Η φάση του 34’ έκρινε σε μεγάλο βαθμό το ντέρμπι ΑΕΚ – Ολυμπιακός, με την ομάδα του Γιαννίκη να βγάζει αδυναμίες, αλλά και να δείχνει ότι φτιάχνει χαρακτήρα – Το χειροκρότημα στο τέλος απ’ τον κόσμο είναι σημάδι καλό…
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Δεν θα ξεκινήσει καλά η εβδομάδα για την ΑΕΚ. Κάθε ήττα δύσκολα… χωνεύεται. Κάθε ήττα όμως και κάθε ματς έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Τα τελευταία χρόνια η ΑΕΚ έχει χάσει σε πάρα πολλά ματς από τον Ολυμπιακό. Τα περισσότερα ήταν πάνω – κάτω τα ίδια. Ο αντίπαλος ήταν καλύτερος και έπαιρνε νίκες. Την Κυριακή το βράδυ στο ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός κέρδισε την ΑΕΚ, αλλά δεν ήταν καλύτερος απ’ αυτήν… Πιο ουσιαστικός ήταν. Πιο «σφιχτός» ήταν. Πιο ικανός αν θέλετε, καθώς εκμεταλλεύτηκε τα λάθη της ΑΕΚ, είτε σε τακτικό, είτε σε ατομικό επίπεδο, επίσης ήταν. Είχε όμως και ένα σφύριγμα υπέρ του απίστευτα κρίσιμο όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι.
Στο 34’ ο Μασούρας σπρώχνει τον Βράνιες μέσα στην περιοχή. Υπάρχει πέναλτι! Ακόμα και ο ίδιος ο Μασούρας, νιώθοντας ότι έχει κάνει το λάθος να σπρώξει και να ρίξει τον Βράνιες κάτω, κατεβάζει το κεφάλι και γυρίζει στη θέση του. Όχι μόνο δε δίνεται το πέναλτι, αλλά ένα λεπτό μετά η ΑΕΚ δέχεται το γκολ και γίνεται το 1-2. Το πιο τραγικό είναι πως από το VAR ούτε καν ενημέρωσαν τον διαιτητή Βερίσιμο για τη φάση του Βράνιες! Πραγματικά σιχαίνομαι να γράφω για διαιτησίες κτλ. Όμως αυτή η απόφαση διαιτητή και VAR έκρινε σε μεγάλο βαθμό το ματς και δεν γίνεται να την υποβαθμίσεις, μιλώντας μόνο για μπάλα. Έγινε το 1-2, ενώ θα μπορούσε (αν έμπαινε το πέναλτι φυσικά) σε 2-1. Άλλο ματς…
Πάμε όμως να μιλήσουμε και για ποδόσφαιρο. Η ΑΕΚ έχασε. Εκνευρισμός όμως υπάρχει περισσότερο για το Χ στη Ριζούπολη, παρά για τη χθεσινή ήττα. Για χθες υπάρχει απογοήτευση, που η ΑΕΚ επιβάλλεται να την ξεπεράσει και να πάει το Σάββατο (27/11) στα Γιάννινα παίξει ένα κομβικό βαθμολογικά παιχνίδι. Χθες, στο ΟΑΚΑ η ΑΕΚ δεν ήταν χειρότερη του αντιπάλου της. Έβγαλε διάθεση, έβγαλε αντίδραση.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε που βρισκόταν η ομάδα μέχρι και πριν λίγους μήνες. Που την οδήγησαν τα λάθη της διοίκησης σε επιλογές παικτών και προπονητών. Από το καλοκαίρι ξεκίνησε μία καλύτερη προσπάθεια και ο βασικός στόχος (δεν θα βαρεθώ να το γράφω γιατί αυτό είναι το… δάσος) είναι να γίνει ξανά ΟΜΑΔΑ. Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα. Δεν παίζει συγκλονιστικό ποδόσφαιρο φέτος, έχει ρίξει ταχύτητες, όμως η δουλειά του Μαρτίνς στα περισσότερα ματς βγαίνει. Όπως βγήκε και στο Στάδιο.
Η ΑΕΚ λοιπόν, που τώρα δημιουργείται, έχασε αυτό το ματς εξαιτίας του διαιτητικού λάθους και των δικών της σαφώς σφαλμάτων σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Χάρισμα τρία γκολ, που οι ποιοτικοί παίκτες του Ολυμπιακού εκμεταλλεύτηκαν. Λάθη η ΑΕΚ έκανε και στα προηγούμενα παιχνίδια της. Και ατομικά και ομαδικά, όμως οι αντίπαλοί της δεν είχαν τόση ποιότητα όσο αυτοί του Ολυμπιακού που πήραν τα δώρα αγκαλιά… Κι αυτό είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα της ΑΕΚ: Στα τελευταία δυο παιχνίδια έχει πετύχει 4 γκολ και έχει πάρει μόλις έναν βαθμό! Γιατί η ΣΥΝΟΛΙΚΗ αμυντική της συμπεριφορά είναι κακή.
