «μεγάλους», είναι το επιθετικό της παιχνίδι. Ο Βόλος οδηγείται σε κάθε παιχνίδι με τη νοοτροπία του να δώσει το 100% στην επίθεση και να βρει όσα περισσότερα γκολ γίνεται. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός πως έχει την 5η καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα, όντας μόλις 3 γκολ πίσω από την πρωτοπόρο στην κατηγορία ΑΕΚ, ενώ βρίσκεται τέταρτος όταν γίνεται λόγος για τελικές προσπάθειες έχοντας 147.
Μακριά και αγαπημένοι: Επειδή ακριβώς του αρέσει να σκοράρει, είναι αναπόφευκτο πολλές φορές και το να μην δεχθεί γκολ! Έτσι λοιπόν όπως βρίσκεται μεταξύ του top 5 με τα περισσότερα γκολ, μαζί με τον Ατρόμητο έχει και την χειρότερη άμυνα μεταξύ όλων των ομάδων. Χαρακτηριστικό το ότι έχει δεχθεί μέχρι στιγμής 27 γκολ, ενώ κανείς δεν θα μπορούσε να ξεχάσει εκείνο το 4-4 με τον ΠΑΟΚ το οποίο είναι από τα φετινά ματς με την μεγαλύτερη συγκομιδή τερμάτων.
Η ελπίδα είναι εκεί: Μια σταθερή πορεία είναι τουλάχιστον ένα ‘πρέπει’ για του Βολιώτες. Φυσικά μια θέση στα play off είναι ένας βασικός στόχος της ομάδας και δεν είναι ακατόρθωτη, συλλογιζόμενοι πάντα και το γεγονός πως από την 6η θέση και κάτω οι ισορροπίες είναι πολύ μικρές.
Οι μεταγραφές επουλώνουν τις πληγές: Σε γενικές γραμμές η μεταγραφική περίοδος του καλοκαιριού ήταν αρκετά επιτυχημένη για τον Βόλο. Όσον αφορά στο μεσοεπιθετικό κομμάτι τα δεδομένα άλλαξαν προς το καλύτερο, ενώ η άμυνα είναι λίγο πιο δυσλειτουργική. Κομβικό ρόλο έπαιξε και η ‘φυγή’ του Γεράσιμου Μήτογλου στην ΑΕΚ, ο οποίος κρατούσε πολύ καλές βάσεις στα μετόπισθεν.
ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
Στου δρόμου τα μισά: Καλή αλλά όχι η ιδανική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η έως τώρα πορεία του Αστέρα Τρίπολης. Οι Αρκάδες βρίσκονται στη 10η και ανάμεσα σε μια τρελή ισοβαθμία με Βόλο και Ιωνικό με συγκομιδή 14 βαθμών. Συγκριτικά με πέρσι οι διαφορές είναι μικρές, ωστόσο έναν χρόνο πριν η παρουσία του στην εξάδα και τα play off ήταν «κλεισμένη» από τα Χριστούγεννα!
Κρατάω και δεν το δίνω: Το λάφυρο που κρατά ο Αστέρας και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να του κλαπεί, ακούει στο όνομα του Κέβιν Σονί. Ο Καμερουνέζος φορ αποτελεί μία από τις άκρως στοχευμένες μεταγραφές του καλοκαιριού, γεγονός που το έχει αποτυπώσει στον αγωνιστικό χώρο όχι μόνο λόγω των 4 τερμάτων που έχει βρει αλλά κυρίως λόγω της συνολικής του κίνησης και συμβολής μέσα στις τέσσερις γραμμές.
Μακριά και αγαπημένοι: Η αχίλλειος φτέρνα του Αστέρα αποτελεί αδιαμφισβήτητα το 15λεπτο πριν από τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου! Ίσως να ακούγεται τρελό, ωστόσο δεν είναι και τόσο. Οι Αρκάδες έχουν δεχθεί τα 7 γκολ από τα 12 συνολικά, όλα στο διάστημα μεταξύ 20’-45’!
Η ελπίδα είναι εκεί: Μια πιο παραγωγική συνέχεια είναι must για τον Αστέρα, ενόψει του δευτέρου γύρου της Super League. Προφανώς αυτό δεν είναι κάτι ακατόρθωτο κρίνοντας βάσει του δυναμικού του ρόστερ αλλά και της ομάδας σαν σύνολο, ενώ στόχος είναι ένα εισιτήριο για τα play off.
Οι μεταγραφές επουλώνουν τις πληγές: Η ενίσχυση της μεσαίας γραμμής είναι κάτι που θα πρέπει να μπει στα πλάνα των Αρκάδων ενόψει της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου. Κάνοντας αυτό, θα είναι, μεταξύ άλλων, πολύ πιο εύκολο και για τον Χερόνιμο Μπαράλες να σκοράρει ακατάπαυστα, όπως παλιά.
Νότης Χάλαρης, Ξανθίππη Δασκαλάκη, Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
