Ο Zβόνιμιρ Μπόμπαν μίλησε στον Χρήστο Σωτηρακόπουλο και τον bwinΣΠΟΡ ΦΜ 94,6 για την μεγάλη ομάδα της Γιουγκοσλαβίας U20 του 1987.
Στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6 και τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο μίλησε ο Διευθυντής Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου της UEFA και άλλοτε θρύλος του παγκοσμίου ποδοσφαίρου,, Ζβόνιμιρ Μπόμπαν, το πρωί του Σαββάτου (14/10).
Αναφέρθηκε στην τρομερή ομάδα που είχε η Γιουγκοσλαβία στο Παγκόσμιο Κύπελλο U20 το 1987, την καριέρα που έκαναν οι παίκτες της τότε ομάδας, αλλά και το τι θα γινόταν στο EURO του 1992, αν δεν είχε ακολουθήσει ο αποκλεισμός λόγω του εμφυλίου.
Παράλληλα, τόνισε πως η πορεία της Κροατίας, έως τα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, και τον τελικό του 2018, ήταν «δημιούργημα», εκείνης της φουρνιάς.
Διαβάστε όσα είπε:
Τι θυμάται από την ομάδα u20 της Γιουγκοσλαβίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του ΄87.
«Ήταν οι καλύτερες στιγμές της ζωής μου, και ίσως η καλύτερη ποδοσφαιρική. Παιδιά που μεγαλώσαμε μαζί, παιδιά με όνειρα. Όλοι κάναμε μια μεγάλη καριέρα ξεκινώντας όλοι μαζί, είχαμε πολύ ταλέντο. Γράψαμε ιστορία, τη γράφουν τα βιβλία. Κερδίσαμε ομάδες όπως η Γερμανία, η Βραζιλία, τη Χιλή, διαλύσαμε κάθε ρεκόρ που υπήρχε»
Για το γεγονός ότι οι περισσότεροι παίκτες της ομάδας αυτής έκαναν μεγάλη καριέρα:
«Όλη η γενιά αυτή ήταν ταλαντούχα, πραγματικά. Παίζαμε ήδη βασικοί αν και μόλις 17, 18, 19 ετών στην πρώτη κατηγορία της Γιουγκοσλαβίας που ήταν πολύ δύσκολο και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Για εμάς όμως αυτό ήταν καλό, γιατί οι αντίπαλοί μας, με αυτούς που παίξαμε εκείνη την εποχή, στις άλλες ομάδες δεν είχαν τέτοια εμπειρία αγωνιστική, όπως αυτή που είχαμε εμείς.
Τους αντιμετωπίσαμε λοιπόν και νιώθαμε καλύτεροι ήδη, πριν πατήσουμε στο χορτάρι. Όλοι, αυτοί που παίξαμε σε εκείνο το τουρνουά, ακόμη και αυτοί που δεν ήρθαν μαζί μας αποδείξαμε με την καριέρα μας μετά ότι ήμασταν έτοιμοι για μεγάλα πράγματα».
Τι πιστεύει ότι θα είχε συμβεί εάν είχαν πάρει μέρος κανονικά στο Ευρωπαϊκό του 1992:
«Ναι μπορούσαμε να το πάρουμε, κανείς όμως δεν θα το μάθει. Είχαμε κάνει ήδη ένα πολύ καλό Παγκόσμιο Κύπελλο σαν Γιουγκοσλαβία το 1990 αλλά -πάλι όπως κάθε φορά με τη Γιουγκοσλαβία- κάτι μας έλλειπε. Είχαμε τρομερό ταλέντο, αδιανόητο, κι όμως πάντα στο γήπεδο κάτι έλλειπε.
Μετά η Κροατία μου, το κατάφερε και έγινε πολύ πιο αποτελεσματική. Μάθαμε να κερδίζουμε και όχι μόνο να παίζουμε καλά και έτσι φτάσαμε μέχρι και την τρίτη θέση στο Μουντιάλ του 1998 και δημιουργήσαμε και τη συνέχεια για τις επόμενες γενιές, για την γενιά του Μόντριτς να διακριθεί.
