Μερικές από τις χειρότερες και πιο «σκοτεινές» στιγμές στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Για να φτάσει η ασφάλεια στην Formula 1 στο επίπεδο που βρίσκεται σήμερα, τόσο στο κομμάτι των μονοθεσίων, όσο και στην πίστα, χρειάστηκε να συμβούν πολλά ατυχήματα στο παρελθόν. Το «BN Sports» σας παρουσιάζει τα 5 χειρότερα ατυχήματα στην ιστορία της Formula 1.
Άιρτον Σένα (Grand Prix Σαν Μαρίνο, 1994)
Ο αγώνας στην Ίμολα την 1η Μαϊου του 1994 αποτελεί αναμφίβολα έναν από τους πιο «σκοτεινούς» την ιστορία. Την Παρασκευή στα ελεύθερα δοκιμαστικά, η Jordan του Ρούμπενς Μπαρικέλο ανατράπηκε με μεγάλη ταχύτητα, με τον Βραζιλιάνο να έχει υποστεί κάταγμα στο χέρι, ενώ το Σάββατο στις κατατακτήριες δοκιμές, το ρύγχος της Simtek του Ρόλαντ Ρατζενμπέργκερ σφηνώθηκε κάτω από το μονοθέσιο, με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με 314.9 χιλιόμετρα την ώρα. Ο θάνατος του Αυστριακού ήταν ακαριαίος, καθώς τρύπησε η αορτή του και υπέστη κάταγμα στην βάση του κρανίου.
Στον αγώνα της Κυριακής, στον 7ο γύρο ο Σένα έχασε τον έλεγχο της Williams του στην στροφή της Ταμπουρέλο, χτυπώντας στον τσιμεντένιο τοίχο με περίπου 230 χιλιόμετρα. Παρά τις προσπάθειες του γιατρού της FIA, Σιντ Γουάτκινς, ο Βραζιλιάνος πέθανε σχεδόν λίγο μετά το ατύχημα, με τις κόρες των ματιών του να «μαρτυρούν» πως είχε υποστεί εκτεταμένη εγκεφαλική βλάβη.
Ζιλ Βιλνέβ (Grand Prix Βελγίου, 1982)
Ο Καναδός πιλότος ήταν ένας από τους καλύτερους πιλότους που έχουν καθίσει πίσω από το τιμόνι της Ferrari, ενώ ήταν και από τα αγαπημένα παιδιά του Έντσο Φεράρι. Στις 8 Μαϊου του 1982, στις κατατακτήριες δοκιμές του Βελγίου, ο Ντιντιέ Πιρόνι είχε μόλις σημειώσει τον 6ο καλύτερο χρόνο, περνώντας τον Καναδό ομόσταβλο του στην ιταλική ομάδα για μόλις ένα δέκατο του δευτερολέπτου. Τότε ο Βιλνέβ ξεκίνησε προσπάθεια γρήγορου γύρου με το τελευταίο διαθέσιμο σετ που είχε, βλέποντας το μονοθέσιο του Γιόχεν Μας.
Ο Αυστριακός κινούταν αργά στην αγωνιστική γραμμή και πήγε να κάνει δεξιά, για να αφήσει τον Βιλνέβ να συνεχίσει την προσπάθεια του. Ωστόσο και ο Καναδός έκανε δεξιά, με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με ταχύτητα 225 χιλιομέτρων στο πίσω μέρος του μονοθεσίου του Μας και να απογειωθεί στον αέρα. Η Ferrari του έσκασε με το ρύγχος στο οδόστρωμα περίπου 100 μέτρα πιο μπροστά, ωστόσο ο Βιλνέβ τινάχθηκε μαζί (!) με το κάθισμα του και προσγειώθηκε τους προστατευτικούς φράχτες σε απόσταση 50 μέτρων.
Η σύγκρουση ήταν τόσο σφοδρή, που ο 32χρονος έχασε το κράνος, τις κάλτσες και τα παπούτσια του. Λόγω του ατυχήματος υπέστη κάταγμα στον αυχένα και οδηγήθηκε στο νοσοκομείο, όπου και απεβίωσε το βράδυ της ίδιας μέρας.
