Η ήττα της ΑΕΚ στην Τούμπα, το φινάλε του τίτλου, η σκέψη του καθενός και δυο λόγια για τον Ματίας και τα πανό.
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Υπάρχουν τόσα πολλά να πεις για το χθεσινό (28/04) ματς της ΑΕΚ στην Τούμπα και πώς το έχασε στο 90’, αλλά μπορείς να μην πεις και τίποτα. Υπάρχουν τόσα πολλά που έγιναν και δεν έγιναν στον αγώνα της Κυριακής που μπορεί να σου πάρει ώρες να τα αναλύσεις. Υπάρχει, ωστόσο και ο δρόμος της σιωπής να ακολουθήσεις, λόγω του χρονικού σημείου που είμαστε και που ακόμα όλα παίζονται.
Σαφώς πολλά περισσότερα έχεις να πεις για όλη τη σεζόν και το γεγονός ότι η ΑΕΚ έχασε ξανά βαθμό ή βαθμούς στο 90’, ενώ κρατούσε το αποτέλεσμα που ήθελε στα χέρια της και άρα το πρωτάθλημα. Και πάλι όμως τη δεδομένη χρονική στιγμή όλα επιβάλλεται να… κρυφτούν κάτω από το χαλάκι! Όλα! Δεν θα βοηθήσουν πουθενά τώρα. Τα ξέρουμε, τα έχουν αντιληφθεί και μέσα στην ομάδα και θα γίνουν όσα πρέπει να γίνουν το καλοκαίρι. Τώρα υπάρχει ένα ακόμα μεγάλο «πρέπει» για την ΑΕΚ. Μπροστά της έχει έναν δρόμο που η ίδια διάλεξε να περπατήσει: τον δύσκολο δρόμο που έστρωσε και στα δυο ματς που απομένουν να κάνει όσα πρέπει και να πάρει το πρωτάθλημα!
Την επομένη της 19ης Μαΐου και μετά θα υπάρχει μπροστά πολύς χρόνος για να ειπωθούν και το κυριότερο να γίνουν πράγματα προκειμένου η ομάδα να διορθώσει, ενόψει της νέας σεζόν, τις αδυναμίες που έχει, να ανανεωθεί και ταυτόχρονα να βελτιώσει τα πολύ καλά στοιχεία που διαθέτει.
Για το χθεσινό παιχνίδια δυο λόγια: ο ΠΑΟΚ παίζει το ματς της χρονιάς γι’ αυτόν. Για τον οργανισμό ΠΑΟΚ ο αγώνας με την ΑΕΚ ήταν ακόμα μεγαλύτερος και απ’ αυτόν με την Μπριζ! Δεν είναι υπερβολή. Η ομάδα του Λουτσέσκου ερχόταν από σερί κακών αποτελεσμάτων και άσχημων εμφανίσεων. Στη Λαμία ακόμα χρειάστηκε να δώσει ο διαιτητής 10 λεπτά καθυστερήσεις για να ισοφαρίσει στο 100’ (!) και τελικά να λήξει το ματς στο 104’ διεκδικώντας ακόμα τη νίκη που εν τέλει δεν πήρε ποτέ. Ήταν σαφές στο εσωτερικό του ΠΑΟΚ πως αν δεν κέρδιζε την ΑΕΚ χθες θα υπήρχαν προβλήματα…
Το 1-0 γίνεται μόλις στο 3’ και η ΑΕΚ βγάζει συγκλονιστική αντίδραση. Όχι μόνο κάνει το 1-1 στο 9’ αλλά παίζει εξαιρετικό ποδόσφαιρο αγγίζοντας μέχρι το 35’ εμφάνιση όπως εκείνη με τον Παναθηναϊκό. Από το 35’ και μετά κι αφού ο Κοτάρσκι κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ άρχισε να σβήνει από ένταση. Λογικό. Ο ΠΑΟΚ πίεσε και παραπίεσε κιόλας στο δεύτερο ημίχρονο. Μεγάλη φάση όμως πριν το γκολ του Βίντα δεν έκανε. Πίεζε, αλλά η ΑΕΚ στεκόταν καλά. Ο ΠΑΟΚ ακόμα κέρδισε 12 κόρνερ συν αρκετά φάουλ γύρω από την περιοχή με την άμυνα να αντιδρά εξαιρετικά σε όλες τις περιπτώσεις. Και στην πρώτη στιγμή της ΑΕΚ στην επανάληψη βρίσκει γκολ και το 1-2. Η Τούμπα «παγώνει» και έρχονται απανωτά λάθη. Ναι οι αλλαγές θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές. Όμως ακόμα κι αυτές που έγιναν έχουν ξαναγίνει στο παρελθόν και έχουν βγει, άρα δεν ήταν η στιγμή των παικτών. Και έπειτα τα δυο γκολ του ΠΑΟΚ. Λάθη επί λαθών. Και στο 3-2 ο Αθανασιάδης μόνος του δεν μπλοκάρει και παραχωρεί εύκολο κόρνερ – μέχρι το 2-2 εν τω μεταξύ ο Αθανασιάδης έχει κρατήσει όρθια την ΑΕΚ με δύο – τρεις τεράστιες επεμβάσεις, όμως υπάρχουν κάποιες αδυναμίες που δε λύνονται. Στο σουτ του Σάστρε όλοι οι αμυντικοί βγαίνουν σωστά, εκτός του Γιόνσον. 3-2 και τέλος.