Εκείνη η ομάδα έκανε το βήμα παραπάνω, όλες οι εθνικές ομάδες της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας είχαν τα πάντα αλλά όχι το τελικό αποτέλεσμα και αυτή ήταν η μεγάλη μας διαφορά αλλά ταλέντο υπήρχε πάντα».
www.bnsports.gr
Αναφέρθηκε στην τρομερή ομάδα που είχε η Γιουγκοσλαβία στο Παγκόσμιο Κύπελλο U20 το 1987, την καριέρα που έκαναν οι παίκτες της τότε ομάδας, αλλά και το τι θα γινόταν στο EURO του 1992, αν δεν είχε ακολουθήσει ο αποκλεισμός λόγω του εμφυλίου.
Παράλληλα, τόνισε πως η πορεία της Κροατίας, έως τα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, και τον τελικό του 2018, ήταν «δημιούργημα», εκείνης της φουρνιάς.
Διαβάστε όσα είπε:
Τι θυμάται από την ομάδα u20 της Γιουγκοσλαβίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του ΄87.
«Ήταν οι καλύτερες στιγμές της ζωής μου, και ίσως η καλύτερη ποδοσφαιρική. Παιδιά που μεγαλώσαμε μαζί, παιδιά με όνειρα. Όλοι κάναμε μια μεγάλη καριέρα ξεκινώντας όλοι μαζί, είχαμε πολύ ταλέντο. Γράψαμε ιστορία, τη γράφουν τα βιβλία. Κερδίσαμε ομάδες όπως η Γερμανία, η Βραζιλία, τη Χιλή, διαλύσαμε κάθε ρεκόρ που υπήρχε»
Για το γεγονός ότι οι περισσότεροι παίκτες της ομάδας αυτής έκαναν μεγάλη καριέρα:
«Όλη η γενιά αυτή ήταν ταλαντούχα, πραγματικά. Παίζαμε ήδη βασικοί αν και μόλις 17, 18, 19 ετών στην πρώτη κατηγορία της Γιουγκοσλαβίας που ήταν πολύ δύσκολο και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Για εμάς όμως αυτό ήταν καλό, γιατί οι αντίπαλοί μας, με αυτούς που παίξαμε εκείνη την εποχή, στις άλλες ομάδες δεν είχαν τέτοια εμπειρία αγωνιστική, όπως αυτή που είχαμε εμείς.
Τους αντιμετωπίσαμε λοιπόν και νιώθαμε καλύτεροι ήδη, πριν πατήσουμε στο χορτάρι. Όλοι, αυτοί που παίξαμε σε εκείνο το τουρνουά, ακόμη και αυτοί που δεν ήρθαν μαζί μας αποδείξαμε με την καριέρα μας μετά ότι ήμασταν έτοιμοι για μεγάλα πράγματα».
Τι πιστεύει ότι θα είχε συμβεί εάν είχαν πάρει μέρος κανονικά στο Ευρωπαϊκό του 1992:
«Ναι μπορούσαμε να το πάρουμε, κανείς όμως δεν θα το μάθει. Είχαμε κάνει ήδη ένα πολύ καλό Παγκόσμιο Κύπελλο σαν Γιουγκοσλαβία το 1990 αλλά -πάλι όπως κάθε φορά με τη Γιουγκοσλαβία- κάτι μας έλλειπε. Είχαμε τρομερό ταλέντο, αδιανόητο, κι όμως πάντα στο γήπεδο κάτι έλλειπε.
Μετά η Κροατία μου, το κατάφερε και έγινε πολύ πιο αποτελεσματική. Μάθαμε να κερδίζουμε και όχι μόνο να παίζουμε καλά και έτσι φτάσαμε μέχρι και την τρίτη θέση στο Μουντιάλ του 1998 και δημιουργήσαμε και τη συνέχεια για τις επόμενες γενιές, για την γενιά του Μόντριτς να διακριθεί.
Εκείνη η ομάδα έκανε το βήμα παραπάνω, όλες οι εθνικές ομάδες της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας είχαν τα πάντα αλλά όχι το τελικό αποτέλεσμα και αυτή ήταν η μεγάλη μας διαφορά αλλά ταλέντο υπήρχε πάντα».
www.bnsports.gr
