Μύθος, ήθος, διάνοια, λέξις, μέλος, όψις. Αυτά τα έξι στοιχεία αριθμεί ο Αριστοτέλης ως τμήματα της τραγωδίας στην Ποιητική του. Κατ’ αντιστοιχία, αποδίδονται ως σενάριο, χαρακτήρας ηρώων, μηνύματα, εκφραστικά μέσα, μουσική επένδυση, σκηνογραφία/σκηνοθεσία. Έκαστο εξ αυτών αυτοτελές, πλην όμως ταυτοχρόνως άμεσα συνδεδεμένο και θεματολογικά εξαρτώμενο από το άλλο, επιβεβαιώνοντας την αέναη ροή εναλλαγής συνθηκών, καταστάσεων και συναισθημάτων στη σκηνή. Όπως ακριβώς, άλλωστε, συμβαίνει και στη Ζωή. Στην ιστορία μας βρίσκει κανείς όλα τα στάδιά της: αρχή δράματος, αναγέννηση, κάθαρση και καθολική αναγνώριση.
Έξι τελικοί, τρεις ήττες και τρεις νίκες, όλοι σταθμοί της διαδρομής προς την εξιλέωση. Ξεκίνημα από τη λατινική ήπειρο, εκεί όπου συμβολικά εναντίον της Κολομβίας ολοκληρώθηκε το δεκαετές ταξίδι. Χρόνος 13 Ιουλίου 2014, τόπος Βραζιλία, Μαρακανά. Η Γερμανία κερδίζει 1 – 0 την Αργεντινή με γκολ του μετέπειτα έκπτωτου ποδοσφαιρικού αγγέλου της, Μάριο Γκέτσε, γίνεται η πρώτη ομάδα της Γηραιάς Ηπείρου ανακηρυσσόμενη παγκόσμια πρωταθλήτρια σε λατινοαμερικάνικα χώματα και πιστοποιεί κόντρα στα… σιχτιρίσματα ανά την υφήλιο την οικουμενική κυριαρχία της – τότε όχι μονάχα ποδοσφαιρική.
Δεν το γνώριζε κανείς τότε, όμως η «Αλμπισελέστε» έμελλε να ακροβατήσει όσο ποτέ άλλοτε ανάμεσα στο χάσμα της κληρονομιάς του Ντιέγκο: στην αιώνια περηφάνια της από τη μία και από την άλλη στην εξαντλητικό καθήκον της επιβεβαίωσής της. Μαζί στην καρμική της ψύχωση, ο «κληρονόμος» του, Λιονέλ Μέσι, ένας επίδοξος βασιλιάς προς διαρκή αναζήτηση στέμματος. Μονίμως, ωστόσο, γυμνός.
Γερμανία - Αργεντινή: 1-0 (13/07/2014)
Οι ελπίδες τους καταδικασμένες να πεθαίνουν πάντοτε τελευταίες με τον πιο πικρό τρόπο – κι αυτοί μαζί τους: κάθε φορά οι προσδοκίες συντρίβονται και ο ρομαντισμός μετατρέπεται αναπόφευκτα σε αποπνεικτική εμμονή.
Τα δύο επόμενα καλοκαίρια η απαλλαγή από την «ευλογημένη κατάρα» του ποδοσφαιρικού πατέρα είναι μονόδρομος. Αυτός είναι ο «μύθος τους», η μία όψη του σεναρίου τους. Η άλλη καταλήγει να είναι μόνο η αιτία του δράματος, επαναλαμβανόμενου σαν άλλου σισσυφικού μαρτυρίου, σχεδόν καρμικά και ανεξήγητα. Το Σύμπαν έχει διαλέξει για εκείνη το δρόμο.
Χιλή - Αργεντινή: 0-0 (4-1 πεν., 04/07/15)
Η οικοδέσποινα Χιλή το 2015 και… η Χιλή στις ΗΠΑ το 2016 (στο επετειακό «Copa America Cententario» των 100 ετών ζωής της διοργάνωσης), τη βυθίζει στο βάσανό της να βρίσκεται ταυτόχρονα τόσο κοντά και τόσο μακριά. Τις δύο «λευκές ισοπαλίες» της κανονικής διάρκειας διαδέχονται οι «deja vu» ήττες στη «ρώσικη ρουλέτα» και ο Γολγοθάς της αναμονής συνεχίζεται.
Αργεντινή - Χιλή: 0-0 (2-4 πεν., 26/06/16)
Σαν άλλη Κλοθώ, η τραγικότητα του μύθου υφαίνει το ριζικό και αναδεικνύει τη «διάνοια», τα συμπαντικά μηνύματα. Μετά την εν θερμώ απόσυρση του Μέσι, η αμοιβαία αγάπη επιβεβαιώνεται με την επιστροφή στο εθνόσημο τρεις μήνες μετά κόντρα στην Ουρουγουάη για τα προκριματικά του Μουντιάλ 2018. Ο πρόωρος αποκλεισμός από τον μετέπειτα έφηβο Παγκόσμιο Πρωταθλητή Κιλιάν Εμπαπέ και η γλυκόπικρη τρίτη θέση στο Copa America ένα χρόνο μετά στην Βραζιλία, δοκιμάζουν ξανά αμφότερους μέχρις εσχάτων.
