Ζευγάρι ιδιαίτερο, έτσι συμβαίνει στα μεγάλα ματς. Γεγονότα, πρωταγωνιστές, περίτεχνες ενέργειες, αποφάσεις. Με μια λέξη, αναμνήσεις. Για μία ακόμη χρονιά, Άρης και Ολυμπιακός, αναμετρώνται στο Χαριλάου φέτος στον πρώτο μεταξύ τους αγώνα για το πρωτάθλημα και το συναπάντημα ξυπνά στη μνήμη έναν πρόσφατο σχετικά προημιτελικό Κυπέλλου και εκείνη την έμπνευση για… κρυφτό του Μπουχαλάκη, η οποία τελικά χάρισε πρόκριση!
Είναι από τα αγαπημένα και πιο ευχάριστα γκολ στο μάτι, διότι βασίζονται στην έμπνευση της στιγμής - μάλλον και επειδή δεν μπαίνουν συχνά. Σπάνια για την ακρίβεια. Γι’ αυτό, άλλωστε, τα λατρεύουμε, διότι δεν μπορούμε να τα έχουμε συχνά και… καλύτερα! Σκεφτείτε, τι άμυνες (δεν) θα υπήρχαν, δεν είναι καν θέμα τακτικής ή προετοιμασίας, αλλά στοιχειώδους παρουσίας στο χορτάρι.
Ο τερματοφύλακας «βαραίνεται» από διαφορετικό μετερίζι για τη μοναξιά της θέσης του· είναι με όλους και μόνος, από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτές, βέβαια, οι φορές αναδεικνύουν και την ευφυϊα του επιτιθέμενου: κάθε που δέχεται γκολ, ενώ ετοιμάζεται να δώσει συνέχεια σε φυσική ροή αγώνα και βρίσκεται ως διά μαγείας… στο κυνηγητό, επειδή κάποιος έπαιξε μαζί του «κρυφτούλι», παρά τη θέλησή του και δεν τον ενημέρωσε κιόλας!
Τη δικιά του αντίστοιχη… «στιγμή παραφροσύνης» έζησε προ τρισήμιση ετών, στις 4 Μαρτίου 2021, ημέρα Πέμπτη, ο Χουλιάν Κουέστα εναντίον του Ολυμπιακού και… εξ αιτίας του Ανδρέα Μπουχαλάκη! Τί έκανε τότε ο Έλληνας μέσος; Για να σας προϊδεάσουμε καλύτερα, βάσει και του πνεύματος του προλόγου, πώς με το γκολ του αιφνιδίασε ένα ολόκληρο γήπεδο και γιατί το κρυφό χαρτί της όλης υπόθεσης ήταν ο… «ήχος της σιωπής» εντός αυτού; Κρύβεται πίσω από τον Ισπανό, ενώ καρτερικά τον περίμενε να «γεμίσει» και την κατάλληλη στιγμή, παρουσιάζεται μπροστά του, ήδη… σπριντάροντας, και πλάσαρε για το 1-1 από το ύψος της μεγάλης περιοχής! Η ισοφάριση χάρισε την πρόκριση στα ημιτελικά του θεσμού στον τότε πρωταθλητή, συνδυαστικά με το 2-1 του πρώτου ματς στο Φάληρο! Το επίσης ιδιαίτερο; Ο αγώνας διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, λόγω της έξαρσης τότε του κορονοϊού, κι έτσι δεν υπήρξαν φωνές για να υποψιάσουν τον Κουέστα!
Οι φιναλίστ τότε έμελλε να είναι οι «ερυθρόλευκοι» μαζί με τον ΠΑΟΚ – μέχρι τη συνάντησή τους αμφότεροι στους τέσσερις προηγούμενους αγώνες τους (προημιτελικά και ημιτελικά με διπλούς αγώνες) ήταν αήττητοι με πανομοιότυπες επιδόσεις: δύο νίκες και ισάριθμες ισοπαλίες έκαστος, μία σε κάθε γύρο, μέχρι τον τελικό το βράδυ της 22ας Μαϊου στο ΟΑΚΑ. Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς με συνολικό παθητικό 7-4 νίκησε τον Άρη με 2-1 στο πρώτο παιχνίδι των «8» και έφερε την ισοπαλία στο Χαριλάου, ενώ στον τελικό προκρίθηκε, αφού κέρδισε στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» με 3-1 τον ΠΑΣ στον επαναληπτικό του 1-1 των Ιωαννίνων. Οι Θεσσαλονικείς αντίστοιχα, είχαν 9-4 παθητικό, καθώς ουσιαστικά εξασφάλισαν την πρόκριση στους «4» μετά το εντός έδρας 5-2 επί της Λαμίας (1-1 ο επαναληπτικός) και βρήκαν απέναντί τους την ΑΕΚ, την οποία κέρδισαν δις, 1-0 στην Αθήνα και 2-1 στηνΤούμπα. Στον τελικό κατέκτησαν το τελευταίο τους Κύπελλο με γκολ τετ α τετ Κρμέντσικ στο 90’, ύστερα από κάθετη – ξυράφι του Ζίβκοβιτς.
Φέτος τι «καλό» θα επιφυλλάσουν; Αυτή τη φορά θα έχει κόσμο. Όχι όμως και Μπουχαλάκη…
Νικόλας Κανελλόπουλος
www.bnsports.gr
