Ο Κώστας Τσαρτσαρής θυμάται για λογαριασμό του BN Sports τον θρίαμβο της Εθνικής Ελλάδας στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου κόντρα στις ΗΠΑ το 2006 στη Σαϊτάμα.
Δεκαπέντα χρόνια μετά τη σπουδαία νίκη της Εθνικής Ελλάδας επί των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής με 101-95 στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Σαϊτάμα το 2006, ο Κώστας Τσαρτσαρής, ένα από τα τότε μέλη της «επίσημης αγαπημένης», μιλά αποκλειστικά στο BN Sports για εκείνη την ημέρα και την εξέχουσα θέση που κατέχει μέχρι και σήμερα στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.
- Η Ελλάδα είχε πάει στη Σαϊτάμα ως πρωταθλήτρια Ευρώπης και έφτασε αήττητη στους «4». Πόσες πιθανότητες νίκης δίνατε πριν τον αγώνα με τους Αμερικάνους και τι κλίμα επικρατούσε;
«Προφανώς ήμασταν και είμαστε ρεαλιστές, σκεπτόμενοι πάντα εκείνη την περίοδο, γνωρίζοντας ότι θα αντιμετωπίσουμε αυτά τα μεγαθήρια από το ΝΒΑ, πολύ ταλαντούχους παίκτες. Τότε η ψαλίδα μεταξύ Ευρώπης και ΝΒΑ ήταν ακόμα μεγαλύτερη από ότι σήμερα. Μη βλέπετε αυτό που συμβαίνει τώρα, που οι Ευρωπαίοι στέκονται τόσο αξιοπρεπώς εκεί. Τότε ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Παρόλα αυτά πιστεύαμε στις δυνατότητές μας, πιστεύαμε στα θαύματα. Δε λέω ότι κατεβήκαμε στο παιχνίδι πιστεύοντας ακράδαντα ότι μπορούμε να κερδίσουμε, όμως θα πέφταμε αξιοπρεπώς, αξιόμαχα και θα δίναμε ο καθένας ό,τι καλύτερο μπορούσε στο παρκέ. Τα πράγματα ήρθαν πολύ πιο ευνοϊκά από ότι υπολογίζαμε. Κάναμε ένα πολύ καλό ωραίο πρώτο ημίχρονο, που ήμασταν πολύ κοντά στο σκορ, μπορεί και να προηγούμασταν αν δεν απατώμαι. Και το δεύτερο ημίχρονο ήταν μια πολύ καλή παράσταση από εμάς και δεν δώσαμε δικαιώματα για να έρθει το παιχνίδι ανάποδα».
- Δεκαπέντε χρόνια μετά αυτή η νίκη μοιάζει με θρίαμβο ή με χαμένη ευκαιρία, δεδομένης και της έκβασης του τελικού κόντρα στην Ισπανία; Από ποια σκοπιά το έβλεπες τότε και από ποια το βλέπεις σήμερα;
«Προφανώς και είναι ένας θρίαμβος. Αφενός διότι κερδίσαμε τους Αμερικανούς, την Dream Team και αφετέρου διότι με τη νίκη αυτή εξασφαλίσαμε ένα μετάλλιο που δεν είχαμε κατακτήσει ξανά στο παρελθόν (σ.σ. σε Παγκόσμιο Κύπελλο). Το ασημένιο μετάλλιο είναι μια εκπληκτική επιτυχία για την ομάδα, σίγουρα. Παρόλα αυτα όμως μας αφήνει μια πικρή γεύση η πολύ κακή εμφάνιση που είχαμε στον τελικό και η άνευ όρων παράδοση στους Ισπανούς».
- Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ μετά από τον ημιτελικό στη Σαϊτάμα έτρεξαν ένα σερί 78-0 και χρειάστηκε να περάσουν 13 χρόνια για να σημειώσουν ξανά ήττα, προσδίδει κάτι σε εκείνη τη νίκη της Ελλάδας;
«Σαφώς, σαφώς. Οι Αμερικανοί έμαθαν πάρα πολλά από εκείνο το παιχνίδι, το δήλωσαν δημοσίως. Ο προπονητής τους (σσ. Μάικ Σιζέφσκι) βγήκε αμέσως μετά το παιχνίδι αλλά και τις επόμενες ημέρες στις συνετεύξεις του και στάθηκε πάρα πολύ στα μαθήματα που πήραν από το ματς. Εφάρμοσαν πολύ διαφορετικές τακτικές στα επόμενα παιχνίδια, στα επόμενα τουρνουά. Δεν έχασαν μέχρι το φετινό τουρνούα, όπου είδαν ότι η ψαλίδα μεταξύ Ευρώπης και ΝΒΑ έχει κλείσει πια αρκετά. Θα πρέπει πλέον να θορυβηθούν ακόμα περισσότερο οι ιθύνοντες της Αμερικανικής Ομάδας».