Χρόνος 11 Ιουλίου 2021, τόπος Βραζιλία, Μαρακανά. Επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξεκίνησαν τα δεινά τους. Ακόμη κι ο αντίπαλος ιδανικός, η οικοδέσποινα «Σελεσάο», ώστε να ξορκίσουν επιτέλους τους δαίμονές τους. Το βάλσαμο της νίκης με 1 – 0 τους κάνει ξανά να πιστεύουν, πρώτα στους ίδιους. Σκόρερ για την Αργεντινή, ο δικός της άγγελος, διόλου έκπτωτος, όπως εκ των υστέρων απεδείχθη ο προ επταετίας δήμιος.
Ο Άνχελ Ντι Μαρία, ως άλλος «άγγελος της αγάπης» - γεννηθείς γαρ την ημέρα των ερωτευμένων – ρίχνει την αυλαία των παραστάσεών του ως τροπαιούχος, πλάι στον επί 16ετίας ποδοσφαιρικό του «διόσκουρο» Μέσι. Αμφότεροι, όπως τους άξιζε, άλλωστε, είναι καταλύτες στο σπουδαιότερο κατόρθωμα προσωπικής και εθνικής λύτρωσης.
Βραζιλία - Αργεντινή: 0-1 (10/07/21)
Μόλις ένα χρόνο αργότερα, δημιουργούσε δειλά ένα σερί τίτλων, κερδίζοντας την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Ιταλία, στον τελικό με το γοητευτικό διακύβευμα του τίτλου της υπερ – πρωταθλήτριας κόσμου, το λεγόμενο «Finalissima». Κυριαρχούν με 3 – 0, το χαίρονται, ο νους και η καρδιά, ωστόσο, βρίσκονται στο Κατάρ.
Ιταλία - Αργεντινή: 0-3 (01/06/22)
Χρόνος 18 Δεκεμβρίου 2022, τόπος Κατάρ. Η Αργεντινή έρχεται ξανά αντιμέτωπη όσο ποτέ με το χάσμα του παρελθόντος, την δόξα και την ψύχωση της.
Αυτές τις οποίες κουβαλούσε μαζί της εξ’ αρχής. Αντίπαλος η Γαλλία, φαινομενικά μόνο – κατ’ ουσίαν ένα ολόκληρο έθνος αναμετράται με τους ποδοσφαιρικούς του δαίμονες, αποδεχόμενο την ύψιστη πρό(σ)κληση της μάχης με το πεπρωμένο: το σισσυφικό μαρτύριο της απώλειας και της ψυχοφθόρας προσμονής «της επόμενης φοράς» ή τον θρίαμβο και την ηθική του κάθαρση. Πλέον, ο «μύθος», το σενάριο έχει αλλάξει και ο ήρωας οδεύει προς τη λύτρωση.
Αργεντινή - Γαλλία: 3-3 (4-2 πεν., 18/12/22 )
Η σημειολογία κυρίαρχη: πρώτο Μουντιάλ εν μέσω χειμώνα, ενδεχομένως το «ύστατο χαίρε» του θρύλου Μέσι στα Παγκόσμια Κύπελλα, με καμβά μία συμβολική μάχη παρελθόντος – μέλλοντος με τον επίδοξο διάδοχο (και ήδη παγκόσμιο πρωταθλητή στη Ρωσία) Κιλιάν Εμπαπέ.
Άπαντες αποδεικνύονται αντάξιοι του ρόλου τους· το κάρμα όμως σε φέρνει στα όρια, μόνο και μόνο ώστε τη στιγμή που πρέπει να επιβεβαιωθεί, αναστέλλοντας τα πάντα. Ποτέ όμως αυτή δεν χαρίζεται – το «ήθος» αποδεικνύεται στην υπέρβαση, από τι ο καθένας είναι φτιαγμένος και για τι προορίζεται.
Ο Μέσι κάνει τον τελικό των ονείρων του, έχει συμπαραστάτες τον «αρχάγγελο» φίλο του Ντι Μαρία, τον κέρβερο «Ντίμπου» Μαρτίνες και μία νέα φουρνιά παιδιών που μεγάλωσαν μαζί του (Ντε Πολ, Λο Σέλσο, Χούλιαν Άλβαρες, Έντσο Φερνάντεθ) και κατακτούν επιτέλους το ποδοσφαιρικό τους Έβερεστ.
Νικόλας Κανελλόπουλος
www.bnsports.gr
