Face to Face

Ο Έλληνας ασίσταντ κόουτς της Μεγάλης Βρετανίας, Ανδρέας Καπούλας, στο BN Sports: «Ξέρουμε ότι είμαστε το αουτσάιντερ»

Ο Έλληνας ασίσταντ κόουτς της Μεγάλης Βρετανίας, Ανδρέας Καπούλας, στο BN Sports: «Ξέρουμε ότι είμαστε το αουτσάιντερ»

Αποκλειστική συνέντευξη του BN Sports με τον Ανδρέα Καπούλα, τον Έλληνα βοηθό προπονητή της Μεγάλης Βρετανίας, που θα βρεθεί στον δρόμο της «επίσημης αγαπημένης».

 

Η Εθνική Ελλάδας κάνει πρεμιέρα στα «παράθυρα» για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2023 κόντρα στη Μεγάλη Βρετανία (25/11, 20:30). Απέναντί της και πιο συγκεκριμένα στον αντίπαλο πάγκο, θα βρει ένα δικό μας παιδί. Ο λόγος για τον Ανδρέα Καπούλα, ο οποίος εργάζεται ως προπονητής μπάσκετ στην Αγγλία εδώ και 17 χρόνια, ενώ την τελευταία διετία εκτελεί και χρέη ασίσταντ κόουτς στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας.

Τι τον οδήγησε στην Αγγλία, πόσο διαδεδομένο είναι το μπάσκετ εκεί, πόσο έχει εξελιχθεί στην πάροδο του χρόνου και πολλά άλλα στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο BN Sports.

- Πως βρεθήκατε στην Αγγλία και πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με το μπάσκετ;

 

«Ήρθα στην Αγγλία για σπουδές το 1999. Δεν σχεδίαζα να ασχοληθώ με το μπάσκετ. Ήρθα για οικονομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπαθ. Στην πρώτη μου χρονιά ασχολήθηκα με την πανεπιστημιακή ομάδα και από εκεί προέκυψε η ενασχόληση με την προπονητική. Το 2005 πήγα στο Μπρίστολ και ξεκινήσαμε την ακαδημία του μπάσκετ εκεί. Η ομάδα ήταν στη χαμηλότερη εθνική κατηγορία, κάθε χρόνο ανεβαίναμε και φτάσαμε στο BBL, που είναι η πρώτη κατηγορία της Βρετανίας. Είμαστε εκεί τα τελευταία 8 χρόνια και παράλληλα, από το 2010 ήμουν με την Εθνική Ομάδα στις μικρές ηλικίες, στους Παμπαίδες και τους Παίδες. Ύστερα ήμουν με τους Νέους, γύρω στα τέσσερα χρόνια, σαν βοηθός αρχικά και μετά ως πρώτος προπονητής. Τα τελευταία δύο χρόνια είμαι με την ανδρική ομάδα, που είχαμε την πρόκριση στο Eurobasket πέρσι και τώρα φιλοδοξούμε να πάνε καλά τα πράγματα για το Παγκόσμιο».

 

- Το εθνικό άθλημα στην Αγγλία είναι το ποδόσφαιρο. Ποια είναι η κατάσταση στο μπάσκετ και πόσο έχει προοδεύσει όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεστε εκεί;

 

«Ναι το ποδόσφαιρο και το ράγμπι είναι τα δύο μεγαλύτερα ομαδικά αθλήματα. Το μπάσκετ έχει μεγαλώσει, δεν τίθεται θέμα, αλλά ποτέ δε θα είναι στο δύο επίπεδο με το ποδόσφαιρο και το ράγκμπι, λόγω της κουλτούρας των Βρετανών. Μπορεί άνετα να είναι το τρίτο ομαδικό σπορ. Το BBL έχει μεγαλώσει τα τελευταία χρόνια. Η ποιότητα έχει ανεβεί. Φέτος μας δείχνει στο Sky Sports στην τηλεόραση. Αυτό έχει πάει πάρα πολύ καλά. Η ομάδα του Λονδίνου στο FIBA Europe Cup έχει κάνει πολύ καλές εμφανίσεις, έχει ρεκόρ 5-1. Φυσικά και η ομάδα των Γυναικών και των Αντρών τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει καλές εμφανίσεις, και στις μικρότερες ηλικίες και το επίπεδο ανεβαίνει συνεχώς. Βλέπεις να έρχονται πολλά παιδιά που έχουν παίξει στην Ισπανία, στην Ιταλία, έχουμε και παιδιά που έχουν περάσει από την Ελλάδα. Και βλέπεις και παίκτες που έχουν παίξει στο BBL να πηγαίνουν αλλού μετά, όπως ο Έρικ Λόκετ στον Άρη φέτος. Οπότε τα πράγματα είναι πολύ ενθαρρυντικά, αλλά πρέπει φυσικά να συνεχίσουμε. Στους Βρετανούς αρέσει το μπάσκετ, απλώς δεν το βλέπουν πολύ συχνά. Όταν έρχονται στα παιχνίδια, πάντοτε τους συναρπάζει σαν σπορ».

