γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Η άμμος στην κλεψύδρα για τον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ μειώνεται με γεωμετρική πρόοδο, η Γιουνάιτεντ ετοιμάζεται για μια ακόμη...ζαριά στο θέμα του προπονητή, ήρθε η στιγμή αντί για τον...κατάλληλο να ψάξει τον καλύτερο!
Σχετικά Άρθρα
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Προς το παρόν μένει ο Σόλσκιερ
Το είχε προβλέψει ο Σκόουλς: «Με τα ίδια λάθη κόντρα στη Λίβερπουλ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα χάνει με 4-0 στο ημίχρονο»
«Σκληρά» πρωτοσέλιδα με «ταπείνωση» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και «λούζερ» Σόλσκιερ στον αγγλικό Τύπο!
O «μαύρος» Οκτώβριος για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Οι χειρότερες ήττες της έρχονται αυτόν τον μήνα! (video)
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Λίβερπουλ 0-5: Και... λίγα ήταν με δαιμονισμένο Σαλάχ που έγραψε ιστορία! (video)
«Πραγματικά επιτυχημένος είναι αυτός που καταφέρνει να χτίσει στέρεες βάσεις με τα...τούβλα που οι άλλοι έχουν πετάξει εναντίον του!» λέει μια παλιά νορβηγική παροιμία, τις πρώτες ύλες ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ τις διαθέτει και με το παραπάνω, δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι θα μπορέσει να δημιουργήσει με αυτές, τώρα πια, πραγματικό success story! Γιατί, η αλήθεια είναι, στις καλές και στις κακές του περιόδους στον πάγκο της Γιουνάιτεντ ο γνωστός και ως super sub αγαπημένος, τέτοιος είναι και θα παραμείνει, των φίλων της ομάδας κι αν έχει δεχθεί βολές για προπονητικές...πράξεις και παραλείψεις του! Όχι ότι δεν έχει δώσει και αυτός αφορμές, για να είμαστε δίκαιοι, τελευταία η αποκαρδιωτική εικόνα της ομάδας, σε συνδυασμό, προφανώς, με το καταστροφικό αποτέλεσμα στο παιχνίδι με τη Λίβερπουλ!
Εικόνα και αποτέλεσμα που ήρθαν μάλιστα σε απόλυτη συνέχεια του... μαγικού ματς κόντρα στην Αταλάντα, μαγικό ήταν, μην παραξενεύεστε, στο πρώτο του ημίχρονο οι «κόκκινοι διάβολοι» πέτυχαν στο 100% το τρικ της εξαφάνισης, στο δεύτερο μέρος εμφανίστηκαν και ανέτρεψαν την εις βάρος τους κατάσταση! Ακόμη κι έτσι, παρά την ευφορία της νίκης, ο... πάνσοφος, όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται, Πολ Σκόουλς, παλιά μεγάλη δόξα της Γιουνάιτεντ, εξέχον μέλος της ομάδας τον καιρό που και ο Σόλσκιερ βρισκόταν στο χορτάρι και όχι στον πάγκο, είχε φροντίσει πάντως να προειδοποιήσει! «Με αυτή τη συμπεριφορά( των πρώτων 45' με την Αταλάντα) κόντρα στη Λίβερπουλ στο ημίχρονο θα χάνουμε 4-0!» είπε προφητικά, κανείς δεν τον άκουσε, κι αν όχι κανείς, σίγουρα δεν τον άκουσε ο πρώην συμπαίκτης του και νυν προπονητής της ομάδας που στα δικά τους χρόνια ήταν... αρμάδα, η αρμάδα του Σερ Άλεξ!
Ο Σερ Άλεξ τον οποίο ο σκηνοθέτης του ντέρμπι της Κυριακής φρόντισε, μακράν οι καλύτεροι στην κάλυψη των αγώνων ποδοσφαίρου παγκοσμίως οι Άγγλοι, να βάλει στο κάδρο... εμφανίζοντάς τον στο πλάνο, όχι πως έφυγε ποτέ! Η τηλεοπτική αντιδιαστολή με τον Κινγκ Κένι Νταλγκλίς, κάτι σαν κατ' αντιπαράσταση μαρτυρία των δύο για ό,τι συνέβαινε, ήταν... πιο εύστοχη δε θα μπορούσε, μαχαιριά στην καρδιά των απανταχού φίλων της Γιουνάιτεντ! Όχι τόσο για τη λάμψη στο πρόσωπο του πάλαι ποτέ Νο7 της Λίβερπουλ και τελευταίου, πριν από τον Κλοπ, προπονητή που την οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος όσο για το μείγμα απογοήτευσης, αμηχανίας έως και απελπισίας στο βλέμμα του Φέργκιουσον, δυσκολευόταν, δεν ήθελε προφανώς, να πιστέψει στα μάτια του, θέλει αλλά επίσης δυσκολεύεται χρόνια τώρα να εντοπίσει τον πραγματικό του διάδοχο η ίδια η ομάδα!