Χάθηκε άλλη μία μάχη για την ΑΕΚ, ο πόλεμος όμως είναι στην πλήρη εξέλιξή του. Τα πράγματα είναι απλά και… σύνθετα. Πάει στο Καραϊσκάκη να πάρει το αποτέλεσμα που θέλει, κερδίζει και τελευταία αγωνιστική τη Λαμία στη Φιλαδέλφεια και στέφεται πρωταθλήτρια. Δεν τα κάνει αυτά; Δεν το παίρνει! Αν οι αντίπαλοι κάνουν το 3 στα 3 που απομένουν θα πανηγυρίζουν αυτοί.
Και πάμε λίγο στο ξέσπασμα του Ματίας Αλμέιδα στο τέλος του αγώνα, όπου είδαμε καμιά… 60αριά άτομα γύρω του και τον προπονητή εκτός εαυτού! Συγγνώμη, όχι επειδή είναι ο προπονητής της ΑΕΚ, αλλά όταν βλέπεις έναν άνθρωπο ήσυχο που δύο χρόνια τώρα να δείχνει με πράξεις τι χαρακτήρας είναι χωρίς να προκαλεί με αντιδράσεις του και των όσων λέει να ξεσπά έτσι, τότε κάτι έχει γίνει… Και ποιοι βάλλουν κατά του Αλμέιδα σήμερα; Αυτοί που κατά καιρούς έχουν προκαλέσει! Υποκρισία!
Πρώτη φορά ξέσπασε ο Αλμέιδα επειδή ένιωσε απειλή βλέποντας τόσο κόσμο κοντά του. Ζήτησε συγγνώμη και τέλος. Δεν είναι και… Λουτσέσκου, εδώ που τα λέμε, που σε κάθε του κουβέντα του έχει πάντα κάτι αρνητικό να πει για τους αντιπάλους και όχι μόνο.
Εν κατακλείδι, η ποδοσφαιρική ζωή απέδειξε και στην Τούμπα πως όποιο σενάριο κι αν θέλουμε να φτιάξουμε εκ των προτέρων, έρχεται η πραγματικότητα και στο αλλάζει. Και πέρυσι η ΑΕΚ ήθελε νίκη με Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο ή με Ολυμπιακό στη Φιλαδέλφεια και ήρθαν δυο ισοπαλίες. Το σενάριο της ζωής την ήθελε αλλιώς πρωταθλήτρια. Θα δούμε πώς την θέλει τώρα…
Επίσης, η ζωή γενικότερα έχει αποδείξει πως αν σέβεσαι εσύ κάτι δεν σημαίνει ότι πρέπει να περιμένεις σεβασμό από τον άλλον. Στις 13 Απριλίου οπαδοί της ΑΕΚ τίμησαν τη μνήμη των οπαδών του ΠΑΟΚ στα Τέμπη. Χθες (28/04) στην Τούμπα σηκώθηκε ένα εμετικό πανό για τη δολοφονία του Μιχάλη. Κρίμα… Στη ζωή ο σεβασμός (όπως και πολλά ακόμα) μόνο δεδομένος δεν είναι. Να είστε με όσους σέβονται… Μην γίνετε σαν τους άλλους…
www.bnsports.gr
Υπάρχουν τόσα πολλά να πεις για το χθεσινό (28/04) ματς της ΑΕΚ στην Τούμπα και πώς το έχασε στο 90’, αλλά μπορείς να μην πεις και τίποτα. Υπάρχουν τόσα πολλά που έγιναν και δεν έγιναν στον αγώνα της Κυριακής που μπορεί να σου πάρει ώρες να τα αναλύσεις. Υπάρχει, ωστόσο και ο δρόμος της σιωπής να ακολουθήσεις, λόγω του χρονικού σημείου που είμαστε και που ακόμα όλα παίζονται.
