Πολλά αλλάζουν στον Παναθηναϊκό και η αισιοδοξία επανέρχεται μετά το τελευταίο σερί αποτελεσμάτων και ειδικά με το 4-0 της περασμένης Πέμπτης, καθώς ο Βιτόρια κερδίζει σταθερά την εμπιστοσύνη, αλλά και την στήριξη όλων, με επίμονη και συστηματική δουλειά, που φέρνει αποτελέσματα. Αγωνιστικά, γενική είναι η διαπίστωση, ότι ο Παναθηναϊκός βελτιώνεται, οι ηχηρές μεταγραφές που έχει κάνει… μετουσιώνονται σε σύνολο, όπως για παράδειγμα η συνεργασία Τετέ - Ουνάι και αποκτά μεγαλύτερη αξιοπιστία στην ανασταλτική του λειτουργία.
Γράφει ο CareTaker Manager
Η κυκλοφορία της μπάλας είναι πολύ καλύτερη, ενώ είναι μέσα σε όλους τους στόχους της χρονιάς, μετά και την πρόκριση στο Conference. Το διάστημα που έρχεται βέβαια, θα έχει άλλο επίπεδο παιχνιδιών, με ντέρμπι σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, όπου εκεί και θα αποδειχθεί πόσο ανταγωνιστικός γίνεται σαν ομάδα, αλλά κατά τα φαινόμενα μόνο την άνοιξη και ίσως μέχρι το τελευταίο παιχνίδι, θα κριθεί αν η χρονιά θα μπορεί να χαρακτηριστεί επιτυχημένη.
Αυτό που καλείται να συνειδητοποιήσει κανείς, είναι το μέγεθος της «ζημιάς» που έγινε αγωνιστικά, από τον ερχομό του Τερίμ μέχρι τη φυγή του Αλόνσο.
Και αυτό δεν αντισταθμίζεται με το σύνδρομο της νοσταλγίας του Γιοβάνοβιτς. Απεναντίας, είναι θετικό το γεγονός ότι η κερκίδα αρχίζει να ξεφεύγει από την ιαχή για τον Γιοβάνοβιτς και να αγκαλιάζει τον Βιτόρια!
Ό,τι και να λέμε ο Γιοβάνοβιτς «έστρωσε» τον Παναθηναϊκό και θα μπορούσε ίσως να είχε φτάσει στην κατάκτηση του βασικού στόχου που έχει το «τριφύλλι», δηλαδή έναν τίτλο, μετά από τόσα χρόνια.
Δεν το πέτυχε όμως, και σε αυτό δεν βοήθησαν και κάποιες ατυχείς συγκυρίες. Κάποιοι του ασκούν κριτική για τα ισόπαλα αποτελέσματα με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ στα κρίσιμα εντός έδρας παιχνίδια στο τέλος της περιόδου του 2022-23, αλλά σίγουρα ο Ιβάν άφησε ένα πολύ θετικό αποτύπωμα στον «ιστορικό» σύλλογο. Το αν θα μπορούσε να πάρει τελικά τον τίτλο, αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Όμως, το σίγουρο είναι, ότι πριν από έναν χρόνο η αλλαγή στη τεχνική ηγεσία με τον Τερίμ, οδήγησε στη διάλυση και την αποσύνθεση της δομής που επιχειρούσε να φτιάξει ο Σέρβος τεχνικός.
Αλλοπρόσαλλες και ξεπερασμένες επιλογές από έναν άνθρωπο ηλικίας 70 ετών, είχαν την τραγική κατάληξη του 0-1 με τον Άρη στη Λεωφόρο σε κλίμα πρωτοφανών αποδοκιμασιών και τοξικότητας, και στη συνέχεια το 4-1 της Τούμπας, όπου ο Γιάννης Αλαφούζος αποφάσισε να τον «αποκαθηλώσει».
Ακολούθησε το λάθος του καλοκαιριού με τον Αλόνσο, έναν αποτυχημένο τεχνικό, που κατόρθωσε να αποκλείσει τη μεγάλη Ουρουγουάη από το τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο στην προκριματική φάση, έχοντας παίκτες της κλάσης του Βαλβέρδε (Ρεάλ Μαδρίτης) και του Νούνιεζ (Λίβερπουλ), ενώ στη συνέχεια απολύθηκε εντός δύο μηνών από τη Σεβίλλη. Κάποιοι θεώρησαν ότι θα μπορούσε να γίνει ο αντί - Αλμέιδα, αλλά διαψεύστηκαν οικτρά.
Σήμερα, είμαστε σε νέο σημείο αφετηρίας. Και το επόμενο δίμηνο θα δείξει πολλά. Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει κάνει το ακριβότερο ρόστερ των τελευταίων ετών από την εποχή της δεκαετίας του 2000, και έχει φέρει παίκτες πολύ μεγάλης αξίας. Μένει να «χτιστεί» και να ρολάρει η ομάδα, αλλά αυτό σφυρηλατείται συνήθως στη φάση της διεκδίκησης του τίτλου.
Ο Παναθηναϊκός έχει απέναντί του, τους Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, με πολύ καλές ομάδες και καλούς προπονητές. Μπορεί να φτάσει στο σημείο, που λέγαμε κάποτε «ο καλός Παναθηναϊκός δεν φοβάται τίποτα;»!
Μένει να το δούμε, ίσως χρειάζεται περισσότερο πάθος, αυτό που λέγαμε επίσης στην εποχή του Γιάτσεκ Γκμοχ, «να τρώνε σίδερα»!
