Η νίκη επί του Άρη, οι «κομβικοί» παίκτες της, η συνεχόμενη άνοδος και η βελτίωση της ΑΕΚ του Αλμέιδα που όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο ευδιάκριτη.
Γράφει ο Θοδωρής Καρβουνιάρης
Η ΑΕΚ λίγες ημέρες μετά τη μεγάλη μάχη που έδωσε με την Μπράιτον, κάνοντας, ασχέτως αποτελέσματος, το καλύτερό της παιχνίδι για φέτος, είχε να δώσει ένα ακόμη απαιτητικό παιχνίδι.
Το πιο δύσκολο βάσει αντιπάλου, απ’ αυτά που έδωσαν Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός. Και τα κατάφερε. Πήρε τρεις πολύ σημαντικούς βαθμούς κόντρα στον όλο και καλύτερο Άρη, οι οποίοι στην πορεία θα φανούν πόσο κρίσιμοι ήταν.
Ήταν κουρασμένη χθες η ΑΕΚ. Απόλυτα λογικό. Δεν έκανε πάρα πολλές αλλαγές στην 11άδα ο Αλμέιδα καθώς για ένα ακόμη ματς είχε πολλές απουσίες να διαχειριστεί και η έλλειψη φρεσκάδας, ενέργειας, διάρκειας και καθαρού μυαλού σε ορισμένες στιγμές φάνηκε. Όταν όμως δεν είσαι στην τοπ βραδιά σου, δίνεις ένα ακόμη ματς υψηλών απαιτήσεων, έχεις απέναντί σου μία ομάδα που έχει ανέβει αγωνιστικά, γνωρίζοντας τι θέλει μέσα στο γήπεδο και το κερδίζεις, αν μη τι άλλο σου δείχνει πολλά.
Το γκολ του Βίντα έδωσε τη λύση και τους τρεις βαθμούς. Ο Κροάτης σκόραρε φέτος άλλο ένα κρίσιμο γκολ. Γενικά όλα τα γκολ του Βίντα στην ΑΕΚ και το περσινό στη Νίκαια με τον Ιωνικό, όταν έκανε το 1-1 και μετά η ομάδα πήρε τη νίκη με τον Τσούμπερ, είναι «χρυσάφι». Γενικά πάντως ο Βίντα κάνει, ειδικά το τελευταίο δίμηνο, συγκλονιστικά παιχνίδια. Πρέπει να είσαι στο γήπεδο για να τον βλέπεις πως παίζει, όταν η μπάλα είναι μακριά απ’ αυτόν. Παίζει με την εμπειρία του, διαβάζει φάσεις, βγαίνει πρώτος στη μπάλα, τακτικά είναι άριστος, βοηθά και στην κυκλοφορία και φυσικά έχει «κουμπώσει» άριστα με τον σούπερ Μουκουντί.
Η ΑΕΚ δεν έχει όμως μόνο τον Βίντα «στρατηγό» στο γήπεδο. Η άνοδος του Σιμάνσκι εδώ και ένα μήνα περίπου είναι απίθανη. Είναι παντού στον άξονα ο αρχηγός! Παντού! Καταπίνει χιλιόμετρα, κλείνει χώρους, βγαίνει πρώτος στην πρώτη πίεση που ασκεί η ΑΕΚ στο πρώτο τρίτο των αντιπάλων (αφού αυτό προστάζει τακτικά ο Αλμέιδα). Θα κάνει και λάθη, αλλά είναι απόλυτα φυσιολογικά, όταν παίζει στα «κόκκινα» 90 λεπτά. Το φορμάρισμα του Σιμάνσκι έχει βοηθήσει στο να μην δέχεται η ΑΕΚ πολλές φάσεις από τους αντιπάλους της. Θυμόμαστε στους πρώτους αγώνες, με τον Νταμιάν, αλλά και άλλους παίκτες ντεφορμέ, ότι υπήρχαν δυσκολίες. Τότε κόσμος ζητούσε… μεταγραφές. Χρόνο έπρεπε να ζητήσει, να αρχίσουν να φορμαρίζονται παίκτες «κλειδιά», όπως είναι ο Σιμάνσκι.
Από κοντά και ο άλλος «στρατηγός» ο Πινέδα. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο με τον Άρη κάνει μαγικά πράγματα στο χορτάρι. Έδινε ηρεμία σε όλη την ομάδα, είτε κρατούσε τη μπάλα, είτε όχι. Πάμε και μπροστά: ο Μάνταλος φέτος έχει πάρει πολλά ματς ως βασικός. Το αξίζει! Παίζει με ωριμότητα, παίζει απελευθερωμένος, παίζει ήρεμα, είναι ουσιαστικός σε πολλά σημεία του γηπέδου. Σε αυτό το γκρουπ των «στρατηγών» βάζω και τον Χατζισαφί και φυσικά τον Τσούμπερ, αλλά και τον Γκατσίνοβιτς, ο οποίος μόλις έχει ξαναβρεί τα πατήματά του μέσα στο γήπεδο. Όταν βρει και την ηρεμία του στην τελική προσπάθεια θα γίνει ακόμη πιο επιδραστικός στο παιχνίδι της ΑΕΚ! Κι ακόμα δεν έχουν μπει για φέτος στο βαθμό που μπορούν οι Αραούχο, Γκαρσία. Και όλοι αυτοί οι «στρατηγοί» μέσα στο γήπεδο, έχουν δίπλα τους άξια εργαλεία να δουλεύουν: Μουκουντί (στο όριο να γίνει κι αυτός… στρατηγός), Ελίασον, Άμραμπατ, Γιόνσον και λίγο υπομονή ακόμη για τους Πόνσε και Πισάρο. Ειδικά για τον Πισάρο, θεωρώ πως στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος θα δώσει πολλά στην ομάδα. Μην ξεχνάμε ότι έρχεται και ο Φερνάντες! Ένα υπέροχο ρόστερ και ένα μοναδικό προπονητικό τιμ, με αρχηγό τον Αλμέιδα να τους καθοδηγεί!
Η ΑΕΚ εξελίσσεται ακόμα και σε πράγματα που δεν φαίνονται σε μία πρώτη ανάγνωση. Με τον Άρη, με το ρευστό 1-0 να μένει μέχρι το τέλος θα περίμενε κανείς ένα τελευταίο 10λεπτο «κόλαση». Η ΑΕΚ όμως αν και κουρασμένη, έπαιξε μυαλωμένα και με άψογη τακτική προσέγγιση, δεν πιέστηκε. Δεν αγχώθηκε. Όλα μετράνε.
Τέλος πρώτου γύρου λοιπόν, με την ΑΕΚ στο -1 από την κορυφή. Από πέρυσι, στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα, έχει σχεδόν τους ίδιους βαθμούς, με λιγότερα γκολ. Της λείπει ο βασικός της φορ για πολλούς μήνες και έχει και Ευρώπη. Κι όμως έχει συγκεντρώσει τους περισσότερους βαθμούς απ’ όλους στα ντέρμπι, ούσα η μοναδική αήττητη σε αυτά και την έχει «πατήσει» με Πανσερραϊκό, Κηφισιά και ΟΦΗ.
Βλέπεις όμως την ομάδα όσο περνάει ο καιρός να ανεβαίνει. Να φτιάχνει τους αριθμούς της, να βελτιώνεται τακτικά αμυντικά και να κερδίζει παιχνίδια. Η συνέχεια θα είναι ανάλογη, γιατί η ΑΕΚ του Αλμέιδα κοιτάει μόνο ψηλά…