 

- Στο οικονομικό κομμάτι, σε τι επίπεδα κυμαίνονται τα μπάτζετ των ομάδων;

 

«Τα μπάτζετ είναι σχετικά χαμηλά, αλλά πολλές ομάδες προσπαθούν να κάνουν καλή δουλειά και έτσι. Δεν συγκρίνονται με μπάτζετ όπως στην Ελλάδα ή την Ισπανία, την Ιταλία και σίγουρα όχι όπως σε χώρες σαν την Τουρκία και τη Ρωσία, αλλά μεγαλώνουν. Βλέπεις πχ τις ομάδες του Λονδίνου που έχουν λίγο μεγαλύτερο μπάτζετ φέτος πως αυτό τις βοηθάει να είναι πιο ανταγωνιστικές στην Ευρώπη. Επίσης, εδώ δεν βλέπεις πολλές αλλαγές προπονητών. Αυτή είναι μια διαφορά. Οι προπονητές μένουν πολλά χρόνια σε μία ομάδα. Με τους παίκτες είναι λίγο διαφορετικό. Για κάποιους είναι μια μετάβαση. Ιδίως για τους ρούκι που έρχονται από την Αμερική και ύστερα μπορούν να βρουν μεγαλύτερο συμβόλαιο κάπου στην Ευρώπη. Τα δεδομένα όμως αλλάζουν και όλα γίνονται πιο επαγγελματικά με τα χρόνια. Και για εμάς στο Μπρίστολ που είμαστε στη Λίγκα εδώ και 8 χρόνια, μπορείς να δεις τις αλλαγές στο μπάτζετ μας, όπως και τα σχέδια που έχουμε για το καινούργιο γήπεδο, που φυσικά θα αλλάξει πάρα πολλά στο οικονομικό κομμάτι».

kapoulas1.jpg

 

- Είπατε ότι κάποιοι παίκτες χρησιμοποιούν το βρετανικό πρωτάθλημα σαν “σκαλοπάτι”, άρα υπάρχει ενδιαφέρον από το εξωτερικό, από μάνατζερ που ψάχνουν για ενδιαφέρουσες περιπτώσεις παικτών, προπονητών κλπ;

 

«Ναι το κοιτάζουν. Ο Έρικ Λόκετ είναι ένα καλό παράδειγμα. Πολλοί δεν βλέπουν το βρετανικό πρωτάθλημα ως υψηλό επίπεδο και δεν το καταλαβαίνουν, είναι κάπως... άγνωστο. Αυτή είναι μια καλή λέξη για να το χαρακτηρίσεις. Όταν το παρακολουθήσεις όμως λίγο περισσότερο, καταλαβαίνεις ότι υπάρχει πολύ ταλέντο στην κατηγορία και από πλευράς προπονητικής και από πλευράς παικτών. Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν έχουμε πολλές ομάδες να παίζουν στην Ευρώπη, οπότε δεν είναι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, σε άλλες χώρες, που να έχουν καθαρή εικόνα για το πρωτάθλημα. Είναι λίγο διαφορετικό το στυλ, πιο αθλητικό, πιο physical, ενώ στην Ευρώπη συνήθως είναι πιο τακτικό, οπότε οι Αμερικανοί το βρίσκουν λίγο πιο εύκολο μερικές φορές να έρθουν εδώ. Και φυσικά η γλώσσα παίζει μεγάλο ρόλο. Τα τελευταία χρόνια έχει βελτιωθεί και η ποιότητα των παικτών».

 

- Εσείς δεν σκεφτήκατε ποτέ να φύγετε από την Αγγλία; Είτε για επιστρέψετε στην Ελλάδα, είτε για να πάτε σε κάποιο άλλο πρωτάθλημα;

 

«Είμαι στο Μπρίστολ 17 χρόνια και έχουμε φτιάξει ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα, με αγόρια και κορίτσια. Έχουμε και τα σχέδια για το καινούργιο γήπεδο. Οπότε για εμένα δεν είναι μόνο η επαγγελματική ομάδα, αλλά όλο το πρόγραμμα με τις νεαρές ηλικίες και το πλάνο που έχουμε για το μέλλον. Σαν Μπρίστολ θέλουμε να παίξουμε και στην Ευρώπη, είτε αυτό είναι στο EuroCup, είτε στο Basketball Champions League. Αυτή τη στιγμή είμαι σε ένα μέρος που για εμένα είναι σπίτι, σε ένα κλαμπ που έχω δουλέψει πολλά χρόνια. Για να σκεφτώ να πάω κάπου αλλού πρέπει να είναι κάποια διαφορετική, αλλά και πάλι ιδανική κατάσταση για εμένα. Ποτέ δε λες ποτέ φυσικά. Αλλά αυτή τη στιγμή θέλω να μεγαλώσουμε το πρόγραμμα στο Μπρίστολ και να φέρουμε επιτυχίες με την Εθνική ομάδα, που θα κάνει γενικά καλό στο σπορ στη Βρετανία».

