Συνέντευξη σε ρουμανικό Μέσο παραχώρησε ο Ραζβάν Λουτσέσκου, μιλώντας για διάφορα θέματα που αφορούν τον ΠΑΟΚ, αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Στην ρουμανική ιστοσελίδα «Prosport» μίλησε ο Ραζβάν Λουτσέσκου, αναφερόμενος σε πολλά ζητήματα. Από την αγάπη του για τον ΠΑΟΚ και το μέλλον του στον σύλλογο, έως και γενικότερα για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Αναλυτικά όσα ανέφερε ο Ρουμάνος τεχνικός του «Δικεφάλου του Βορρά»:
Για το πρωτάθλημα στην Ελλάδα: «Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι δύσκολο πρωτάθλημα, είναι πρωτάθλημα πλουσίων και μπλέκει η πολιτική. Στην Αθήνα φτιάχνονται οι νόμοι. Το είπα και το επαναλαμβάνω χωρίς να φοβάμαι τίποτα: μας έκλεψαν στον ΠΑΟΚ, μας έκλεψαν ένα πρωτάθλημα. Εδώ το ποδόσφαιρο βιώνεται διαφορετικά. Σημασία έχει τι κάνεις σήμερα, τώρα, επί τόπου. Όλα πρέπει να συμβούν στο παρόν. Δεν υπάρχει αύριο εδώ αν δεν κερδίσεις. Οι ομάδες έχουν πολύ καλούς παίκτες, το πάθος είναι τεράστιο. Είναι ένα δύσκολο πρωτάθλημα γιατί ακόμα και οι μικρές ομάδες παίζουν αμυντικό ποδόσφαιρο, αλλά είναι αμυντικό-επιθετικό, που σημαίνει ότι έχουν μεγάλη επιθετικότητα».
Για τις ιδιαιτερότητες του ΠΑΟΚ: «Η ενέργεια από τον ΠΑΟΚ είναι η ενέργεια των κατοίκων της Βόρειας Ελλάδας. Αισθάνεται διαφορετικά. Είναι κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί. Πρέπει να το ζήσεις. Υπάρχει κόσμος και οικογένειες που περιμένουν τους αγώνες και τα αποτελέσματα του ΠΑΟΚ. Αν κερδίσει η ομάδα έχουν μια ήρεμη και ευημερούσα εβδομάδα, αν όχι είναι... χτύπημα, τους έχεις καταστρέψει όλη τη ζωή μέχρι το επόμενο παιχνίδι».
Για τους οπαδούς του «Δικεφάλου του Βορρά»: «Έχω ταυτιστεί τόσο με τον ΠΑΟΚ, που είμαι ΠΑΟΚ! Με αυτό νομίζω ότι τα είπα όλα. Έτσι νιώθω και το γεγονός ότι είμαι μέρος αυτού του φαινομένου με παρακινεί. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ είναι σε απίστευτο επίπεδο, εδώ ζεις στο πνεύμα του ΠΑΟΚ, ο κόσμος εκπαιδεύει τα παιδιά του έτσι, τα πιτσιρίκια από ενός έτους ντύνονται ΠΑΟΚ και τα φέρνουν στο γήπεδο, τους μαθαίνουν τραγούδια. Είναι απίστευτο πάθος, και το πάθος μεταδίδεται στην ομάδα. Αυτό σε κάνει ακόμα πιο υπεύθυνο απέναντί τους γιατί ξέρεις τι συναισθήματα κρύβονται πίσω από τη δουλειά που κάνεις και πόσες εμπειρίες μπορείς να δημιουργήσεις, απίστευτης ευτυχίας ή μεγάλης λύπης. Η Βόρεια Ελλάδα ήταν πάντα σε μειονεκτική θέση σε σχέση με το νότο, ιδιαίτερα πολιτικά. Οι άνθρωποι βρίσκουν αντίσταση ενάντια στο σύστημα στο ποδόσφαιρο. Και βλέπω τον εαυτό μου ως ηγέτη τους σε αυτόν τον αγώνα. Αυτή είναι η πίεση στους ώμους μου».
