Ο φετινός «πάγκος» του Παναθηναϊκού, ξεπέρασε τον περσινό, με 23 ματς λιγότερα! (video)

Το παιχνίδι μπήκε στο τελευταίο του τέταρτο, ο Παναθηναϊκός δεν είχε πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης και έψαχνε το γκολ της λύτρωσης, το οποίο και πέτυχε, δείχνοντας μέταλλο, χαρακτήρα, συγκέντρωση και πίστη στο πλάνο του προπονητή.

Το παραπάνω αποτελεί ένα χιλιοπαιγμένο σενάριο για το «τριφύλλι», κυρίως την περσινή σεζόν, όπου όχι σε μία ή δύο, αλλά σε εννιά (!) περιπτώσεις, πήρε βαθμό ή βαθμούς στο τελευταίο τέταρτο ενός παιχνιδιού.

Είναι, λοιπόν, λογικό να συγκρίνει κανείς εκείνα τα παιχνίδια με το χθεσινό παιχνίδι στη Λαμία. Παρ’ όλα αυτά, ο τρόπος με τον οποίο ήρθε η μεγάλης σημασίας νίκη με 2-1 (04/11) στο ΔΑΚ Λαμίας, με το γκολ του Σπόραρ στο 90', ήταν πολύ διαφορετικός.

Ας ξεκινήσουμε με το πώς πήρε τη χθεσινή νίκη η ομάδα του Γιοβάνοβιτς. Οι «πράσινοι», αν και μπήκαν καλά στο ματς και απείλησαν σημαντικά στην πρώτη ουσιαστικά φάση του αγώνα, ουδέποτε μέχρι το 82’ μπόρεσαν είτε να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για γκολ με συνέπεια, είτε να περιορίσουν το υψηλού επιπέδου και ποιότητας, τρανζίσιον παιχνίδι της καλοδουλεμένης ομάδας του Λεωνίδα Βόκολου.

Αυτό συνέβη για δύο κύριους λόγους:

• Ο Παναθηναϊκός είχε σε πολύ κακή μέρα ένα από τα βασικά γρανάζια της δημιουργίας του, τον «εξαφανισμένο» Τζούρισιτς. Ο Σέρβος επιτελικός μέσος, αν και είχε διάθεση να συμμετάσχει στο παιχνίδι της ομάδας του, δε βρέθηκε σε καλή μέρα, και καμία από τις ενέργειές του δε βοήθησαν ουσιαστικά, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Παρόμοια κακή ήταν και η απόδοση των Βέρμπιτς και Μαντσίνι, με τον πρώτο να μην μπαίνει ποτέ στο παιχνίδι, και τον δεύτερο να μην έχει ποιοτικές τελικές επιλογές, αν και η μπάλα πέρασε πολύ από τα πόδια του.

• Από την άλλη πλευρά του γηπέδου, για ένα ακόμα παιχνίδι το δίδυμο Σένκενφελτ – Γεντβάι δείχνει να έχει έλλειμμα σκληράδας, αποτελεσματικότητας, αλλά και ικανότητας στο ψηλό παιχνίδι, πράγμα που στέρησε από τον Παναθηναϊκό, τη σιγουριά που δίνουν οι ανακτήσεις μπάλας και αναχαιτίσεις επιθέσεων, πριν αυτές γίνουν πραγματικά επικίνδυνες. Τέλος, σε πολύ ρηχά νερά και με πολλά ατομικά λάθη βρέθηκε και ο Γιώργος Βαγιαννίδης.

Τα παραπάνω (κυρίως όμως το δημιουργικό πρόβλημα), ήταν ένα από τα βασικά ζητήματα του Παναθηναϊκού και την περσινή σεζόν, αλλά ακόμα και στα παιχνίδια που εν τέλει έπαιρνε τη νίκη, το πρόβλημα δε λυνόταν κατά τη διάρκεια του αγώνα, κυρίως γιατί δεν μπορούσε να λυθεί, λόγω έλλειψης επιλογών. Στο ματς με τη Λαμία, όμως, λύθηκε και με το παραπάνω. Και πώς έγινε αυτό; Με το βάθος ποιότητας που έχει πλέον να διαχειριστεί ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Στο 82^ο λεπτό, ο Γιοβάνοβιτς ολοκλήρωσε τις αλλαγές με τους Σπόραρ και Αιτόρ, ενώ είχε ήδη περάσει τον Παλάσιος, τον Κώτσιρα και τον Μπερνάρ νωρίτερα. Πέντε «παλιούς», που ήταν στην ομάδα και πέρσι. Με τον τρόπο αυτό, άλλαξε και τους 4 πιο προωθημένους ποδοσφαιριστές του, συν τον Βαγιαννίδη. Τι πήρε από καθέναν από αυτούς στα τελευταία 15 λεπτά;

