Γράφει ο Δημήτρης Φεραδούρος
Το «ταμείο» για την σεζόν του Παναθηναϊκού θα πρέπει να περιμένουμε κάτι περισσότερο από μια εβδομάδα για να το κάνουμε, αν και σε κάθε περίπτωση… είναι μείον. Και προφανώς δεν μιλάμε οικονομικά, αλλά στο κομμάτι των στόχων. Το πρωτάθλημα χάθηκε οριστικά και το Κύπελλο θα πρέπει να κατακτηθεί πάση θυσία. Το… ταμείο για τον Φατίχ Τερίμ όμως, μπορούμε να το κάνουμε, καθώς μέσα υπάρχουν μόνο μερικά «κέρματα».
Ο Τούρκος τεχνικός αντικατέστησε τον Γιοβάνοβιτς τον περασμένο Δεκέμβριο και ντεμπούτο έκανε στον πάγκο στην αρχή του έτους. Από τις πρώτες ώρες του στην Ελλάδα, τα λόγια του ήταν «μεγάλα» και βάσει αυτών θα πρέπει να κριθεί. Πρωταθλήματα, πολλές κούπες και περγαμηνές έταζε στον κόσμο της ομάδας, με βασικό στόχο το πρωτάθλημα και ως… επιδόρπιο το Κύπελλο. Το πρώτο, όπως είπαμε, χάθηκε οριστικά και το δεύτερο κρίνεται το επόμενο Σάββατο στον Βόλο. Δίχως όμως να βρίσκεται αυτός στην τεχνική ηγεσία της ομάδας!
Οι προπονήσεις των πρώτων εβδομάδων ήταν σε υπερβολικά μεγάλη ένταση και οι τραυματισμοί δεν άργησαν να έρθουν, όλοι μυϊκοί. Όταν τα σώματα των παικτών είχαν μάθει σε συγκεκριμένο τρόπο προπόνησης και έρχεται μια τόσο απότομη αλλαγή είναι φυσικό και επόμενο. Αυτός είναι και ο ουσιαστικός λόγος της καλοκαιρινής προετοιμασίας: φυσικά η ομάδα να αποκτήσει χημεία και ομοιογένεια και παράλληλα να γίνει η κατάλληλη προεργασία για όλο το διάστημα της σεζόν.
Το πρόβλημα δεν ήταν η ένταση της προπόνησης του Τερίμ όμως. Ναι μεν το ζήτημα είναι η βέβαιη αποτυχία του, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως ο 70χρονος «έκαψε» τους… τρυφερούς καρπούς που βρήκε στην ομάδα. Μια ομάδα που έσφυζε από υγεία, μια ομάδα που… γούσταρε να παίζει, κατέληξε σε μια ομάδα με πολλή γκρίνια στα αποδυτήρια (και δημόσια) για τον χρόνο που αγωνίζονται οι ποδοσφαιριστές και μια ψυχολογία να «τσακίζεται» κάθε τρεις και λίγο.
Από την πρώτη στιγμή γνωρίζαμε πως «ο Τερίμ θα πάρει ρίσκα», και τα είδαμε. Το ρίσκο με το... παράλογο όμως, έχει διαφορά. Από τον προπονητή του Παναθηναϊκού, είδαμε παιχνίδι να ξεκινάει χωρίς εξτρέμ, είδαμε πολλά παιχνίδια με δύο επιθετικούς και τρεις αμυντικούς που ελάχιστες φορές ευδοκίμησε. Είδαμε όμως πολλούς από τους παίκτες της ομάδας να εξαφανίζονται όπως για παράδειγμα ο Αϊτόρ, ο Σένκεφελντ, ο Ρούμπεν Πέρεθ. Είδαμε τον Μαντσίνι να βρίσκεται στα αζήτητα, ένας παίκτης για τον οποίον η διοίκηση διέθεσε πολύ μεγάλο ποσό για να αποκτήσει και η αγωνιστική εικόνα του δεν ήταν τέτοια για να τον κρατήσει εκτός πλάνου και να τον εμφανίσει ξαφνικά όταν το πρωτάθλημα θα έχει τελειώσει.
Οι παίκτες οι οποίοι αποκτήθηκαν στην εποχή Τερίμ ήταν πέντε! Πρώτος ήρθε ο Λημνιός, ο οποίος ανακοινώθηκε την ημέρα της παρουσίασης του, οπότε αντιλαμβάνεται κανείς πως δεν αφορούσε επιλογή του. Παίκτης, ο οποίος προστέθηκε στο ρόστερ χωρίς να επιλέξει ήταν και ο Τάσος Μπακασέτας, για τον οποίο φυσικά έδωσε την έγκριση του. Τρεις είναι οι παίκτες οι οποίοι θα μπορούσαμε να του «χρεώσουμε»: τον Ακαϊντίν, τον Ούγκο και τον Ντραγκόφσκι. Εξ' αυτών μόνο ο τελευταίος ευδοκίμησε, ενώ ο πρώτος… εμφανίστηκε μόνο σε μερικούς αγώνες. Όσον αναφορά τον δεύτερο, δεν πήρε χρόνο, ούτε έδειξε πως μπορεί να σταθεί στο επίπεδο που απαιτούσε η ομάδα.
Είπαμε και μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, πως ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να μείνει ακόμα και χωρίς ευρωπαϊκό εισιτήριο, γεγονός που θα χρεωθεί σε τεράστιο βαθμό στον Τερίμ, που αποτελεί και επίσημα παρελθόν. Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι πως ο προπονητής του «τριφυλλιού» η ομάδα ήταν όνειρo και πλέον ζούμε έναν… εφιάλτη!
