Το βράδυ της Δευτέρας (06/11), η Τότεναμ υποδέχθηκε την Τσέλσι για την 11η αγωνιστική της Premier League σε ένα παιχνίδι ροντέο με ανατροπή, 5 γκολ, άλλα 5 ακυρωθέντα, 2 κόκκινες και 9 κίτρινες κάρτες, το οποίο οι «Μπλε» κέρδισαν με 4-1 στην έδρα των «Σπιρουνιών». Παρ' όλα αυτά, με το τέλος του αγώνα, όλοι μιλούν για κάτι άλλο. Όλοι μιλούν για τον ατρόμητο Ποστέκογλου και την αμυντική γραμμή της Τότεναμ.
Η Τότεναμ είχε ήδη χάσει 2 παίκτες με κόκκινη κάρτα (33' Ρομέρο, 55' Ουντότζι), αλλά παρά το αριθμητικό της μειονέκτημα η εικόνα της στο γήπεδο κάθε άλλο παρά αυτό υποδήλωνε:
Defending with nine men, Ange Postecoglou style! pic.twitter.com/szfALJ6IAx
— Premier League (@premierleague) November 7, 2023
Τι προσπαθούσε, λοιπόν, να κάνει ο Ελληνοαυστραλός τεχνικός; Μπορούσε αυτό που είχε στο μυαλό του να συνεχίσει να δουλεύει για μια ομάδα με 2 παίκτες λιγότερους;
High Defensive Line
Ο αείμνηστος αρχηγός της Εθνικής ομάδας της Βραζιλίας Μαρίνιο Πέρες, το 1974, αμέσως μετά το Μουντιάλ της Δυτικής Γερμανίας, πήρε τη μεγάλη του μεταγραφή για να περάσει τον Ατλαντικό και να παίξει στην Μπαρτσελόνα του Ρίνους Μίχελς. Εκεί ο Πέρες είδε κάτι πολύ περίεργο: είδε τους αμυντικούς να προσπαθούν να κινούνται σαν μία ενιαία ομάδα σε γραμμή, με στόχο να βγάζουν τους αντιπάλους οφσάιντ.
Όπως δήλωσε αργότερα ο Βραζιλιάνος, αυτό στη Βραζιλία το αποκαλούσαν «donkey line», αφού όλοι πίστευαν ότι δεν είναι έξυπνο η αμυντική γραμμή να συμπεριφέρεται κατά αυτόν τον τρόπο.
Φαίνεται, όμως, εκ του αποτελέσματος πλέον, πως όλοι στη Βραζιλία είχαν άδικο. Οι μεγαλύτερες ομάδες κόσμο, πλέον, χρησιμοποιούν την τακτική που πρώτος ο Μίχελς (βραβευμένος από την ΦΙΦΑ ως ο κορυφαίος προπονητής του 20ου αιώνα και ως κορυφαίος προπονητής όλων των εποχών από το France Football) άρχισε να εφαρμόζει στον Άγιαξ, πριν ακόμα πάει στην Μπαρτσελόνα: η αμυντική γραμμή να μένει ψηλά στον αγωνιστικό χώρο, υψηλής έντασης πρέσινγκ, άμεση ανάκτηση μπάλας.
Για να δώσουμε, όμως, και ένα δίκιο στον Πέρες, η τακτική αυτή, ειδικά αν είναι η πρώτη φορά που τη βλέπεις, φαίνεται πολύ παράλογη: μα ποιά είναι η λογική του να απομακρύνεις τους παίκτες που αμύνονται από το τέρμα το οποίο προστατεύουν;
Για να το καταλάβουμε πως ακριβώς δουλεύει, θα πρέπει να δούμε τα θετικά, τα αρνητικά αλλά και τις προϋποθέσεις που χρειάζονται ώστε να εφαρμοστεί η τακτική αυτή.
Θετικά
- Μείωση του χώρου στον οποίο μπορούν να κινηθούν οι αντίπαλοι. Σύμφωνα με τον Αρίγκο Σάκι, όταν μια ομάδα δεν έχει την κατοχή, θα πρέπει να είναι τοποθετημένη σαν ένα ενιαίο μπλοκ παικτών σε εύρος 25 μέτρων από άμυνα σε επίθεση. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πολύ δύσκολο στους αντιπάλους να περάσουν μέσα από αυτό.
- Τεχνητό οφσάιντ. Οι αμυντικοί μπορούν πιο εύκολα, κινούμενοι σε μία ενιαία γραμμή, να κάνουν έναν επιθετικό να βγει σε θέση οφσάιντ.
- Άμεση ανάκτηση κατοχής. Λόγω του ότι οι αμυντικοί είναι ψηλά στο γήπεδο, άρα πιο κοντά στον χώρο που παίζεται η μπάλα, μπορούν να βοηθήσουν στην άμεση πίεση και ανάκτηση της, με το που αυτή χαθεί από την ομάδα τους.