• Από τον Σπόραρ πήρε το χρυσό γκολ της νίκης

• Από τον Παλάσιος πήρε δύο πέναλντι, ένα εκ των οποίων ακυρώθηκε λόγω οφσάιντ

• Από τον Μπερνάρ πήρε μία ασίστ και μία πάσα κλειδί για να κερδίσει το ακυρωθέν πέναλτι ο Παλάσιο

• Από τον Αιτόρ πήρε μία πάσα κλειδί για να κερδίσει το δεύτερο πέναλντι ο Αργεντίνος εξτρέ

• Από τον Κώτσιρα πήρε πολύ περισσότερη σιγουριά στην ταλαιπωρημένη σε όλο το παιχνίδι δεξιά του πλευρά, αλλά και το ωραίο γύρισμα στην αρχή της φάσης του γκολ.

Σε αντίθεση με την περσινή χρονιά (όπου οι μόνες ποιοτικές αλλαγές του Παναθηναϊκού ήταν οι αλλαγές των φορ του και ο Μαντσίνι), το «Τριφύλλι» φέτος έχει την πολυτέλεια να αλλάζει τον κινούμενο σε ρηχά νερά Τζούρισιτς (όπως πολλάκις ήταν πέρισυ ο Μπερνάρ) για να βάλει στη θέση του τον πιο ακριβοπληρωμένο του παίκτη, τον Μπερνάρ, ο οποίος ξεκούραστος και με όρεξη να αποδείξει την αξία του δίνει ποιότητα και επιλογές στην επίθεση.

Με τη γλώσσα των αριθμών, το παραπάνω γίνεται πιο αντιληπτό αν κάποιος συγκρίνει τι πήρε ο Παναθηναϊκός από τις αλλαγές του σε όλες τις διοργανώσεις πέρσι σε όλη τη χρονιά, σε αντίθεση με φέτος έως τώρα:

• Πέρσι: 12 γκολ, καμία(!) ασσίστ και 2 κερδισμένα πέναλτι σε 42 παιχνίδια
• Φέτος: 12 γκολ, 6 ασσίστ και 3 κερδισμένα πέναλτι σε 19 παιχνίδια

Λιγότερα από μισά παιχνίδια φέτος, αλλά και πάλι οι παίκτες που έρχονται από τον πάγκο έχουν 21 συμμετοχές σε γκολ έναντι των 14 πέρσι σε όλη τη χρονιά!

Ποια η διαφορά, λοιπόν, των περσινών νικών με τη νίκη επί της Λαμίας; Η φετινή νίκη επί της Λαμίας μοιάζει με εκείνη στους Ζωσιμάδες, όπου ο Μαντσίνι ερχόμενος από τον πάγκο, έδωσε τη δημιουργία για το γκολ του Παλάσιος.

Οι περσινές νίκες ήταν όντως προϊόν πίστης, προσήλωσης και πολλές φορές τύχης, ενώ η χθεσινή νίκη είναι ένα ξεκάθαρο αποτέλεσμα της πληθώρας των επιλογών και της ποιότητας που πλέον υπάρχει σε βάθος από τη μέση και μπροστά για το «τριφύλλι». Το βάθος αυτό, δεν προσφέρει απλά επιπλέον ποιοτικές, με τους νεοαποκτηθέντες ποδοσφαιριστές, αλλά τείνει να κάνει τους ήδη υπάρχοντες πολύ καλύτερους. Και αυτό ίσως είναι το πιο σημαντικό από όλα.

Υ.Γ.: Πολύ ενδιαφέρον είχε τακτικά η αντιμετώπιση του Γιοβάνοβιτς στη συνθήκη του να παίζει με παίκτη λιγότερο η ομάδα του από το 83’. Ο Μλαντένοβιτς, σε φάση ανάπτυξης έπαιζε ως 3^ο χαφ, ο Κώτσιρας έπαιζε ως τρίτος στόπερ και οι Αιτόρ, Παλάσιος έπαιρναν τις πλευρές, με τον Μπερνάρ σε ελεύθερο ρόλο. Μία τακτική την οποία ο Σέρβος είχε δουλέψει και στα καλοκαιρινά φιλικά, και να που φάνηκε εξαιρετικά χρήσιμη, αφού σε μεγάλο βαθμό «μακιγιάρισε» το αριθμητικό μειονέκτημα των «πρασίνων».



Χρήστος Αναγνώστου
www.bnsports.gr