Για την αφιέρωσή του στον αδικοχαμένο Μιχάλη, αλλά και για την ποδοσφαιρική του καριέρα μίλησε ο Κώστας Γαλανόπουλος.
Καλεσμένος στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον» ήταν ο Κώστας Γαλανόπουλος. Ο αρχηγός της ΑΕΚ, μίλησε για την καριέρα του, τα όσα έχει περάσει για να βρίσκεται σε αυτό το επίπεδο, αλλά και τον πανηγυρισμό στο γκολ του κόντρα στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ.
Διαβάστε όσα είπε:
Για τον πανηγυρισμό του στο γκολ κόντρα στην Ντινάμο:
"Η ιστορία ξεκινάει δύο τρία λεπτά πριν μπει αυτό το γκολ. Για κάποιον λόγο από την ώρα που μπαινω στο γήπεδο, το περιβραχιόνιο μού πέφτει. Κι επειδή δεν μου στεκόταν στο χέρι, δυο λεπτά πριν βάλω το γκολ, το έχω πάρει στο χέρι και το κρατάω στη γροθιά μου. Και γίνεται η φάση και μπαίνει το γκολ, την ώρα που έχω στο χέρι μου το περιβραχιόνιο για τον Μιχάλη. Ο πανηγυρισμός, όπως είχα πει και τότε, ήταν κάτι τελείως αυθόρμητο.
Δεν αλλάζει κάτι και ούτε απαλύνει τον πόνο της οικογένειας του παιδιού. Συμβόλιζε τη δύναμη και πως ότι και να έχει γίνει, εγώ που κάθομαι απέναντί σου, με έκρινες, με χτύπησες, με σκότωσες, και σε κοιτάω κατάματα, χωρίς να φοβάμαι".
Για το πώς νιώθει που είναι ποδοσφαιριστής:
"Ήταν ένα όνειρο που το είχα από πιτσιρικάς όταν ξεκίνησα να ποδόσφαιρο. Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό, απλά δεν κατάλαβα πότε άλλαξε όλο αυτό. Δεν το πήρα χαμπάρι, απλά το ζω".
Για τα προβλήματα που αντιμετώπισε:
"Ποτέ δεν είναι ρόδινη η διαδρομή για κανένα αθλητή. Το θέμα είναι να βγαίνεις πιο δυνατός από αυτές τις καταστάσεις και να προχωράς παρακάτω. Σίγουρα με βοήθησαν οι δικοί μου άνθρωποι, που είναι πολύ λίγοι. Ήταν δίπλα μου. Πλέον είμαι ξανά εδώ γιατί η απουσία μου ήταν αρκετά μεγάλη για έναν ποδοσφαιριστή. Δεν το είχα σκεφτεί πως μπορεί να συμβεί. Συμφιλιώθηκα με αυτή τη σκέψη και προχώρησα παρακάτω".
Για το αν έφτασε πολύ χαμηλά:
"Εννοείται πως μου συνέβη. Ο άνθρωπος αποκτά μία δύναμη, που ούτε ο ίδιος δεν την έχει φανταστεί, όταν την χρειαστεί, που δεν τον αφήνει να πέσει πιο χαμηλά. Και την τελευταία στιγμή ξανανεβαίνει και φτάνει εκεί που θέλει ο ίδιος. Σκέφτηκα να τα παρατήσω, αλλά πάνω στην ένταση, την απογοήτευση μίας προπόνησης που μπορεί να μην έβλεπα αποτέλεσμα. Στην τελική είναι αυτό που σου λέω, βρήκα τη δύναμη μέσα μου και τα κατάφερα".
Για τη βοήθεια ειδικού που ζήτησε:
"Και εγώ στο παρελθόν, είχα πάει σε μία ψυχολόγο για να λέω τα προβλήματα, τα άγχοι μου. Με βοήθησε που μιλούσα με έναν άνθρωπο που ξέρει να με καθοδηγήσει. Όταν το χρειαστώ δεν κανένα πρόβλημα να την πάρω τηλέφωνο".
www.bnsports.gr
Διαβάστε όσα είπε:
Για τον πανηγυρισμό του στο γκολ κόντρα στην Ντινάμο:
"Η ιστορία ξεκινάει δύο τρία λεπτά πριν μπει αυτό το γκολ. Για κάποιον λόγο από την ώρα που μπαινω στο γήπεδο, το περιβραχιόνιο μού πέφτει. Κι επειδή δεν μου στεκόταν στο χέρι, δυο λεπτά πριν βάλω το γκολ, το έχω πάρει στο χέρι και το κρατάω στη γροθιά μου. Και γίνεται η φάση και μπαίνει το γκολ, την ώρα που έχω στο χέρι μου το περιβραχιόνιο για τον Μιχάλη. Ο πανηγυρισμός, όπως είχα πει και τότε, ήταν κάτι τελείως αυθόρμητο.
Δεν αλλάζει κάτι και ούτε απαλύνει τον πόνο της οικογένειας του παιδιού. Συμβόλιζε τη δύναμη και πως ότι και να έχει γίνει, εγώ που κάθομαι απέναντί σου, με έκρινες, με χτύπησες, με σκότωσες, και σε κοιτάω κατάματα, χωρίς να φοβάμαι".
Για το πώς νιώθει που είναι ποδοσφαιριστής:
"Ήταν ένα όνειρο που το είχα από πιτσιρικάς όταν ξεκίνησα να ποδόσφαιρο. Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό, απλά δεν κατάλαβα πότε άλλαξε όλο αυτό. Δεν το πήρα χαμπάρι, απλά το ζω".
Για τα προβλήματα που αντιμετώπισε:
"Ποτέ δεν είναι ρόδινη η διαδρομή για κανένα αθλητή. Το θέμα είναι να βγαίνεις πιο δυνατός από αυτές τις καταστάσεις και να προχωράς παρακάτω. Σίγουρα με βοήθησαν οι δικοί μου άνθρωποι, που είναι πολύ λίγοι. Ήταν δίπλα μου. Πλέον είμαι ξανά εδώ γιατί η απουσία μου ήταν αρκετά μεγάλη για έναν ποδοσφαιριστή. Δεν το είχα σκεφτεί πως μπορεί να συμβεί. Συμφιλιώθηκα με αυτή τη σκέψη και προχώρησα παρακάτω".
Για το αν έφτασε πολύ χαμηλά:
"Εννοείται πως μου συνέβη. Ο άνθρωπος αποκτά μία δύναμη, που ούτε ο ίδιος δεν την έχει φανταστεί, όταν την χρειαστεί, που δεν τον αφήνει να πέσει πιο χαμηλά. Και την τελευταία στιγμή ξανανεβαίνει και φτάνει εκεί που θέλει ο ίδιος. Σκέφτηκα να τα παρατήσω, αλλά πάνω στην ένταση, την απογοήτευση μίας προπόνησης που μπορεί να μην έβλεπα αποτέλεσμα. Στην τελική είναι αυτό που σου λέω, βρήκα τη δύναμη μέσα μου και τα κατάφερα".
Για τη βοήθεια ειδικού που ζήτησε:
"Και εγώ στο παρελθόν, είχα πάει σε μία ψυχολόγο για να λέω τα προβλήματα, τα άγχοι μου. Με βοήθησε που μιλούσα με έναν άνθρωπο που ξέρει να με καθοδηγήσει. Όταν το χρειαστώ δεν κανένα πρόβλημα να την πάρω τηλέφωνο".
www.bnsports.gr