- Υπάρχει κάποια δήλωσή ή κάποια κουβέντα που άκουσες μετά το ματς, που να έχει χαραχθεί στο μυαλό σου;
«Πάνε πολλά χρόνια να πω την αλήθεια και προφανώς γράφτηκαν και ακούστηκαν πάρα πολλά. Κυρίως διθυραμβικοί ήταν οι σχολιασμοί. Εμείς αυτό που ζήσαμε τις επόμενες δύο ημέρες ήταν κάτι πρωτόγνωρο και για αυτό δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε καθόλου καλά εκείνη την επιτυχία. Για αυτό και παρουσιαστήκαμε, έτσι όπως παρουσιαστήκαμε στον τελικό (σ.σ. η Ελλάδα ηττήθηκε με 70-47 από την Ισπανία). Δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα σε αυτή την επιτυχία. Προφανώς και ήταν ανάλογη της επιτυχίας, όμως δεν ήμασταν έτοιμοι να τη διαχειριστούμε και δεν τα καταφέραμε».
- Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ή όποτε μαζεύεστε με εκείνη τη φουρνιά της Εθνικής το συζητάτε ακόμα αυτό το παιχνίδι ή το τουρνουά;
«Δεν μαζευόμαστε μόνο αυτή την ημέρα και ενδεχομένως δεν μαζευόμαστε καν αυτή την ημέρα. Συναντιόμαστε όμως συχνά πυκνά, τα λέμε και αναπολούμε πάρα πολλά παιχνίδια. Φυσικά ένα από αυτά είναι και αυτό με τους Αμερικανούς, γιατί είναι σημαδιακό για όλους μας ξεχωριστά. Σηματοδότησε κάτι ξεχωριστό στην καριέρα μας, μας προσέδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια του καθενός και προφανώς βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησής μας».
- Ξαναβλέπεις παλιά παιχνίδια που σημάδεψαν την καριέρα σου; Και αν ναι πόσες φορές έχεις δει το συγκεκριμένο;
«Τα έχω δει ναι. Όχι πάρα πολλές φορές. Είναι παιχνίδια που και να θέλαμε δεν μπορούμε να τα ξεχάσουμε, διότι παίζουν και πολύ συχνά στην τηλεόραση, οπότε τα βλέπουμε. Υπάρχουν κι άλλα παιχνίδια, όχι μόνο αυτό με τους Αμερικανούς. Αυτό που δεν έχω δει ποτέ και λανθασμένα, είναι ο τελικός με τους Ισπανούς. Ένα παιχνίδι που θα μπορούσαμε να το είχαμε κερδίσει και η ιστορία να ήταν διαφορετική από πολλές πλευρές. Το θυμάμαι όμως απ'έξω και ανακατωτά και είναι πολύ άσχημο, οπότε αν το ξαναδώ σίγουρα δε θα μου αρέσει».
Βασιλική Καραμούζα
www.bnsports.gr
- Η Ελλάδα είχε πάει στη Σαϊτάμα ως πρωταθλήτρια Ευρώπης και έφτασε αήττητη στους «4». Πόσες πιθανότητες νίκης δίνατε πριν τον αγώνα με τους Αμερικάνους και τι κλίμα επικρατούσε;
«Προφανώς ήμασταν και είμαστε ρεαλιστές, σκεπτόμενοι πάντα εκείνη την περίοδο, γνωρίζοντας ότι θα αντιμετωπίσουμε αυτά τα μεγαθήρια από το ΝΒΑ, πολύ ταλαντούχους παίκτες. Τότε η ψαλίδα μεταξύ Ευρώπης και ΝΒΑ ήταν ακόμα μεγαλύτερη από ότι σήμερα. Μη βλέπετε αυτό που συμβαίνει τώρα, που οι Ευρωπαίοι στέκονται τόσο αξιοπρεπώς εκεί. Τότε ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Παρόλα αυτά πιστεύαμε στις δυνατότητές μας, πιστεύαμε στα θαύματα. Δε λέω ότι κατεβήκαμε στο παιχνίδι πιστεύοντας ακράδαντα ότι μπορούμε να κερδίσουμε, όμως θα πέφταμε αξιοπρεπώς, αξιόμαχα και θα δίναμε ο καθένας ό,τι καλύτερο μπορούσε στο παρκέ. Τα πράγματα ήρθαν πολύ πιο ευνοϊκά από ότι υπολογίζαμε. Κάναμε ένα πολύ καλό ωραίο πρώτο ημίχρονο, που ήμασταν πολύ κοντά στο σκορ, μπορεί και να προηγούμασταν αν δεν απατώμαι. Και το δεύτερο ημίχρονο ήταν μια πολύ καλή παράσταση από εμάς και δεν δώσαμε δικαιώματα για να έρθει το παιχνίδι ανάποδα».
