Ξεκίνησα για ένα ήρεμο save στην Τσεχία. Τι μπορεί να πάει λάθος άλλωστε, όταν αναλαμβάνεις μία ομάδα που διεκδικεί σταθερά το πρωτάθλημα; Το Football Manager, όμως, κατά τη διάρκεια της παρουσίας μου στον πάγκο της Βικτόρια Πλζεν, είχε διαφορετική άποψη…
Σχετικά Άρθρα
Προπονητές είστε έτοιμοι; Η πρώτη… ματιά στο Football Manager 2024 έφτασε! (video)
Η Epic Games το… αποκάλυψε: Μην περιμένετε άλλο, το Football Manager έρχεται νωρίτερα!
«Ψυχραιμία, είναι απλώς ένα παιχνίδι». Οι χειρότερες λέξεις που μπορείς να επιλέξεις για να πεις σε έναν «καμένο» με το Football Manager. Απόδειξη; Τα σπασμένα ποντίκια και πληκτρολόγια μετά από χαμένα ματς στις καθυστερήσεις. Όχι, δεν υπάρχει καμία υπερβολή.
Η έκδοση του 2024, τουλάχιστον στην BETA μορφή του, γίνεται διαθέσιμη σήμερα (19/10) και έτσι, μάλλον ήρθε η στιγμή για μία… FMική ιστορία! Δεν θα γυρίσουμε πολύ πίσω. Το 2015, είπα να δοκιμάσω την -προπονητική- τύχη μου στα… άσημα σαλόνια του τσεχικού πρωταθλήματος. Ο πάγκος της Βικτόρια Πλζεν με καλούσε και το project φαινόταν ιδιαίτερα «ελκυστικό».
⌛?#FM24EarlyAccess pic.twitter.com/D6v8V5zPEk
— Football Manager (@FootballManager) October 19, 2023
Το πρωτάθλημα και το εγχώριο Κύπελλο φαίνονταν εύκολοι στόχοι. Έτσι, το μακρόπνοο πλάνο ήταν η ευρωπαϊκή διάκριση. Ήθελε υπομονή, σχεδιασμό και σταδιακές, στοχευμένες επενδύσεις. Όλα καλά ακούγονται. Έλα, όμως, που η… Ντούκλα Πράγας ήρθε να γράψει αλλιώς το σενάριο!
Ούτε η Σλάβια, ούτε η Σπάρτα μπορούσαν να κοντράρουν την Πλζεν. Η τρίτη ομάδα από την πρωτεύουσα της Τσεχίας, ωστόσο, ήρθε να μου βάλει δύσκολα, σχεδόν από το πουθενά. Διατηρούμασταν στην πρώτη θέση καθ’ όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Χωρίς να «χτίσουμε» ποτέ μία απόσταση ασφαλείας. Το Κύπελλο την πρώτη χρονιά ήρθε, αλλά ο τίτλος του πρωταθλητή έμελλε να κριθεί την τελευταία αγωνιστική.
Με δύο βαθμούς διαφορά από την Ντούκλα, στο ντέρμπι (εντός έδρας) με την Σπάρτα, χρειαζόμουν απλώς έναν βαθμό, αφού στην ισοβαθμία, το τρόπαιο θα ήταν δικό μου. Στιγμές χαλάρωσης δεν υπήρχαν, καθώς οι ανταγωνιστές μου έκαναν το καθήκον τους, κερδίζοντας με άνεση την Όπαβα. Το ίδιο κι εγώ, αφού στο ημίχρονο ήμουν μπροστά με 1-0.
Το δεύτερο γκολ δεν ερχόταν με τίποτα. Παρ’ όλα αυτά, η άμυνα ήταν θωρακισμένη, οπότε η ομάδα δε δεχόταν φάσεις. Τα λεπτά κυλούν, οι καθυστερήσεις πλησιάζουν και στο τρόπαιο έχει αρχίσει να σχηματίζεται ήδη το όνομα «Βικτόρια Πλζεν». Η πρώτη «μαχαιριά» ήρθε στο τρίτο λεπτό του έξτρα χρόνου.
Η Σπάρτα ισοφαρίζει σε 1-1. Στη βαθμολογία δεν αλλάζει κάτι ακόμα. Η πρώτη θέση είναι δική μου. Άλλα δύο λεπτά και άμεσα εντολές στην ομάδα να κρατήσει την μπάλα. 90+5’. Κόρνερ για την Σπάρτα. Κεφαλιά και 1-2. Το πρωτάθλημα, έτσι απλά, άλλαξε χέρια. Πρώτος για 29 αγωνιστικές, χωρίς καμία σημασία. Στην 30η, ο τίτλος πήγε στην Ντούκλα.
Κι αν τώρα χρειάστηκε τη βοήθεια άλλης ομάδας, την επόμενη χρονιά φρόντισε ώστε να «καθαρίσει» μόνη της. Το σκηνικό παρόμοιo. Απόλυτη κυριαρχία εντός των συνόρων. Η Ντούκλα πεισματικά, όμως, μένει για πάντα εκεί, στη δεύτερη θέση, σε απόσταση… αναπνοής.
Το Κύπελλο Τσεχίας έρχεται σχετικά εύκολα. Μα η τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, αυτή τη φορά έχει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον. Το φινάλε θα γραφόταν στην Πράγα, στην έδρα της Ντούκλα, ενώ βρίσκομαι δύο βαθμούς μπροστά. Ξανά, όπως και στην περασμένη σεζόν, η ισοπαλία είναι αρκετή.
Δεν υπάρχει διάθεση για ριψοκίνδυνες καταστάσεις. Ευκαιρίες για γκολ παρουσιάστηκαν, όπως και δοκάρι, αλλά το 0-0 παρέμενε. Δεν είχαμε δεχθεί και πολλές φάσεις, οπότε όλα έδειχναν να κυλούν ομαλά. Ώσπου μπαίνουμε στα λεπτά των καθυστερήσεων.
Δόθηκαν πέντε λεπτά. Κόρνερ για την Ντούκλα στο 90+6’. Κεφαλιά. 1-0. Η ιστορία, με το πιο εφιαλτικό σενάριο, γράφτηκε ξανά. Το πρωτάθλημα δεν ήρθε ούτε τώρα. Το Κύπελλο και η πορεία μέχρι τους «16» του Champions League κατάφεραν να με διατηρήσουν στη θέση μου.
Τα λάθη δεν θα επαναλαμβάνονταν για τρίτη διαδοχική σεζόν. Η Βικτόρια Πλζεν την επόμενη χρονιά, όχι απλώς πήρε το πρωτάθλημα, αλλά το έκανε και με 20 βαθμούς διαφορά. Τα πράγματα άρχισαν σιγά-σιγά να μπαίνουν στο σωστό δρόμο.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο Νταβίντ Παβέλκα, που είχε έρθει για να ηγηθεί στη μεσαία γραμμή και να γίνει ο αρχηγός της ομάδας, θα σήκωνε και το τρόπαιο του Europa League, κερδίζοντας στον τελικό την Άρσεναλ με 1-0.
Για την ιστορία, η Ντούκλα Πράγας στη φετινή σεζόν, στην πραγματικότητα, αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία της Τσεχίας. Κάτι που δε με λυπεί καθόλου!
Τάσος Φαραός
www.bnsports.gr