Για τους λόγους της επιστροφής του: «Το να επιστρέψω εδώ ήταν επικίνδυνο γιατί είχα πάρει τα πάντα πριν από δύο χρόνια. Ο τίτλος μετά από 34 χρόνια, η διοργάνωση, η μοναδική αήττητη ομάδα. Πολλοί με ρώτησαν τι άλλο χρειαζόμουν, ότι έδειξα μόνο ό,τι έπρεπε να επιδειχθεί. Το γεγονός ότι επέστρεψα και είμαι εδώ στον τρίτο χρόνο της δεύτερης θητείας μου τα λέει όλα. Έγινα πιο έμπειρος. Ξέρω πώς να διαχειρίζομαι τις απογοητεύσεις μου όταν προκύπτουν, έχω μάθει να μην είμαι τόσο συναισθηματικός με τους παίκτες, έχω βελτιωθεί και βελτιώνομαι ακόμα».
Για το μέλλον του: «Δεν ξέρω ποιο θα είναι και δεν έχει νόημα να μιλάμε τώρα, ιδανικά θα μιλούσαμε μετά το τέλος της σεζόν, αλλά μάλλον δεν θα είναι δυνατό, οπότε θα το κάνουμε κάποια στιγμή τον Απρίλιο, τότε θα πάρουμε την απόφαση. Εγγυημένα όμως, η πρώτη ομάδα με την οποία θα συζητήσω για νέο συμβόλαιο είναι ο ΠΑΟΚ, το υποσχέθηκα και το οφείλω στον κόσμο εδώ. Έχω μια καλή, πολύ καλή σχέση με όλους αυτούς, είμαι και συναισθηματικά συνδεδεμένος με τη διοίκηση αυτού του συλλόγου, που με εκτίμησε και με εκτιμά. Υπήρχαν προφανώς προσφορές, και υπάρχουν, αλλά αρνήθηκα να συζητήσω λεπτομέρειες γιατί είμαι με συμβόλαιο. Το μόνο που με νοιάζει πλέον είναι ο ΠΑΟΚ».
Για τον ΠΑΟΚ: «Ο ΠΑΟΚ είναι η ψυχή μου. Είμαι μέλος της οικογένειας αυτής της ομάδας. Είμαι εδώ για σχεδόν πέντε χρόνια, τη μεγαλύτερη περίοδο της καριέρας μου. Έμεινα στην Ραπίντ τέσσερα χρόνια, επίσης από δύο θητείες. Ταυτίζομαι με τη μαχητικότητα αυτής της ομάδας, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει μεγάλη πίεση πάνω μου, γιατί ο κόσμος περιμένει ακόμα πολλά. Δεν μπορώ να πω ότι με ενοχλεί, αλλά ότι το δέχομαι. Ο ΠΑΟΚ για μένα είναι κάτι πέρα από το ποδόσφαιρο. Είναι μέρος του εαυτού μου».
Για το πώς αισθάνεται: «Αυτή τη στιγμή νιώθω ελεύθερος άνθρωπος και προπονητής. Η πίεση στους ώμους μου, επαγγελματικά, έχει αρθεί. Κερδίσαμε ό,τι μπορούσε να κερδηθεί, τίτλους, κύπελλα, κάναμε διοργανώσεις, κερδίσαμε το Champions League της Ασίας. Όλα από εδώ και στο εξής είναι μπόνους. Μην με παρεξηγείτε, δεν σημαίνει ότι δεν έχω στόχους πια ή ότι δεν θέλω άλλα τρόπαια, αλλά το ότι έχω πετύχει σε αυτή τη δουλειά μου δίνει μια διαφορετική στάση, τουλάχιστον σε σχέση με εμένα».