 

- Δεν σας έχει γίνει ωστόσο κάποια κρούση από την πατρίδα;

 

«Δεν έχω μιλήσει συγκεκριμένα με κάποια ομάδα, έχω μιλήσει γενικά με μάνατζερ για την προοπτική να γυρίσω κάποια στιγμή στην Ελλάδα. Πάλι ποτέ δεν ξέρεις πως μπορούν να έρθουν τα πράγματα. Έχω μεγαλώσει στην Αθήνα, έπαιζα μπάσκετ στον Πανελλήνιο και μετά στον Δούκα, οπότε αν υπάρξει κάποια ευκαιρία σε κάποιο χρονικό σημείο φυσικά θα το σκεφτώ. Κάτι που δεν έχω κάνει μέχρι τώρα σοβαρά, για τους λόγους που εξήγησα πριν. Φυσικά η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου, έρχομαι για να δω τους γονείς μου, έρχομαι διακοπές με την οικογένειά μου. Έχουμε φτιάξει όμως μια κατάσταση στο Μπρίστολ και θέλω να δω που θα πάει στο μέλλον και πως μπορεί να εξελιχθεί».

 

- Αναφορικά με την Εθνική τι να περιμένουμε; Έρχεται το παιχνίδι με την Ελλάδα, ξεκινάνε γενικά τα προκριματικά για το Παγκόσμιο. Πως βλέπετε τα πράγματα για τη Μεγάλη Βρετανία;

 

«Για εμάς ήταν πολύ σημαντικό που μπήκαμε στο Ευρωμπάσκετ, θα είναι η πέμπτη φορά για την Μεγάλη Βρετανία, αν δεν κάνω λάθος, αλλά δεν έχουμε προκριθεί ποτέ σε Παγκόσμιο, οπότε είναι κάτι που θέλουμε να το κάνουμε σαν Εθνική Ομάδα. Έχουμε έναν βασικό κορμό που είναι μαζί τα τελευταία χρόνια, που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Υπάρχει μια ενότητα και μια ανθεκτικότητα στην ομάδα. Ήμασταν μαζί σε δύσκολες καταστάσεις και οι εμφανίσεις μας σε προηγούμενα “παράθυρα” ήταν πολύ ενθαρρυντικές, απέναντι στη Γαλλία, τη Γερμανία, ομάδες που είναι στο υψηλά στο μπάσκετ στην Ευρώπη, αλλά και στον κόσμο. Οπότε θέλουμε να συνεχίσουμε τις δυνατές εμφανίσεις. Φυσικά ξέρουμε ότι έχουμε ένα δύσκολο γκρουπ με την Ελλάδα, την Τουρκία και τη Λευκορωσία, για αυτό έχουμε ένα underdog mentality, ξέρουμε ότι είμαστε το αουτσάιντερ».

 

- Το αίσθημα του να παίζεις κόντρα στην Ελλάδα πως είναι; Το έχετε κάνει και στο παρελθόν με τις μικρές εθνικές.

 

«Ναι, το έκανα το 2014 και το 2016 μου φαίνεται. Το ένα ήταν στην Κρήτη που κερδίσαμε την Ελλάδα και ήμουν βοηθός. Το άλλο ήταν στην Χαλκίδα που χάσαμε και ήμουν πρώτος προπονητής. Είναι πολύ δύσκολη ερώτηση. Όταν ξέρεις ότι παίζεις με την Ελλάδα και ακούς τον εθνικό ύμνο, είναι ένα πολύ παράξενο συναίσθημα, δεν μπρορείς να το εξηγήσεις. Αλλά φυσικά όταν ξεκινάει το παιχνίδι πρέπει να είσαι επαγγελματίας και το μόνο που σκέφτεσαι είναι πως θα παίξεις και πως θα το κερδίσεις. Είναι όμως ιδιαίτερο συναίσθημα. Το να προπονείς την Εθνική Ομάδα, όποιας χώρας και να είναι, και το να παίζεις απέναντι σε μια ομάδα (σσ. την Ελλάδα) με τόσο μεγάλη ιστορία και τρόπαια είναι η μεγαλύτερη τιμή».

 

- Από το παιχνίδι με την Ελλάδα τι περιμένετε;

 

«Δεν υπάρχουν οι παίκτες από το NBA και κάποιοι παίκτες από την Euroleague, αλλά υπάρχει ένας κορμός που έχει παίξει μαζί στα τελευταία “παράθυρα”, έχουν παίκτες με εμπειρία, όπως ο Γιαννόπουλος, ο Κατσίβελης, πάρα πολλά παιδιά. Είναι μια ομάδα που είναι πολύ έξυπνη, ξέρουμε ότι θα είναι ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Και ο όμιλος θα είναι δύσκολος, δεν είναι μόνο το συγκεκριμένο παιχνίδι. Όταν βλέπουμε την Ελλάδα, είναι μια χώρα που έχουμε πολύ σεβασμό, αλλά θέλουμε να τα δώσουμε όλα!». 

Βασιλική Καραμούζα

www.bnsports.gr


Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0