Αγάπη για την ομάδα. Από μικρό παιδί, μέχρι και ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Πλέον και ως προπονητής. Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι έχει τη Ρόμα στην καρδιά του και το γράμμα του, μία ημέρα πριν το τελευταίο του παιχνίδι, αποδεικνύει τον «αγνό» ρομαντισμό του ποδοσφαίρου.
Ένας άνθρωπος, που αγαπά τη Ρόμα, όσο κανείς άλλος. Εκείνος που θα κληθεί να την επαναφέρει στις επιτυχίες. Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι επιλέχθηκε ως ο αντικαταστάτης του Ζοσέ Μουρίνιο, για την τεχνική ηγεσία των «τζιαλορόσι».
Έφτασε η στιγμή να υπηρετήσει τη μεγάλη του αγάπη και από άλλο πόστο. Εκείνο που παραμένει αλησμόνητο ωστόσο, είναι το γράμμα που έστειλε, μία ημέρα πριν το τελευταίο του ματς, με τη φανέλα της Ρόμα.
Ένα γράμμα, που δείχνει πως μερικές φορές, ο ρομαντισμός στο ποδόσφαιρο είναι εφικτός, ακόμα κι αν είσαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Απολαύστε το:
«-Γιατί χαμογελάς, μικρέ;
-Είμαι χαρούμενος!
-Γιατί είσαι χαρούμενος;
-Έχω μια φανέλα της Ρόμα
-Δεν είναι απομίμηση;
-Όχι, απλά η θεία μου έραψε τον αριθμό...
-Κι αν σου πω ότι θα τη φορέσεις πάνω από 600 φορές;
-Θα ήμουν ευχαριστημένος με ένα παιχνίδι.
Κοιτάζοντας πίσω αυτή τη φωτογραφία, που όλοι γνωρίζετε πλέον, συνειδητοποιώ πόσο τυχερός ήμουν, μια τύχη που ποτέ δεν θεώρησα δεδομένη και για την οποία δεν θα είμαι ποτέ αρκετά ευγνώμων.
Ήταν ένα μακρύ ταξίδι, έντονο, πάντα συνοδευόμενο από την αγάπη μου για αυτή την ομάδα.
Δεν θέλω να αφήσω αυτή την ευγνωμοσύνη να αιωρείται, γιατί, ενώ γράφω τις λέξεις ευχαριστώ, το μυαλό μου δεν σκέφτεται αφηρημένες έννοιες, αλλά συγκεκριμένες αναμνήσεις και αισθήσεις, πρόσωπα και φωνές.
Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω όλη τη Ρόμα που γνώρισα:
Την οικογένεια Σένσι, τον πρόεδρο Παλότα
Όλες τις κυρίες και τους κύριους που εργάστηκαν και εργάζονται στην Τριγκόρια
Τους προπονητές που με καθοδήγησαν, όλοι μου έμαθαν κάτι σημαντικό ανεξαιρέτως. [...]
Ευχαριστώ τον Φραντσέσκο. Έλαβα το περιβραχιόνιο που φοράω από τα χέρια ενός αδελφού, ενός σπουδαίου αρχηγού και του πιο εξαιρετικού παίκτη που έχω δει ποτέ να φοράει αυτή τη φανέλα.
Δεν έχει ο καθένας την ευκαιρία να παίξει για 16 χρόνια δίπλα στο είδωλό του. Παραδίδω αυτό το περιβραχιόνιο πίσω, με σεβασμό, στον Αλεσάντρο. Ένας άλλος αδελφός που είμαι σίγουρος ότι θα είναι εξίσου άξιος.
Ευχαριστώ τον μπαμπά μου και τη μαμά μου, που με μεγάλωσαν με τις σωστές αξίες που κουβαλάω μαζί μου κάθε μέρα: να φέρεσαι στους άλλους όπως θα ήθελες να φέρονται σε σένα και να βοηθάς πάντα αυτούς που δυσκολεύονται.
Ευχαριστώ την πόλη της Όστια, τους ανθρώπους της και τη θάλασσά της, που με μεγάλωσε ως παιδί, με συνόδευσε ως έφηβο και με καλωσόρισε πίσω ως ενήλικα.
Ευχαριστώ τους οπαδούς της Ρόμα, τους θαυμαστές μου. Επιτρέπω στον εαυτό μου να τους αποκαλώ σήμερα δικούς μου, επειδή η αγάπη που μου δείξατε μου επέτρεψε να συνεχίσω να είμαι κομμάτι σας ακόμα και όταν βρίσκομαι στο γήπεδο.
Είστε ο λόγος για τον οποίο επέλεξα ξανά αυτή την υπέροχη πόλη, τόσες πολλές φορές. Αύριο θα είναι η 616η φορά κατά την οποία θεωρώ ότι αυτή η επιλογή ήταν η σωστή!
Στις 26 Μαΐου πριν από μερικά χρόνια, ζήσαμε μια μέρα μετά την οποία σκεφτήκαμε ότι δεν θα μπορούσαμε ποτέ ξανά να χαμογελάσουμε. Το ίδιο πίστευα κι εγώ, μέχρι που είδα το τατουάζ ενός οπαδού που έγραφε: "27 Μαΐου 2013, κι όμως ο άνεμος συνεχίζει ακόμα να πνέει".
Ποτέ περισσότερο από τις τελευταίες ημέρες δεν ένιωσα τη στοργή σας: με συγκλόνισε και γέμισε την καρδιά μου. Ποτέ περισσότερο από τις τελευταίες ημέρες δεν σας είδα τόσο ενωμένους για έναν σκοπό.
Τώρα, το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσατε να μου κάνετε θα ήταν να αφήσετε στην άκρη τον θυμό και όλοι μαζί ενωμένοι να φυσήξουμε τον άνεμο στα πανιά μας, να προωθήσουμε το μόνο πράγμα για το οποίο νοιαζόμαστε, αυτό που έρχεται πρώτο και κύριο μπροστά από όλα: τη Ρόμα.
Κανείς δεν θα σας αγαπήσει ποτέ περισσότερο από εμένα.
Arrivederci.
Daniele De Rossi.»