Λορέντσο Μπαντίνι (Grand Prix Μονακό, 1967)
Στον 82ο γύρο του αγώνα στο Πριγκιπάτο, ο Ιταλός βρισκόταν 2ος, πίσω μονάχα από τον Ντένι Χούλμε, όταν χτύπησε σε ένα προστατευτικό κιγκλίδωμα και έχασε τον έλεγχο της Ferrari του. Τότε χτύπησε σε ένα στύλο και το μονοθέσιο αναποδογύρισε και προσγειώθηκε πάνω σε προστατευτικά από άχυρο, με το ντεπόζιτο των καυσίμων να τρυπά και το αμάξι να τυλίγεται στις φλόγες. Ο Μπαντίνι είχε παγιδευτεί κάτω από το φλεγόμενο μονοθέσιο, μέχρι οι άνθρωποι της πίστας να το αναποδογυρίσουν πάλι και να τον βγάλουν.
Ο Ιταλός μπορεί να γλίτωσε την έκρηξη, ωστόσο είχε εγκαύματα 3ου βαθμού στο 70% του σώματος του και μετρούσε 10 κατάγματα στο στήθος. Τελικά ο Μπαντίνι απεβίωσε τρεις μέρες αργότερα στο νοσοκομείο «Princess Grace Polyclinic Hospital» στο Μονακό, εξαιτίας των τραυμάτων του.
Τομ Πράις (Grand Prix Νότιας Αφρικής, 1977)
Ο αγώνας της 5ης Μαρτίου ξεκίνησε άσχημα για τον Βρετανό, καθώς μετά από μία κακή εκκίνηση χρειάστηκε να καλύψει το χαμένο έδαφος. Στο 22ο γύρο, ο ομόσταβλος του, Ρέντσο Τσόρτσι, απέσυρε στην αριστερή πλευρά της ευθείας εκκίνησης την Shadow του, με το καύσιμο να πηγαίνει απευθείας στον κινητήρα και να παίρνει φωτιά. Τότε δύο άτομα της πίστας προσπάθησαν από την άλλη πλευρά να κινηθούν γρήγορα με τους πυροσβεστήρες.
Προσπάθησαν να διασχίσουν την πίστα εν ώρα αγώνα, δίχως να πάρουν άδεια, με τον Χανς - Τζοακίμ Στουκ και τον Πράις, που βρισκόταν πίσω του, να πλησιάζουν στην ευθεία. Ο Στουκ κατάφερε να αποφύγει για λίγα χιλιοστά τον 19χρονο Φρέκι Γιάνσεν φαν Φούρεν, ωστόσο το ίδιο δεν κατάφερε και ο Πράις. Ο 19χρονος χτυπήθηκε από την Shadow του Βρετανού με ταχύτητα 270 χιλιομέτρων, με το διαμελισμένο σώμα του να τινάζεται στον αέρα και να προσγειώνεται λίγο μπροστά από το μονοθέσιο του Τσόρτσι.
Ο Γιάνσεν φαν Φούρεν κρατούσε ένα πυροσβεστήρα βάρους σχεδόν 18 κιλών, ο οποίος χτύπησε στο κεφάλι τον Πράις και τον σκότωσε. Το μονοθέσιο του συνέχισε να τρέχει στην ευθεία, με τον Πράις νεκρό, χτυπώντας και το μονοθέσιο του Ζακ Λαφίτ. Η σύγκρουση ήταν τόσο σφοδρή, που χρειάστηκε να συγκεντρωθούν όλοι οι άνθρωποι της πίστας για να καταλάβουν ότι θύμα ήταν ο 19χρονος.
Βόλφανγκ Φον Τριπς (Grand Prix Ιταλίας, 1961)
Στο πρωτάθλημα του 1961 ο Γερμανός ήταν πρώτος στη βαθμολογία, πριν από τον αγώνα στην Μόντσα στις 10 Σεπτεμβρίου του 1961. Στον 2ο γύρο ο Φον Τριπς προσπαθούσε να κρατήσει πίσω του τον Τζιμ Κλαρκ, όταν οι πίσω τροχοί του ακούμπησαν αυτούς του οδηγού της Lotus, με το αυτοκίνητο να απογειώνεται και να περνά πάνω από τα προστατευτικά της πίστας.
Η Ferrari του προσγειώθηκε στον φράχτη που βρισκόντουσαν κάποιοι θεατές και παρακολουθούσαν τον αγώνα, με αποτέλεσμα 15 από αυτούς να χάσουν την ζωή τους, όπως και ο φον Τριπς. Τελικά τη νίκη πήρε ο ομόσταβλος του, Φιλ Χιλ, ο οποίος αναδείχθηκε τελικά και πρωταθλητής, καθώς και ο Γερμανός ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να τον ανταγωνιστεί για το πρωτάθλημα.
Μάριος Αγγελέτος