Γράφει ο Κυριάκος Δημητρόπουλος
Ήταν μόλις 30 ετών, στο απόγειο της δόξας του, με τρία σερί δαχτυλίδια πρωταθλητή ΝΒΑ και όλο τον κόσμο στα πόδια του. Κι, όμως, ο Μάικλ Τζόρνταν αποφάσισε να σοκάρει τους πάντες: «Δεν έχω πλέον διάθεση για μπάσκετ», ξεστομίζει ο «θρύλος» του παγκοσμίου μπάσκετ, ανακοινώνοντας επί της ουσίας την απόσυρση του από τα παρκέ.
Ο Τζόρνταν δεν έβγαλε μια απλή ανακοίνωση, αλλά γνωστοποίησε τις αποφάσεις του σε μία φορτισμένη συναισθηματικά συνέντευξη Τύπου που είχε παραχωρήσει παρουσία όλης της ομάδας και των παραγόντων των Μπουλς.
«Πάντα φοβόμουν ότι θα ερχόταν μία μέρα που θα έχανα το κίνητρό μου να αποδεικνύω πράγματα μέσα στο γήπεδο. Η επιθυμία να παίζω δεν βρίσκεται πια μέσα μου. Είναι ώρα να φύγω.
Δεν ήθελα ποτέ να έρθει η στιγμή που θα έχω παρακμάσει ως παίκτης και θα ένιωθα ότι με διώχνει το ίδιο το παιχνίδι μακριά. Είμαι ακόμα στην κορυφή οπότε τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να αποχωρήσω. Εξάλλου όταν ρώτησα τον Φιλ Τζάκσον αν έχω κάτι άλλο να αποδείξω ως παίκτης, τον είδα να το σκέφτεται. Αυτή του η αντίδραση ήταν αρκετή για να καταλάβω ότι πήρα τη σωστή απόφαση», ανέφερε ο φανερά συγκινημένος ο «Air Jordan», με άπαντες μέσα στον χώρο να τον παρακολουθούν αποσβολωμένοι.
Μάλιστα, πρέπει να σημειώσουμε πως στην ίδια συνέντευξη ήταν που αρνήθηκε ότι η απόφασή του να αποχωρήσει είχε σχέση με το πρόβλημα που αντιμετώπιζε με τον τζόγο και έμεινε σταθερός σε ό,τι δήλωσε εξ’ αρχής. Ωστόσο, μετέπειτα στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «For the Love of The Game» που εξέδωσε το 1998, έγραψε πως η σκέψη υπήρχε στην πραγματικότητα στο μυαλό του από το 1992.
Ακόμα ένας σημαντικός παράγοντας που ενδέχεται να επηρέασε τον Τζόρνταν στο να πάρει αυτή την απόφαση ήταν η δολοφονία του πατέρα του τον Ιούλιο της ίδια χρονιάς, από δύο εφήβους, τον Ντάνιελ Γκριν και τον Λάρι Μάρτιν Ντέμερι, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να ληστέψουν τον Τζέιμς Τζόρνταν, τον δολοφόνησαν και έκρυψαν το πτώμα του, που βρέθηκε στις 3 Αυγούστου πεταμένο σε χαντάκι κοντά στην περιοχή της Νότιας Καρολίνας.
Διάλειμμα για… μπέιζμπολ!
«Ήταν το όνειρο του πατέρα μου να παίξω μπέιζμπολ. Νιώθω ότι το κενό που μου άφησε ο χαμός του θα γεμίσει όσο είναι δυνατόν με αυτό τον τρόπο», δήλωσε ο Τζόρνταν σχετικά με την απόφαση να ακολουθήσει νέα καριέρα στα 31 του σχεδόν χρόνια και συγκεκριμένα στο χώρο του μπέιζμπολ.
