Φήμη, δόξα και χρήματα… Ένα τρίπτυχο που για πολλούς αποτελεί το νόημα μίας επιτυχημένης πορείας, την ίδια ώρα που ένα κομμάτι από τον συγκεκριμένο κόσμο έχει οδηγηθεί σε δύσβατα μονοπάτια. Από εκείνα που στον αθλητισμό σου στερούν το «δικαίωμα» στην καθαρή σκέψη, αλλά και στη χαρά του παιχνιδιού.
Η πρόσφατη εξομολόγηση του Μπρούνο Τσιρίλο, κατά την οποία δηλώνει πως μάχεται για να βγει από τα σκοτάδια που τον έστρεψε η κατάθλιψη, έδωσε την αφορμή να αναφερθούν περιπτώσεις αθλητών που βίωσαν ανάλογες καταστάσεις και έδωσαν τον δικό τους αγώνα ενάντια στους… δαίμονές τους.
Θοδωρής Παπαλουκάς
Από τους Έλληνες της «χρυσής γενιάς» που άφησαν ιστορία στο εγχώριο μπάσκετ και μπόρεσαν να φτάσουν στην κορυφή της Ευρώπης τόσο με τον εκάστοτε σύλλογό τους όσο και με το εθνόσημο. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς ζούσε για το άθλημα και βάσιζε ολόκληρη την καθημερινότητά του σε αυτό.
Το παρκέ, άλλωστε, έγραφε το όνομά του. Το 2013 και μετά την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, η συνήθεια… γκρεμίστηκε και του προκάλεσε παράξενα συναισθήματα. Το αποτέλεσμα το δήλωσε ο ίδιος, μόλις πέρσι, με την παρουσία του σε τηλεοπτική εκπομπή. Η κατάθλιψη τον έκανε να αναζητά από την αρχή τον σκοπό του, αφού πέρασε καιρός για να «σκοτώσει τον παίκτη μέσα του»!
Σεμπάστιαν Ντάισλερ
Ένα από τα πιο τρανά παραδείγματα των αθλητών που έδειξαν να… χάνονται από τις προσδοκίες που είχαν χτίσει οι ίδιοι. Ο Ντάισλερ λίγο πριν την αλλαγή της χιλιετίας είχε χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη ελπίδα για την ανάκαμψη του γερμανικού ποδοσφαίρου. Ένα βάρος, όπως αποδείχτηκε, δυσβάσταχτο!
Σταμάτησε το ποδόσφαιρο όταν ήταν ακόμη νέος… Μέσα στο 2007, όταν περνώντας από την Γκλάντμπαχ και τη Χέρτα και μετά από δύο πολύ σοβαρούς τραυματισμούς που του στέρησαν και τη συμμετοχή σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα, είχε βρει την τελευταία του ελπίδα στα χρώματα της Μπάγερν. Ο Γερμανός επιθετικός άρχισε να χάνεται μέσα στη σκιά του… Λίγους μήνες αργότερα, ήρθε στο προσκήνιο και ο λόγος που σταμάτησε να διαπρέπει στο χορτάρι. Εκείνος βρισκόταν υπό φαρμακευτική αγωγή προκειμένου να ξεπεράσει την αρρώστια του, την κατάθλιψη, για την οποία ζήτησε χρόνο ώστε να βρει και πάλι την ηρεμία του.
ΝεΜάρ ΝτεΡόζαν
Στα μέσα Φεβρουαρίου του 2018, ο ΝτεΡόζαν, ως μέλος τότε των Τορόντο Ράπτορς θέλησε να μοιραστεί στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις δύσκολες στιγμές που περνούσε. Συγκεκριμένα, με ένα tweet, με στίχους από το τραγούδι που τον εξέφραζε την περίοδο εκείνη, έκανε γνωστό πως παλεύει με την κατάθλιψη.
Όπως αποκάλυψε στην πορεία, όλα ξεκίνησαν όταν ακόμη ήταν παιδί, αφού στη γειτονιά που μεγάλωσε αντίκρυσε εικόνες που τον έκαναν να κλείνεται στον εαυτό του όλο και περισσότερο. «Στο τέλος της ημέρας είμαστε άνθρωποι με συναισθήματα και κανένας αθλητής δεν είναι όσο… άτρωτος φαίνεται». Όταν όλα έμοιαζαν γιορτή στο All-Star Weekend, εκείνος ζούσε στον εφιάλτη του.
