Με αφορμή το μεγάλο ντέρμπι της 10ης αγωνιστικής της Premier League ανάμεσα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Μάντσεστερ Σίτι, το BN Sports θυμάται τη συνέντευξη του Ντένις Λόου στον Χρήστο Σωτηρακόπουλο.
Ο Ντένις Λόου δυστυχώς διαγνώστηκε εδώ και αρκετό καιρό με άνοια και το BN Sports θυμάται την προ λίγων ετών συνέντευξη που του είχε πάρει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος για λογαριασμό του bwinΣΠΟΡ FM. Όσα είχε πει για το τακουνάκι με το οποίο «καταδίκασε» σε υποβιβασμό τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τις αλλαγές στο ποδόσφαιρο με την πάροδο των ετών, την εθνική Σκωτίας, τον Πούσκας, τον Ντι Στέφανο κι άλλα πολλά...
Το ένα εκ των μελών της «Αγίας Τριάδας» μαζί με τους Μπεστ και Τσάρλτον έγραψε τη δική του ιστορία αγωνιζόμενος στη Γιουνάιτεντ από το 1962 μέχρι το 1973 και εν συνεχεία για μία σεζόν στη Σίτι, ενώ πέρασε από τη Χάντερσφιλντ και την Τορίνο στο ξεκίνημα της καριέρας του.
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη του Ντένις Λόου μίλησε στον Χρήστο Σωτηρακόπουλο και την εκπομπή «Τα διαμάντια είναι παντοτινά» πριν από λίγα χρόνια:
-Τι θα ήθελες να έχεις τότε από το σημερινό ποδόσφαιρο; Υπάρχει κάτι που ζηλεύεις;
«Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στο σημερινό ποδόσφαιρο. Tα χρήματα για παράδειγμα είναι τρομακτικά. Απορώ πως ομάδες αντέχουν να πληρώνουν αυτά τα ποσά. Nαι μου λείπουν αυτά τα χρήματα, θα τα ήθελα όπως όλοι μας, αλλά αυτό που είναι εντελώς διαφορετικό σήμερα είναι η κατάσταση του αγωνιστικού χώρου, το χορτάρι είναι φανταστικό.
Tότε στην εποχή μας για να αγωνιστείς σε τέτοιο χορτάρι, έπρεπε να πας στο «Γουέμπλει». Μπορείς να φανταστείς στα αλήθεια, πόσο εξαιρετικοί θα ήταν οι παίκτες του τότε σε αγωνιστικούς χώρους τόσο τέλειους όπως οι τωρινοί;»
-Τι θυμάσαι για το γκολ του 1974 με το οποίο ουσιαστικά ‘υποβίβασες’ τη Γιουνάιτεντ;
«Αυτό το γκολ ήταν τυχαίο, δεν είχα ποτέ σκοράρει με τακουνάκι ήταν εντελώς συμπτωματικό, αλλά πρέπει να προσέχω τι λέω γιατί έχουμε τέσσερα παιδιά στην οικογένεια και ο ένας γιος μου είναι φανατικός οπαδός της Σίτι!»
-Ποια είναι η κληρονομιά που άφησε ο σερ Ματ Μπάσμπι στη Γιουνάιτεντ και το αγγλικό ποδόσφαιρο;
«Ο σερ Ματ ήταν μοναδικός, αν υπολογίσουμε πως παραλίγο να πεθάνει στο Μόναχο το 1958 και το 1968, δέκα χρόνια αργότερα, κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Κύπελλο. Αυτός έκανε τις αγγλικές ομάδες να το διεκδικούν, αυτή είναι η κληρονομιά του!»
-Η εθνική ομάδα της Σκωτίας τι ρόλο έπαιζε στις προτεραιότητες σου;
«Ποτέ δεν με ένοιαζε τι έλεγε οποιοσδήποτε προπονητής ή τι έλεγε ο κόσμος. Καμία άλλη πρόσκληση, ακόμα και στη Μικτή Κόσμου ή ένα βραβείο όπως η «Χρυσή Μπάλα» δεν είχε σημασία όπως η πρόσκληση στην εθνική.
Ήταν το σημαντικότερο πάντα για μένα να επιλέγεσαι να παίξεις με την εθνική σου για τη χώρα σου. Τότε μάλιστα ήταν μόνο 11 που έπαιζαν για 90 λεπτά, δεν υπήρχαν 24 στην αποστολή και κάποιος μπαίνοντας για 2 λεπτά μετρά συμμετοχές, συνεπώς το να παίζεις για την εθνική ήταν τεράστια τιμή».
-Πήρες το παρατσούκλι «The King», αλλά ποιοι ήταν οι δικοί σου ήρωες; Τι θυμάσαι περισσότερο από αυτήν την τεράστια καριέρα;
«Με ρωτούν τι μου μένει για την καριέρα μου και λέω πως το να αγωνίζεται δίπλα σε ήρωες σου και παίκτες που θαυμάζεις είναι εξαιρετικό. Με τη μικτή Κόσμου για τα 100 χρόνια της αγγλικής ομοσπονδίας, η επιθετική γραμμή ήταν ο Πούσκας, ο Χέντο ο Κοπά και ο Ντι Στέφανο.
Απίστευτο! Και μετά αναρωτιόμουν τι καλύτερο από αυτό μπορούσε να μου συμβεί και τότε μπήκε και ο Εουσέμπιο στο δεύτερο μέρος! Τέλειο!»