Για Τσούμπερ, Γκαρσία, Σιμάνσκι και Σιμόες
Ο Γιαννίκης το δούλεψε το παιχνίδι, όπως και ο Μαρτίνς, πολύ καλά. Όμως πάλι ο Τσούμπερ δεν έδωσε όσα μπορεί και ξέρει. Το ίδιο συνέβη και με τον Λιβάι Γκαρσία, που χαίρομαι γιατί ο προπονητής τον πήγε και αριστερά, δουλεύοντας κι αυτή τη λύση που γράφαμε τις προάλλες – άσχετα αν δεν βοήθησε σε καμία πλευρά! Όταν επίσης, υπάρχει και δεδομένο πρόβλημα στον άξονα με τους Σιμόες – Σιμάνσκι να μην παίζουν επιθετική άμυνα πάνω στη μπάλα πολλές φορές και δημιουργικά να μην είναι ουσιαστικοί, όπως είναι ο Μαντί Καμαρά για παράδειγμα, τότε μόνος του ο Αραούχο, με τον Άμραμπατ και 2-3 ακόμα, δεν μπορούν να κερδίσουν ένα ντέρμπι. Κι όμως η ΑΕΚ έβγαλε χαρακτήρα και παρά το γρήγορο γκολ του Ολυμπιακού, παρά το 1-2 και το 1-3 κόντρα στη ροή του αγώνα, έβγαλε αντίδραση και το πάλεψε το ματς ως το τέλος, με τον Εμβιλά να κάνει σωτήριο διώξιμο στο τελευταίο λεπτό, σε εξ επαφής σουτ που θα έκανε ο Μάνταλος.
Μένει πικρία στο φινάλε, αλλά κοιτώντας τη μεγάλη εικόνα η ΑΕΚ είναι στο σωστό δρόμο, αλλά έχει να κάνει πάρα πολλά πράγματα ακόμα. Σίγουρα, όμως προοδεύει και ο Γιαννίκης βάζει κι άλλα πράγματα στο παιχνίδι, όπως οι αλλαγές πλευρών των Τσούμπερ – Γκαρσία και η κοινή παρουσία των Μάνταλου – Γέβτιτς μέσα κι άλλα που θα αναλύσουμε τις επόμενες ημέρες. Στο κομμάτι που δεν άρεσε δημιουργικά χθες ήταν τα πολλά γεμίσματα. Οδήγησε ο Ολυμπιακός βέβαια την ΑΕΚ σε αυτόν τον δρόμο με τις σέντρες, με την άμυνα που έπαιζε. Από σέντρες ήρθαν βέβαια τα δυο γκολ. Τα έκανε γκολ ωστόσο ο φοβερός Αραούχο. Δεν υπήρχε συνδυαστικό ποδόσφαιρο με τη μπάλα κάτω. Θα έρθει κι αυτό όταν ο Τσούμπερ και ο Λιβάι βγουν από το κακό αγωνιστικό φεγγάρι που βρίσκονται. Και επιτέλους, πρέπει οι παίκτες της ΑΕΚ να αρχίζουν να δοκιμάζουν σουτ έξω από την περιοχή. Να αρχίσουν να φτιάχνουν χώρους, ώστε να έρχεται το σουτ. Όμως δεν έχει τέτοιους παίκτες. Ούτε ο Μάνταλος σουτάρει συχνά, ούτε ο Σιμάνσκι δοκιμάζει, ο Σιμόες σπανιότατα. Σουτ δεν κάνει ούτε ο Λιβάι Γκαρσία!
Για κλείσιμο: Ας χαθεί το φετινό πρωτάθλημα, αρκεί να φτιαχτεί μία σούπερ ομάδα που θα μπει στο νέο γήπεδο. Το χειροκρότημα στο τέλος από τον κόσμο ήταν μία κίνηση που δείχνει ότι κάτι καλό γίνεται… Και όντως γίνεται. Απαιτείται όμως πάρα πολλή δουλειά, 1-2 κινήσεις τον Γενάρη και ψυχραιμία κάθε Κυριακή! Όχι ανάθεμα σε κάθε στραβό αποτέλεσμα ή… ντελίριο αποθέωσης σε κάποια νίκη. Η ΑΕΚ τώρα χτίζεται με τα καλύτερα υλικά των τελευταίων χρόνων και ήδη έχει κάνει βήματα προόδου. Έχει ανηφόρα μπροστά, που αυτή τη φορά μπορεί να ανέβει…