- Δεκαπέντε χρόνια μετά αυτή η νίκη μοιάζει με θρίαμβο ή με χαμένη ευκαιρία, δεδομένης και της έκβασης του τελικού κόντρα στην Ισπανία; Από ποια σκοπιά το έβλεπες τότε και από ποια το βλέπεις σήμερα;
«Προφανώς και είναι ένας θρίαμβος. Αφενός διότι κερδίσαμε τους Αμερικανούς, την Dream Team και αφετέρου διότι με τη νίκη αυτή εξασφαλίσαμε ένα μετάλλιο που δεν είχαμε κατακτήσει ξανά στο παρελθόν (σ.σ. σε Παγκόσμιο Κύπελλο). Το ασημένιο μετάλλιο είναι μια εκπληκτική επιτυχία για την ομάδα, σίγουρα. Παρόλα αυτα όμως μας αφήνει μια πικρή γεύση η πολύ κακή εμφάνιση που είχαμε στον τελικό και η άνευ όρων παράδοση στους Ισπανούς».
- Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ μετά από τον ημιτελικό στη Σαϊτάμα έτρεξαν ένα σερί 78-0 και χρειάστηκε να περάσουν 13 χρόνια για να σημειώσουν ξανά ήττα, προσδίδει κάτι σε εκείνη τη νίκη της Ελλάδας;
«Σαφώς, σαφώς. Οι Αμερικανοί έμαθαν πάρα πολλά από εκείνο το παιχνίδι, το δήλωσαν δημοσίως. Ο προπονητής τους (σσ. Μάικ Σιζέφσκι) βγήκε αμέσως μετά το παιχνίδι αλλά και τις επόμενες ημέρες στις συνετεύξεις του και στάθηκε πάρα πολύ στα μαθήματα που πήραν από το ματς. Εφάρμοσαν πολύ διαφορετικές τακτικές στα επόμενα παιχνίδια, στα επόμενα τουρνουά. Δεν έχασαν μέχρι το φετινό τουρνούα, όπου είδαν ότι η ψαλίδα μεταξύ Ευρώπης και ΝΒΑ έχει κλείσει πια αρκετά. Θα πρέπει πλέον να θορυβηθούν ακόμα περισσότερο οι ιθύνοντες της Αμερικανικής Ομάδας».
- Υπάρχει κάποια δήλωσή ή κάποια κουβέντα που άκουσες μετά το ματς, που να έχει χαραχθεί στο μυαλό σου;
«Πάνε πολλά χρόνια να πω την αλήθεια και προφανώς γράφτηκαν και ακούστηκαν πάρα πολλά. Κυρίως διθυραμβικοί ήταν οι σχολιασμοί. Εμείς αυτό που ζήσαμε τις επόμενες δύο ημέρες ήταν κάτι πρωτόγνωρο και για αυτό δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε καθόλου καλά εκείνη την επιτυχία. Για αυτό και παρουσιαστήκαμε, έτσι όπως παρουσιαστήκαμε στον τελικό (σ.σ. η Ελλάδα ηττήθηκε με 70-47 από την Ισπανία). Δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα σε αυτή την επιτυχία. Προφανώς και ήταν ανάλογη της επιτυχίας, όμως δεν ήμασταν έτοιμοι να τη διαχειριστούμε και δεν τα καταφέραμε».
- Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ή όποτε μαζεύεστε με εκείνη τη φουρνιά της Εθνικής το συζητάτε ακόμα αυτό το παιχνίδι ή το τουρνουά;
«Δεν μαζευόμαστε μόνο αυτή την ημέρα και ενδεχομένως δεν μαζευόμαστε καν αυτή την ημέρα. Συναντιόμαστε όμως συχνά πυκνά, τα λέμε και αναπολούμε πάρα πολλά παιχνίδια. Φυσικά ένα από αυτά είναι και αυτό με τους Αμερικανούς, γιατί είναι σημαδιακό για όλους μας ξεχωριστά. Σηματοδότησε κάτι ξεχωριστό στην καριέρα μας, μας προσέδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια του καθενός και προφανώς βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησής μας».
- Ξαναβλέπεις παλιά παιχνίδια που σημάδεψαν την καριέρα σου; Και αν ναι πόσες φορές έχεις δει το συγκεκριμένο;
«Τα έχω δει ναι. Όχι πάρα πολλές φορές. Είναι παιχνίδια που και να θέλαμε δεν μπορούμε να τα ξεχάσουμε, διότι παίζουν και πολύ συχνά στην τηλεόραση, οπότε τα βλέπουμε. Υπάρχουν κι άλλα παιχνίδια, όχι μόνο αυτό με τους Αμερικανούς. Αυτό που δεν έχω δει ποτέ και λανθασμένα, είναι ο τελικός με τους Ισπανούς. Ένα παιχνίδι που θα μπορούσαμε να το είχαμε κερδίσει και η ιστορία να ήταν διαφορετική από πολλές πλευρές. Το θυμάμαι όμως απ'έξω και ανακατωτά και είναι πολύ άσχημο, οπότε αν το ξαναδώ σίγουρα δε θα μου αρέσει».
Βασιλική Καραμούζα
www.bnsports.gr