Για το δυνατό σημείο του: «Η οργάνωση στις λεπτομέρειες είναι το δυνατό μου σημείο. Δεν είναι εύκολο να εκνευρίζεις τους παίκτες με τα ίδια πράγματα και να απαιτείς την τελειότητα από αυτούς, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι οι μικρές λεπτομέρειες που κάποιοι μπορεί να μην βλέπουν τόσο σημαντικές είναι συχνά αυτά που κάνουν τη διαφορά».
Για τον περσινό τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας: «Έπαιξα 11 τελικούς μεταξύ του Κυπέλλου, του Champions League στην Ασία, του League Cup. Έχασα τέσσερα, κέρδισα επτά, αλλά αυτό ήταν το πιο οδυνηρό για μένα.Ήταν ένα παιχνίδι για να το κερδίσουμε, ήταν ένα παιχνίδι που έπρεπε να είχαμε κερδίσει και δεν το κάναμε γιατί δεν είχαμε το κουράγιο να κερδίσουμε. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν κακή τύχη, χάσαμε επτά ή οκτώ μεγάλες ευκαιρίες. Δέχτηκαμε ένα ανόητο γκολ, αλλά το ποδόσφαιρο στο τέλος ανταμείβει αυτούς που είναι τολμηροί και γενναίοι. Δεν είχαμε το κουράγιο. Πονάει όταν μπορείς να κερδίσεις ένα τρόπαιο και δεν το κατακτάς. Κάποια ίχνη παραμένουν μέσα. Οι μέρες περνούν, η απογοήτευση θα είναι ολοένα και λιγότερη και προχωράμε μπροστά».
Για την πρωτιά στον όμιλο του Europa Conference League: «Είναι νωρίς ακόμα να σκεφτούμε την πρώτη θέση. Το σημαντικό είναι ότι κερδίσαμε τα δυο πρώτα ματς, αλλά κάθε ματς θα είναι πολύ δύσκολο. Η Άιντραχτ είναι μια πολύ δυνατή, γρήγορη ομάδα που παράγει πολύ καλό ποδόσφαιρο. Και η Αμπερντίν και η Ελσίνκι μπορούν να κερδίσουν βαθμούς. Ας απολαύσουμε τη νίκη και αυτό είναι όλο».
Για το κλίμα στην ομάδα: «Φέρομαι φυσικά σε όλους. Σημασία για μένα έχει και ποιος δουλεύει στο γήπεδο και προσέχει τον αγωνιστικό χώρο και ποιος δουλεύει στην κουζίνα, τα παιδιά από την αποθήκη, από τον εξοπλισμό, το ιατρικό προσωπικό, το τεχνικό επιτελείο, τους θεωρώ όλους στο ίδιο επίπεδο με εμένα. Τους δίνω απόλυτη εμπιστοσύνη, τους σέβομαι ως ανθρώπους, ως επαγγελματίες και υπάρχει πάντα μια καλή ατμόσφαιρα γύρω μας. Η καλή ατμόσφαιρα που έρχεται εκτός ομάδας παικτών, αλλά είναι εκεί μαζί τους, βοηθάει πολύ».
Για το ρόστερ: «Δεν με νοιάζει καν ποιος είναι ο παίκτης, αν είναι 18 ετών ή 36 ετών, ποια είναι η εθνικότητά του, η θρησκεία του ή δεν ξέρω τι άλλο. Έχω συνηθίσει τις πολυεθνικές ομάδες. Τον κάθε παίκτη τον αντιμετωπίζω ως παίκτη, ως ποδοσφαιριστή, όχι ως πολίτη, μπορεί να είναι από τη Γαλλία και την Πορτογαλία, και από την Αφρική, είναι ασήμαντο για μένα. Μπαίνει σε ένα δικό μου σύστημα όπου πρέπει να ακολουθεί κάποιους κανόνες. Παντού στον κόσμο, όλοι οι παίκτες θέλουν να τους αγαπούν και να νιώθουν σημαντικοί, αλλά έχουν και ευθύνες».