Ολυμπιακός και Άρης αναμετρήθηκαν στο μπαράζ του 1980 (24/5) στον Βόλο, αλλά μια μόνο ομάδα θα αναδεικνυόταν πρωταθλήτρια. Και αυτή ήταν εκείνη του Γκόρσκι. Το «BN Sports» εξιστορεί τη μεγάλη αναμέτρηση με αφορμή το ντέρμπι της Κυριακής (12/12, 19.30) στο Γ.Καραϊσκάκης...
Σχετικά Άρθρα
Ο Γιάννης Βένος στο BN Sports: «Η ομάδα πίστευε στη νίκη μέσα στην Περούτζια - ο κόσμος του Άρη αξίζει έναν τίτλο»
1970, Άρης - ΠΑΟΚ 1-0: Ο τελευταίος τίτλος του Άρη με τη σφραγίδα της πληρέστερης ομάδας στην ιστορία του!
Σεζόν 1979-80 και το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα έμελλε να είναι και άκρως ανταγωνιστικό! Μετά από 34 αγωνιστικές και μια τρομερή κούρσα, Άρης και Ολυμπιακός είχαν ισοβαθμήσει στους 47 βαθμούς και με μάλιστα πλήρη ισορροπία και των γκολ στις μεταξύ τους αναμετρήσεις.
Για να στεφθεί, λοιπόν, πρωταθλητής Ελλάδας η λύση ήταν μια. Μπαράζ! Οι δύο ομάδες θα διασταύρωναν τα ξίφη τους σε έναν ακόμα τελευταίο και καθοριστικό αγώνα με φόντο το τρόπαιο του κορυφαίου της χώρας.
Στον Βόλο κρίθηκε ο πρωταθλητής
Το μπαράζ μεταξύ των δύο ομάδων αποφασίστηκε να διεξαχθεί στον Βόλο. Σύμφωνα με πληροφορίες της εποχής, κόπηκαν 11.555 εισιτήρια και εισπράχτηκαν 2.996.560 δραχμές.
Ωστόσο, εκείνοι που είδαν το ματς ήταν πάνω από 14.000 μέσα στο γήπεδο και περίπου άλλοι 4.000 στον απέναντι από το γήπεδο, λόφο.
Ο Άρης τον έλεγχο, ο Ολυμπιακός... τα γκολ
Οι ερυθρόλευκοι γνώριζαν ότι δεν θα έχουν καθόλου εύκολο έργο, απέναντι σε έναν Άρη που πραγματοποιούσε μια συγκλονιστική σεζόν, πετυχαίνοντας τεράστιες προκρίσεις σε βάρος μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων τότε όπως οι Περούτζια και Μπενφίκα.
Οι «κίτρινοι» μπήκαν πολύ καλύτερα στην αναμέτρηση και είχαν τον έλεγχο στο πρώτο 45λεπτο, χωρίς όμως να απειλήσουν ουσιαστικά την εστία του Αρβανίτη. Το ημίχρονο θα τελειώσει 0-0, με τον Άρη να είναι συνολικά καλύτερος και να φαίνεται ότι βρίσκεται πιο κοντά στη νίκη.
Η... φυσιογνωμία του β΄μέρους, όμως, διαφοροποιήθηκε καθοριστικά. Ο Γκόρσκι άλλαξε τον Κρητικόπουλο με τον Μίχο και η αλλαγή αυτή, με την παρουσία και του Καραβίτη στα χαφ και την προώθηση του Νικολούδη, έδεσε το κέντρο του Ολυμπιακού. Οι παίκτες της ομάδας της Θεσσαλονίκης δεν έβρισκαν διαδρόμους για να επιτεθούν και συνεπώς... μπλοκαρίστηκαν.
Έτσι, ο Ολυμπιακός θα φτάσει στο 1-0. Ο Κούης θα χάσει τη μπάλα στο κέντρο του γηπέδου από τον Κουσουλάκη, που θα επιτεθεί, με την άμυνα να υποχωρεί άτακτα. Την κατάλληλη στιγμή θα πασάρει στον Άλστρομ που θα σουτάρει. Πάνω στη γραμμή θα αποκρούσει ο Μόκαλης, η μπάλα όμως, περνώντας δίπλα από τον Παπαφλωράτο, θα επιστρέψει στον Κουσουλάκη που θα τη στείλει στα δίχτυα για το 1-0.
