Η Εuroleague διαθέτει προπονητές υψηλού επιπέδου και αρκετοί από αυτούς βρέθηκαν στην θέση των παικτών τους πριν πιάσουν στα χέρια τους το πινακάκι και σχεδιάσουν συστήματα. To «ΒΝ Sports» σας παρουσιάζει την πορεία των προπονητών της διοργάνωσης ως αθλητές.
Σχετικά Άρθρα
Euroleague Countdown -3: Δεινόσαυροι, γίγαντες και άλλα... τέρατα της διοργάνωσης!
Πάμπλο Λάσο: Ένας «βασιλιάς» των τίτλων για τη «βασίλισσα» Ρεάλ!
Με το πέρασμα του χρόνου γίνεται ολοένα και πιο συχνό το φαινόμενο αθλητές που αποφασίζουν να κρεμάσουν τα... παπούτσια τους να μην αποχωρίζονται το μπάσκετ και να ακολουθούν την «τέχνη» του προπονητή. Εξάλλου και οι εποχές αλλάζουν και οι σύλλογοι ενδιαφέρονται να έχουν στη διάθεσή τους τεχνικούς που έχουν βιώσει στο πετσί τους την καθημερινότητα του αθλητή και μπορούν να ψυχολογήσουν την κατάσταση των παικτών τους.
Τέτοια παραδείγματα παρατηρούμε και στην διοργάνωση της Εuroleague, καθώς οι περισσότεροι από τους μισούς προπονητές της νέας σεζόν έχουν μία επαρκή εμπειρία στα παρκέ με την ιδιότητα του παίκτη, ενώ αρκετοί έχουν πανηγυρίσει τον συγκεκριμένο τίτλο και έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα. Πρώτος και καλύτερος σε αυτή την κατηγορία είναι ο προπονητής της Μπαρτσελόνα, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο οποίος έχει κατακτήσει ως παίκτης την Εuroleague με τους Καταλανούς.
Οι συστάσεις για τον Λιθουανό είναι περιττές, έχοντας καταγράψει μία αξιέπαινη καριέρα τόσο σε συλλογικό επίπεδο (τέσσερις Εuroleague) όσο και σε εθνικό. Αποτελούσε μία μπασκετική ιδιοφυΐα και τον «εγκέφαλο» των ομάδων του και αυτό φαίνεται πως του είναι χρήσιμο στη νέα του καριέρα.
Ακόμη ένας προπονητής που κατέκτησε την Εuroleague ως παίκτης είναι ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς, ο οποίος κάθεται στον πάγκο της Μπασκόνια. Ο Μαυροβούνιος τεχνικός αγωνίστηκε για 14 σεζόν σε μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης και oι σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα του ήταν οι δύο συνεχόμενες Εuroleague με την Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ (1989,1990).
Συνοδοιπόρος του σε αυτές τις επιτυχίες ήταν ο προκάτοχος του στον πάγκο της Μπασκόνια και νυν τεχνικός της Ούνιξ Καζάν, Βέλιμιρ Περάσοβιτς. Ο Κροάτης ξεχώριζε για την εκτελεστική του δεινότητα και η βοήθειά του ήταν κομβική για να κατακτήσει η Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ τρεις σερί Εuroleague (1989-91). O Περάσοβιτς ανήκε στη μεγάλη «σχολή» της Γιουγκοσλαβίας και η καριέρα του είχε θετικό πρόσημο για 18 ολόκληρα χρόνια.
