Μόνο θλίψη μένει μετά το… παραλίγο ντέρμπι στο «Γ. Καραϊσκάκης», με τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό να παίζουν κάτι περισσότερο από ένα ημίχρονο. Γήπεδα γεμάτα κροτίδες και τίποτα δεν διορθώνεται, το «βουνό» που έχουμε να ανέβουμε είναι μεγάλο!
Γράφει ο Δημήτρης Φεραδούρος
Ντέρμπι «αιωνίων» περιμέναμε και ντέρμπι δεν είδαμε. Ένα πρώτο ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό να επικρατεί κατά κράτος του Ολυμπιακού, σε όλα τα επίπεδα. Το «Τριφύλλι» πήρε το προβάδισμα στα χέρια του με τον Βαγιαννίδη στα χέρια του από το 28’ και είχε ευκαιρίες να δώσει μεγαλύτερο εύρος σε αυτό. Είναι ώρα να μιλήσουμε για ποδόσφαιρο όμως; Θα γελούσε και ένα μικρό παιδί.
Στο δεύτερο ημίχρονο πραγματοποιήθηκαν μόλις 4 λεπτά, με τον Καμαρά να ισοφαρίζει και από εκεί και πέρα να έρχεται το… χάος. Αρχικά όλοι είδαν πως ο Χουάνκαρ μεταφέρθηκε στα αποδυτήρια με φορείο, με το πρόσωπο του να φανερώνει το σοκ που υπέστη από την κροτίδα που έσκασε πολύ κοντά του. Για το αν ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα που θέλει να παίζει στο γρασίδι τους αγώνες και όχι να οδεύει στα δικαστήρια, το έχει αποδείξει πάμπολλες φορές ανά τα χρόνια.
Ας ασχοληθούμε όμως με τα δεδομένα που είχαμε. Από τα «πράσινα» αποδυτήρια έγινε γνωστό πως ο γιατρός της αναμέτρησης, Χρήστος Γώγος, σε πρώτη φάση γνωμάτευσε πως ο Χουάνκαρ δεν είναι σε κατάσταση να αγωνιστεί και λόγω αυτού το παιχνίδι πήγαινε προς ματαίωση με ευθύνη των γηπεδούχων και εν προκειμένω του Ολυμπιακού. Μετά από αρκετή ώρα λοιπόν, η γνωμάτευση άλλαξε και είπε πως ο ποδοσφαιριστής είναι καλύτερα…
Ο διαιτητής από μεριάς του… σφυρίζοντας αδιάφορα είπε πως δεν είχε καμία οπτική επαφή με το εν λόγω περιστατικό και μετά την αποχώρηση του Παναθηναϊκού για τα αποδυτήρια, κάλεσε την διαιτητική ομάδα να ακολουθήσουν προς την ίδια κατεύθυνση. Έκτοτε μετά από σχεδόν 1 ώρα και 20 λεπτών υπήρξε ενημέρωση από την τηλεόραση που μετέδιδε τον αγώνα για οδηγία ώστε να επανέλθουν οι ομάδες στον αγωνιστικό χώρο. Ο Ολυμπιακός βγήκε πράγματι για ζέσταμα, αλλά κανείς άλλος δεν ακολούθησε. Ούτε το διαιτητικό team, ούτε ο Παναθηναϊκός, συνεπώς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε κάτι επίσημα, με τα πράγματα απλά να… αιωρούνται. Μετά από «μάχες» σώμα με σώμα, ο ρέφερι ολοκλήρωσε το φύλλο αγώνα στο ξενοδοχείο το οποίο έμενε.
Σχεδόν στις 23:00 βγήκε οριστική απόφαση πως ο αγώνας διακόπτεται οριστικά και το παιχνίδι θα συνεχιστεί στα… δικαστήρια, ενώ παράλληλα ο αγώνας είχε διακοπεί από τις 20:45, δηλαδή 2 ώρες και 15 λεπτά αργότερα. Φυσικά αυτά δεν μπορούν να συμβούν σε κάποια χώρα σοβαρή, με πολιτισμό και παιδεία.
Παιδεία παρόλα αυτά δεν υπάρχει σε κανένα ελληνικό γήπεδο και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα με κάθε ευκαιρία. Κροτίδες, λέιζερ, μαχαίρια, ρόπαλα, μηχανάκια και ότι μπορεί να φανταστεί κανένας περνάνε μέσα στα γήπεδα. Γήπεδα τα οποία είναι για ολική ανασυγκρότηση σε ελέγχους και υπερβολικά αυστηρά μέτρα ασφαλείας για την διεξαγωγή των αγώνων. ΑΝ θέλουμε να μπορούμε να παρακολουθούμε το προϊόν του ποδοσφαίρου και να μην πλημμυρίζουμε με τοξικά σχόλια και καταστάσεις. Αυτές δεν είναι συνθήκες για να υπάρχουν αθλητές και φυσικά ούτε καν υγιής φίλαθλοι, τους οποίους επί χρόνια «διώχνουμε» από τις κερκίδες.
Ας δούμε λοιπόν πως μπορούμε να γίνουμε εμείς καλύτερα και μετά να ζητάμε... ελίτ διαιτητές και ποιοτικούς στο ποδόσφαιρο. Φυσικά σε αυτό δεν υπάρχουν χρώματα και είναι «βολή» προς πάσα κατεύθυνση! Όλα αυτά που θέλουμε είναι πολλά επίπεδα μακριά από τον τροπο που λειτουργούμε την ποιότητα και το στάδιο που βρισκόμαστε και δυστυχώς το… βουνό που έχουμε να ανέβουμε είναι μεγάλο και δύσβατο.