Το παιχνίδι θα κυλήσει με μια ανούσια κατοχή της μπάλας του Άρη, με το δεύτερο γκολ του Ολυμπιακού να μπαίνει στο 60΄. Ο Νικολούδης «έκλεψε» την μπάλα από τον Ζήνδρο, πάσαρε στον Άλστρομ που έκανε το 2-0, σκορ που έμελλε να μείνει ως το τελευταίο σφύριγμα της αναμέτρησης, την στιγμή που ο Άρης είχε και δύο δοκάρια με τους Κούη (20') και Ζήνδρο (87')!
Από τη μια ο Ολυμπιακός, χωρίς να πείθει ότι ήταν καλύτερος, φάνηκε πιο έτοιμος και έμπειρος για ένα τέτοιο ματς. Αφού ξεπέρασε την... μπόρα του πρώτου μέρους και με την εσωτερική αλλαγή του Μίχου στο β΄μέρος, κέρδισε τον χώρο του κέντρου, σκόραρε γρήγορα και απέκτησε την ψυχολογία του νικητή.
Από την άλλη, ο Άρης, ενδεχομένως στην καλύτερη χρονιά στην ιστορία του, δεν μπόρεσε να πάρει το πρωτάθλημα που θα του άλλαζε όλη την πορεία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ήταν μεγάλο λάθος, επίσης, η αντικατάσταση του προπονητή Πέπε Σασία λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος με τον Ουρουγουανό να πηγαίνει στον Εθνικό και να κάνει την τεράστια ζημιά κερδίζοντας 2-0 μέσα στο Χαριλάου σε ένα απόγευμα που και η ισοπαλία ουσιαστικά θα είχε δώσει στον Άρη το πρωτάθλημα για πρώτη φορά από το 1946! 
Το πανό που ακόμα... συζητιέται
Εκτός από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, αυτό που έμεινε στην ιστορία όμως, είναι ένα πανό στην εξέδρα των φιλάθλων του Ολυμπιακού, με την εξής επιγραφή: «Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ εύχονται ολόψυχα την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την ομάδα του Ολυμπιακού». Το συγκεκριμένο πανό αποτέλεσε αφορμή για δεκάδες σχόλια και ερμηνείες, όμως είναι κομβικό σημείο και για τις δύο ομάδες.
Οι μεν Αρειανοί θεώρησαν τις ευχές του ΠΑΟΚ κάτι σαν εθνική μειοδοσία, ενώ οι ΠΑΟΚτσήδες αντιπαραθέτουν έναν αγώνα τρία χρόνια αργότερα, στο Χαριλάου, όπου ο Άρης κάθισε και έχασε (σύμφωνα με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ πάντα) επίτηδες, προκειμένου ο Ολυμπιακός να μείνει κοντά στο κυνήγι του πρωτοπόρου τότε Δικεφάλου του Βορρά. Μάλιστα υπήρχε και ένα τραγούδι της εποχής που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού… «Μαρία με τα κίτρινα (σ.σ. Άρης), ποιον αγαπάς καλύτερα, εμένα (σ.σ. Ολυμπιακό) ή τον γείτονα (σ.σ. ΠΑΟΚ)».
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
ΑΡΗΣ (Φρανκ Μπλάνστοουν): Παπαφλωράτος, Πάλλας, Μόκαλης, Φοιρός, Βένος, Κούης, Όλε, Ζήνδρος, Μπαλλής, Βάγγης (53΄Ζελελίδης), Σεμερτζίδης.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Κάζιμιρ Γκόρσκι): Αρβανίτης, Κυράστας, Καραβίτης, Παπαδόπουλος, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκης, Κρητικόπουλος(46΄Μίχος), Νικολούδης, Άλστρομ, Ξανθόπουλος, Γαλάκος.
Κυριάκος Δημητρόπουλος
www.bnsports.gr