Η παραγωγή προπονητών από την... ξεχασμένη Γιουγκοσλαβία, όπου και ως αθλητές έκαναν τεράστια καριέρα, δεν σταματάει εδώ, καθώς ο νυν «καπετάνιος» της Φενέρμπαχτσε, Σάσα Τζόρτζεβιτς, ήταν ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής για την Παρτιζάν το 1992. Το εύστοχό του τρίποντο την τελευταία στιγμή στον τελικό χάρισε τη μοναδική Εuroleague στην ιστορία της Παρτιζάν. Προπονητής του σε αυτή την επιτυχία ο συμπατριώτης του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, από τον οποίο αποκόμισε αρκετές σημαντικές συμβουλές. Ο Τζόρτζεβιτς είχε μία σπουδαία και σταθερή καριέρα που διήρκησε 23 σεζόν και διετέλεσε μία από τις σημαντικότερες μπασκετικές φιγούρες των ευρωπαϊκών παρκέ. Παράλληλα είχε και ένα σύντομο πέρασμα από το ΝΒΑ το 1996 με τους Μπλέιζερς.
Ο Πάμπλο Λάσο μπορεί να γράφει την δική του ιστορία ως προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης, οδηγώντας τους «μερένχες» από τίτλο σε τίτλο, όμως και την εποχή που φορούσε μπασκετικά παπούτσια δεν τα πήγαινε και άσχημα. Για την ακρίβεια σχεδόν ολόκληρη την καριέρα του την πέρασε στην Ισπανία, εκτός από μία σεζόν στην (Τριέστε) και κατέκτησε με τη Ρεάλ το Κύπελλο Σαπόρτα (1997). Διαπρέπει και στις στατιστικές κατηγορίες της ACB, καθώς βρίσκεται στην κορυφή με τις περισσότερες ασίστ (2.896) και κλεψίματα (1.219).Επιπλέον είναι τέταρτος σε χρόνο συμμετοχής (17.378 λεπτά).
Η παρέα των Μαυροβουνίων μεγαλώνει με τον τεχνικό του Ερυθρού Αστέρα, Ντέγιαν Ράντονιτς, ο οποίος διέπρεψε ως αθλητής εντός συνόρων. Δεν δοκίμασε την τύχη του μακριά από την πατρίδα του και τα μοναδικά πρωταθλήματα που κατέκτησε ήταν με την Μπουντούτσνοστ (1999-2001). Ο τεχνικός της Βιλερμπάν και αδελφός του Τόνι Πάρκερ, ο Τι Τζέι, προσέφερε στον σύλλογο και ως αθλητής, κατακτώντας ένα Κύπελλο (2010), ενώ με τη Νανσί είχε φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου στο πρωτάθλημα (2008). Πριν καταλήξει στη Γαλλία κυνήγησε το όνειρο του ΝΒΑ μέσω του κολεγιακού πρωταθλήματος, ΝCAA, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Πολύ σύντομη παρουσία ως αθλητής είχε ο τεχνικός της Αναντολού Εφές, Εργκίν Αταμάν, ο οποίος αγωνίστηκε σε μικρές κατηγορίες, μέχρι να τα παρατήσει και να ακολουθήσει την προπονητική του καριέρα στα 23 του. Φυσικά υπάρχει και ελληνικό «άρωμα», με τον τεχνικό του Ολυμπιακού, Γιώργο Μπαρτζώκα, να αγωνίζεται σε ολόκληρη την καριέρα του (1981-92) με τη φανέλα του Αμαρουσίου στη Β' Εθνική και την Α2 αντίστοιχα. Μόλις στα 27 του χρόνια αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, καθώς ήταν αρκετά επιρρεπής στους τραυματισμούς και μόλις υπέστη τον δεύτερο χιαστό έβαλε τέλος.
Αντιθέτως το «μικρόβιο» του προπονητή μπήκε πολύ νωρίτερα στο μυαλό του τεχνικού της Μακάμπι, Γιάννη Σφαιρόπουλου, ο οποίος είχε διπλό ρόλο στην ανδρική ομάδα του Απόλλωνα Καλαμαριάς στη Β' Εθνική (1985-88). Για την ακρίβεια προσέφερε τις υπηρεσίες του ως παίκτης και ως προπονητής, με το δεύτερο να υπερισχύει και να αφοσιώνεται πλήρως σε ηλικία μόλις 21 ετών.
Nίκος Τσώτας
www.bnsports.gr