Σαφώς πολλά περισσότερα έχεις να πεις για όλη τη σεζόν και το γεγονός ότι η ΑΕΚ έχασε ξανά βαθμό ή βαθμούς στο 90’, ενώ κρατούσε το αποτέλεσμα που ήθελε στα χέρια της και άρα το πρωτάθλημα. Και πάλι όμως τη δεδομένη χρονική στιγμή όλα επιβάλλεται να… κρυφτούν κάτω από το χαλάκι! Όλα! Δεν θα βοηθήσουν πουθενά τώρα. Τα ξέρουμε, τα έχουν αντιληφθεί και μέσα στην ομάδα και θα γίνουν όσα πρέπει να γίνουν το καλοκαίρι. Τώρα υπάρχει ένα ακόμα μεγάλο «πρέπει» για την ΑΕΚ. Μπροστά της έχει έναν δρόμο που η ίδια διάλεξε να περπατήσει: τον δύσκολο δρόμο που έστρωσε και στα δυο ματς που απομένουν να κάνει όσα πρέπει και να πάρει το πρωτάθλημα!
Την επομένη της 19ης Μαΐου και μετά θα υπάρχει μπροστά πολύς χρόνος για να ειπωθούν και το κυριότερο να γίνουν πράγματα προκειμένου η ομάδα να διορθώσει, ενόψει της νέας σεζόν, τις αδυναμίες που έχει, να ανανεωθεί και ταυτόχρονα να βελτιώσει τα πολύ καλά στοιχεία που διαθέτει.
Για το χθεσινό παιχνίδια δυο λόγια: ο ΠΑΟΚ παίζει το ματς της χρονιάς γι’ αυτόν. Για τον οργανισμό ΠΑΟΚ ο αγώνας με την ΑΕΚ ήταν ακόμα μεγαλύτερος και απ’ αυτόν με την Μπριζ! Δεν είναι υπερβολή. Η ομάδα του Λουτσέσκου ερχόταν από σερί κακών αποτελεσμάτων και άσχημων εμφανίσεων. Στη Λαμία ακόμα χρειάστηκε να δώσει ο διαιτητής 10 λεπτά καθυστερήσεις για να ισοφαρίσει στο 100’ (!) και τελικά να λήξει το ματς στο 104’ διεκδικώντας ακόμα τη νίκη που εν τέλει δεν πήρε ποτέ. Ήταν σαφές στο εσωτερικό του ΠΑΟΚ πως αν δεν κέρδιζε την ΑΕΚ χθες θα υπήρχαν προβλήματα…
Το 1-0 γίνεται μόλις στο 3’ και η ΑΕΚ βγάζει συγκλονιστική αντίδραση. Όχι μόνο κάνει το 1-1 στο 9’ αλλά παίζει εξαιρετικό ποδόσφαιρο αγγίζοντας μέχρι το 35’ εμφάνιση όπως εκείνη με τον Παναθηναϊκό. Από το 35’ και μετά κι αφού ο Κοτάρσκι κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ άρχισε να σβήνει από ένταση. Λογικό. Ο ΠΑΟΚ πίεσε και παραπίεσε κιόλας στο δεύτερο ημίχρονο. Μεγάλη φάση όμως πριν το γκολ του Βίντα δεν έκανε. Πίεζε, αλλά η ΑΕΚ στεκόταν καλά. Ο ΠΑΟΚ ακόμα κέρδισε 12 κόρνερ συν αρκετά φάουλ γύρω από την περιοχή με την άμυνα να αντιδρά εξαιρετικά σε όλες τις περιπτώσεις. Και στην πρώτη στιγμή της ΑΕΚ στην επανάληψη βρίσκει γκολ και το 1-2. Η Τούμπα «παγώνει» και έρχονται απανωτά λάθη. Ναι οι αλλαγές θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές. Όμως ακόμα κι αυτές που έγιναν έχουν ξαναγίνει στο παρελθόν και έχουν βγει, άρα δεν ήταν η στιγμή των παικτών. Και έπειτα τα δυο γκολ του ΠΑΟΚ. Λάθη επί λαθών. Και στο 3-2 ο Αθανασιάδης μόνος του δεν μπλοκάρει και παραχωρεί εύκολο κόρνερ – μέχρι το 2-2 εν τω μεταξύ ο Αθανασιάδης έχει κρατήσει όρθια την ΑΕΚ με δύο – τρεις τεράστιες επεμβάσεις, όμως υπάρχουν κάποιες αδυναμίες που δε λύνονται. Στο σουτ του Σάστρε όλοι οι αμυντικοί βγαίνουν σωστά, εκτός του Γιόνσον. 3-2 και τέλος.