Κέβιν Λαβ
Αντίστοιχος ήταν ο λόγος που ο Αμερικανός φόργουορντ των Κλίβελαντ Κάβαλιερς, με δική του επιστολή μίλησε στο φίλαθλο κοινό για όσα βίωσε «μέσα στο απόλυτο σκοτάδι… Μόνο εγώ και οι σκέψεις μου… Κάθε. Μέρα!». Λίγο μετά τον ΝτεΡόζαν ήταν η σειρά του να βγάλει από μέσα του όσα τον βασάνιζαν και άρχιζαν να γίνονται φανερά στο κοινό.
Με βασική αρχή τον αγώνα απέναντι στους Χοκς, στον οποίο ο Λαβ έπαθε κρίση πανικού, καταλήγοντας πανικόβλητος στα αποδυτήρια, ξαπλωμένος στο πάτωμα, ώστε να βρει οξυγόνο. Η έκταση που έλαβε το ζήτημά του του έδωσε το βήμα για να συμβουλεύσει όσους το είχαν ανάγκη με μία και μόνο φράση: «Μιλήστε στους γύρω σας!». Είχε, πλέον, εξοικειωθεί με την κατάσταση και κοίταζε στα μάτια τον εχθρό του.
Λιζ Κάμπατζ
Μία από τις πιο πολυσυζητημένες αθλήτριες του κόσμου. Ένα διαμάντι του WΝΒΑ και του Αυστραλιανού μπάσκετ που κάποιος θα έλεγε ότι τα έχει όλα. Όπως ενημέρωσε η ίδια το κοινό της μέσα από κείμενο στο The Players Tribune το 2019, αυτό εμπεριέχει και την καθημερινή της μάχη με το άγχος και την κατάθλιψη. Πάνω κάτω τη μισή της ζωή…
Γεγονός που έχει αντίκτυπο και στο αγωνιστικό της κομμάτι, αφού κατά καιρούς η Κάμπατζ έχει απουσιάσει από παιχνίδια των Las Vegas Aces και της Εθνικής Ομάδας σε μεγάλα τουρνουά. Ακόμη και στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες που επέλεξε να απέχει, αφού η «χαρούμενη μέρα στην παραλία, όπως βλέπω τη ζωή, έχει μετατραπεί ξανά σε περίοδο με τεράστια κύματα που με πνίγουν!»
Παναγιώτης Πελεκούδας
Νεαρός τότε, σε ένα σημείο που η καριέρα του ακολουθούσε σταθερά ανοδική πορεία, ο Παναγιώτης Πελεκούδας υπέφερε από κρίσεις πανικού, όπως επισήμανε λίγα χρόνια νωρίτερα. Ο λόγος; Η αίσθηση πως είχε αποκτήσει τα πάντα και δεν υπήρχε τίποτα παραπάνω να κυνηγήσει. Η χαρά που αντικαταστάθηκε από την «υποχρέωση» του να γίνει καλύτερος.
Οι πρώτες ενδείξεις ήρθαν τυχαία, ενώ οδηγούσε. Από τη στιγμή που αντιλήφθηκε τι του συνέβη ήταν αδύνατο να το αντιμετωπίσει μόνος του. Σκέψεις που δεν ήταν δυνατό να συμβούν, ξαφνικά γίνονταν πραγματικότητα. Η κατάσταση έγινε καλύτερη λόγω των ανθρώπων που στάθηκαν δίπλα του και τον συμβούλευσαν σε συνδυασμό με τους ειδικούς που τον παρακολούθησαν και του έδωσαν φαρμακευτική αγωγή.
Αγκοστίνο Ντι Μπαρτολομέι
Πρόκειται από τους ανθρώπους που δεν κατάφερε να ξεφύγει από τον ασφυκτικό κλοιό που τον έπνιγε μέρα με τη μέρα, όντας ένα από τα θύματα του… πρέπει. Ο επί χρόνια αρχηγός της Ρόμα που ήταν ο μοχλός για την ιστορική κατάκτηση του Σκουντέτο το 1983, βρέθηκε στο επίκεντρο της προσοχής. Ήταν εκείνος ο τελικός του Κυπέλλου Ευρώπης την αμέσως επόμενη χρονιά απέναντι στη Λίβερπουλ εντός έδρας που κρίθηκε στα πέναλτι και στέρησε στον Ντι Μπαρτολομέι τον τίτλο.