Αρνητικά
- Πολύς ελεύθερος χώρος πίσω από την άμυνα. Το προφανές πρόβλημα της τακτικής αυτής, είναι ο χώρος ο οποίος μένει ελεύθερος πίσω από την αμυντική γραμμή και μέχρι τον τερματοφύλακα.
- Υψηλό ρίσκο. Αν κάποιος επιθετικός σπάσει το τεχνητό οφσάιντ, είναι ένας με έναν με τον τερματοφύλακα.
Προϋποθέσεις
- Sweeper Keeper. Πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή την τακτική έχει η ύπαρξη ενός τερματοφύλακα, ο οποίος μπορεί να καθαρίσει μπαλιές, οι οποίες θα βγουν στην πλάτη της άμυνας, πριν προλάβει ο επιθετικός να συνδεθεί μαζί τους.
- Υψηλού επιπέδου συννενόηση μεταξύ των παικτών, που απαρτίζουν την αμυντική γραμμή για να εφαρμοστεί σωστά η τακτική.
- Πίεση και άμεση ανάκτηση κατοχής. Δε γίνεται να βγει μπαλιά στην πλάτη της άμυνας, αν ο αντίπαλος δεν έχει τη μπάλα, ή όταν την έχει, δεν έχει το χρόνο να δει, να ζυγίσει και να βγάλει μια καλή μπαλιά. Πολύ σημαντικό, λοιπόν, για να δουλέψει αυτή η τακτική, είναι να εφαρμόζεται άμεση πίεση από όλους τους παίκτες της ομάδας, με το που χαθεί η κατοχή, ώστε να δυσκολέψουν τον αντίπαλο να δει τους ελεύθερους χώρους.
- Οι αμυντικοί που απαρτίζουν τη γραμμή θα πρέπει να είναι αρκετά γρήγοροι, ώστε να μπορέσουν να ακολουθήσουν και να διεκδικήσουν μπαλιές, που θα βγουν στην πλάτη τους.
Στην περίπτωση της Τότεναμ...
Η ομάδα του Βόρειου Λονδίνου έχει εφαρμόσει με μεγάλη επιτυχία την παραπάνω τακτική τη φετινή χρονιά, με τον Ποστέκογλου να μένει πιστός στο σύστημα που τον οδήγησε σε 10 ματς χωρίς ήττα στην Premier League, ακόμα και όταν η ομάδα του έμεινε με 9 παίκτες. Εκ του αποτελέσματος, βέβαια, φάνηκε ότι έκανε λάθος, αφού δέχθηκε 3 γκολ, αφού έμεινε με 9 παίκτες και σε πολλές περιπτώσεις, οι επιθετικοί της Τσέλσι έφευγαν ανενόχλητοι στην πλάτη της άμυνας των «Σπιρουνιών».
Αυτό συνέβη κυρίως, διότι δεν ίσχυαν οι δύο τελευταίες προϋποθέσεις που αναφέρουμε πιο πάνω. Είναι αδύνατο οκτώ παίκτες (χωρίς τον τερματοφύλακα) να πιέσουν αποτελεσματικά δέκα αντιπάλους και να μη τους δώσουν την ευκαιρία να βρουν προϋποθέσεις για μια καλή μπαλιά.
Είναι, λοιπόν, επόμενο, ότι εφόσον δεν μπορεί να ασκηθεί το απαραίτητο επίπεδο πίεσης στους αντιπάλους μέσους και αμυντικούς, ότι εκείνοι θα βρουν τις ευκαιρίες να δοκιμάσουν την τύχη τους για να βρουν τους ταχύτατους συμπαίκτες τους (Στέρλινγκ, Τζάκσον, Πάλμερ, Μούντρικ) στο χώρο. Επίσης, λόγω των καρτών και του τραυματισμού το Βαν ντε Βεν, ο Ποστέκογλου αναγκάστηκε να αλλάξει τρεις από τους τέσσερεις της άμυνας, βάζοντας παίκτες λιγότερο γρήγορους, αλλά και με λιγότερα παιχνίδια μαζί, άρα με μεγαλύτερη δυσκολία στη συννενόηση.
Αξίζει να αναφερθεί, εδώ, η απάντηση του Ελληνοαυστραλού τεχνικού, όταν μετά το ματς δημοσιογράφος τον ρώτησε γιατί δεν άλλαξε την τακτική του όταν έμεινε με 9 παίκτες:
«Είναι απλά το ποιοί είμαστε, φίλε. Και θα είναι το ποιοί είμαστε όσο θα είμαι εγώ εδώ. Αν κάποτε μείνουμε με 5 παίκτες ίσως το σκεφτώ.»
Αν μη τι άλλο, μια απάντηση από έναν άνθρωπο που είναι διατεθιμένος να «ζήσει» και να «πεθάνει» με τον δικό του τρόπο..
Χρήστος Αναγνώστου
www.bnsports.gr