Χάθηκε άλλη μία μάχη για την ΑΕΚ, ο πόλεμος όμως είναι στην πλήρη εξέλιξή του. Τα πράγματα είναι απλά και… σύνθετα. Πάει στο Καραϊσκάκη να πάρει το αποτέλεσμα που θέλει, κερδίζει και τελευταία αγωνιστική τη Λαμία στη Φιλαδέλφεια και στέφεται πρωταθλήτρια. Δεν τα κάνει αυτά; Δεν το παίρνει! Αν οι αντίπαλοι κάνουν το 3 στα 3 που απομένουν θα πανηγυρίζουν αυτοί.
Και πάμε λίγο στο ξέσπασμα του Ματίας Αλμέιδα στο τέλος του αγώνα, όπου είδαμε καμιά… 60αριά άτομα γύρω του και τον προπονητή εκτός εαυτού! Συγγνώμη, όχι επειδή είναι ο προπονητής της ΑΕΚ, αλλά όταν βλέπεις έναν άνθρωπο ήσυχο που δύο χρόνια τώρα να δείχνει με πράξεις τι χαρακτήρας είναι χωρίς να προκαλεί με αντιδράσεις του και των όσων λέει να ξεσπά έτσι, τότε κάτι έχει γίνει… Και ποιοι βάλλουν κατά του Αλμέιδα σήμερα; Αυτοί που κατά καιρούς έχουν προκαλέσει! Υποκρισία!
Πρώτη φορά ξέσπασε ο Αλμέιδα επειδή ένιωσε απειλή βλέποντας τόσο κόσμο κοντά του. Ζήτησε συγγνώμη και τέλος. Δεν είναι και… Λουτσέσκου, εδώ που τα λέμε, που σε κάθε του κουβέντα του έχει πάντα κάτι αρνητικό να πει για τους αντιπάλους και όχι μόνο.
Εν κατακλείδι, η ποδοσφαιρική ζωή απέδειξε και στην Τούμπα πως όποιο σενάριο κι αν θέλουμε να φτιάξουμε εκ των προτέρων, έρχεται η πραγματικότητα και στο αλλάζει. Και πέρυσι η ΑΕΚ ήθελε νίκη με Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο ή με Ολυμπιακό στη Φιλαδέλφεια και ήρθαν δυο ισοπαλίες. Το σενάριο της ζωής την ήθελε αλλιώς πρωταθλήτρια. Θα δούμε πώς την θέλει τώρα…
Επίσης, η ζωή γενικότερα έχει αποδείξει πως αν σέβεσαι εσύ κάτι δεν σημαίνει ότι πρέπει να περιμένεις σεβασμό από τον άλλον. Στις 13 Απριλίου οπαδοί της ΑΕΚ τίμησαν τη μνήμη των οπαδών του ΠΑΟΚ στα Τέμπη. Χθες (28/04) στην Τούμπα σηκώθηκε ένα εμετικό πανό για τη δολοφονία του Μιχάλη. Κρίμα… Στη ζωή ο σεβασμός (όπως και πολλά ακόμα) μόνο δεδομένος δεν είναι. Να είστε με όσους σέβονται… Μην γίνετε σαν τους άλλους…
www.bnsports.gr