Η συμφωνία με τον σταθμό της νέας του καριέρας δεν ήταν δύσκολο να επιτευχθεί. Ο ιδιοκτήτης των Σικάγο Μπουλς και των Γουάιτ Σοκς, ο Τζέρι Ρέινσντορφ, του έδωσε αυτή τη δυνατότητα, καθώς του προσέφερε μία θέση στο ρόστερ των Μπέρμιγχαμ Μπάιρονς που αποτελούσαν θυγατρική ομάδα των Σοκς.
Ο Ρέινσντορφ είχε δηλώσει μάλιστα τότε, σχετικά με την προσφορά του Τζόρνταν στο άθλημα: «Συνήθιζα να λέω πως ο Μάικλ Τζόρνταν είναι ο Μπέιμπ Ρουθ του μπάσκετ. Τώρα νομίζω πως έχω καταλήξει στο ότι ο Μπέιμπ Ρουθ ήταν ο Μάικλ Τζόρνταν του μπέισμπολ».
Στις 8η Απριλίου 1994 και οι Μπέρμιγχαμ Μπάρονς αντιμετωπίζουν τους Τσατανούγκα Λούκαουτς και γνωρίζουν την ήττα με σκορ 10-3, μπροστά σε 10.359 θεατές, οι οποίοι επευφημούν τον άνθρωπο που φορά το No45, κι όχι το αγαπημένο του 23 που είχε συνδυάσει με την παρουσία του πατέρα του στη ζωή του.
Ο Μάικλ Τζόρνταν έχει μόλις πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του ως παίκτης του μπέισμπολ και φαίνεται πολύ πιο… «θνητός» σε σχέση με το διάστημα που βρισκόταν εντός των παρκέ, με την καριέρα του στο μπέιζμπολ να μην κρατάει για πολύ.
«I’m back»
Το ημερολόγιο έδειχνε τις 18 Μαρτίου 1995, όταν και εκδόθηκε το σχετικό δελτίο τύπου: «Ο Μάικλ Τζόρνταν μέσω του δικηγόρου του και του μάνατζέρ του, δηλώνει, αναφορικά με τις ερωτήσεις για τα πλάνα σχετικά με την καριέρα του: «I’m back». Σημαντικό ρόλο στο βέβαια σε αυτή τη νέα του απόφαση, έπαιξε και η οκτάμηνη απεργία των παικτών στο μπέιζμπολ εκείνη την εποχή. Ο Τζόρνταν είχε αρχίσει να βαριέται την απραξία.
Και ο προπονητής του Φιλ Τζάκσον απλά είπε: «Σήμερα, ο Μάικλ Τζόρνταν ενεργοποιήθηκε ως «ταύρος» του Σικάγο» και μια ημέρα αργότερα ο θρυλικός αθλητής πραγματοποίησε το ντεμπούτο στη νέα του μπασκετική ζωή, κόντρα στους Ιντιάνα Πέισερς.
Οι συγκρίσεις με τις καλύτερες του ημέρες θα ήταν βέβαια αναπόφευκτες. Είχε 7 σερί χρονιές τον τίτλο του πρώτου σκόρερ, 3 βραβεία MVP, έξι βραβεία καλύτερου αμυντικού και όλοι περίμεναν να δουν αν ήταν ο ίδιος Τζόρνταν με αυτόν που είχε αποχωρήσει.
Πράγματι ο θρυλικός καλαθοσφαιριστής συνέχισε τις εξαιρετικές επιδόσεις ως και τις 16 Απριλίου 2003, αφού στο μεσοδιάστημα είχε αλλάξει ομάδα και ανήκε πλέον στο έμψυχο δυναμικό των Γουίζαρντς. Στο τελευταίο του ματς στο Σικάγο, οι φίλαθλοι των Μπουλς τον χειροκροτούσαν όρθιοι επί 4 λεπτά και το παγκόσμιο μπάσκετ πέρασε στη μετά-Τζόρνταν εποχή.
www.bnsports.gr