Μία αναμέτρηση που ανέφερε ως το «παιχνίδι της ζωής μου», το οποίο έμελλε να αποδειχθεί αληθινό. Ακριβώς δέκα χρόνια αργότερα, στις 30 Μαϊου του 1994, ο Ντι Μπαρτολομέι αυτοκτόνησε με καραμπίνα στο μπαλκόνι της βίλας του. Ο αγώνας αυτός, σε συνάρτηση με τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε, τον στοίχειωναν για καιρό με αποτέλεσμα να μην βρίσκει τρόπο διαφυγής.
Μάικλ Κάρικ
Ο Μάικλ Κάρικ εμφανίζεται στα τμήματα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ως βοηθός του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ, ωστόσο λίγα χρόνια νωρίτερα, αποτελούσε κομμάτι του ρόστερ της. Υπό τις οδηγίες του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον πρόσθεσε στην τροπαιοθήκη του διάφορους εγχώριους και ευρωπαϊκούς τίτλους. Βέβαια, όσο γεμάτη και αν ήταν η καριέρα του, δεν μπόρεσε να σβήσει το αίσθημα ευθύνης που βίωνε εκείνος λόγω της ήττας από την Μπαρτσελόνα στον τελικό του Champions League στη Ρώμη το 2009.
«Η κατάθλιψη για ένα παιχνίδι ακούγεται υπερβολική, έτσι; Είναι ακόμη υπερβολή να συγκρίνω έναν αγώνα με θάνατο. Αλλά ένιωσα σαν να θρηνώ!». Ένα προσωπικό λάθος είχε μετατραπεί σε γκολ για την Μπαρτσελόνα, αποδομώντας σιγά-σιγά τον τρόπο που έβλεπε τον εαυτό του ως παίκτη. Οι θεωρίες στο μυαλό του έγιναν πιο έντονες στο ξεκίνημα της νέας σεζόν, όπου περνούσε μεγάλο διάστημα στον πάγκο. Δεν άφησε κανέναν να το δει, μέχρι να φτάσει στο σημείο να δίνει εξήγηση στην περιπέτειά του.
Ναόμι Οσάκα
«Τις τελευταίες εβδομάδες το ταξίδι μου πήρε απρόσμενη τροπή. Συμβαίνουν πράγματα και… στα παρασκήνια της ζωής μας. Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να μας επιτρέπονται κάποια “ρεπό” από τα Μέσα χωρίς να αναφερόμαστε στην κατάσταση που βιώνουμε». Με αυτά τα λόγια η Οσάκα απαντούσε στα διάφορα ερωτηματικά που δημιουργήθηκαν γύρω από το όνομά της, όταν αποφάσισε να μην δώσει συνεντεύξεις κατά τη διάρκεια του Ronald Garros.
Τουρνουά στα οποία συμμετείχε και άλλα που επέλεξε να απέχει. Όλα κάτω από την κοινή στέγη της ψυχολογικής πίεσης. Για μία αθλήτρια που παρουσιάζεται μεταξύ των κορυφαίων επιτυχιών του τένις και στα 23 της χρόνια καλείται να λύσει το σοβαρότερο… κακό με φόντο την ευτυχία της.
Τρόι Ντίνεϊ
O τέως αρχηγός της Γουότφορντ, Τρόι Ντίνεϊ, προ μία τριετία, μίλησε ανοιχτά για τα προβλήματα που αφορούσαν την ψυχική του υγεία, αφού η απόρριψη δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή. Στη δική του λογική, τα χρήματα έκαναν τα πράγματα 15 φορές πιο δύσκολα, επειδή αδυνατούσε πλέον να φερθεί «κανονικά» και του αφαιρούσαν τη δυνατότητα να γίνεται ευάλωτος στα συναισθήματά του.
Η πιο πρόσφατη τοποθέτησή του, έχοντας φύγει από τα μεγάλα… φώτα της Premier League, αναφέρει πως είναι υπό παρακολούθηση δύο γιατρών γιατί βρίσκεται στο πιο κομβικό σημείο της θεραπεία του. Γνωρίζει τι πρέπει να ακολουθήσει και μαζί με το σώμα του «προπονεί» και την ψυχή του!
Σταυρούλα Μουστακάτου