Γιατί περί αυτού πρόκειται, «που να βρω κάποιον να σου μοιάζει;», με 13 πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, 2 Τσάμπιονς Λιγκ και 2 χαμένους τελικούς, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων, 1500 παιχνίδια στην άκρη του πάγκου με 895 νίκες, ποσοστό επιτυχίας 60% ΠΩΣ να μην είναι το σημείο αναφοράς, γνωστό τοις πάσι! Τρεις ήταν που δοκιμάστηκαν στην προ Σόλσκιερ εποχή, ο Ντέιβιντ Μόιες σε μόλις 51 παιχνίδια, πέτυχε 27 νίκες, ποσοστό επιτυχίας 53%, δεν πήρε τίτλο, δεν πήρε και... χρόνο, έφυγε νωρίς! Ο Λούις Φαν Χάαλ έφτασε στα 103 ματς, με 54 νίκες και ποσοστό επιτυχίας 52,5% τσακώθηκε με όλο τον κόσμο, πιθανότατα και με τον εαυτό του, αποχώρησε με άδεια χέρια! Ο μοναδικός που πανηγύρισε ήταν ο «Special one», με 84 νίκες σε 144 παιχνίδια, ποσοστό επιτυχίας 58% και UEFA EUROPA LEAGUE το 2018 ο Μουρίνιο δικαιούται να θεωρεί εαυτόν τον πιο επιτυχημένο μετά από την αποχώρηση του μεγάλου Σκωτσέζου!
Κάπως έτσι φτάσαμε στην «Οle's at the wheel» εποχή, σύνθημα στα χείλη των φίλων της ομάδας, για πόσο καιρό ακόμη είναι το ζήτημα! Πέρα από τους αριθμούς που κολακευτικούς δεν τους λες, αλλά ούτε και άσχημους, 164 παιχνίδια με 90 νίκες, ποσοστό 58%, είναι η ταυτότητα, η παντελής έλλειψή της πιο σωστά, που προβληματίζει! Η Σίτι του Γκουαρντιόλα είναι η Σίτι της συντριπτικής κατοχής και της έως και... εκνευριστικής κυκλοφορίας της μπάλας μέχρι να βρεθεί, και θα βρεθεί, η κατάλληλη στιγμή για να σε πληγώσει! Η Λίβερπουλ του Κλοπ είναι η Λιβερπουλ του ασφυκτικού πρέσινγκ στο αμυντικό τρίτο του αντιπάλου και του άμεσου παιχνιδιού με τις ταχύτατες συνεργασίες των τριών της επιθετικής γραμμής! Η Τσέλσι του Τούχελ είναι η Τσέλσι με τις πολύ μικρές αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές, το αδιάκοπο τρέξιμο για την κάλυψη των χώρων και του γρήγορου transition! H Γιουνάιτεντ του Σόλσκιερ είναι... η Γιουνάιτεντ του Σόλσκιερ!
Ιδανική για τη χαρακτηρίσεις με...δανεική από το κινηματογραφικό αριστούργημα «Φόρεστ Γκαμπ» ατάκα... «Η ζωή (Γιουνάιτεντ) είναι σαν ένα κουτάκι με σοκολατάκια, ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεις μέσα!» Μια ομάδα ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο, μια ομάδα που βασίζεται στις... βραδιές των, πανάκριβων, ποδοσφαιριστών της αλλά και του ίδιου του προπονητή της! Αλλά κυρίως, μια ομάδα, ένας σύλλογος πιο σωστά, που χρόνια τώρα ψάχνει, πιθανότατα οσονούπω θα το κάνει και πάλι, τον κατάλληλο για να την πάει παρακάτω! Πόνταρε στον Μόιες, δεν της βγήκε, ρίσκαρε με τον...απολυταρχικό Φαν Χάαλ, απέτυχε, επένδυσε στον... ημιπαραμερισμένο Μουρίνιο, τίποτα, πίστεψε τον Όλε, αυτό δεν πάει και πολύ καλά! Το μεγαλύτερο λάθος για το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό brand του πλανήτη, δεν το λέω εγώ, το λέει ο... ορκισμένος εχθρός Γκρέιαμ Σούνες, αν με ρωτάτε ήταν ακριβώς αυτό! Όταν είσαι Γιουνάιτεντ δεν ψάχνεις τον κατάλληλο για να διαπιστώσεις στην πορεία αν μπορεί να εξελιχθεί στον καλύτερο! Παίρνεις τον καλύτερο εκεί έξω περιμένοντας να αποδειχθεί και ο κατάλληλος!
Και αυτός, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν είναι ο δοκιμασμένος αποκλειστικά και μόνο στις... εργαστηριακές συνθήκες της Ρεάλ, Ζινεντίν Ζιντάν, αλλά ο κατά συρροή επιτυχημένος Αντόνιο Κόντε! Κι αν δεν τα πηγαίνει καλά με τις βεντέτες και έχει εκρηκτικό χαρακτήρα, ακόμη καλύτερα, πάνω από τη διαχείριση των προσωπικοτήτων, στην παρούσα φάση, η Γιουνάιτεντ χρειάζεται διαχείριση εκεί που πραγματικά κρίνεται το παιχνίδι, στο χορτάρι!
www.bnsports.gr
